Ο Rex μου (Γερμανικός Ποιμενικός)


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.456
12.894
Aθήνα
  • Ονομα: Rex

  • Επισημο Ονομα: HOSS OF GIENAH HOUSE

  • Φυλη: Γερμανικος Ποιμενικος

  • Χρωμα: Kαστανό/Μαυρο

  • Γενος: Αρσενικο

  • Ημερομηνια Γεννησης: 25/07/2001

Αυτός είναι ο λύκος μου.
Ενα τέλειο από πλευράς αναλογιών κουτάβι, αγοράστηκε από ΕΚΤΡΟΦΕΑ λάτρη των ΓΠ, με πείρα, όρεξη και μεράκι.
Ψυχολογικό ράκος από την απώλεια του προηγούμενου ΓΠ που είχα, από καλαζάρ ή καρκίνο (ποτέ δεν έμαθα) έψαξα και βρήκα τον συγκεκριμένο εκτροφέα.

Ο Ρεξ μπήκε στη ζωή μας σαν ένας χνουδωτός και ατσούμπαλος κούταβος, με πατούσες πιο φαρδιές από το χέρι μου και με όλες τις προϋποθέσεις για μια όμορφη και γεμάτη αγάπη ζωή.
Η μοίρα δυστυχώς έπαιξε για άλλη μια φορά άσχημα παιχνίδια, όταν σε ηλικία 3 ετών προσβλήθηκε από το καταραμένο καλαζάρ.
Με όρεξη για ζωή και πολύ φροντίδα, έχει καταφέρει εδώ και 6 χρόνια να το έχει ΚΑΛΑ κρυμένο μέσα του. Ενέσεις, χάπια, διουριτικά και άλλες τέτοιες κακές συνήθειες μπήκαν ΞΑΝΑ στην ζωή μας...

Τώρα, σε ηλικία 9 ετών και με ασπρισμένη μουσούδα είναι καλά. Εδώ και 2 χρόνια το έχουμε κατευνάσει, οι εξετάσεις είναι θετικότατες...
Τρέχει, παίζει, είναι κεφάτος, ορεξάτος. Πάντα με την συνοδεία ζιλαπούρ βέβαια.
Θέλω να ελπίζω πως δεν έχει νοιώσει ΠΟΤΕ τον πόνο. Θέλω να ελπίζω πως μόνον εμεις γνωρίζουμε πως έχει καλαζάρ και ο ίδιος δεν έχει πάρει χαμπάρι τπτ. Εκτός από τις ενέσεις που αναγκαστικά έπρεπε να του κάνω. Συγνώμη φιλαράκο....
Πολύ λένε οτι είμαστε τυχεροί που αντέχει ακόμα.
Εγώ θα πω πως ο ΡΕΞ μας, γεννήθηκε για να κερδίζει.... όχι τους διαγωνισμούς - που θα τα πήγαινε περίφημα- αλλά την ίδια την ζωή.
Και μέχρι τώρα τα καταφέρνει περήφημα.


Image(179)..jpgImage(177)..jpgImage(176)..jpgImage(178)..jpgImage(175)..jpg
 


skylakos

Well-Known Member
30 Αυγούστου 2008
3.528
982
Χανια
Το εχει παρει αποφαση ο Ρεξ!Δε θα τον ξεφορτωθειτε ευκολα!Ηρθε για να μεινει!;)
Να σου ζησει αλλα τοσα!:)
 




















Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.456
12.894
Aθήνα
Δυστυχώς τα Χριστούγεννα αναγκαστήκαμε να κοιμήσουμε τον Ρεξ.
Παρέλυσε εντελώς τα 2 του πίσω πόδια, λόγω εκφυλιστικής μυελοπάθειας και ήταν τραγικό.
Η επιδείνωση ήταν ραγδαία σε βαθμό που οι κορτιζόνες δεν κάναν τίποτα.
Από τον Ιούλιο που έγινε η πρώτη διάγνωση, και με την κατάλληλη θεραπεία, υπήρχαν σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του.
Αρχικά είδα σημαντική διαφορά αλλά μετά από 20 μέρες έπεφτε πάλι. Αρχίσαμε να δίνουμε και κορτιζόνες, έπαιρνε τα πάνω του για 1-2εβδομάδες το πολύ, αλλά με το που μειώναμε τη δόση, γυρνάγαμε πάλι στα αρχικά στάδια.
Γύρω στις 22 Δεκεμβρίου παρέλυσε, δεν μπορούσε να σηκωθεί καν. Δώσαμε μια βαρβάτη δόση κορτιζόνη και κατάφερε να σηκωθεί σερνάμενος πρακτικά. Τρομερά καταβεβλημένος.
Δεν θα ξεχάσω το βλέμμα του...
Σαν να μου λέει "κάνε κάτι"

Συνεχίσαμε τις κορτιζόνες για 2 μέρες ακόμα, μαζί με πρεβικόξ, αλλά δυστυχώς δεν κάναν τίποτα.
Ξαφνικά έμεινε ξαπλωμένος κάτω, παράλυτος, δεν μπορούσε να κινηθεί.
Δεν άντεξα να τον αφήσω έτσι.
Εκανα το δυσκολότερο πράγμα που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου.

Αντίο Ρεξάκο μου