Μου εξηγείτε αυτό?

[Sara]

Λοιπόν σήμερα έκανε κάπως καλύτερο καιρό και πήγα το Μουφ στο σκυλόπαρκο όπου πίστευα ότι θα είχε κι άλλους σκύλους να παίξει. Και όντως είχε, οπότε έτρεξε, ξελύσσαξε και γενικώς τώρα είναι σχεδόν έτοιμος για ύπνο.

Συναντήσαμε πάλι όμως έναν τύπο με ένα σκύλο που έχει μια περίεργη ιστορία και περίεργες συμπεριφορές. Το καλοκαίρι που πήγαινα, καθότανε ο τύπος με τους άλλους ιδιοκτήτες ενώ παίζανε τα σκυλιά τους, μόνο που ο δικός του, ο George, στεκότανε (ΟΧΙ καθότανε) μονίμως πάνω στο ξύλινο τραπέζι του πικ-νικ που έχει ο δήμαρχος και ενώ ήτανε φιλικός προς όλους όσους τον πλησίαζαν, δεν έπαιζε με τα άλλα σκυλιά, ούτε και έδειχνε και τρομερή περιέργεια γι' αυτά αν δεν τον πλησίαζαν. Τον ρωτήσαμε λοιπόν τι συνέβη και μας είπε την ιστορία του:

Είχε πάει, λέει, κατασκήνωση μαζί με κάτι φίλους του, ξέρετε, από κείνες τις διακοπές male-bonding, καθαρά αμερικάνικες, όπου ένα μάτσο Αμερικάνοι άντρες κάθονται ένα γύρω και πίνουν μπύρα μέχρι σκασίματος, ψήνουνε λουκάνικα, ρεύονται, άντε και μιλάνε και για το πόσο άτιμη είναι η άτιμη κενωνία και πόσο δε θα καταλάβουν ποτέ τις γυναίκες και όλα αυτά τα κλισέ, ενώ ταυτόχρονα γρυλλίζουν μεταξύ τους. Ένα βράδυ λοιπόν εμφανίστηκε ένα αδέσποτο, πολύ φοβισμένο και πολύ πεινασμένο. Του αφήσανε φαί και νερό και κείνο ξεθάρρεψε μόνο όταν πήγανε για ύπνο. Περάσανε μερικές μέρες, η ίδια ιστορία. Στο τέλος το λυπηθήκανε και ο συγκεκριμένος τύπος αποφάσισε να το πάρει μαζί του και να το υιοθετήσει. Άντε όμως να το πιάσουνε. Οπότε κάνανε το εξής κουφό: ρίξανε μπύρα στη λεκάνη που του βάζανε νερό, το σκυλί την ήπιε (ναι, ξέρω, έχετε λιποθυμήσει οι μισοί) και έπεσε ψόφιο για ύπνο. Το βουτήξανε λοιπόν, το πήγανε στον κτηνίατρο και έτσι ο τύπος απέκτησε τον George. Και τα πηγαίνουνε περίφημα μεταξύ τους, μόνο που ο George, ναι μεν ανεχότανε και δε γαύγιζε, ούτε δάγκωνε τον κόσμο στο σκυλόπαρκο, ήτανε όμως αποτραβηγμένος και πάντα κοντά στο αφεντικό του που όντως τον αγαπούσε πολύ. Το οποίο μας είπε ότι στη συνέχεια ο George έγινε πολύ νευρικός, δε θυμάμαι ακριβώς λεπτομέρειες τώρα και ο κτηνίατρος του έδωσε ηρεμιστικό, για τον οποίο λόγο δεν ήταν και πολύ κοινωνικό με τους άλλους σκύλους.

Τις τελευταίες φορές που είδα τον George έχει αλλάξει πολύ. Είναι τώρα πολύ πιο ζωηρός, δεν στέκεται πλέον στο τραπέζι και παίζει με τα άλλα σκυλιά. Δεν μπορώ να πω ότι έχει την περιέργεια και τη λύσσα για τρέξιμο του Μουφ, αλλά μοιάζει χαρούμενος και είναι πολύ πιο κοινωνικός. Δεν έχω ιδέα αν εξακολουθεί να παίρνει τα ηρεμιστικά του κτηνίατρου.

Έχετε σχόλια πάνω σ' αυτό? Τι πρόβλημα έχει ο σκύλος? Σημειωτέον ότι είναι ενήλικος. Puppy mill παρελθόν? Κακοποίηση? Τίποτε άλλο? Υπάρχουν άλλες λύσεις γι' αυτόν? Εμένα πάντως η μπύρα με κούφανε (αν και ο τύπος ορκίζεται ότι δεν υπήρχε άλλη λύση και ξέρω ότι αλκοόλ δε δίνουμε στα σκυλιά) και τα ηρεμιστικά με ξένισαν. Πότε τα δίνουν οι κτηνίατροι?

