Μία βοήθεια

[kyriak5]

Βρήκα ένα κουτάβι, μάλλον 1 μηνός μαζί με τα αδελφάκια του σε ένα χώρο σε μια παραλία, όπου τα φρόντιζε ένας κύριος και τα χαρίζει.

Πήρα ένα για ένα βράδυ, όμως αυτό έκλαιγε συνέχεια. Όταν το ξαναπήγα στα αδέλφια του ηρέμησε. Είμαι άσχετη από σκυλάκια, τα αγαπώ πολύ όμως. Δουλεύω όμως και πολλές ώρες και μπορεί να λείπω διήμερα. Τι να κάνω; Να το πάρω;

Θα πάθει κατάθλιψη αν θα μένει μόνο του όσο εγώ θα δουλεύω; Είναι πολύ μωρό. Έχω σκάσει που το άφησα πάλι στη φύση.
Και πώς θα το μάθω να κάνει έξω τις ανάγκες του, που είναι τόσο μωρό; Σας παρακαλώ, βοηθήστε με, τι να κάνω;

Απ’ τη στιγμή που το άφησα κλαίω και το σκέφτομαι συνέχεια. Έκανα καλά; Θα άντεχε μέσα στο διαμέρισμα τόσες ώρες μόνο;

 

[chrysoula]

Έκανες πολύ καλά που το επέστρεψες, πρώτον γιατί τα κουτάβια δεν πρέπει να φεύγουν από τη μητέρα και τα αδέλφια τους νωρίτερα των δύο μηνών.Εάν εργάζεσαι τόσες πολλές ώρες και διήμερα ποιος θα φροντίζει το κουτάβι...??
Τα κουτάβια πρέπει σε αυτή την ηλικία να τρώνε 4 φορές την ημέρα. Αν δεν είσαι στο σπίτι πως θα το εκπαιδεύσεις σωστά στους κανόνες του σπιτιού, όπως π.χ. για τις ανάγκες του. Αργότερα θέλει βόλτες τουλάχιστον 2-3 φορές την ημέρα και πολύ χρονό για να ασχολείσαι μαζί του με παιχνίδια. Αν μένει τόσο πολύ μόνο του (διότι αν κατάλαβα δουλεύεις πέραν του 8ωρου) θα μαραζώσει μόνο του συνέχεια!!

Το βρίσκω πολύ όμορφο εκ μέρους σου που αγαπάς τα σκυλάκια, καλό είναι όμως όταν παίρνουμε ένα σκυλάκι να λαμβάνουμε υπόψη τiς δικές του ανάγκες και το αν η ζωή μας και οι ρυθμοί της έχουν χώρο για αυτές.
Το να πάρουμε ένα σκυλάκι χωρίς να υπολογίζουμε τι χρειάζεται και αν μπορούμε να του τα προσφέρουμε είναι φοβερά εγωιστικό (και δεν σου το λέω προσωπικά) γιατί χρειάζεται πολλά περισσότερα από ένα πιάτο φαγητό και νερό.

Μήπως να το ξανασκεφτείς καλύτερα??? Φιλικά Χρυσούλα

 

[johnk]

Χρυσούλα,

Εδώ νομίζω ότι μιλάμε για κουταβάκια, χωρίς μητέρα... Αρα, δεν υπάρχει η μητέρα για να τα διδάξει και να τα διορθώσει. Οτι κάνουν, το κάνουν μόνα τους...
Σίγουρα, όσο είναι όλα μαζί, νιώθουν πιο ασφαλή και σε οικείο περιβάλλον. Για πόσο όμως?

Κατά τα άλλα, συμφωνώ, η φροντίδα ενός κουταβιού απαιτεί χρόνο και προγραμματισμένες κινήσεις μέσα στη μέρα...
Δεν μπορεί κάποιος να έχει κουτάβι και να λείπει πολλές ώρες συνέχεια, πόσο μάλλον διήμερα!

kyriak5, καλοσώρισες!

 

[l.Kyveli]

Βρήκα ένα κουτάβι, μάλλον 1 μηνός μαζί με τα αδελφάκια του σε ένα χώρο σε μια παραλία, όπου τα φρόντιζε ένας κύριος και τα χαρίζει.

Πήρα ένα για ένα βράδυ, όμως αυτό έκλαιγε συνέχεια. Όταν το ξαναπήγα στα αδέλφια του ηρέμησε. Είμαι άσχετη από σκυλάκια, τα αγαπώ πολύ όμως. Δουλεύω όμως και πολλές ώρες και μπορεί να λείπω διήμερα. Τι να κάνω; Να το πάρω;

Θα πάθει κατάθλιψη αν θα μένει μόνο του όσο εγώ θα δουλεύω; Είναι πολύ μωρό. Έχω σκάσει που το άφησα πάλι στη φύση.
Και πώς θα το μάθω να κάνει έξω τις ανάγκες του, που είναι τόσο μωρό; Σας παρακαλώ, βοηθήστε με, τι να κάνω;

Απ’ τη στιγμή που το άφησα κλαίω και το σκέφτομαι συνέχεια. Έκανα καλά; Θα άντεχε μέσα στο διαμέρισμα τόσες ώρες μόνο;

Αν το αφήσεις εκεί με τα αδερφάκια του τι θα απογίνει; Για πόσο θα το ταίζει ο άνθρωπος που τα προσέχει τώρα; Μήπως θα καταλήξει αδέσποτο οπότε είναι 1000 φορές καλύτερα να το πάρεις εσύ παρόλο που είναι δύσκολο να έχεις κουταβάκι ενώ δουλεύεις τόσο πολύ; Ένα κουτάβι στην φύση χωρίς εμβόλια δεν νομίζω πάντως να ζήσει πολύ.

 

[-eleni-]

καλημερα κι απο μενα....!!! δεν ειναι λυση ουτε να τα αφησει εκει μονα τους (και ποιος ξερει τι θα απογινουν), αλλα απο τη στιγμη που δεν εχεις χρονο παραμελημένο θα ειναι...εμενα η γνωμη μου ειναι να απευθυνθείς στο φιλοζωικο σωματιο της περιοχης σου και να τους βρειτε μια στεγη προσωρινή και στη συνεχεια να υιοθετηθουν απο οικογενειες...........

 

[chrysoula]

Χρυσούλα,

Εδώ νομίζω ότι μιλάμε για κουταβάκια, χωρίς μητέρα...

A, συγνώμη, παρανόησα.... τότε αλλάζουν τα δεδομένα κατά πολύ ως προς την επιστροφή του κουταβιού.... χμμμ, δεν το κατάλαβα!

 

[Andromeda]

Συμφωνώ απόλυτα με την Ελένη. Μπορείς να βοηθήσεις όχι μόνο το κουταβάκι, αλλά και τα αδέλφια του με αυτό τον τρόπο.