Παιδιά , καλημέρα
Έχω γραφτεί πριν κανα 3 μηνο στο Φόρουμ και με συγχωρείτε αν οι ερωτήσεις μου έχουν απαντηθεί σε παλαιότερες αναρτήσεις..Δεν θέλω να γίνω κουραστική, αλλά θα ήθελα να σας περιγράψω αυτό που με απασχολεί, διότι έχουν γίνει όλα αχταρμάς μέσα στο κεφάλι μου...
Λοιπόν,
πριν από ένα χρόνο (καλή ώρα αύριο έχουμε τα γενέθλια μας ) και καθώς πήγαινα το πρωί στη δουλειά, μου πετάχτηκε μια χνουδωτή μπαλίτσα μπροστά στο αυτοκίνητο πάνω σε στροφή (ευτυχώς δεν τρέχω , γιατί έχω πάθει αρκετές "πατάτες" ) . Η μπαλίτσα αυτή λοιπόν ήταν ο Μπούμπης....Σινάμενος - κουνάμενος με την ουρίτσα του και την κοιλίτσα του βγήκε από κάτι χόρτα, μύρισε το δρόμο και αργά αλλά σταθερά άρχισε να ξαναγυρνάει στο διάζωμα.. δεν πρέπει να ήτανε ούτε 4 εβδομάδων όταν συναντήθηκαν οι δρόμοι μας...¨οπως καταλαβαίνετε υιοθέτησε ο ένας τον άλλον. Στην αρχή μάλιστα ήθελα μόνο να τον φιλοξενήσω, διότι είμαι υποχρεωμένη να με φιλοξενούν και εμένα οι δικοι μου, καθώς από την εργασία μου δεν πληρώνομαι κάθε μήνα, αλλά κάθε 3μηνο..
Εν πάσει περιπτώσει τελικά έχουμε φτάσει στο σημείο οι γονείς μου να λατρεύουν το Μπούμπη... τώρα ο Μπούμπης είναι 1 έτους. Σκέφτομαι να τον πάω λοιπόν για εκπαίδευση και αυτό γιατί δυστυχώς νωρίτερα δεν είχα τα χρήματα. Ωστόσο , (αν και δεν είχα ποτε παλιότερα σκύλο, μόνο γάτα) τις βασικές εντολές( : κάτσε, μείνε , ξάπλωσε , κ.α.) τις ξέρει καθώς και την ανάγκη του την κάνει πάντα έξω , από μικρούλης, στη βόλτα, ενώ τα πάει καλά και με τα γατάκια που έχουμε. Όλα αυτά πάντα με τη μέθοδο της επιβράβευσης. Βέβαια ο εκπαιδευτής θα μου πει καλύτερα..
Το θέμα είναι ότι ο πατέρας μου είναι κάπως ηλικιωμένος (75 χρονών) και με κάποια προβλήματα υγείας και έχει συνδεθεί και κείνος με το Μπούμπη και θέλει πολύ να τον βγάζει βόλτα, αλλά ο Μπούμπης τραβάει πολύ. Από την άλλη ο πατέρας μου πρέπει να περπατάει λίγο κάθε μέρα για διάφορους λόγους. ¨οσον αφορά τη βόλτα μας με το Μπούμπη και το πρωί (1/2 ώρα) και το απόγευμα (1 ώρα τουλάχιστον) αυτό είναι κάτι ανεξάρτητο και κάτι το οποίο το περιμένουμε και οι 2 πως και πως. Σε μένα λειτουργεί ανάμεσα στα άλλα και σαν φίλτρο που καθαρίζει όλα 'οσα έχουν προηγηθεί μές τη μέρα..
Η ουσία είναι ότι τον τελευταίο μήνα που κάνω αναζήτηση για εκπαίδευση(και διαθέτω και τα χρήματα) , έχω καταλήξει στο ότι ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να αφήσω για 1 μήνα το Μπούμπη στον χώρο κάποιου εκπαιδευτή και να επιστρέψω να τον πάρω, όπως μου είχε προταθεί από εκπαιδευτή. Προτιμώ να ανεβοκατεβαίνουμε Αθήνα (έχει μάθει εξάλλου στο αμάξι από μικρός) όπως γινότανε (παρακολουθούσα εκπαίδευση δική μου για επαγγελματικούς λόγους) και να μας φιλοξενεί η αδελφή μου με το Golden retriever που έχει.
Αυτό που έχω σκεφτεί είναι η εκπαίδευση για να αποφεύγει να τρώει επικίνδυνες και περίεργες τροφές ( φόλες ), και πως να μην είναι προκλητικός όταν συναντάμε άλλους σκυλους αρσενικούς. Τους τελευταίους 2 μήνες , δεν ξέρω γιατί, ενώ ήτανε μες την καλή χαρά με οποιοδήποτε σκύλο, τώρα το παίζει πολύ τσαμπουκάς. Ενηλικιώνεται? Δεν ξέρω...Ενώ με τους ανθρώπους έξω είναι αδιάφορος, όταν είναι στο σπίτι και βρίσκεται στον κήπο, γαβγίζει σχεδόν σε ό,τι περάσει.
Πάντως έχω ακούσει και για σκύλους που εκπαιδεύονται ως θεραπευτές (όχι για τυφλούς), αλλά για ηλικιωμένους και ανθρώπους με ειδικά προβλήματα υγείας . Δεδομένου ότι και γω εκπαιδεύομαι σε συγκεκριμένη ψυχοθεραπευτική μέθοδο(σχετικο-άσχετο) θα ήθελα αν γνωρίζετε κάτι επί του θέματος και από την εμπειρία σας να μου πείτε.
Με ενδιαφέρει πολύ, αν και είναι επί της ουσίας πολλά τα θέματα που ανέφερα ,ίσως το σημαντικότερο είναι αν υπάρχει κάποια σχολή σκύλων - και αν ο Μπούμπης είναι βεβαίως κατάλληλος - να συνδυάζει πολλαπλά επίπεδα εκπαίδευσης...
Αυτά είχα να πω,
Ευχαριστώ πολύ
ΥΓ. Ελπίζω να μην κούρασα και να μην μπέρδεψα ..
Έχω γραφτεί πριν κανα 3 μηνο στο Φόρουμ και με συγχωρείτε αν οι ερωτήσεις μου έχουν απαντηθεί σε παλαιότερες αναρτήσεις..Δεν θέλω να γίνω κουραστική, αλλά θα ήθελα να σας περιγράψω αυτό που με απασχολεί, διότι έχουν γίνει όλα αχταρμάς μέσα στο κεφάλι μου...
Λοιπόν,
πριν από ένα χρόνο (καλή ώρα αύριο έχουμε τα γενέθλια μας ) και καθώς πήγαινα το πρωί στη δουλειά, μου πετάχτηκε μια χνουδωτή μπαλίτσα μπροστά στο αυτοκίνητο πάνω σε στροφή (ευτυχώς δεν τρέχω , γιατί έχω πάθει αρκετές "πατάτες" ) . Η μπαλίτσα αυτή λοιπόν ήταν ο Μπούμπης....Σινάμενος - κουνάμενος με την ουρίτσα του και την κοιλίτσα του βγήκε από κάτι χόρτα, μύρισε το δρόμο και αργά αλλά σταθερά άρχισε να ξαναγυρνάει στο διάζωμα..
δεν πρέπει να ήτανε ούτε 4 εβδομάδων όταν συναντήθηκαν οι δρόμοι μας...¨οπως καταλαβαίνετε υιοθέτησε ο ένας τον άλλον. Στην αρχή μάλιστα ήθελα μόνο να τον φιλοξενήσω, διότι είμαι υποχρεωμένη να με φιλοξενούν και εμένα οι δικοι μου, καθώς από την εργασία μου δεν πληρώνομαι κάθε μήνα, αλλά κάθε 3μηνο..Εν πάσει περιπτώσει τελικά έχουμε φτάσει στο σημείο οι γονείς μου να λατρεύουν το Μπούμπη... τώρα ο Μπούμπης είναι 1 έτους. Σκέφτομαι να τον πάω λοιπόν για εκπαίδευση και αυτό γιατί δυστυχώς νωρίτερα δεν είχα τα χρήματα. Ωστόσο , (αν και δεν είχα ποτε παλιότερα σκύλο, μόνο γάτα) τις βασικές εντολές( : κάτσε, μείνε , ξάπλωσε , κ.α.) τις ξέρει καθώς και την ανάγκη του την κάνει πάντα έξω , από μικρούλης, στη βόλτα, ενώ τα πάει καλά και με τα γατάκια που έχουμε. Όλα αυτά πάντα με τη μέθοδο της επιβράβευσης. Βέβαια ο εκπαιδευτής θα μου πει καλύτερα..
