ΕΠΙΣΗΜΟ ΟΝΟΜΑ: INKA OF JORANZA
ΧΑΙΔΕΥΤΙΚΟ: MUFFIN
ΜΠΑΜΠΑΣ: Aloha of Happy Blue
MAMA: Kyara of Joranza
ΕΚΤΡΟΦΕΑΣ: Orbanova Zuzana
ΧΩΡΑ ΕΚΤΡΟΦΗΣ: Σλοβακια
ΗΜΕΡ/ΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 29/10/2009
ΒΑΡΟΣ: 2.200γρ.
ΧΡΩΜΑ: Blue Tan
Το μικρο μας κεκακι ηρθε στη ζωη μας περσυ τον Γεναρη, μετα από 7 μηνες αναμονης και ερευνας. Ηρθε να συμπληρωσει το κενο που αφησαν τα προηγουμενα σκυλακια της οικογενειας και το κανει αυτό επαξια.
Η πρωτη μερα που ηρθε στο σπιτι μας
Είναι ένα ενεργητικο, χαρουμενο, θαρραλεο μικρο «πατσαβουρακι», όπως τη λενε ολοι. Είναι φιλικη, κοινωνικη, υπακουη όταν θελει, πεισματαρα όταν της βγαινει ο γιορκυ χαρακτηρας της, παιχνιδιαρα, αεικινητη.
Σαν κουταβι δεχτηκε αμεσως το λουρι, βγηκε αμεσως βολτα χωρις πεισματα, πλησιασε αμεσως ολους τους ανθρωπους του σπιτιου, ακομη και τα διδυμα διαβολακια της οικογενειας. Ανεβηκε και κατεβηκε αμεσως απ’όλα τα καθισματα και κρεβατια μας, παρ’ολο το μικρο της υψος. Δεν εκανε σπουδαιες ζημιες, μοναδικες απωλειες ένα ζευγαρι ακουστικα και ένα ζευγαρι γυαλια.
Όταν μπαινουμε στο σπιτι και ερχεται να μας χαιρετησει κανει σαν τρελλο. Πηδαει σαν ελατηριο, μισο μετρο (αληθεια λεω) από το πατωμα, γλυφει τον αερα, τα χερια και τα ποδια μας και δεν ησυχαζει αν δεν περασουν 5 λεπτα.
Όταν ειμαστε σπιτι και εχει κεφια, μας φερνει τα παιχνιδια της για να παιξουμε. Της τα πεταμε και τρεχει σαν σιφουνας για να τα φερει, πηδωντας σαν κατσικακι. Όταν βαριεται η νυσταζει, χωνεται στη καμπουρα από το ροζ χελωνακι, που εχει για μαξιλαρι (ναι, από τα Jumbo), γινεται ένα μικρο κουβαρακι και την πεφτει για υπνο. Για βραδυ, κοιμαται επισημως στο κρεβατι μου, σε ένα μαξιλαρι δικο της η καμια φορα και στα ποδια μου.
Με το φαγητο της είναι λιγο δυσκολη, εκτος από την ωρα που τρωμε εμεις, οποτε και παλι κανει το ελατηριο για 1-2 λεπτα και μετα ξαπλωνει στα πλακακια της κουζινας και περιμενει τη σειρα της. Όταν φαει, η κοιλιτσα της πρηζεται και γινεται σαν μκρο πεπονακι.
Της αρεσει να καθεται στο μπαλκονι και να χαζευει την κινηση στο δρομο. Όταν βλεπει ανθρωπο, ακομη και στα 50 μετρα, αρχιζει το ξεβιδωμα της ουρας, αλλα ευτυχως δεν γαυγιζει.
Στη βολτα, πρεπει οπωσδηποτε να χαιρετησει κάθε πεζο που μας προσπερναει. Ειδικα με τα παιδια που συνανταμε στο γηπεδο που είναι κοντα στο σπιτι μας κανει τρελλες χαρες και το ιδιο κανουν και εκεινα.
Δεν φοβαται τιποτε. Ισως μονο το σκουπακι Black and Decker, από το οποιο απομακρυνεται τρεχοντας. Τα αλλα σκυλια, μικρα-μεγαλα, κανουν πισω-πισω όταν την βλεπουν, γιατι τα τρομαζει με τις χαρες και τους πηδους της.
Πηραμε μερος σε δυο εκθεσεις του ΚΟΕ, στην κατηγορια κουταβιων. Στην πρωτη πηρε κριση «πολλα υποσχομενη» και καταταξη «πρωτη» και στη δευτερη παλι «πολλα υποσχομενη» και καταταξη «δευτερη». Στην τελευταια δεν πηραμε μερος, γιατι λειπαμε, αλλα λεω να ξαναπαμε το Μαη.