 

[ROTTIE]

Πρόκειται για την τελευταία «μόδα» στην Αμερική.
Η πιο δημοφιλής θεραπεία των ψυχολογικών προβλημάτων που εκδηλώνουν τα σκυλιά, είναι η χορήγηση αντικαταθλιπτικών και τροποποιητικών συμπεριφοράς. Ήδη οι φαρμακοβιομηχανίες στις ΗΠΑ βλέπουν τα κέρδη τους να αυξάνονται κατά 25% ετησίως.

Έχω γράψει ένα ενδιαφέρον άρθρο για το θέμα. Ρίξε μια ματιά, αν θέλεις:
Σκυλιά στα πρόθυρα νευρικής κρίσης

 

[Νικος]

ο φιλος σου πηγε σε εκπαιδευτη πρωτα ;

 

[kyriakos]

η γνωμη μου ειναι οτι ο σκυλοσ πασχει απο καταθληψη, που καποιεσ εποχεσ ειναι ποιο εντονη, και καποιεσ οχι. οσο για το αφεντηκο, πασχει απο την νωσο τον σεφ και μαριναρει την ιστορια για να προσθεση συναισθημα.. και να σου μεινει η γευση τησ εξυπναδασ κ μεγαλοψυχεια του, και να σου κεντρισει το ενδιαφερων για το ατομο του.

 

[foibos]

Τα φάρμακα αυτά είναι πάντα η εύκολη λύση!Λόγω της "καταστολής" γίνονται πολύ πιο ήπιες οι αντιδράσεις του άρα και πολύ πιο αποδεκτές από το κοινωνικό σύνολο που απαιτεί ευπρέπεια, ηρεμία και μια σχεδόν ανθρώπινη συμπεριφορά από το ζωντανό!Δίνοντας λοιπόν τα φάρμακα έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα κατευθείαν κι όχι μετά από καιρό και προπάθεια όπως συμβαίνει με την εκπαίδευση!Όχι, εσύ που τρέχεις τον σκύλο σε agility και τέτοια!Μαστούρωνε το σκυλί να δεις ηρεμία!

Φαντάσου ένα σκυλί που ζεί σε ημιάγρια έως και πλήρως άγρια κατάσταση να ξυπνάει με μια απίστευτη ζάλη από την μπύρα και παράλληλα να βρίσκεται σε ένα τελειως διαφορετικο περιβάλλον!Σκλαβωμένο!Αυτή η κατάσταση προκαλεί απίστευτο στρές οπότε είναι λογική μια επιφυλακτική συμπεριφορά!

Το ότι στεκόταν στο υψηλότερο σημείο δείχνει ότι ήθελε να είναι σε ένα σημείο που να μπορεί να ελέγχει τον περίγυρό του φοβούμενος ότι υπαρχει περίπτωση να δεχθεί επίθεση από κάπου, όπως συχνά μπορεί να συνέβαινε στο βουνό που ήταν πριν..!

Τώρα για το έαν έχει κακοποιηθεί στο παρελθόν δεν είναι απίθανο!Αδέσποτό ήταν,πως βρέθηκε εκεί;Το παράτησαν;Οι άνθρωποι που συναντούσε εκεί πως του φέρονταν;Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι έπρεπε να πολεμάει για το φαί του εκεί δεν το έβρισκε σε ένα ωραίο μπόλ!Έπρεπενα το βρεί και να το κρατήσει για να επιβιώσει...χωρίς να ξέρει αν θα βρεί κι αύριο...

 

[Sara]

Τον τύπο τον βλέπω στο πάρκο αραιά και πού, άρα δεν είναι φίλος μου. Τώρα αν έχει πάει σε εκπαιδευτή δεν έχω ιδέα, αμφιβάλλω όμως, δεν τα πάνε όλοι και δεν ξέρω γιατί διότι είναι πάμφθηνο το Capitol Canine και του κάνει καλό και του σκύλου να βλέπει ακόμα περισσότερους σκύλους. Παρεμπιπτόντως, η Αυτού Εξοχώτης ο Μουφ δεν πάει μόνο σε Agility classes, πάει και σε Competitive Obedience, τρομάρα του! Είπαμε, θα πάρει διδακτορικό στο τέλος (αμάν, να μάθει εκείνο το heel και stay σωστά διότι συνέχεια μου κάνει τσαλιμάκια που συνήθως έχουνε στόχο τους το φαί!).
Όντως και μένα τα ηρεμιστικά μου φάνηκαν υπερβολικά. Και οι εξηγήσεις που δώσατε για τη συμπεριφορά του μου ακούγονται λογικές. Αναρωτιέμαι όμως με ποιον τρόπο πιάνει κανείς ένα αγριόσκυλο. Υποθέτω να το αφήσει στο δάσος/βουνό όπου το αφήσανε οι ασυνείδητοι που το είχανε πρώτα θα ήτανε τρομερό. Καταλαβαίνω βέβαια τι πρέπει να γίνει μετά για την αποκατάσταση της συμπεριφοράς του.