Καλημέρα σας....εχω ξανά συστηθεί στο παρελθόν
Αλλά θα το πω και τώρα με λένε Νικό έψαχνα κάποτε για Rhodesian Ridgeback εκτροφείς τεσπά δεν ευδοκίμησε για διαφόρους λόγους. Μετά από ένα χρόνο προχώρησα στην αγορά ενός ροτβαιλερ κατόπιν πόλις σκέψης πάντα μου αρεσαι η φυλή ακόμα και αν είχα άσχημη εμπειρία κάποτε από την ιδια ράτσα. Επειδή συνήθως είμαι απλώς παρατηρητής του Forum και έχω δει αντιδράσεις και δεν εχω τώρα διάθεση να λέω είναι καθαρό ή όχι απλώς θα πω πήγα ο ίδιος Σερβία σε εκτροφείο τον διάλεξα και τον έφερα.
Ο Έκτωρ είναι 8 μηνών, παρά πολύ ήσυχος σκύλος δεν τον καταλαβαίνεις μέσα στο σπίτι ότι υπάρχει, στοργικός παιχνιδιάρης θέλει χάδια όλη την ώρα να ξαπλώνει με το κεφάλι πάνω στις κάλτσες μου κτλ πιστεύω κιόλας τα περισσότερα έτσι κάνουν. Εκπαίδευση στην άλλη μεριά της Αθηνάς 3 φορές την εβδομάδα εδώ και ένα μηνά στην βασική υπακοή σιγά σιγά δεν πιέζω τον σκύλο εκτός εκπαίδευσης κ πάντα κάτω από την επίβλεψη εκπαιδευτή.
Στο θέμα μας λοιπόν σήμερα το πρωί όπως πάντα στις 7.30 κάνουμε την βόλτα πριν φύγω για δουλεία , μην και εντοπίσει κουκουνάρι λες και του βρίσε την μανά αν και μετά από 2-3 εμετους πίστευα θα χαλαρώσει αλλά ….Κανονικά τον πάω εκεί που είναι και οι άλλοι ιδιοκτήτες με τα σκυλιά τους έχουμε παρκο για σκυλους και τώρα ξεκινάμε το story…
Συγγνώμη που ίσως σας κουράσω αλλά θέλω να είμαι όσο αναλυτικός γίνεται για να μου πείτε την γνώμη σας αν έκανα εγώ κάτι λάθος ή θα γινόταν αργά ή γρήγορα ως ένδειξη κυριαρχηκοτητας.
Υπάρχουν 2 παγκάκια ,αφού καλημερίζω τους ιδιόκτητες μια κυρία μένα ημοιαιμο που την γνωρίζω και έναν κύριο που απλώς συνήθως τυχαίνει να τα βγάζουμε την ιδία ώρα πάνω κάτω και λέμε μια καλημέρα τίποτα παραπάνω, έχει έναν σκύλο είναι λευκό αλλά στα χαρακτηρίστηκα του βέλγικου λίγο πιο μικρό όμως (δεν τον έχω ρωτήσει κιόλας τι ράτσα είναι)
Πρώτη φορά ο δικός του ο Άρης αν θυμάμαι λενε τον σκυλο του γάβγισε στον δικό μου αλλά δεν έδωσα και παρά πολύ μεγάλη σημασία εφόσον μου είπε ότι “έτσι κάνει μωρέ” ο κύριος ήταν στο παγκάκι και ο σκύλος είναι διπλά του με το λουρί σε θέση “κάτσε” ε “ΟΚ “ λέω εγώ καθόμαστε λίγο μιλάμε απομακρύνομαι λίγο πιο περά κάνα 5 μετρό δηλαδή και τον λύνω
Όλα οκ πήγε έψαχνε τα κουκουναριά του καθόταν στα χόρτα αλώνιζε από δω και από κει δηλαδή μια ρουτίνα όπως πάντα. Κάποια στιγμή σκάει ένας Βελγικός πανέμορφος κατάμαυρος (το θαυμάζω αυτό το σκυλί) επίσης γνωστή η κυρία που τον βγάζει .Περναει κάνα 5 λεπτό και αρχίζει ο Άρης να γαβγίζει στον βελγικό εξαποστάσεις όμως ..
