Τώρα εσείς θα νομίζετε ότι θα σας πω πόσο καλοί και χρήσιμοι άνθρωποι νιώθετε όταν βοηθάτε ένα αδέσποτο φιλοξενώντας το, πόσο ευθυγραμμίζονται τα τσάκρα σας, προσεγγίζετε το ζεν και φτάνετε ένα βήμα πιο κοντά σε μια θεσούλα στον παράδεισο... Όχι, δεν έχω τέτοιο σκοπό! 
Για μένα, η φιλοξενία αδέσποτων είναι - εκτός του αυτονόητου - και χρησιμότατα ταχύρρυθμα μαθήματα στο θέμα σκύλος.
Όταν ξεκίνησα να διαβάζω για ζητήματα εκπαίδευσης και συμπεριφοράς προσπαθούσα αρχικά να μάθω πώς να χειρίζομαι τα δικά μου σκυλιά. Τουαλέτα, βόλτα, κοινωνικοποίηση, ήταν μερικά από τα κλασικά θέματα που απασχολούν όλους όσους προσπαθούν να μεγαλώσουν σωστά ένα σκυλί μόνοι τους από την αρχή και φυσικά δεν ήμουν εξαίρεση. Στην πορεία διαπίστωσα ότι βρισκόμουν συχνά να μελετάω θέματα που δεν είχαν καμία σχέση με τα δικά μου σκυλιά. Αυτό ήταν, η βίδα είχε λασκάρει για τα καλά και πλέον έβρισκα πολύ ενδιαφέρον να μάθω πώς λειτουργεί το μυαλό του σκύλου γενικότερα...
Αν και τα τελευταία χρόνια έχω γίνει "φυτό" από το διάβασμα, τίποτα δεν συγκρίνεται με το να έχεις το πρόβλημα προς λύση ζωντανό μπροστά σου και να πρέπει να εφαρμόσεις όσα έχει πάρει κατά καιρούς το μάτι σου και το αυτί σου. "Homework" που ακονίζει το μυαλό και το μάτι στο να αναγνωρίζει και να λύνει σκυλοπροβλήματα. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας άλλος ορισμός της φιλοξενίας. Προβλήματα από τα πιο απλά όπως η τουαλέτα του κουταβιού, μέχρι κάπως πιο δύσκολα όπως φοβίες, άγχος αποχωρισμού κλπ.
Πέρα όμως από τη λασκαρισμένη εκείνη βιδούλα που δέχομαι ότι δεν μπορεί να την έχουν όλοι, οι φιλοξενίες μου έχουν δώσει πολύτιμα μαθήματα και για τα δικά μου σκυλιά. Συνειδητοποιώ ότι έχω μάθει πράγματα γι'αυτά τους τελευταίους μήνες που δεν είχα ανακαλύψει για χρόνια. Η μικρή social butterfly (όπως την είχε αποκαλέσει και μια ψυχή από εδώ), που θεωρούσα ότι τρελαίνεται για σκυλογνωριμίες και πίστευα ότι θα ήταν η καλύτερη της να έχει κι άλλα σκυλιά στο σπίτι, θα έλεγα ότι σχεδόν αδιαφορεί. Ο μεγάλος κάφρος όπως νόμιζα, που υπέθετα ότι θα έκοβε ευχαρίστως οποιοδήποτε σκυλί στη μέση αν του δινόταν η ευκαιρία, είναι εξαιρετικός στο ρόλο της νταντάς κουταβιών, ενώ έχει δεχτεί όλα τα σκυλιά που έχουν μπει στο σπίτι όχι απλά με άνεση αλλά και με χαρά.
