Καλησπέρα, πριν λίγες μέρες η Nala έκλεισε τους 3 μήνες ζωής. Καθημερινά παρατηρώ τις αντιδράσεις της σε διάφορα θέματα. Σε πολλά πράγματα με έχει εκπλήξει πάρα πολύ ευχάριστα και σε κάποια άλλα με έχει προβληματίσει. Και ξεκινάω από τα ευχάριστα.. Δεν έχουμε πρόβλημα στην ώρα του φαγητού.. Θα φάμε εμείς όμορφα και ήρεμα στο τραπέζι και μετά θα φάει το γεύμα της. Δεν υπάρχει πρόβλημα την ώρα που φεύγω το πρωί για την δουλειά.. (δεν λείπω πολλές ώρες και ένας λόγος που την πήρα αυτή την εποχή είναι ότι μπορώ να βρίσκομαι αρκετές ώρες σπίτι) γυρίζω σπίτι και ουσιαστικά δεν έχει κάνει ζημιές.. Κάναμε το πρώτο μπάνιο και το ευχαριστήθηκε.. Την βάζω στο αυτοκίνητο και έμαθε στο πίσω κάθισμα χωρίς να θέλει να έρθει μπροστά κ.τ.λ. Επίσης το παιχνίδι στο σπίτι το ευχαριστιέται πολύ όταν παίζουμε μαζί και δεν υπάρχουν γρυλίσματα κ.τ.λ. Τώρα αυτά που με έχουν προβληματίσει.. Το απόγευμα μεταμορφώνεται.. Παίρνει φόρα και μας κόβει κομμάτια από τα πόδια... Λογικό στην ηλικία της. Όταν αρχίσω να λέω μη... και μερικές φορές να την ακουμπάω λίγο για να σταματήσει αρχίζει και νευριάζει γαβγίζει και προσπαθεί να δαγκώσει ότι μπορέσει... (πόδι χέρι κ.τ.λ) και το δάγκωμα δεν φαίνεται και τόσο σαν παιχνίδι.. Γενικά είμαι λίγο αγχωμένος γιατί θέλω να της χτίσω από τώρα έναν σωστό χαρακτήρα και να μην φτάσω σε σημείο να διορθώνω λάθη στο μέλλον..