Μπαπ σηκώνετε ο δικός μου περίεργος να δει τι και τι κανει το παλικάρι φεύγει πάει πίσω απτό παγκάκι που κύριου που έχει τον σκύλο πάντα έχοντας οπτική επαφή με το σκυλί του και πάει και κάθεται ακριβώς μπροστά από την μούρη του άλλου σε απόσταση τι να πω 5 δάκτυλα ,με το που πάει να φύγει λίγο ο Άρης οδικος του μπροστά μόνο που δεν μπορούσε γιατί τον κρατούσε ο άλλος κάνει ένα μαρς ο Έκτωρ και τον αρπάζει στην ουρά….
ΣΑΣΤΙΖΩ για το λόγο ότι δεν έχει δείξει ποτέ τέτοια συμπεριφορά και ούτε μπορώ να θυμηθώ αν έχει συμβεί κάποιο περιστατικό με άλλον σκύλο στη βόλτα που να εχει ας το που με προκαλεσει κάποιου ειδους φοβια τον δικό μου.
Σηκώνεται πάνω ο κύριος από το τράβηγμα των σκυλιών δηλαδή και τι κάνει.. Ξεκειναει να κοπανάει το σκυλί μου με το χοντρό το λουρί σαν ορειβατικό σκοινει που είναι στο κεφάλι για να τον αφήσει. Άπτον πανικό μου εγώ πάω και σα μ…… μπροστά τρώω και εγώ μια έτσι για να γουστάρω κιόλας τον αρπάζω τον δικό μου άπτον λαιμό απτά πλάγια όμως του φωνάζω εν τέλει με τα πολλά τον αφήνει και τον ξαπλώνω κάτω κρατώντας άπτον αυχένα και ηρεμεί
Αφού τσεκάρουμε ότι δεν παίζει θέμα να χει πάθει τίποτα ο σκύλος του ζητώντας συγγνώμη για την κατάσταση πραγματικά συγγνώμη όμως και οι άλλοι που ήταν στο σημείο λένε ότι δεν τάχει ξανακάνει ο δικός μο. Με αρχίζει “Προσέχε είναι επικίνδυνος ο δικός σου” του λέω εντάξει έχεις δίκιο και ψιλοφρικαρα αλλά δεν το καθιστά επικίνδυνο αυτό ,χωρίς να του αναφέρω ότι στην διάρκεια τον χτυπουσε στο κεφάλι τον δικό μου που τον καταλαβαίνω σε κόποιο βαθμό γιατί ήταν σε κατάσταση πανικού ο άνθρωπος και μου λέει το εξής “Τα Πιτμπουλ και τα Ροτβαιλερ είναι τα χειρότερα σκυλιά…δεν είναι ναταχει κανενας” Λέω από μέσα μου εντάξει τι να του πεις τώρα του καραγκιόζη δε μίλησα σηκώθηκα και έφυγα ξαναζώντας του συγγνώμη και ότι όντος ο σκύλος του δεν έχει τίποτα. Από τήν ώρα που χω πάει σπίτι μέχρι τώρα που είμαι στην δουλεία προσπαθώ να αναλύσω τι ήταν αυτό που προκάλεσε την ένταση αυτή? Γιατί δεν ήταν ότι του γάβγισε ο δικός μου πήγε στάθηκε μπροστά στη μούρη του σαν να του λέει ”Ελα φτιαξε μου τη μερα”
Τι πιστευω εγώ σαν μια ακολουθια λαθων ας το πω ετσι
Λάθος που δεν έκρινα σωστά ίσως την κατάσταση ότι γάβγιζε του άλλου και τον άφησα ελεύθερο ,μάλλον έπρεπε να συνεχίσω την βόλτα και να τον αφήσω μετά, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω το γεγονός ότι δεν τον πλησίαζε τόση ώρα παρά μόνο όταν γάβγιζε στον άλλον τον Βελγικο
Λάθος που δεν αντέδρασα όταν τον πλησίασε και πήγε μπροστά στη μούρη του άλλου με μπέρδεψε όμως ότι κουνούσε την ουρά και ίσως πηρά λάθος το μνμ ότι ήθελε να παίξει
Λάθος όπως μπήκα και χώρισα τα σκυλιά ξέροντας τι συνέπειες μπορούσε να χει αυτό
Δεν ξέρω έχω προβληματιστεί με την έννοια ΤΙ ήταν αυτό που το προκάλεσε ,αν ήταν κάτι ή ήταν σημάδι του “τύπου καιρός να δούμε τι μπορώ να κάνω…”
Αναμένω τα σχόλια σας και τις απόψεις σας…
Εννοείται ότι θα πάρω τηλ τον εκπαιδευτή και ούτος συ άλλος θα τον πάω για την εκπαίδευση του αύριο
Αλλά θα το πω και τώρα με λένε Νικό έψαχνα κάποτε για Rhodesian Ridgeback εκτροφείς τεσπά δεν ευδοκίμησε για διαφόρους λόγους. Μετά από ένα χρόνο προχώρησα στην αγορά ενός ροτβαιλερ κατόπιν πόλις σκέψης πάντα μου αρεσαι η φυλή ακόμα και αν είχα άσχημη εμπειρία κάποτε από την ιδια ράτσα. Επειδή συνήθως είμαι απλώς παρατηρητής του Forum και έχω δει αντιδράσεις και δεν εχω τώρα διάθεση να λέω είναι καθαρό ή όχι απλώς θα πω πήγα ο ίδιος Σερβία σε εκτροφείο τον διάλεξα και τον έφερα.
