Καλησπέρα παιδιά!
Πρόσφατα απέκτησα ένα κοριτσάκι 3 ετών, μικρού μεγέθους. Ζούσε σε ένα κτήμα με αρκετά άλλα σκυλιά και έναν πολύ αδιάφορο ιδιοκτήτη. Το σκυλάκι είναι εξαιρετικά φοβικό, ειδικά όταν μιλάμε για την βόλτα. Αφού μάθαμε να ανεβοκτατεβαίνουμε την σκάλα, απαξ και βγούμε έξω κάθεται ακίνητη κάτω και τρέμει.
Εγώ κάνω τα εξής:
Προσπαθώ να βγαίνουμε μαζί στο μπαλκόνι για να συνηθίζει τους θορύβους
Με χαρές και χάδια με το που κάνει ένα βήμα αφού μπαστακωθεί της δίνω μια λιχουδιά.
Δεν την τραβολογάω μου έρχεται κρίμα-αφήστε που όποτε το κανα το σκυλί μου έδειχνε με όλο του το είναι οτι απλά δεν θέλει.
Κάποιες φορές θα την πάρω αγκαλιά, για να φύγουμε από την φασαρία και την αφήνω κάτω σε πιο ήρεμο μέρος.
Το θέμα είναι πως πίστευα οτι τα κάνω όλα καλά, όμως ένας εκπαιδευτής που γνώρισα τυχαία μου είπε οτι αυτό με την λιχουδιά θα την κάνει χειριστική και καλό είναι να την τραβάω και λίγο δεν θα πάθει κάτι. Για την αγκαλιά μου είπε οτι είναι οτι χειρότερο μπορώ να κάνω.Τι ισχύει τελικά;
Να πω οτι δεν κάνει στη βόλτα καμία της ανάγκη, οριακά τα κάνει στην πάνα της. Θα κάνει τσίσα μια φορά στις 2 μέρες από τον φόβο της και μόνο.
Δεν ξέρω αν αυτό το διάστημα πρέπει να δώσω βάση σε όλα αυτά, γιατί μέσα όλα έχει και ερλιχεία και μάλιστα μεγάλο τίτλο, οπότε είναι γενικά ένα καταβεβλημένο σκυλάκι.
Με μένα δεν έχει φόβο, σήμερα μάλιστα μου γάβγισε με θράσος επειδή της πήρα την κουβέρτα
Οποιαδήποτε συμβουλή ή σχόλιο θα μου ήταν εξαιρετικά βοηθητικό
Πρόσφατα απέκτησα ένα κοριτσάκι 3 ετών, μικρού μεγέθους. Ζούσε σε ένα κτήμα με αρκετά άλλα σκυλιά και έναν πολύ αδιάφορο ιδιοκτήτη. Το σκυλάκι είναι εξαιρετικά φοβικό, ειδικά όταν μιλάμε για την βόλτα. Αφού μάθαμε να ανεβοκτατεβαίνουμε την σκάλα, απαξ και βγούμε έξω κάθεται ακίνητη κάτω και τρέμει.
Εγώ κάνω τα εξής:
Προσπαθώ να βγαίνουμε μαζί στο μπαλκόνι για να συνηθίζει τους θορύβους
Με χαρές και χάδια με το που κάνει ένα βήμα αφού μπαστακωθεί της δίνω μια λιχουδιά.
Δεν την τραβολογάω μου έρχεται κρίμα-αφήστε που όποτε το κανα το σκυλί μου έδειχνε με όλο του το είναι οτι απλά δεν θέλει.
Κάποιες φορές θα την πάρω αγκαλιά, για να φύγουμε από την φασαρία και την αφήνω κάτω σε πιο ήρεμο μέρος.
Το θέμα είναι πως πίστευα οτι τα κάνω όλα καλά, όμως ένας εκπαιδευτής που γνώρισα τυχαία μου είπε οτι αυτό με την λιχουδιά θα την κάνει χειριστική και καλό είναι να την τραβάω και λίγο δεν θα πάθει κάτι. Για την αγκαλιά μου είπε οτι είναι οτι χειρότερο μπορώ να κάνω.Τι ισχύει τελικά;
Να πω οτι δεν κάνει στη βόλτα καμία της ανάγκη, οριακά τα κάνει στην πάνα της. Θα κάνει τσίσα μια φορά στις 2 μέρες από τον φόβο της και μόνο.
Δεν ξέρω αν αυτό το διάστημα πρέπει να δώσω βάση σε όλα αυτά, γιατί μέσα όλα έχει και ερλιχεία και μάλιστα μεγάλο τίτλο, οπότε είναι γενικά ένα καταβεβλημένο σκυλάκι.
Με μένα δεν έχει φόβο, σήμερα μάλιστα μου γάβγισε με θράσος επειδή της πήρα την κουβέρτα
Οποιαδήποτε συμβουλή ή σχόλιο θα μου ήταν εξαιρετικά βοηθητικό