καλησπερα! εδω και 1 μηνα εχουμε στο σπιτι (διαμερισμα) ενα μινι σκυλακι 2,5 μηνων. εχουμε ηδη αλλο ενα 12 χρονων. ενω προσπαθουσα να μαθει το μεγαλο σκυλι το μικρουλι, δεν εχω καταφερει ακομα τιποτα. ειναι και τα 2 αρσενικα. και σαν να μην εφτανε αυτο, το μεγαλο αρχισε παλι, μετα απο χρονια, να μαρκαρει παλι το σπιτι με κατουρα και να τα κανει ολα χαλια. μπορω να λυσω καπως αυτο το προβλημα ή να τα κραταω σε χωριστα δωματια?
Πάλι μαρκάρισμα!
- Thread starter andrykor
- Ημερομηνία δημιουργίας
Είναι προφανές ότι το μεγάλο σκυλί αισθάνεται να απειλείται από τον μικρούλη. Για τον λόγο αυτό μαρκάρει τον χώρο του και δεν αποδέχεται τον νεώτερο. Είναι απόλυτα φυσιολογική η συμπεριφορά του για ένα σκυλί 12 ετών που για τόσα χρόνια ήταν ο μοναδικός σκύλος στην οικογένεια. Ζηλεύει τον μικρό, και είναι αναμενόμενο. Μην ξεχνάς ότι στα 12 χρόνια του ο σκύλος σου είναι πλέον κάποιας ηλικίας, και ήδη ενδεχομένως να αισθάνεται ότι βάρυνε και δεν έχει τις αντοχές που είχε. Φαντάσου ξαφνικά να εμφανιστεί ένα μικρό κουτάβι που παίζει και χαλάει τον κόσμο, ενώ η ηλικιωμένος σκύλος θέλει την ησυχία του. Είναι και τα δύο αρσενικά, άρα τίθεται και ζήτημα διεκδίκησης του χώρου, αρχηγίας, κτλ. Σύν το ότι όλοι προσέχουν το νέο κουτάβι, όπως γίνεται με ένα νέο μωρό που έρχεται στο σπίτι και το αδελφάκι του ζηλεύει. Εγώ θα προσπαθούσα να δώσω ιδιαίτερη σημασία στον ηλικιωμένο σκύλο, και να μην του δίνω αφορμές για να ζηλεύει και να αισθάνεται ότι απειλείται από το νέο κουτάβι. Πολλά χάδια και αγάπη στον παλιό, πιό διακριτικοί με τον μικρό όταν είναι και ο μεγάλος μπροστά. Να του δείξετε ότι δεν έχει λόγο να φοβάται και να αισθάνεται ανασφάλεια, και πως η θέση του στην οικογένεια παραμένει η ίδια ακόμη και τώρα που γέρασε.
το ίδιο είχα τραβήξει κι εγώ όταν φέραμε τον άρη. η ρούνη ήταν ήδη 1,5 έτους περίπου κι εκεί που είχε μάθει και δε λέρωνε στην αυλή (γιατί μέσα στο σπίτι δεν κάνει τίποτα) ξαφνικά άρχισε να ... ξεμωραίνεται...!!!
δηλαδή παρόλο που οι βόλτες της εξακολουθούσαν να είναι σταθερές, λες και το έκανε επίτηδες και τα'κανε εκεί που πήγαινε και ο μικρός....
βασικά το αποδώσαμε σε ζήλια, μια και έχασε την ... πρωτοκαθεδρία. ευτυχώς το "πρόβλημα" συνέβαινε μόνο στην αυλή.
με τον καιρό κόπηκε αυτό, όταν μεγάλωσε δηλαδή και ο άρης και βγαίνανε μαζί βόλτα.
πιστεύω κι εγώ όπως είπε η ανδρομέδα ότι νιώθει πως δεν είναι πια το νούμερο ένα του σπιτιού (από την άποψη του κατοικιδίου) και ζηλεύει, προσπαθεί να "δείξει" ότι εδώ είναι ο χώρος μου. και όπως είπε και πάλι η ανδρομέδα πολλά χάδια, μην δείχνετε "προτίμηση" στο μικρό όταν είναι ο μεγάλος μπροστά και ... θα επανέλθει στο πρόγραμμά του...
βέβαια παίζει και το ότι είναι και τα δύο αρσενικά.
καλή δύναμη και να χαίρεστε τον μπόμπιρα
δηλαδή παρόλο που οι βόλτες της εξακολουθούσαν να είναι σταθερές, λες και το έκανε επίτηδες και τα'κανε εκεί που πήγαινε και ο μικρός....
βασικά το αποδώσαμε σε ζήλια, μια και έχασε την ... πρωτοκαθεδρία. ευτυχώς το "πρόβλημα" συνέβαινε μόνο στην αυλή.
με τον καιρό κόπηκε αυτό, όταν μεγάλωσε δηλαδή και ο άρης και βγαίνανε μαζί βόλτα.
πιστεύω κι εγώ όπως είπε η ανδρομέδα ότι νιώθει πως δεν είναι πια το νούμερο ένα του σπιτιού (από την άποψη του κατοικιδίου) και ζηλεύει, προσπαθεί να "δείξει" ότι εδώ είναι ο χώρος μου. και όπως είπε και πάλι η ανδρομέδα πολλά χάδια, μην δείχνετε "προτίμηση" στο μικρό όταν είναι ο μεγάλος μπροστά και ... θα επανέλθει στο πρόγραμμά του...
βέβαια παίζει και το ότι είναι και τα δύο αρσενικά.
καλή δύναμη και να χαίρεστε τον μπόμπιρα
