Όπως κάθε απόγευμα πήγαμε στο πάρκο για λίγη κοινωνικοποίηση.
Εκει που παίζαμε ωραία και καλά βλέπω έναν κύριο με την γυναίκα του και τα δύο του σκυλιά. Δεν ξέρω τι ράτσα ήταν αλλά είχαν το μέγεθος ενός Αγ.Βερνάρδου αλλά με σηκωμένα αυτιά και πιο μακρυά μουσούδα. Βλέπω το ένα να έρχεται προς το μέρος μας και προσπαθώ να το εμποδίσω για να φύγει. Ήρθε κοντά και το πιάνω απο το κολάρο φωνάζοντας τον κύριο να έρθει να το πάρει. Ξαφνικά νιώθω να με κατουράει, αυθόρμητα του τραβάω το κολάρο. Προσπάθησε δεύτερη φορά αλλά κατάφερα να το αποφύγω. Φόραγα σορτάκια οπότε καταλαβαίνετε ότι τα είχα πάρει στο κρανίο. Αρχίσαμε της ντρίπλες μεταξύ μας και με περνάει και αρχίζει και κυνηγάει την δικιά μου. Αυτή να γαυγίζει λες και την σφάζουν και αυτό να προσπαθεί να την καβαλήσει. Εκεί που αρχίσαμε να τα πηγαίνουμε καλά με τα σκυλιά κάναμε δέκα βήματα πίσω με αυτό...
Την κοπανάει η δικιά μου και πάει προς το δρόμο. Ο ιδιοκτήτης του σκύλου να το θεωρεί συνηθισμένο και απλά περίμενε να βαρεθεί ο σκύλος του. Φωνάζω την δικιά μου έρχεται σε μένα και έδωσα μια σπρωξιά στο άλλο για να ξεκολλήσει απο το κυνηγητό.
Γυρνάω στον τύπο και τον κοιτάω με ένα βλέμμα αγανάκτησης. Του εξηγώ ότι λόγο μεγέθους πρέπει συνέχεια να προσέχει το σκύλο του και ότι αφου δεν ακούει κακός τον έχει λυτό. Τον ρωτησα γιατί δεν ήρθε να μαζεύψει το σκύλο του όταν το κράταγα και μου τα μάσαγε. "Το ξέρεται ότι με κατούρησε, και προσπάθησε και δεύτερη φορά? Το είδατε ότι πήγε με χίλια να καβαλήσει την σκύλα? Δεν το λέω με κακία αλλά δεν πρέπει να είναι λυτό αυτο το σκυλί". Δεν καταλάβαινε ο κύριος και είχε φάει κόλημα στο ότι είναι απλά ενός έτος και παίζει...
Φεύγω να παω στην βρύση, βγάζω παπούτσι και κάλτσα και πλύθηκα λιγάκι. Γυρίζω λοιπόν και ακούω φωνές. Το ίδιο σκυλί είχε ορμήξει σε ένα αρσενικό Lab (το οποίο ήταν κανονικοτατα με λουρί) και τα έψαλνε στον κύριο. "Που το φέρνεις ρε φίλε την αρκούδα εδώ? Το ξέρετε ότι είστε παράνομος!?!" κτλ κτλ.
Κατα κάποιο τρόπο χάρηκα για το συμβάν γιατί θα βάλει μυαλό ο άνθρωπος, απο την άλλη όμως νιώθω ότι κακό θα μας κάνει. Άνθρωποι που έχουν λυτά αλεξέλεγτα σκυλιά κάνουν κακό στους υπόλεπους που έχουν τα πάρκα σαν χώροι παιχνιδιου, για να τρέξουν τα σκυλιά μας, να ξεσπάσουν λιγάκι και όχι σαν μια μεγάλη τουαλέτα...
Το παιδί με το Lab πέρασε απο το παγκάκι που καθόμασταν και με νεύρα μου είπε ότι δεν έχει πρόβλημα με τα σκυλιά. Ότι πχ η δικιά μου φαίνεται ΟΚ δεν τον πειράζει, δεν πειράζει την γριούλα που περπατάει, δεν πειράζει τα παιδιά που παίζουν. Αλλά κάποια φέρνουν τα σκυλιά τους στο πάρκο γιατί βαριούνται να τα περπατήσουν. Τα αμολούν και ότι γίνει.
