Καλησπέρα σε ολους.Πρώτο ποστάρισμα, αν κι εχω διαβάσει ολο το φορουμ, το οποίο μέχρι πριν μια βδομάδα νόμιζα οτι είναι ανενεργό.
Πάμε στο θέμα.
Πριν 7 μήνες μπήκε στη ζωή μας ο Εκτορας.Ενα αγαπησιάρικο λαμπραντόρ το οποίο βρέθηκε παρατημένο στο δρόμο και υιοθετήθηκε άμεσα.Τωρα είναι περίπου 20 μηνών.
Θέλω κάποια άποψη στο παρακάτω θέμα.Απο την αρχή που τον βρήκαμε η συμπεριφορά του απέναντι σε άλλα σκυλιά, είτε αδέσποτα, είτε δεσποζόμενα αναξερτώτως μεγέθους και ράτσας ήταν η εξής.
Σήκωνε τρίχα, πλησίαζε επιφυλακτικά και κατόπιν έπαιζε ή ήθελε να παίξει με ολα (ακόμα και τις γάτες).
Ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα, ούτε επιτέθηκε σε κανένα σκυλί.
Στο μεταξύ τους τελευταίους 7 μήνες, έχει δεχθεί 3 σοβαρές επιθέσεις απο δεσποζόμενα ΛΥΤΑ σκυλιά.
Ενα Αμερικάνικο Ακίτα, ενα Ροτβάιλερ κι ενα Γερμανικό ποιμενικό.
Στη πρώτη περίπτωση μάλιστα ταλαιπωρηθήκαμε με γιατρούς γιατί ανέπτηξε οίδημα στο δάγκωμα, οπότε χρειάστηκε άνοιγμα, ράματα, κλπ
Παρόλα αυτά, η συμπεριφορά του δεν άλλαξε ιδιαίτερα με τα άλλα σκυλιά.Εξακολουθεί να σηκώνει τρίχα στην αρχή(ακόμα και με γνωστά του σκυλάκια) και μετά να το ρίχνει στο παιχνίδι.
Με μερικές εξαιρέσεις.
Το Ροτβάιλερ μόλις το βλέπει του γυρίζει το μάτι.Αρχίζει τα γρυλλίσματα κι είναι εμφανώς αναστατωμένος κι επιθετικός.Ευτυχώς μετά το ξέχ@@σμα που έκανα στον ντεμέκ ιδιοκτήτη του, δεν κυκλοφορεί ελεύθερο (είχε επιτεθει και σε ενα κοριτσακι πριν 1-2 χρόνια).
Ενα συγκεκριμένο αδέσποτο με τα μισά του σχεδόν κιλά, ενω ξεκίνησαν σαν "φιλαράκια" και παίζανε κάποτε, έχουν γίνει εχθροί.Το άλλο με του που μας βλέπει απο μακρυά έρχεται γρυλλίζοντας και τότε αρχίζει και του γρυλλίζει κι ο δικός μου ενω 2-3 φορές έχει κάνει κίνηση να τον αρπάξει κιόλας, αλλά τον διορθώνω με μάλωμα.
Γενικά αυτό που παρατήρησα πλέον, είναι οτι αν έρχεται κάποιο με τσαμπουκά και γρυλλίζοντας τότε κι ο δικός μου δεν χαρίζεται πλέον.Υποψιάζομαι οτι έχει αποκτήσει κάπως μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση πλέον σε σχέση με αυτήν που είχε οταν τον πρωτοβρήκαμε.
Το ερώτημα είναι το εξής.Επειδή Λαμπραντόρ είναι και δεν τον θέλω "άγριο" (ας μου συγχωρεθεί το αφελές της έκφρασης) ποιά πρέπει να είναι η συμπεριφορά μου γενικότερα ?
Τον διορθώνω ή οχι ?
Στο Ροτβάιλερ ως ενα σημείο την καταλαβαίνω τη συμπεριφορά του.Τον δάγκωσε, οπότε μπήκε αυτόματα στην κατηγορία του εχθρού.
Με το άλλο το αδέσποτο όμως ?
Δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστική αντιπαράθεση εκτός απο τα γρυλλίσματα του άλλου.
