Καλησπέρα σας!!!χρειάζομαι τις συμβουλές σας: πριν απο 2 χρόνια έβλεπα σκυλί και άλλαζα πεζοδρόμιο...τότε όμως γνώρισα το αγόρι μου όπου έχει ένα κόκερ και έτσι έμαθα να μη φοβάμαι αυτές τις ψυχούλες!μετά από ένα χρόνο πήραμε με την μητέρα μου ένα γουέστι για να μας κάνει παρέα!
εδώ και 6 μήνες συγκατοικούμε με το αγόρι μου!όλα είναι πολύ καλά στην σχέση μας...για το μόνο λόγο που τσακωνόμαστε είναι ο σκύλος!από τότε που μπήκαμε σπίτι είδα πιο έντονα τις παραξενιές του και αρχίζω να αμφιβάλλω αν είμαι τόσο φιλόζωη όσο πίστευα!
1)τον πρώτο μήνα δεν κοιμόμασταν καλά γιατί έκλαιγε έξω από το δωμάτιο(στο παλιό σπίτι κοιμόταν με το αγόρι μου...εγώ έβαλα περιορισμούς σε αυτόν τον χώρο)!
2)μετά κατουρούσε παντού και συγκεκριμένα σε σημεία που έχω κάτσει εγώ τελευταιά!6 μήνες τώρα μου έχει κατουρήσει 6 φορές τον καναπέ πάνω στο κάλυμμα και άλλες τόσες στην γωνία της πολυθρόνας!
3)δεν μας αφήνει να υψώσουμε φωνή...γαβγίζει υπερβολικά!
4)στην βόλτα με τραβάει και δεν θεωρώ σωστό να βγάζεις τον σκύλο σου για την ανάγκη του και όχι για την φυσική του κατάσταση!γιατί το μόνο που καταφέρνεις είναι να κατουράει σε κάθε γωνιά μέχρι να αδειάσει αντί να ευχαριστηθεί τον περίπατο)
5)κάθε πρωί σηκώνομαι πρώτη εγώ για την δουλειά και μετά πάει έξω από την πόρτα με κλάμα και ξυπνάει το αγόρι μου!
6)όταν έχω περίοδο δεν κάθεται σε ησυχία,λαχανιάζει,του τρέχουν τα σάλια και κινείται συνεχώς!
7)και δεν διστάζει να μας δαγκώσει!που το θεωρώ απαράδεκτο!
δεν προκείται να έκανα κακό σε κανένα σκυλί στην ζωή μου!απλά νοιώθω πως όλη μας η ζωή εξαρτιέται από ένα σκυλί και φτιάχνουμε το προγραμμά μας με τα δικά του θέλω και όχι με τα δικά μας!δεν έιχα ποτέ σκυλί μέχρι πριν ένα χρόνο και κάποιες καταστάσεις δεν μπορώ να τις δικαιολογήσω!
η δικιά μου(που την έχει κρατήσει η μητέρα μου) είναι πολύ υπάκουη...και 12ωρα να λείψουμε δεν κλαίει ποτέ!και η βόλτα της δεν είναι για την ανάγκη της αλλά για βόλτα!ξέρω πως σε κάποια σημεία είμαι λάθος αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να σκέφτομαι για κάθε τι που θέλω να κάνω τον σκύλο!έχω προτείνει στο αγόρι μου να του βρούμε μια οικογένεια που θα έχει περισσότερο χρόνι να ασχολείται μαζί του γιατί εμείς λόγω δουλειάς πιέζουμε τις ώρες μας για να τον βγάλουμε βόλτα μη τυχόν κατούρησει τον καναπέ!όπου και να είμαστε τα παρατάμε όλα και τρέχουμε!
πείτε μου σας παρακαλώ τις γνώμες σας...θετικές και φυσικά αρνητικές!ευχαριστώ εκ τον προτέρων!!
εδώ και 6 μήνες συγκατοικούμε με το αγόρι μου!όλα είναι πολύ καλά στην σχέση μας...για το μόνο λόγο που τσακωνόμαστε είναι ο σκύλος!από τότε που μπήκαμε σπίτι είδα πιο έντονα τις παραξενιές του και αρχίζω να αμφιβάλλω αν είμαι τόσο φιλόζωη όσο πίστευα!
1)τον πρώτο μήνα δεν κοιμόμασταν καλά γιατί έκλαιγε έξω από το δωμάτιο(στο παλιό σπίτι κοιμόταν με το αγόρι μου...εγώ έβαλα περιορισμούς σε αυτόν τον χώρο)!
2)μετά κατουρούσε παντού και συγκεκριμένα σε σημεία που έχω κάτσει εγώ τελευταιά!6 μήνες τώρα μου έχει κατουρήσει 6 φορές τον καναπέ πάνω στο κάλυμμα και άλλες τόσες στην γωνία της πολυθρόνας!
3)δεν μας αφήνει να υψώσουμε φωνή...γαβγίζει υπερβολικά!
4)στην βόλτα με τραβάει και δεν θεωρώ σωστό να βγάζεις τον σκύλο σου για την ανάγκη του και όχι για την φυσική του κατάσταση!γιατί το μόνο που καταφέρνεις είναι να κατουράει σε κάθε γωνιά μέχρι να αδειάσει αντί να ευχαριστηθεί τον περίπατο)
5)κάθε πρωί σηκώνομαι πρώτη εγώ για την δουλειά και μετά πάει έξω από την πόρτα με κλάμα και ξυπνάει το αγόρι μου!
6)όταν έχω περίοδο δεν κάθεται σε ησυχία,λαχανιάζει,του τρέχουν τα σάλια και κινείται συνεχώς!
7)και δεν διστάζει να μας δαγκώσει!που το θεωρώ απαράδεκτο!
δεν προκείται να έκανα κακό σε κανένα σκυλί στην ζωή μου!απλά νοιώθω πως όλη μας η ζωή εξαρτιέται από ένα σκυλί και φτιάχνουμε το προγραμμά μας με τα δικά του θέλω και όχι με τα δικά μας!δεν έιχα ποτέ σκυλί μέχρι πριν ένα χρόνο και κάποιες καταστάσεις δεν μπορώ να τις δικαιολογήσω!
η δικιά μου(που την έχει κρατήσει η μητέρα μου) είναι πολύ υπάκουη...και 12ωρα να λείψουμε δεν κλαίει ποτέ!και η βόλτα της δεν είναι για την ανάγκη της αλλά για βόλτα!ξέρω πως σε κάποια σημεία είμαι λάθος αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να σκέφτομαι για κάθε τι που θέλω να κάνω τον σκύλο!έχω προτείνει στο αγόρι μου να του βρούμε μια οικογένεια που θα έχει περισσότερο χρόνι να ασχολείται μαζί του γιατί εμείς λόγω δουλειάς πιέζουμε τις ώρες μας για να τον βγάλουμε βόλτα μη τυχόν κατούρησει τον καναπέ!όπου και να είμαστε τα παρατάμε όλα και τρέχουμε!
πείτε μου σας παρακαλώ τις γνώμες σας...θετικές και φυσικά αρνητικές!ευχαριστώ εκ τον προτέρων!!