Λοιπόν, πρόσφατα έπαθε η μάνα μου εγκεφαλικό, τη χώσανε με το τρίτσα-κάτσα στον αξονικό τομογράφο και της βρήκανε πολλαπλά εγκεφαλικά λόγω ... διαβήτη! 
Οπότε με έπιασε άκρα παράνοια και πήγα πρώτον τον εαυτό μου στο γιατρό για γενικές εξετάσεις και το Μουφ στον κτηνίατρο, επίσης για γενικές των γενικών ωωωωωωω γενικές, εννοείται στριντζωνόμενο και μεγάλως διαμαρτυρόμενο. Ήμουν και απελπισμένη διότι όντως του έχω κάνει η κακομοίρα τόσον καιρό δίαιτα και από αδυνάτισμα ψιλοπράματα και φανταζόμουνα ότι γύρευε τώρα τι θα είχε.
Σημειωτέον εδώ ότι στο Μουφ δίνω λιγότερο φαΐ απ' αυτό που λέει το τσουβάλι και του έχω κόψει τις λιχουδιές τελείως. Για να μην τσιρίζει δε του δίνω τα φάρμακά του σα να είναι λιχουδιές για να το ξεγελάω. Από βόλτα πάει τουλάχιστον 5-6 χιλιόμετρα τη μέρα.
Ε, σήμερα βγήκανε τα αποτελέσματα και χτυπιέμαι. Καταρχήν οι αιματολογικές και οι ουρολογικές βγήκανε καταπληκτικές, λέει, μέχρι που είχε τις καλύτερες τιμές θυροειδούς που θα μπορούσε να έχει σκύλος. Το ξετινάξανε και με τα ορθοπεδικά του (η κληρονομική δυσπλασία και η στένωση) που δεν είναι τόσο σοβαρά τελικά. Δυστυχώς όμως μετά βρήκαμε τι διάολο γίνεται με το αδυνάτισμα.
Υπάρχει λοιπόν εξήγηση για τη συνεχή πείνα και το χλαπάκιασμα του Μουφ και δεν είναι ούτε ψυχολογικό (τουλάχιστον όχι τόσο), ούτε φταίω εγώ, κυρίως μάλιστα αφού έχω να φάω η ίδια μπιφτέκια καιρό λόγω στομαχιού. Το πρόβλημα είναι δυστυχώς κληρονομικό και ορμονικό/ενδοκρινολογικό. Μου το εξήγησε η κτηνίατρος, έχει να κάνει με την παραγωγή λεπτίνης από τον οργανισμό του Μουφ. Συνήθως μάλιστα αυτό το πρόβλημα πλήττει τα λαμπραντόρ. Ένας ασθενής της κτηνιάτρου, λαμπραντόρ, έφτασε μάλιστα τα 55-60 κιλά.
Μιλήσαμε λοιπόν με την ενδοκρινολόγο και τη διαιτολόγο της κλινικής για το τι μέλει γενέσθαι και μετά τις εξετάσεις, αποφασίσανε ότι για να χάσει ακόμα το δίκιλο που του απομένει το Μουφ, πρέπει να τρώει ακριβώς 783 KCal, δηλαδή ακόμα λιγότερο απ' ό,τι του δίνω τώρα. Η τροφή του θα είναι η Purina Pro Plan Weight Management και θα πρέπει να προσθέσω κάτι λιχουδιές για να τον ξεγελάω όταν θα τσιρίζει, τις λεγόμενες Pup Corn που δεν έχουν σχεδόν καθόλου θερμίδες:
Η πάθηση αυτή ευθύνεται λοιπόν για το χαμηλό μεταβολισμό του Μουφ και γενικώς για τη μέση ενέργειά του. Το ότι είναι στειρωμένος τα κάνει ακόμα χειρότερα φυσικά. Σε δυο βδομάδες θέλει η κτηνίατρος να τον ζυγίσουμε και αν δεν έχει χάσει κιλά, θα πρέπει να πάρει ένα φάρμακο για λίγο καιρό που θα του ελέγχει την όρεξη και που θα τον κάνει να τρώει μόνον όσο πρέπει. Με αυτό τον τρόπο, λέει, μόλις αδυνατίσει θα μπορώ να ξέρω πόσο ακριβώς πρέπει να τρώει διότι προφανώς θα του γυρίσει η όρεξη.
Εμένα με στεναχωρεί πάντως το γεγονός ότι το Μουφ ενδεχομένως υποφέρει διότι πεινάει.
Ελπίζω τώρα όσοι από σας θέλετε να ζευγαρώσετε τα σκυλιά σας διότι φαίνονται υγιή κλπ. κλπ. να καταλάβετε ότι τα κληρονομικά ενός σκύλου δεν είναι πάντοτε δυνατόν να τα βρίσκει κανείς με μια επίσκεψη στο γιατρό. Και καλά εγώ που πήρα το Μουφ, που είναι μάλλον προϊόν ΒΥΒ, από το καταφύγιο, εσείς όμως γιατί να θέλετε να βασανίζετε ζωντανά πλάσματα?