Το θέμα είναι ότι ο πατέρας μου είναι κάπως ηλικιωμένος (75 χρονών) και με κάποια προβλήματα υγείας και έχει συνδεθεί και κείνος με το Μπούμπη και θέλει πολύ να τον βγάζει βόλτα, αλλά ο Μπούμπης τραβάει πολύ. Από την άλλη ο πατέρας μου πρέπει να περπατάει λίγο κάθε μέρα για διάφορους λόγους. ¨οσον αφορά τη βόλτα μας με το Μπούμπη και το πρωί (1/2 ώρα) και το απόγευμα (1 ώρα τουλάχιστον) αυτό είναι κάτι ανεξάρτητο και κάτι το οποίο το περιμένουμε και οι 2 πως και πως. Σε μένα λειτουργεί ανάμεσα στα άλλα και σαν φίλτρο που καθαρίζει όλα 'οσα έχουν προηγηθεί μές τη μέρα..
Η ουσία είναι ότι τον τελευταίο μήνα που κάνω αναζήτηση για εκπαίδευση(και διαθέτω και τα χρήματα) , έχω καταλήξει στο ότι ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να αφήσω για 1 μήνα το Μπούμπη στον χώρο κάποιου εκπαιδευτή και να επιστρέψω να τον πάρω, όπως μου είχε προταθεί από εκπαιδευτή. Προτιμώ να ανεβοκατεβαίνουμε Αθήνα (έχει μάθει εξάλλου στο αμάξι από μικρός) όπως γινότανε (παρακολουθούσα εκπαίδευση δική μου για επαγγελματικούς λόγους) και να μας φιλοξενεί η αδελφή μου με το Golden retriever που έχει.
Αυτό που έχω σκεφτεί είναι η εκπαίδευση για να αποφεύγει να τρώει επικίνδυνες και περίεργες τροφές ( φόλες ), και πως να μην είναι προκλητικός όταν συναντάμε άλλους σκυλους αρσενικούς. Τους τελευταίους 2 μήνες , δεν ξέρω γιατί, ενώ ήτανε μες την καλή χαρά με οποιοδήποτε σκύλο, τώρα το παίζει πολύ τσαμπουκάς. Ενηλικιώνεται? Δεν ξέρω...Ενώ με τους ανθρώπους έξω είναι αδιάφορος, όταν είναι στο σπίτι και βρίσκεται στον κήπο, γαβγίζει σχεδόν σε ό,τι περάσει.
Πάντως έχω ακούσει και για σκύλους που εκπαιδεύονται ως θεραπευτές (όχι για τυφλούς), αλλά για ηλικιωμένους και ανθρώπους με ειδικά προβλήματα υγείας . Δεδομένου ότι και γω εκπαιδεύομαι σε συγκεκριμένη ψυχοθεραπευτική μέθοδο(σχετικο-άσχετο) θα ήθελα αν γνωρίζετε κάτι επί του θέματος και από την εμπειρία σας να μου πείτε.
Με ενδιαφέρει πολύ, αν και είναι επί της ουσίας πολλά τα θέματα που ανέφερα ,ίσως το σημαντικότερο είναι αν υπάρχει κάποια σχολή σκύλων - και αν ο Μπούμπης είναι βεβαίως κατάλληλος - να συνδυάζει πολλαπλά επίπεδα εκπαίδευσης...
Αυτά είχα να πω,
Ευχαριστώ πολύ
ΥΓ. Ελπίζω να μην κούρασα και να μην μπέρδεψα ..