Ιδου και ο περι ου αγκαλίτσας
Ευχαριστώ και συγγνώμη για το μακροσκελές του κειμένου.
Πάμε στο θέμα.
Πριν 7 μήνες μπήκε στη ζωή μας ο Εκτορας.Ενα αγαπησιάρικο λαμπραντόρ το οποίο βρέθηκε παρατημένο στο δρόμο και υιοθετήθηκε άμεσα.Τωρα είναι περίπου 20 μηνών.
Θέλω κάποια άποψη στο παρακάτω θέμα.Απο την αρχή που τον βρήκαμε η συμπεριφορά του απέναντι σε άλλα σκυλιά, είτε αδέσποτα, είτε δεσποζόμενα αναξερτώτως μεγέθους και ράτσας ήταν η εξής.
Σήκωνε τρίχα, πλησίαζε επιφυλακτικά και κατόπιν έπαιζε ή ήθελε να παίξει με ολα (ακόμα και τις γάτες).
Ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα, ούτε επιτέθηκε σε κανένα σκυλί.
Στο μεταξύ τους τελευταίους 7 μήνες, έχει δεχθεί 3 σοβαρές επιθέσεις απο δεσποζόμενα ΛΥΤΑ σκυλιά.
Ενα Αμερικάνικο Ακίτα, ενα Ροτβάιλερ κι ενα Γερμανικό ποιμενικό.
Στη πρώτη περίπτωση μάλιστα ταλαιπωρηθήκαμε με γιατρούς γιατί ανέπτηξε οίδημα στο δάγκωμα, οπότε χρειάστηκε άνοιγμα, ράματα, κλπ
Παρόλα αυτά, η συμπεριφορά του δεν άλλαξε ιδιαίτερα με τα άλλα σκυλιά.Εξακολουθεί να σηκώνει τρίχα στην αρχή(ακόμα και με γνωστά του σκυλάκια) και μετά να το ρίχνει στο παιχνίδι.
Με μερικές εξαιρέσεις.
Το Ροτβάιλερ μόλις το βλέπει του γυρίζει το μάτι.Αρχίζει τα γρυλλίσματα κι είναι εμφανώς αναστατωμένος κι επιθετικός.Ευτυχώς μετά το ξέχ@@σμα που έκανα στον ντεμέκ ιδιοκτήτη του, δεν κυκλοφορεί ελεύθερο (είχε επιτεθει και σε ενα κοριτσακι πριν 1-2 χρόνια).
Ενα συγκεκριμένο αδέσποτο με τα μισά του σχεδόν κιλά, ενω ξεκίνησαν σαν "φιλαράκια" και παίζανε κάποτε, έχουν γίνει εχθροί.Το άλλο με του που μας βλέπει απο μακρυά έρχεται γρυλλίζοντας και τότε αρχίζει και του γρυλλίζει κι ο δικός μου ενω 2-3 φορές έχει κάνει κίνηση να τον αρπάξει κιόλας, αλλά τον διορθώνω με μάλωμα.
Γενικά αυτό που παρατήρησα πλέον, είναι οτι αν έρχεται κάποιο με τσαμπουκά και γρυλλίζοντας τότε κι ο δικός μου δεν χαρίζεται πλέον.Υποψιάζομαι οτι έχει αποκτήσει κάπως μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση πλέον σε σχέση με αυτήν που είχε οταν τον πρωτοβρήκαμε.
Το ερώτημα είναι το εξής.Επειδή Λαμπραντόρ είναι και δεν τον θέλω "άγριο" (ας μου συγχωρεθεί το αφελές της έκφρασης) ποιά πρέπει να είναι η συμπεριφορά μου γενικότερα ?
Τον διορθώνω ή οχι ?
Στο Ροτβάιλερ ως ενα σημείο την καταλαβαίνω τη συμπεριφορά του.Τον δάγκωσε, οπότε μπήκε αυτόματα στην κατηγορία του εχθρού.
Με το άλλο το αδέσποτο όμως ?
Δεν υπήρξε ποτέ ουσιαστική αντιπαράθεση εκτός απο τα γρυλλίσματα του άλλου.
Ιδου και ο περι ου αγκαλίτσας
Ευχαριστώ και συγγνώμη για το μακροσκελές του κειμένου.
