Αγόρασα δυο χοιρινά κόκκαλα/κλειδώσεις και καπνιστά από το σουπερμάρκετ σήμερα. Κανονικά για ανθρώπους είναι, δεν είμαι σίγουρη γιατί και δε μου φαίνεται να είναι για σούπα. Είχε και οδηγίες να τα ψήσω στο φούρνο διότι έχουνε και κρέας. Ε, έψησα το ένα με το Μουφ παρέα να έχει λιποθυμήσει από δίπλα και μετά του το έδωσα. Και κει άρχισαν τα περίεργα:
1) Το Μουφ μου γαύγισε να κόψω το κρέας από το κόκκαλο και να του το δώσω. Δεν είμαι σίγουρη ότι τρελλάθηκε και πολύ από τη γεύση, τελικά όμως το έφαγε.
2) Την τελευταία ώρα με έχει πρήξει. Τριγυρνάει στο σπίτι με το κόκκαλο στο στόμα σαν την άδικη κατάρα και φέρνει βόλτες γύρω-γύρω. Προσπαθεί να βολευτεί σε διάφορα μέρη και δε βολεύεται. Μετά κάνει τάχα ότι ... σκάβει. Μετά πάει και κρύβεται πίσω από τον καναπέ και γενικώς με έχει ζαλίσει. Έχει πάρει και περίεργο ύφος που δεν μπορώ να το περιγράψω.
Πάντως να ετοιμάζεται να καθαρίσει τα δόντια του δεν τον βλέπω. Μάλλον για τρόπαιο το έχει πάρει το κόκκαλο και τριγυρνάει ακόμα σα σβούρα και ψάχνει κάπου να βολευτεί, ανάθεμά με όμως κι αν καταλαβαίνω τι ακριβώς θέλει για να βολευτεί, διότι ούτε στο κρεβάτι του πάει, ούτε ανεβαίνει στον καναπέ, παρά αν είναι να πάει να πηδήξει από πίσω (περπατητός δεν πάει από πίσω).
Για όποιον ετοιμάζεται να το ρωτήσει: όχι, δε θάβει ποτέ κόκκαλα στον κήπο. Τα κόκκαλα τα τρώει. Α ναι, και ελπίζω να μη μου αρρωστήσει και τον τρέχω στην κτηνίατρο.
1) Το Μουφ μου γαύγισε να κόψω το κρέας από το κόκκαλο και να του το δώσω. Δεν είμαι σίγουρη ότι τρελλάθηκε και πολύ από τη γεύση, τελικά όμως το έφαγε.
2) Την τελευταία ώρα με έχει πρήξει. Τριγυρνάει στο σπίτι με το κόκκαλο στο στόμα σαν την άδικη κατάρα και φέρνει βόλτες γύρω-γύρω. Προσπαθεί να βολευτεί σε διάφορα μέρη και δε βολεύεται. Μετά κάνει τάχα ότι ... σκάβει. Μετά πάει και κρύβεται πίσω από τον καναπέ και γενικώς με έχει ζαλίσει. Έχει πάρει και περίεργο ύφος που δεν μπορώ να το περιγράψω.
Πάντως να ετοιμάζεται να καθαρίσει τα δόντια του δεν τον βλέπω. Μάλλον για τρόπαιο το έχει πάρει το κόκκαλο και τριγυρνάει ακόμα σα σβούρα και ψάχνει κάπου να βολευτεί, ανάθεμά με όμως κι αν καταλαβαίνω τι ακριβώς θέλει για να βολευτεί, διότι ούτε στο κρεβάτι του πάει, ούτε ανεβαίνει στον καναπέ, παρά αν είναι να πάει να πηδήξει από πίσω (περπατητός δεν πάει από πίσω).
Για όποιον ετοιμάζεται να το ρωτήσει: όχι, δε θάβει ποτέ κόκκαλα στον κήπο. Τα κόκκαλα τα τρώει. Α ναι, και ελπίζω να μη μου αρρωστήσει και τον τρέχω στην κτηνίατρο.