Συμφώνησα με το παιδί και για να τον κάνω να γελάσει του λέω "Βλέπεις που είνει βρεγμένο το πόδι μου? Με κατούρησε αυτός!" Το τι βλέμα γύρισε και έριξε στον τύπο δεν περιγράφετε, μόνο να γελάσω μπορούσα εκείνη την στιγμή
Εκει που παίζαμε ωραία και καλά βλέπω έναν κύριο με την γυναίκα του και τα δύο του σκυλιά. Δεν ξέρω τι ράτσα ήταν αλλά είχαν το μέγεθος ενός Αγ.Βερνάρδου αλλά με σηκωμένα αυτιά και πιο μακρυά μουσούδα. Βλέπω το ένα να έρχεται προς το μέρος μας και προσπαθώ να το εμποδίσω για να φύγει. Ήρθε κοντά και το πιάνω απο το κολάρο φωνάζοντας τον κύριο να έρθει να το πάρει. Ξαφνικά νιώθω να με κατουράει, αυθόρμητα του τραβάω το κολάρο. Προσπάθησε δεύτερη φορά αλλά κατάφερα να το αποφύγω. Φόραγα σορτάκια οπότε καταλαβαίνετε ότι τα είχα πάρει στο κρανίο. Αρχίσαμε της ντρίπλες μεταξύ μας και με περνάει και αρχίζει και κυνηγάει την δικιά μου. Αυτή να γαυγίζει λες και την σφάζουν και αυτό να προσπαθεί να την καβαλήσει. Εκεί που αρχίσαμε να τα πηγαίνουμε καλά με τα σκυλιά κάναμε δέκα βήματα πίσω με αυτό...
Την κοπανάει η δικιά μου και πάει προς το δρόμο. Ο ιδιοκτήτης του σκύλου να το θεωρεί συνηθισμένο και απλά περίμενε να βαρεθεί ο σκύλος του. Φωνάζω την δικιά μου έρχεται σε μένα και έδωσα μια σπρωξιά στο άλλο για να ξεκολλήσει απο το κυνηγητό.
Γυρνάω στον τύπο και τον κοιτάω με ένα βλέμμα αγανάκτησης. Του εξηγώ ότι λόγο μεγέθους πρέπει συνέχεια να προσέχει το σκύλο του και ότι αφου δεν ακούει κακός τον έχει λυτό. Τον ρωτησα γιατί δεν ήρθε να μαζεύψει το σκύλο του όταν το κράταγα και μου τα μάσαγε. "Το ξέρεται ότι με κατούρησε, και προσπάθησε και δεύτερη φορά? Το είδατε ότι πήγε με χίλια να καβαλήσει την σκύλα? Δεν το λέω με κακία αλλά δεν πρέπει να είναι λυτό αυτο το σκυλί". Δεν καταλάβαινε ο κύριος και είχε φάει κόλημα στο ότι είναι απλά ενός έτος και παίζει...
Φεύγω να παω στην βρύση, βγάζω παπούτσι και κάλτσα και πλύθηκα λιγάκι. Γυρίζω λοιπόν και ακούω φωνές. Το ίδιο σκυλί είχε ορμήξει σε ένα αρσενικό Lab (το οποίο ήταν κανονικοτατα με λουρί) και τα έψαλνε στον κύριο. "Που το φέρνεις ρε φίλε την αρκούδα εδώ? Το ξέρετε ότι είστε παράνομος!?!" κτλ κτλ.
Κατα κάποιο τρόπο χάρηκα για το συμβάν γιατί θα βάλει μυαλό ο άνθρωπος, απο την άλλη όμως νιώθω ότι κακό θα μας κάνει. Άνθρωποι που έχουν λυτά αλεξέλεγτα σκυλιά κάνουν κακό στους υπόλεπους που έχουν τα πάρκα σαν χώροι παιχνιδιου, για να τρέξουν τα σκυλιά μας, να ξεσπάσουν λιγάκι και όχι σαν μια μεγάλη τουαλέτα...
Το παιδί με το Lab πέρασε απο το παγκάκι που καθόμασταν και με νεύρα μου είπε ότι δεν έχει πρόβλημα με τα σκυλιά. Ότι πχ η δικιά μου φαίνεται ΟΚ δεν τον πειράζει, δεν πειράζει την γριούλα που περπατάει, δεν πειράζει τα παιδιά που παίζουν. Αλλά κάποια φέρνουν τα σκυλιά τους στο πάρκο γιατί βαριούνται να τα περπατήσουν. Τα αμολούν και ότι γίνει.
Συμφώνησα με το παιδί και για να τον κάνω να γελάσει του λέω "Βλέπεις που είνει βρεγμένο το πόδι μου? Με κατούρησε αυτός!" Το τι βλέμα γύρισε και έριξε στον τύπο δεν περιγράφετε, μόνο να γελάσω μπορούσα εκείνη την στιγμή
