Παντα και καταιγίδες

[Sara]

Από τοτε που πέθανε το Μουφ, το Παντα-Παντα έχει γινει ακομα πιο χάλια με τις καταιγίδες. Το Μουφ είχε αρχίσει να τις φοβάται από τα 5 και πέρα, αλλά βηματιζε απλως πάνω-κάτω στο σπίτι και γκρίνιαζε. Το Παντα τρέμει. Και δεν μιλάμε για ένα απλό τρέμουλο αλλά κουνιέται λες και το έχει πιάσει καποιος και το ταρακουνά βίαια, ενώ με κάθε κεραυνό παθαίνει και από ένα σπασμό! Εννοείται έρχεται και κουρνιάζει δίπλα μου και θέλει αγκαλιά. Να το τυλίξω με καμία κουβέρτα δεν τολμάω διότι καμία φορά δεν τις θέλει και το πιάνει άγχος. Ο κτηνίατρος λέει να του δίνω μισό χαπάκι αγχολυτικό που έχω ακομα από την τελευταία αρρώστια του Μουφ, μισό ώστε να μην σωριάζεται τελειως. Επίσης μου λέει ότι δεν νομίζει ότι το Παντα θα ξεπεράσει αυτό το φόβο ο,τι άλλο και να κανω και όσο να του δείχνω ότι δεν φοβάμαι εγω.

Να φανταστείτε τωρα καταιγίδα: έριχνε κάτι τρομερές αστραπές και μια έπεσε στο σπίτι. Ήταν τόσο τρομερή που τα σύρματα και από τις καμένες λάμπες του πολύφωτου της κρεβατοκάμαρας μου, τις οποίες βαριόμουν να αλλάξω για βδομαδες και χρησιμοποιούσα έτσι κι αλλιώς τις επτά λάμπες που έχω στο δωμάτιο, ξαναενώθηκαν και τωρα λειτουργούν κανονικά σαν να μην ειχαν καεί ποτέ! Μου το εξήγησε καποιος πώς γίνεται αυτό.

Εσείς πιστεύετε ότι θα μπορέσει αυτό το ον να σταματήσει ποτέ να φοβάται τη σκιά του; Καμία ιδεα τι να τον κανω; Το ότι άρχισε τωρα να φοβάται να βγει για τσίσα του στον κήπο τη νύχτα χωρίς εμενα το αφήνω για άλλη φορά.

 

[dimitris-skg]

Από την δικιά μου πείρα να σου πω ότι η σκύλα μου στα 9 χρόνια της ζωής της δεν έχει αλλάξει καθόλου συμπεριφορά σε καταιγίδες, βροντές κλπ. Πάντα φοβάται, ενίοτε τρέμει αρκετά, και είτε θα πάει στον χώρο της όπου θεωρητικά νιώθει ασφάλεια, είτε θα έρθει να κάτσει δίπλα μου. Συνήθως την αγνοώ, τελευταία όμως παρατηρώ ότι ένα χάδι μπορεί κάπως να την ηρεμήσει. Μπορείς να πειραματιστείς με κάποια πράγματα που εσύ θεωρείς ότι μπορεί να τον ηρεμήσουν, αλλιώς άστον, μπόρα είναι, θα περάσει. Χάπι πάντως σε καμία περίπτωση δεν θα πρότεινα.
H ιδανική βέβαια λύση πάντως για μένα θα ήταν η συνύπαρξη με έναν 2ο σκύλο που δεν έχει τέτοιες φοβίες.

 

[Sara]

Ευχαριστω. Παντως το ταρακούνημα είναι τρομακτικό. Και πάλι μιλάμε σαν να το έχει βουτήξει καποιος και να το ταρακουνάει βίαια και συνεχώς κανει! Δεν είναι φυσιολογικό ταρακούνημα ή τρέμουλο. Ελπίζω να μην πάθει κανα καρδιακό έτσι όπως κανει. Αφου με το που βλέπω άγριο σύννεφο στον ουρανό, τον πάω πλέον κατευθείαν για τσίσα του διότι μολις έρθει η καταιγίδα, δεν προκειται να βγει εξω για τις επόμενες 12 ώρες και είτε θα υποφέρει, είτε θα τα κανει σπίτι. Τον έχω σε μια ρουτίνα διότι έτσι είπε ο εκπαιδευτής του.

Δυστυχώς το δεύτερο σκύλο δεν τον βλέπω για κανα-δυο χρόνια για διάφορους λόγους που εχουν προκύψει, αλλά ναι, θελω σε κάποια φάση να παρω. Έχει πλέον καταντήσει η φάση με το Παντα τραγελαφική. Με το που πάω να κανω ντους πριν κοιμηθεί, παίρνει δρόμο και φευγει διότι έχει την εντύπωση ότι θα στρώσω ή θα ξεστρώσω το κρεβάτι μου, στην οποία περίπτωση φανταζομαι θα του επιτεθεί και θα τον φαει η κουβέρτα ή, ακομα χειρότερα, θα παρω τη σκούπα να σκουπίσω. Εκείνα τα γαυγίσματα θα ‘θελα να ξέρω γιατί τα κανει στην ταχυδρομα διότι με τι φόντα θα υπερασπιστεί το σπίτι; Ο διαρρήκτης δεν χρειάζεται να πάρει καν όπλο. Απλά αρκεί να εμφανιστεί με καμία φορητή σκούπα και το Παντα θα πάθει είτε συγκοπή είτε θα παραδοθεί άνευ όρων και θα του δείξει πού είναι τα παντα να τον διευκολύνει τον άνθρωπο στη δουλειά του.