Savra said:
amangos said:
Επίσης θεωρώ παράλογο να προσπαθείς να επιβάλεις την πειθαρχία, όταν ο κουτάβι παίζει μέσα στην τρελή χαρά... Υπάρχει ώρα σοβαρότητας, που πρέπει να γίνεται το θέλημα μου, και ώρα παιχνιδιού, που στο παιχνίδι δεν ζητάμε πειθαρχίες.
.
Eγω προσπαθω να επιβαλω πειθαρχια και στην ωρα του παιχνιδιου,οταν ηταν κουταβι,ειδικα στην ωρα του παιχνιδιου την εκπαιδευα πχ ενω τραβουσαμε ενα σκοινι της ελεγα "αστο"και επρεπε να το αφησει η οταν επαιζε και ετρεχε με αλλα κουταβια στο παρκο της ελεγα "γυρνα"και ετρεχε γρηγορα κοντα μου.
Το κουταβι και γενικα τα σκυλια δεν ξεχωριζουν,οπως κανουμε εμεις οι ανθρωποι,την ωρα παιχνιδιου απο τις υπολοιπες,και γιαυτο πρεπει να τους δωσουμε να καταλαβουν οτι παντα πρεπει να ακουν οταν τους λεμε κατι.
Αν απο την ωρα που θα το παρουμε στο σπιτι ενισχυουμε συμπεριφορες που μας αρεσουν,και χειριζομαστε εξυπνα αυτες που θελουμε να εξαλειψουμε δεν θα χρειαστει να διορθωσουμε το σκυλι ισως ποτε.Η εντολη "ΑΣΤΟ"δουλευει για τα παντα αν το εχουμε μαθει καλα στο σκυλι.
Και εγώ το κάνω αυτό. Αυτό που εννοούσα είναι πως μερικές φορές, όταν παίζει σαν τρελό (με άλλους σκύλους) και η προσοχή του δεν είναι σε εσένα, ο σκύλος κάνει ότι δεν σε ακούει... παριστάνει τον κουφό, και συνεχίζει το παιχνίδι!!!
Εαν έχεις δώσει σαφές μήνυμα ότι εσύ είσαι ο αρχηγός, δεν θα το κάνει...
Εαν λοιπόν πιθανολογείς ότι για κάποιο λόγο δεν θα σε ακούσει, μην του δίνεις κάποια εντολή, γιατί ο σκύλος δεν είναι κουφός, το παίζει κουφός, αλλά... μαθαίνει ότι μερικές φορές θα το παίζει κουφός και θα σε γράφει!!!
Μερικοί, σε τέτοιες περιπτώσεις, για να αποσπάσουν την προσοχή του σκύλου τους, του δίνουν μεζεδάκια, οπότε ουσιαστικά επιβεβαιώνουν στον σκύλο ότι παίζοντας το κουφός, κερδίζει και μεζεδάκι!!!
Δεν είμαι υπερ της βιας.
Έχεις δίκιο να θεωρείς ότι η βία είναι κακό όπλο στα χέρια κάποιου άπειρου ιδιοκτήτη, αλλά ο άπειρος ιδιοκτήτης επίσης δεν μπορεί να επιβάλλει την θέληση του με την στάση του σώματος, τον τόνο της φωνής, την όλη του συμπεριφορά... Δεν ξέρω τι είναι πιο σωστό:
Κάποια κατάχρηση βίας ή ένα κουτάβι που θα μεγαλώσει από έναν άπειρο και μια μέρα και θα κάνει ότι θέλει? Και για τι κουτάβι μιλάμε? Πεκινουά ή ροτβάηλερ?
Ο Μπόμπος βρέθηκε βρώμικος και ταλαίπωρος στους δρόμους... Τον μάζεψε η γυναίκα μου... Τον έπλυνε, τον κούρεψε, τον έκανε "άνθρωπο" και τον έφερε στο γραφείο μου!!! Πρέπει να ήταν περίπου ενός χρονών.
Ο Μπόμπος ήταν ένα εκπληκτικό σκυλάκι...
Μιαμιση μέρα μαζί μου, ήταν ένα πολύ καλό σκυλάκι. Κανένα πρόβλημα.
Η ανηψιά μου ήθελε σκύλο, και η αδελφή μου ούτε να ακούσει...
Τις φώναξα στο γραφείο, και ξετρελλάθηκαν και οι δυό τους!!!
Τον πήρανε, και τις πρώτες μέρες ακολούθησαν τις συμβουλές μου.
Όλα ήταν μια χαρά.
Μετά, αποφάσισαν ότι εγώ είμαι μ@λ@κ@ς, και αρχίσανε να κάνουν του κεφαλιού τους... Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Μπόμπος σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε το αφεντικό της υπόθεσης, τρώει από πιάτο στο τραπέζι (αλλιώς ξεσηκώνει όλη την πολυκατοικία), είναι ένα απίστευτα κακομαθημένο σκυλάκι... Όταν μένει μόνος του τώρα πια, ξεσηκώνει τον τόπο, καταστρέφει το σπίτι κλπ. Απαιτεί την συντροφιά που του ανήκει...
Έχουν περάσει 2-3 χρόνια τώρα, και η αδελφή μου μου ζητάει πλέον συμβουλές, αλλά εγώ της λέω όπως τον έκανε, να τον λουστεί. Δεν ανακατεύομαι, όποιος μπλέκει με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες.
Τώρα, αφού τον κακομάθανε μέχρι εκεί που δεν παίρνει, έχουν αρχίσει και να τον μαλώνουν, αλλά αμέσως μετά τον κανακεύουν γιατί νοιώθουν τύψεις... Εγώ δεν χρειάστηκα να τον αγγίξω για να είναι καλό παιδί!!!
ο Μπόμπος:
Προσθέστε του (με την φαντασία σας) ένα μουστάκι τύπου χίτλερ, και έχετε μπροστά σαν τον μικρό δικτάτορα!!!