Ο Έκτωρ είναι 8 μηνών, παρά πολύ ήσυχος σκύλος δεν τον καταλαβαίνεις μέσα στο σπίτι ότι υπάρχει, στοργικός παιχνιδιάρης θέλει χάδια όλη την ώρα να ξαπλώνει με το κεφάλι πάνω στις κάλτσες μου κτλ πιστεύω κιόλας τα περισσότερα έτσι κάνουν. Εκπαίδευση στην άλλη μεριά της Αθηνάς 3 φορές την εβδομάδα εδώ και ένα μηνά στην βασική υπακοή σιγά σιγά δεν πιέζω τον σκύλο εκτός εκπαίδευσης κ πάντα κάτω από την επίβλεψη εκπαιδευτή.
Στο θέμα μας λοιπόν σήμερα το πρωί όπως πάντα στις 7.30 κάνουμε την βόλτα πριν φύγω για δουλεία , μην και εντοπίσει κουκουνάρι λες και του βρίσε την μανά αν και μετά από 2-3 εμετους πίστευα θα χαλαρώσει αλλά ….Κανονικά τον πάω εκεί που είναι και οι άλλοι ιδιοκτήτες με τα σκυλιά τους έχουμε παρκο για σκυλους και τώρα ξεκινάμε το story…
Συγγνώμη που ίσως σας κουράσω αλλά θέλω να είμαι όσο αναλυτικός γίνεται για να μου πείτε την γνώμη σας αν έκανα εγώ κάτι λάθος ή θα γινόταν αργά ή γρήγορα ως ένδειξη κυριαρχηκοτητας.
Υπάρχουν 2 παγκάκια ,αφού καλημερίζω τους ιδιόκτητες μια κυρία μένα ημοιαιμο που την γνωρίζω και έναν κύριο που απλώς συνήθως τυχαίνει να τα βγάζουμε την ιδία ώρα πάνω κάτω και λέμε μια καλημέρα τίποτα παραπάνω, έχει έναν σκύλο είναι λευκό αλλά στα χαρακτηρίστηκα του βέλγικου λίγο πιο μικρό όμως (δεν τον έχω ρωτήσει κιόλας τι ράτσα είναι)
Πρώτη φορά ο δικός του ο Άρης αν θυμάμαι λενε τον σκυλο του γάβγισε στον δικό μου αλλά δεν έδωσα και παρά πολύ μεγάλη σημασία εφόσον μου είπε ότι “έτσι κάνει μωρέ” ο κύριος ήταν στο παγκάκι και ο σκύλος είναι διπλά του με το λουρί σε θέση “κάτσε” ε “ΟΚ “ λέω εγώ καθόμαστε λίγο μιλάμε απομακρύνομαι λίγο πιο περά κάνα 5 μετρό δηλαδή και τον λύνω
Όλα οκ πήγε έψαχνε τα κουκουναριά του καθόταν στα χόρτα αλώνιζε από δω και από κει δηλαδή μια ρουτίνα όπως πάντα. Κάποια στιγμή σκάει ένας Βελγικός πανέμορφος κατάμαυρος (το θαυμάζω αυτό το σκυλί) επίσης γνωστή η κυρία που τον βγάζει .Περναει κάνα 5 λεπτό και αρχίζει ο Άρης να γαβγίζει στον βελγικό εξαποστάσεις όμως ..