Τελικά βλέπω ότι μέσα από τις φιλοξενίες έχω αγαπήσει ακόμα περισσότερο τον σκύλο γενικότερα και έχω εκτιμήσει ακόμα περισσότερο τα δικά μου σκυλιά. Υπάρχουν φίλοι που σχεδόν με λυπούνται γιατί θεωρούν ότι ταλαιπωρούμαι σε βαθμό αυτοτιμωρίας... Μπορεί να μην είναι όλα ρόδινα. Το μενού περιλαμβάνει πού και πού έλλειψη ύπνου, μικροζημιές στο σπίτι, κλάμματα, αλλαγές προγράμματος και φυσικά μεγαλύτερες δόσεις λάντζας. Αλλά το να βλέπεις πώς λειτουργεί και σχηματίζεται μια μεγαλύτερη αγέλη, πώς αλληλοδιδάσκονται τα σκυλιά μεταξύ τους, πώς μεταμορφώνονται ανάλογα με την ανθρώπινη συμπεριφορά, δεν το αλλάζω με τίποτα και ας με λένε και μαζόχα
Σημείωση του μεταφραστή του άνωθεν παραληρήματος...
-Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι προτείνω να παίρνετε αδέσποτα για φιλοξενία ως "πειραματόζωα" εκπαίδευσης για να περνάτε την ώρα σας. Είναι διαδικασία που έχει και τις δυσκολίες της και πρέπει να την γουστάρεις πραγματικά και να παίρνεις χαρά από τη βοήθεια που προσφέρεις ώστε να τα βγάλεις πέρα βλέποντας την θετικά.
-Αν όμως είστε ένα βήμα πριν την τελική απόφαση για απόκτηση σκύλου και διατηρείτε αμφιβολίες, είναι ένα καλό "test drive" που μπορεί να σας δείξει αν είστε πράγματι έτοιμοι. Αρκεί να το αντιμετωπίσετε με την υπευθυνότητα που θα (έπρεπε να) αντιμετωπίζατε και την απόκτηση του δικού σας σκύλου.
-Σε περίπτωση καταιγισμού πμ με προτάσεις για φιλοξενίες, τα μηνύματα θα αυτοκαταστραφούν με μεθόδους Αστυνόμου Σαϊνη. Μπορεί να είμαι μαζόχα, αλλά διατηρώ το δικαίωμα να επιλέγω το ρυθμό και τη στιγμή του μαζοχισμού
-Αν κάτι δεν βγάζει νόημα (πράγμα διόλου απίθανο), ξαναρωτήστε με σε 1-2 μέρες που ελπίζω να έχει πέσει ο πυρετός-σουβενίρ της Σαββατιάτικης βροχής και ελπίζω να έχω περισσότερη διαύγεια
Για μένα, η φιλοξενία αδέσποτων είναι - εκτός του αυτονόητου - και χρησιμότατα ταχύρρυθμα μαθήματα στο θέμα σκύλος.
Όταν ξεκίνησα να διαβάζω για ζητήματα εκπαίδευσης και συμπεριφοράς προσπαθούσα αρχικά να μάθω πώς να χειρίζομαι τα δικά μου σκυλιά. Τουαλέτα, βόλτα, κοινωνικοποίηση, ήταν μερικά από τα κλασικά θέματα που απασχολούν όλους όσους προσπαθούν να μεγαλώσουν σωστά ένα σκυλί μόνοι τους από την αρχή και φυσικά δεν ήμουν εξαίρεση. Στην πορεία διαπίστωσα ότι βρισκόμουν συχνά να μελετάω θέματα που δεν είχαν καμία σχέση με τα δικά μου σκυλιά. Αυτό ήταν, η βίδα είχε λασκάρει για τα καλά
και πλέον έβρισκα πολύ ενδιαφέρον να μάθω πώς λειτουργεί το μυαλό του σκύλου γενικότερα...Αν και τα τελευταία χρόνια έχω γίνει "φυτό" από το διάβασμα, τίποτα δεν συγκρίνεται με το να έχεις το πρόβλημα προς λύση ζωντανό μπροστά σου και να πρέπει να εφαρμόσεις όσα έχει πάρει κατά καιρούς το μάτι σου και το αυτί σου. "Homework" που ακονίζει το μυαλό και το μάτι στο να αναγνωρίζει και να λύνει σκυλοπροβλήματα. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας άλλος ορισμός της φιλοξενίας. Προβλήματα από τα πιο απλά όπως η τουαλέτα του κουταβιού, μέχρι κάπως πιο δύσκολα όπως φοβίες, άγχος αποχωρισμού κλπ.
