Και εκεί που έχουμε αποδεχτεί τη "νέα" τετράμηνη αναμονή για το κουτάβι μας, δεχόμαστε ένα τηλέφωνο δύο εβδομάδες πριν από τον εκτροφέα μας.... <<Κρίθηκε ακατάλληλος ένας από τους μελλοντικούς ιδιοκτήτες ,το σκυλάκι είναι δικό σας αν το θέλετε >>. Μες τη χαρά εγώ, τρέχω από κτηνίατρο σε κτηνίατρο, ξαναδιαβάζω καμία 20ριά φορές τα θέματα του φόρουμ, αγοράζω σπιτάκια, παιχνιδάκια, πάνες, μπολάκια, τροφές και όλα τα αναγκαία και ξεκινάμε το μεγάλο ταξίδι για Αθήνα... Επισκεπτόμαστε το εκτροφείο, βλέπουμε τους γονείς του κουταβιού(φυσικά και τα βραβεία, χαρτιά κ.τ.λ.). Ύστερα από πολύ συζήτηση, καταλήγουμε με τον μικρό μας κούταβο στην αγκαλιά. Γκιχχ το γλυκό μου σε όλη τη διαδρομή(άντε κανένα χασμουρητό που και που) ,τούρλωσε το πωπουδάκι του και ύπνοςςς. Ούτε κατουρήσαμε, ούτε εμετούλι κάναμε, αγγελούδι. Όταν φτάσαμε σπίτι και ήρθε η ώρα του ύπνου κλάψαμε λιγάκι, αλλά μετά πέσαμε στον ύπνο το βαθύ. 7:00 η ώρα το πρωί γαρίδα το μάτι μας, τρώμε τα μαλλιά και τα χέρια της μαμάς..Σηκωνόμαστε, τρώμε το πρωινό μας και μετά στον κτηνίατρο... Αφού πλαντάξαμε στο κλάμα, φάγαμε και κάνα δυο λιχουδιές, οι οποίες μας ενόχλησαν και κάναμε εμετό, τώρα κουρνιάζουμε στο κρεβατάκι μας!!!Κατά τα άλλα, υγιέστατος και πανέμορφος ο Άλφι μας!!