Μπαπ σηκώνετε ο δικός μου περίεργος να δει τι και τι κανει το παλικάρι φεύγει πάει πίσω απτό παγκάκι που κύριου που έχει τον σκύλο πάντα έχοντας οπτική επαφή με το σκυλί του και πάει και κάθεται ακριβώς μπροστά από την μούρη του άλλου σε απόσταση τι να πω 5 δάκτυλα ,με το που πάει να φύγει λίγο ο Άρης οδικος του μπροστά μόνο που δεν μπορούσε γιατί τον κρατούσε ο άλλος κάνει ένα μαρς ο Έκτωρ και τον αρπάζει στην ουρά….
ΣΑΣΤΙΖΩ για το λόγο ότι δεν έχει δείξει ποτέ τέτοια συμπεριφορά και ούτε μπορώ να θυμηθώ αν έχει συμβεί κάποιο περιστατικό με άλλον σκύλο στη βόλτα που να εχει ας το που με προκαλεσει κάποιου ειδους φοβια τον δικό μου.
Σηκώνεται πάνω ο κύριος από το τράβηγμα των σκυλιών δηλαδή και τι κάνει.. Ξεκειναει να κοπανάει το σκυλί μου με το χοντρό το λουρί σαν ορειβατικό σκοινει που είναι στο κεφάλι για να τον αφήσει. Άπτον πανικό μου εγώ πάω και σα μ…… μπροστά τρώω και εγώ μια έτσι για να γουστάρω κιόλας τον αρπάζω τον δικό μου άπτον λαιμό απτά πλάγια όμως του φωνάζω εν τέλει με τα πολλά τον αφήνει και τον ξαπλώνω κάτω κρατώντας άπτον αυχένα και ηρεμεί
Αφού τσεκάρουμε ότι δεν παίζει θέμα να χει πάθει τίποτα ο σκύλος του ζητώντας συγγνώμη για την κατάσταση πραγματικά συγγνώμη όμως και οι άλλοι που ήταν στο σημείο λένε ότι δεν τάχει ξανακάνει ο δικός μο. Με αρχίζει “Προσέχε είναι επικίνδυνος ο δικός σου” του λέω εντάξει έχεις δίκιο και ψιλοφρικαρα αλλά δεν το καθιστά επικίνδυνο αυτό ,χωρίς να του αναφέρω ότι στην διάρκεια τον χτυπουσε στο κεφάλι τον δικό μου που τον καταλαβαίνω σε κόποιο βαθμό γιατί ήταν σε κατάσταση πανικού ο άνθρωπος και μου λέει το εξής “Τα Πιτμπουλ και τα Ροτβαιλερ είναι τα χειρότερα σκυλιά…δεν είναι ναταχει κανενας” Λέω από μέσα μου εντάξει τι να του πεις τώρα του καραγκιόζη δε μίλησα σηκώθηκα και έφυγα ξαναζώντας του συγγνώμη και ότι όντος ο σκύλος του δεν έχει τίποτα. Από τήν ώρα που χω πάει σπίτι μέχρι τώρα που είμαι στην δουλεία προσπαθώ να αναλύσω τι ήταν αυτό που προκάλεσε την ένταση αυτή? Γιατί δεν ήταν ότι του γάβγισε ο δικός μου πήγε στάθηκε μπροστά στη μούρη του σαν να του λέει ”Ελα φτιαξε μου τη μερα”
Τι πιστευω εγώ σαν μια ακολουθια λαθων ας το πω ετσι
Λάθος που δεν έκρινα σωστά ίσως την κατάσταση ότι γάβγιζε του άλλου και τον άφησα ελεύθερο ,μάλλον έπρεπε να συνεχίσω την βόλτα και να τον αφήσω μετά, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω το γεγονός ότι δεν τον πλησίαζε τόση ώρα παρά μόνο όταν γάβγιζε στον άλλον τον Βελγικο
Λάθος που δεν αντέδρασα όταν τον πλησίασε και πήγε μπροστά στη μούρη του άλλου με μπέρδεψε όμως ότι κουνούσε την ουρά και ίσως πηρά λάθος το μνμ ότι ήθελε να παίξει
Λάθος όπως μπήκα και χώρισα τα σκυλιά ξέροντας τι συνέπειες μπορούσε να χει αυτό
Δεν ξέρω έχω προβληματιστεί με την έννοια ΤΙ ήταν αυτό που το προκάλεσε ,αν ήταν κάτι ή ήταν σημάδι του “τύπου καιρός να δούμε τι μπορώ να κάνω…”
Αναμένω τα σχόλια σας και τις απόψεις σας…
Εννοείται ότι θα πάρω τηλ τον εκπαιδευτή και ούτος συ άλλος θα τον πάω για την εκπαίδευση του αύριο