Πέρα όμως από τη λασκαρισμένη εκείνη βιδούλα που δέχομαι ότι δεν μπορεί να την έχουν όλοι, οι φιλοξενίες μου έχουν δώσει πολύτιμα μαθήματα και για τα δικά μου σκυλιά. Συνειδητοποιώ ότι έχω μάθει πράγματα γι'αυτά τους τελευταίους μήνες που δεν είχα ανακαλύψει για χρόνια. Η μικρή social butterfly (όπως την είχε αποκαλέσει και μια ψυχή από εδώ), που θεωρούσα ότι τρελαίνεται για σκυλογνωριμίες και πίστευα ότι θα ήταν η καλύτερη της να έχει κι άλλα σκυλιά στο σπίτι, θα έλεγα ότι σχεδόν αδιαφορεί. Ο μεγάλος κάφρος όπως νόμιζα, που υπέθετα ότι θα έκοβε ευχαρίστως οποιοδήποτε σκυλί στη μέση αν του δινόταν η ευκαιρία, είναι εξαιρετικός στο ρόλο της νταντάς κουταβιών, ενώ έχει δεχτεί όλα τα σκυλιά που έχουν μπει στο σπίτι όχι απλά με άνεση αλλά και με χαρά.
Τελικά βλέπω ότι μέσα από τις φιλοξενίες έχω αγαπήσει ακόμα περισσότερο τον σκύλο γενικότερα και έχω εκτιμήσει ακόμα περισσότερο τα δικά μου σκυλιά. Υπάρχουν φίλοι που σχεδόν με λυπούνται γιατί θεωρούν ότι ταλαιπωρούμαι σε βαθμό αυτοτιμωρίας... Μπορεί να μην είναι όλα ρόδινα. Το μενού περιλαμβάνει πού και πού έλλειψη ύπνου, μικροζημιές στο σπίτι, κλάμματα, αλλαγές προγράμματος και φυσικά μεγαλύτερες δόσεις λάντζας. Αλλά το να βλέπεις πώς λειτουργεί και σχηματίζεται μια μεγαλύτερη αγέλη, πώς αλληλοδιδάσκονται τα σκυλιά μεταξύ τους, πώς μεταμορφώνονται ανάλογα με την ανθρώπινη συμπεριφορά, δεν το αλλάζω με τίποτα και ας με λένε και μαζόχα
Σημείωση του μεταφραστή του άνωθεν παραληρήματος...
-Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι προτείνω να παίρνετε αδέσποτα για φιλοξενία ως "πειραματόζωα" εκπαίδευσης για να περνάτε την ώρα σας. Είναι διαδικασία που έχει και τις δυσκολίες της και πρέπει να την γουστάρεις πραγματικά και να παίρνεις χαρά από τη βοήθεια που προσφέρεις ώστε να τα βγάλεις πέρα βλέποντας την θετικά.
-Αν όμως είστε ένα βήμα πριν την τελική απόφαση για απόκτηση σκύλου και διατηρείτε αμφιβολίες, είναι ένα καλό "test drive" που μπορεί να σας δείξει αν είστε πράγματι έτοιμοι. Αρκεί να το αντιμετωπίσετε με την υπευθυνότητα που θα (έπρεπε να) αντιμετωπίζατε και την απόκτηση του δικού σας σκύλου.
-Σε περίπτωση καταιγισμού πμ με προτάσεις για φιλοξενίες, τα μηνύματα θα αυτοκαταστραφούν με μεθόδους Αστυνόμου Σαϊνη. Μπορεί να είμαι μαζόχα, αλλά διατηρώ το δικαίωμα να επιλέγω το ρυθμό και τη στιγμή του μαζοχισμού
-Αν κάτι δεν βγάζει νόημα (πράγμα διόλου απίθανο), ξαναρωτήστε με σε 1-2 μέρες που ελπίζω να έχει πέσει ο πυρετός-σουβενίρ της Σαββατιάτικης βροχής και ελπίζω να έχω περισσότερη διαύγεια