ΧΑΙΔΕΥΤΙΚΟ: MUFFIN
ΜΠΑΜΠΑΣ: Aloha of Happy Blue
MAMA: Kyara of Joranza
ΕΚΤΡΟΦΕΑΣ: Orbanova Zuzana
ΧΩΡΑ ΕΚΤΡΟΦΗΣ: Σλοβακια
ΗΜΕΡ/ΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 29/10/2009
ΒΑΡΟΣ: 2.200γρ.
ΧΡΩΜΑ: Blue Tan
Το μικρο μας κεκακι ηρθε στη ζωη μας περσυ τον Γεναρη, μετα από 7 μηνες αναμονης και ερευνας. Ηρθε να συμπληρωσει το κενο που αφησαν τα προηγουμενα σκυλακια της οικογενειας και το κανει αυτό επαξια.
Η πρωτη μερα που ηρθε στο σπιτι μας
Είναι ένα ενεργητικο, χαρουμενο, θαρραλεο μικρο «πατσαβουρακι», όπως τη λενε ολοι. Είναι φιλικη, κοινωνικη, υπακουη όταν θελει, πεισματαρα όταν της βγαινει ο γιορκυ χαρακτηρας της, παιχνιδιαρα, αεικινητη.
Σαν κουταβι δεχτηκε αμεσως το λουρι, βγηκε αμεσως βολτα χωρις πεισματα, πλησιασε αμεσως ολους τους ανθρωπους του σπιτιου, ακομη και τα διδυμα διαβολακια της οικογενειας. Ανεβηκε και κατεβηκε αμεσως απ’όλα τα καθισματα και κρεβατια μας, παρ’ολο το μικρο της υψος. Δεν εκανε σπουδαιες ζημιες, μοναδικες απωλειες ένα ζευγαρι ακουστικα και ένα ζευγαρι γυαλια.
Όταν μπαινουμε στο σπιτι και ερχεται να μας χαιρετησει κανει σαν τρελλο. Πηδαει σαν ελατηριο, μισο μετρο (αληθεια λεω) από το πατωμα, γλυφει τον αερα, τα χερια και τα ποδια μας και δεν ησυχαζει αν δεν περασουν 5 λεπτα.
Όταν ειμαστε σπιτι και εχει κεφια, μας φερνει τα παιχνιδια της για να παιξουμε. Της τα πεταμε και τρεχει σαν σιφουνας για να τα φερει, πηδωντας σαν κατσικακι. Όταν βαριεται η νυσταζει, χωνεται στη καμπουρα από το ροζ χελωνακι, που εχει για μαξιλαρι (ναι, από τα Jumbo), γινεται ένα μικρο κουβαρακι και την πεφτει για υπνο. Για βραδυ, κοιμαται επισημως στο κρεβατι μου, σε ένα μαξιλαρι δικο της η καμια φορα και στα ποδια μου.
Με το φαγητο της είναι λιγο δυσκολη, εκτος από την ωρα που τρωμε εμεις, οποτε και παλι κανει το ελατηριο για 1-2 λεπτα και μετα ξαπλωνει στα πλακακια της κουζινας και περιμενει τη σειρα της. Όταν φαει, η κοιλιτσα της πρηζεται και γινεται σαν μκρο πεπονακι.
Της αρεσει να καθεται στο μπαλκονι και να χαζευει την κινηση στο δρομο. Όταν βλεπει ανθρωπο, ακομη και στα 50 μετρα, αρχιζει το ξεβιδωμα της ουρας, αλλα ευτυχως δεν γαυγιζει.
Στη βολτα, πρεπει οπωσδηποτε να χαιρετησει κάθε πεζο που μας προσπερναει. Ειδικα με τα παιδια που συνανταμε στο γηπεδο που είναι κοντα στο σπιτι μας κανει τρελλες χαρες και το ιδιο κανουν και εκεινα.
Δεν φοβαται τιποτε. Ισως μονο το σκουπακι Black and Decker, από το οποιο απομακρυνεται τρεχοντας. Τα αλλα σκυλια, μικρα-μεγαλα, κανουν πισω-πισω όταν την βλεπουν, γιατι τα τρομαζει με τις χαρες και τους πηδους της.
Πηραμε μερος σε δυο εκθεσεις του ΚΟΕ, στην κατηγορια κουταβιων. Στην πρωτη πηρε κριση «πολλα υποσχομενη» και καταταξη «πρωτη» και στη δευτερη παλι «πολλα υποσχομενη» και καταταξη «δευτερη». Στην τελευταια δεν πηραμε μερος, γιατι λειπαμε, αλλα λεω να ξαναπαμε το Μαη.
Last edited:
