Καλημέρα,
Ναι, όντως τα σκυλιά είναι μεγάλη ευθύνη και αυτό το καταλαβαίνει τελικά μόνο όποιος έχει.
Κι εγώ πιστεύω πως για οτιδήποτε κάνουν τα σκυλιά μας υπεύθυνοι είμαστε εμείς.
Από το αν συνεχίζουν να κάνουν την ανάγκη τους μέσα στο σπίτι ή αν ανεβαίνουν στους καναπέδες (είτε το θέλουμε είτε όχι..., δεν κατηγορώ κανέναν) μέχρι αν θα επιτεθούν σε σκύλο ή άνθρωπο (τα έχουμε συζητήσει πάμπολλες φορές εδώ).
Ωστόσο, θεωρώ ότι ένας σκύλος μπορεί και να μείνει χωρίς επιτήρηση. Δεδομένων ορισμένων προϋποθέσεων. Και φυσικά εξαρτάται πως εννοείς το "να μείνει".
Ένα παράδειγμα...., "να μείνει μόνος του στο σπίτι και να μην τα κάνει λίμπα"? Ναι, εφόσον έχει μια άλφα ηλικία και τον έχω μάθει ανάλογα.
Ή..."να τον αφήσω ελεύθερο στο τάδε πάρκο να παίξει κι εγώ να είμαι λίγο παραπέρα"? Σχεδόν χωρίς επιτήρηση, με την έννοια ότι αν κάνει καμιά χαμάρα..., μέχρι να φτάσω εγώ..., ε....Και πάλι εξαρτάται απ'το σκύλο, τις εντολές που έχει μάθει και πόσο καλά τις ακούει....
Ή ..."να τον αφήσω χωρίς επιτήρηση με ένα μικρό παιδί"? Αυτό όχι, τουλάχιστον μέχρι το παιδί να είναι σε τέτοια ηλικία που να μην "κινδυνεύει" ούτε ο σκύλος από τα "πειράγματα-παιχνίδια" του παιδιού και κυρίως ούτε το παιδί από το σκύλο...
(επίτηδες βάζω το κινδυνεύει σε εισαγωγικά, γιατί πιστεύω πως κανένα σκυλί σωστό, δεν θα κάνει ηθελημένα κακό σε κανένα μέλος της οικογένειας του)
Συμφωνώ επίσης ότι όταν έχουμε χτίσει μια καλή σχέση με το σκύλο μας, μπορούμε να διαβάσουμε τα "σημάδια" σ'αυτόν και οφείλουμε (εννοείται) να προλαμβάνουμε δυσάρεστες καταστάσεις.
