Καλησπέρα σε όλους. Θα ήθελα τις συμβουλές σας στο εξής ζήτημα. Το σταφάκι μου έχει μπεί στην εφηβία ή μπαίνει σιγά σιγά. Είναι 8 μηνών περίπου. Κάποιες φορές με κάποια σκυλιά είναι λές και του έχω δώσει viagra...Τι εννοώ. Με ένα αρσενικό ημίαιμο κόκερ, που κάνανε παλιά παρέα,άρχισε ο δικός μου να τον καβαλάει. Επίμονα. Βρε να τον διώχνει το άλλο τίποτα αυτός. Βρε να τον δαγκώνει βρέ να του γρυλίζει εκεί ο δικός μου. Σημειωτέον ο δικός μου δεν αγρίευε καθόλου. Τι του δάγκωνε τα μάγουλα το αλλο (δυνατά) τι του αγρίευε...τίποτα το κουτάβι μου. Κατέβαινε για ένα μιση δευτερόλεπτο και πάλι τα ίδια. Στο τέλος κουράστηκε τόσο πολύ που δεν μπορούσε να περπατήσει. (μιλάμε για 45 λεπτά κυνηγητού και προσπάθειας του δικού μου να καβαλήσει τον άλλο) Τα ίδια με τη σκύλα του ξαδέρφου μου. Η οποία δεν είναι σε οίστρο. Επίσης να πώ ότι δεν είναι θέμα μεγέθους. Αν τον διώξει αποτελεσματικά ο άλλος σκύλος (μπορεί να είναι και μαλτέζ) δεν θα κάνει καν απόπειρα να τον καβαλήσει, ούτε θα πλησιάσει. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν είναι κυριαρχικότητα απέναντι στον άλλο σκύλο. Και αν είναι γιατί δεν νευριάζει-αγριεύει ο δικός μου όταν τον διώχνουν ή έστω δείχνουν τη δυσφορία τους τα άλλα σκυλιά? Πρώτο ερώτημα. Η δεύτερη περίπτωση είναι ότι είναι ένα μείγμα κυριαρχικότητας και σεξουαλικής αφύπνισης. Και εγώ ρωτώ. Τι κάνω? Αφήνω τον σκύλο τον άλλο να διορθώσει το δικό μου? Τον μαζεύω? Επιτηρώ την όλη κατάσταση και αν δω ότι ξεφεύγουν τα πράγματα επεμβαίνω? Δεν κάνω τίποτα? Κάθε συμβουλή δεκτή.