Μια και δεν έχω αυτοκίνητο να πάμε κάπου με τον Άφρο και μια και το τραμ απαράδεκτα δεν μας δέχεται, πήραμε και εμείς το καράβι για Αγκίστρι. Η πρώτη του εμπειρία με πλοίο!!! Κύριος πήγε- κύριος γύρισε. Η πρώτη βέβαια κουτσουκέλα που μου έκανε ήταν όταν πλησιάζαμε το νησί, τον είχα ξάπλα κάτω από το κάθισμα μου. Αρνάκι ο Κύριος! Έλα όμως που δεν είχα πάρει χαμπάρι πως για κάποιο διάστημα μασούλαγε το λουρί του με αποτέλεσμα να το κάνει σε τρια κομμάτια!!! Τι να κάνω? Τι να κάνω? Ζητάω από κάποιον κύριο στο πλοίο αν μπορεί να μου βρει σχοινί! ( Σε ολόκληρο καράβι! Δεν θα έχουν σχοινί?) Έτσι κι έγινε, έκανε περίτεχνα ναυτικούς κόμπους και τα τα!!!!! Να ένα ολοκαίνουργιο λουρι!Εντάξει μοιάζαμε λίγο με τσιγγάνοι αλλά εμείς δεν είμαστε ρατσιστές λεμε!!! Χάρηκε τρέχοντας μέσα στο πευκόδασος και σκαρφαλώνοντας στα βράχια. Με κούρασε βέβαια αυτή η προσκόλληση του επάνω μου! Όπου και να πήγαινα ότι και να έκανα από κοντά μου. Αφού πολλές φορές πήγαινα να καθίσω και προλάβαινε και ήταν κάτω από τον κ...λο μου. Αμαν πια ρε Άφρο! Έκανε το πρώτο του μπάνιο κι αυτό λίγο αγχωμένο από μέρος μου, μια και όλο πάνω μου πήγαινε, μου έκανε και κάτι όμορφες γρατζουνιές, έγινα λίγο σαν χάρτης!!! Δεν βρήκαμε τη σωστή παραλία ( την επόμενη φορά!) πήγαμε σε κάτι βράχια οπότε ήταν απότομα βαθιά και δευτερον είχε αχινούς. Ξάπλα εγώ στα βράχια? Δίπλα ο Άφρο. Έκανα κίνηση να πιάσω το νερό? Από κοντά ο Άφρο! Ούφ! Και τώρα έρχεται το καλό της ιστορίας..... εκεί που ήμουν αραχτή και light ( κοντά ηταν παραλία γυμνιστών) σκαει μύτη ένας γυμνιστής. Δε λέει «γεια» πράγμα περίεργο. Δε λες πάντα ένα γεια, όταν βρεθεις στη καβάτζα του άλλου? Λες! Εγώ πάντως λέω..... Περίεργο μου φάνηκε. Κάθισε ο τύπος πίσω δεξιά μου. Οπότε για να τον δω έπρεπε εμφανώς να γυρίσω. Κατά περίεργο λόγο, φεύγει ο Άφρο απο κοντα μου ( για πρώτη φορα στα χρονικά!) και ξαπλώνει πίσω από τον τύπο. Όταν λοιπόν γύρισα να δω τον Άφρο έιδα του τύπου το μόριο να είναι σηκωμένο! « έχει γούστο!» σκέφτομαι. Γυμνιστής και ξαναμμένος δεν παίζει! « Ίσως έτυχε» σκέφτομαι.... οπότε με δικαιολογία οτι γυρίζω να κοιτάξω τον Άφρο αλλά στη ουσία τσεκάρω τον τύπο, μια-δύο τρείς φορές που γύρισα τον είδα με το δεξί του χέρι να κάνει..... εργόχειρο!!!!! Θόλωσα, τρέλάθηκα, θύμωσα!!! Στην αρχή του μίλησα αγγλικα νομίζοντας οτι είναι ξένος, έλα όμως που ήταν ντόπιο πράμα ο Μ.... ας!!!! Και τί δεν του είπα, φωναζα και ούρλιαζα από τα νέυρα μου!!!! Αν λοιπόν δεν ήταν ο Άφρο μπορεί να μη έπερνα και χαμπάρι!!! Το απόγευμα όταν πήγα να πάρω το καράβι της επιστροφής, τον είδα τον κύριο μπανιαρισμένο, ντυμένο, με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδια!!!!!! Έχει χάρη που ήταν τα παιδιά μαζί του, θα τον έκανα ρεντίκολο σε όλο το νησί, θα με ακούγατε μέχρι την Αθήνα!!!!!
Περιπέτειες στο Αγκίστρι!!!!
- Thread starter Cicaci
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αγαπητό μέλος cicaci,
Πολύ ωραία η περιγραφή της ιστορίας σας με τον Άφρο και χαιρόμαστε που την μοιράστηκες μαζί μας, αλλά μια που έκανες τον κόπο να γράψεις ένα τόσο μεγάλο και χαριτωμένο post θα μπορούσες να δώσεις κάποιες συμβουλές ή tips μέσα από την εμπειρία σου που θα ήταν χρήσιμα και στα υπόλοιπα μέλη.