Οπότε με έπιασε άκρα παράνοια και πήγα πρώτον τον εαυτό μου στο γιατρό για γενικές εξετάσεις και το Μουφ στον κτηνίατρο, επίσης για γενικές των γενικών ωωωωωωω γενικές, εννοείται στριντζωνόμενο και μεγάλως διαμαρτυρόμενο. Ήμουν και απελπισμένη διότι όντως του έχω κάνει η κακομοίρα τόσον καιρό δίαιτα και από αδυνάτισμα ψιλοπράματα και φανταζόμουνα ότι γύρευε τώρα τι θα είχε.
Σημειωτέον εδώ ότι στο Μουφ δίνω λιγότερο φαΐ απ' αυτό που λέει το τσουβάλι και του έχω κόψει τις λιχουδιές τελείως. Για να μην τσιρίζει δε του δίνω τα φάρμακά του σα να είναι λιχουδιές για να το ξεγελάω. Από βόλτα πάει τουλάχιστον 5-6 χιλιόμετρα τη μέρα.
Ε, σήμερα βγήκανε τα αποτελέσματα και χτυπιέμαι. Καταρχήν οι αιματολογικές και οι ουρολογικές βγήκανε καταπληκτικές, λέει, μέχρι που είχε τις καλύτερες τιμές θυροειδούς που θα μπορούσε να έχει σκύλος. Το ξετινάξανε και με τα ορθοπεδικά του (η κληρονομική δυσπλασία και η στένωση) που δεν είναι τόσο σοβαρά τελικά. Δυστυχώς όμως μετά βρήκαμε τι διάολο γίνεται με το αδυνάτισμα.
Υπάρχει λοιπόν εξήγηση για τη συνεχή πείνα και το χλαπάκιασμα του Μουφ και δεν είναι ούτε ψυχολογικό (τουλάχιστον όχι τόσο), ούτε φταίω εγώ, κυρίως μάλιστα αφού έχω να φάω η ίδια μπιφτέκια καιρό λόγω στομαχιού. Το πρόβλημα είναι δυστυχώς κληρονομικό και ορμονικό/ενδοκρινολογικό. Μου το εξήγησε η κτηνίατρος, έχει να κάνει με την παραγωγή λεπτίνης από τον οργανισμό του Μουφ. Συνήθως μάλιστα αυτό το πρόβλημα πλήττει τα λαμπραντόρ. Ένας ασθενής της κτηνιάτρου, λαμπραντόρ, έφτασε μάλιστα τα 55-60 κιλά.
Μιλήσαμε λοιπόν με την ενδοκρινολόγο και τη διαιτολόγο της κλινικής για το τι μέλει γενέσθαι και μετά τις εξετάσεις, αποφασίσανε ότι για να χάσει ακόμα το δίκιλο που του απομένει το Μουφ, πρέπει να τρώει ακριβώς 783 KCal, δηλαδή ακόμα λιγότερο απ' ό,τι του δίνω τώρα. Η τροφή του θα είναι η Purina Pro Plan Weight Management και θα πρέπει να προσθέσω κάτι λιχουδιές για να τον ξεγελάω όταν θα τσιρίζει, τις λεγόμενες Pup Corn που δεν έχουν σχεδόν καθόλου θερμίδες:
Η πάθηση αυτή ευθύνεται λοιπόν για το χαμηλό μεταβολισμό του Μουφ και γενικώς για τη μέση ενέργειά του. Το ότι είναι στειρωμένος τα κάνει ακόμα χειρότερα φυσικά. Σε δυο βδομάδες θέλει η κτηνίατρος να τον ζυγίσουμε και αν δεν έχει χάσει κιλά, θα πρέπει να πάρει ένα φάρμακο για λίγο καιρό που θα του ελέγχει την όρεξη και που θα τον κάνει να τρώει μόνον όσο πρέπει. Με αυτό τον τρόπο, λέει, μόλις αδυνατίσει θα μπορώ να ξέρω πόσο ακριβώς πρέπει να τρώει διότι προφανώς θα του γυρίσει η όρεξη.
Εμένα με στεναχωρεί πάντως το γεγονός ότι το Μουφ ενδεχομένως υποφέρει διότι πεινάει.
Ελπίζω τώρα όσοι από σας θέλετε να ζευγαρώσετε τα σκυλιά σας διότι φαίνονται υγιή κλπ. κλπ. να καταλάβετε ότι τα κληρονομικά ενός σκύλου δεν είναι πάντοτε δυνατόν να τα βρίσκει κανείς με μια επίσκεψη στο γιατρό. Και καλά εγώ που πήρα το Μουφ, που είναι μάλλον προϊόν ΒΥΒ, από το καταφύγιο, εσείς όμως γιατί να θέλετε να βασανίζετε ζωντανά πλάσματα?
Last edited:
