χμ.. πολύ ωραίο θέμα..
Ιδανικός ιδιοκτητης είναι αυτός που θέλει συνειδητοποιημένα ένα σκυλί.
Που δεν το παίρνει λόγο ευκαιρίας.
Που γνωρίζει όλα τα εμπόδια που μπορεί να προκύψουν και είναι προετοιμασμένος για αυτά.
Που είναι διατεθειμένος να κάνει υποχωρήσεις.
Που γνωρίζει τι επιλογή κάνει ..αν είναι καθαρόαιμο τις απαιτήσεις της φυλής και εκτιμάει την ιδιοσυγκρασία, γνωρίζει την μορφολογία και τις ευπάθειες και μπορεί να αντεπεξέλθει, αν θέλει ημίαιμο είναι προετοιμασμένος για ένα πιθανό μέγεθος, ένα πιθανό ταπεραμέντο.., μια πιθανή ιδιοσυγκρασία..
Αυτός που αγοράζει ένα σκυλί και έχει προετοιμάσει κατάλληλα την οικογένεια του για αυτό και το θέλουν όλα τα μέλη της.
Αυτός που αν έχει παιδί το παίρνει πρώτα για εκείνον και μετά για εκείνο.
Αυτός που όσα σκυλιά και αν είχε πριν είναι διατεθειμένος να μάθει και άλλα.., να ακούσει και να ανταλλάξει απόψεις χωρίς να είναι "κολλημένος" σε αυτά που του έμαθε η μητέρα του, ο παππούς του, ή ο θείος, του μένοντας μόνο σε αυτά με παρωπίδες.
Αυτός που θέλει τον σκύλο για σύντροφο..όχι για να εξυπηρετήσει δικες του πεποιθήσεις.
Αυτός που είναι διατεθειμένος αυτό το όμορφο και ακριβό hobby που λέγεται σκύλος να δώσει..και να πάρει πολλά.. , αλλά πάντα να ξέρει τι θέλει από εκείνον ..χωρίς να τον μπερδεύει και να ζητάει παράλογα πράματα, αυτός που γνωρίζει τον σκύλο του ή θέλει να τον μάθει.
Αυτός που έχει συνειδητοποιήσει πως ο σκύλος δεν είναι για τώρα, αλλά για τα επόμενα 10-15 χρονια.. και η συντροφια της τρίχας, του γαβγίσματος, της βόλτας μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, της μυρωδιάς, θα είναι οι επόμενες μακροχρόνιες γλυκές συνήθειες.