- Πως είναι να ταξιδεύεις με σκύλο προς Αγκίστρι;
- Πως είναι να έχεις σκύλο και όχι μεταφορικό μέσο;
- Τι θα ήθελες να έχει ένα πλοίο ώστε να διευκολύνει το ταξίδι ατόμων που έχουν σκύλο;
- Τι επιλογές θα ήθελες να σου προσφέρει το Λεκανοπέδιο ώστε να μην αναγκάζεσε να πας μέχρι το Αγκίστρι;
...και πολλά άλλα.
Έτσι το θέμα δεν θα μείνει στο επίπεδο του..."εργόχειρου".
Ευχαριστούμε πολύ!
Πολύ ωραία η περιγραφή της ιστορίας σας με τον Άφρο και χαιρόμαστε που την μοιράστηκες μαζί μας, αλλά μια που έκανες τον κόπο να γράψεις ένα τόσο μεγάλο και χαριτωμένο post θα μπορούσες να δώσεις κάποιες συμβουλές ή tips μέσα από την εμπειρία σου που θα ήταν χρήσιμα και στα υπόλοιπα μέλη.
- Πως είναι να ταξιδεύεις με σκύλο προς Αγκίστρι;
- Πως είναι να έχεις σκύλο και όχι μεταφορικό μέσο;
- Τι θα ήθελες να έχει ένα πλοίο ώστε να διευκολύνει το ταξίδι ατόμων που έχουν σκύλο;
- Τι επιλογές θα ήθελες να σου προσφέρει το Λεκανοπέδιο ώστε να μην αναγκάζεσε να πας μέχρι το Αγκίστρι;
...και πολλά άλλα.
Έτσι το θέμα δεν θα μείνει στο επίπεδο του..."εργόχειρου".
Ευχαριστούμε πολύ!
Νομίζω πως τα έχουμε ξανασυζητήσει ως το προς σκύλος κι όχι αυτοκίνητο. Είναι τρομερά περιοριστικό και απάνθρωπο. Όλοι βλέπουμε με τα μάτια μας πως ζουμε σε μια πόλη εχθρική προς τους πολίτες της. Επίσης δεν παίζει ρόλο ποιός είναι ο νόμος σε τι? αλλά ποιός είναι υπεύθυνος στο ανάλογο πόστο. Δεν υπάρχει οργάνωση και δεν υπάρχει σεβασμός για τις ανάγκες του συνάνθρώπου μας. Για παράδειγμα στο καράβι της γραμμής πηγαίνοντας το πλήρωμα ήταν φιλικό με τον Άφρο. Μου έδειξε τους χώρους που μπορώ να κινηθώ μαζί του, επίσης και τη θέση των κλουβιών ( βέβαια πολύ μικρά για το μέγεθός του). Στο καράβι της επιστροφής, δεν είχα την ίδια αντιμετώπιση. Μόλις μας είδαν με τόνο έντονο στη φωνή και άγχος μου φώναξαν " ο σκύλος πάνω-πάνω" λες και είχαμε ψώρα. Άλλωστε δεν υπάρχει παιδεία σε αυτό το θέμα, μόνο στις νέες γενιές βλέπω μια διαφορετική συμπεριφορά. Κι αυτή όχι σε όλους λόγο του φόβου που έχουν εμφυτεύσει οι γονείς. Αν επιτρεπόταν ο σκύλος στο τραμ τα πράγματα στην καθημερινότητά μας θα ήταν διαφορετική, πιο ποιοτική. Αν οι δρόμοι δεν είχαν αδέσποτα, οι βόλτες μας θα ήταν με λιγότερο άγχος. Το Αγκίστρι είναι όμορφο νησί και με πολύ πράσινο. Ένας παράδεισος για ένα σκύλο μια και η σκιά είναι άφθονη. Και για να σου απαντήσω Sophiaouda με καράβι της γραμμής όπως προανέφερα γιατί γενικά προτιμώ τα απλά πλοία κυρίως για οικονομικούς λόγους. Τώρα εαν νιώσατε οτι έπεσε το επίπεδο λέγοντας μια ιστορία με ένα τέτοιο θέμα, θα έλεγα κακός. Αφού κι αυτά είναι μέσα στη ζωή κι ας μην έχουμε ταμπού. Θα ήταν καλό να τα δεχτούμε και να να μη σταθούμε μόνο σε ένα "εργόχειρο" αλλά να να κοιτάξουμε πιο μακριά οτι από τη στιγμή που μπαίνει ένας τετράποδος φίλος στη ζωή μας μπορεί όχι μόνο να τη κάνει καλύτερη αλλά και να τη βοηθήσει σε μια δύσκολή στιγμή, όποια κι αν είναι αυτή!
