Καλημέρα!!!
Να ξανασυστηθώ....
Το αγόρι μου και εγώ έχουμε ένα ημίαιμο τσιουάουα εδώ και περίπου τέσσερις μήνες....Η Ζιζέλ είναι περίπου 6 μηνών...Και λάθη στην εκπαίδευσή της έχουν γίνει από την αρχή, μιας και δεν είχαμε ξανά σκυλάκι και δεν ξέραμε.....
Καταρχάς στο παιχνίδι την έμαθα να δαγκάνει....Τα χέρια μου...Το έβρισκα χαριτωμένο μόνο που τώρα το έχει βρει παιχνίδι και φαντάζομαι πως έχει σχέση με το ότι μασουλάει ότι βρίσκει(εκτός από τα μπόλικα παιχνίδια που της έχουμε αγοράσει...)....Πριν αλλάξει δόντια έβλεπα πως το μάσημα διαφόρων αντικειμένων την ανακούφιζε(ακόμη και των χεριών μου..) αλλά τώρα τα έχουμε αλλάξει όλα τα δοντάκια και εκείνη συνεχίζει ακάθεκτη....Ξέρω πως κάπως έτσι είναι όλα τα κουτάβια και αφού ξεπέρασα το σοκ καταστροφή πανάκριβων ολοκαίνουριων παπουτσιών και καταστροφή των ηχείων του υπολογιστή, ξέφτισμα του καναπέ και των μαξιλαριών αυτού, και άλλα πολλά ψάχνω να βρω λύσεις....
Αλλά ας πω πρώτα για τις μεθόδους μας τώρα…
Καταρχάς κάποιες φορές όταν λείπουμε από το σπίτι την δένουμε δίπλα στο σπίτι της.
Και όταν λοιπόν η Ζιζέλ κάνει κάτι που δεν πρέπει να κάνει, (κυρίως το αγόρι μου) την μαλώνει δείχνοντάς της την ζημιά, τρώει κανα δυο στον ποπό και μετά μπαίνει τιμωρία : δεμένη με την αλυσίδα στο 1 μέτρο μάκρος σε ένα μέρος μακριά από το σπίτι της….Και κάπου εδώ γίνονται οι επικοί καβγάδες του αιώνα…. Ναι με το αγόρι μου τσακωνόμαστε σχεδόν καθημερινά για την «διαπαιδαγώγηση» της Ζιζέλ….Πείτε μου παρακαλώ πολύ οι πεπειραμένοι την γνώμη σας….
Η μέθοδος τιμωρία μπορεί να είναι αποτελεσματική;;;;;; Και πόσο αμελητέο είναι στην συμπεριφορά του κουταβιού μου το ότι τις τρώει πού και πού;;;; (καμιά στον ποπό είπαμε, δεν το σακατεύει το κουτάβι…)
Όσο για το crate το αγόρι δεν θέλει ούτε να το συζητήσουμε… “Αν είναι να είναι να την έχουμε σε κλουβί πια η διαφορά να την δένουμε;;;”
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.....
Να ξανασυστηθώ....
Το αγόρι μου και εγώ έχουμε ένα ημίαιμο τσιουάουα εδώ και περίπου τέσσερις μήνες....Η Ζιζέλ είναι περίπου 6 μηνών...Και λάθη στην εκπαίδευσή της έχουν γίνει από την αρχή, μιας και δεν είχαμε ξανά σκυλάκι και δεν ξέραμε.....
Καταρχάς στο παιχνίδι την έμαθα να δαγκάνει....Τα χέρια μου...Το έβρισκα χαριτωμένο μόνο που τώρα το έχει βρει παιχνίδι και φαντάζομαι πως έχει σχέση με το ότι μασουλάει ότι βρίσκει(εκτός από τα μπόλικα παιχνίδια που της έχουμε αγοράσει...)....Πριν αλλάξει δόντια έβλεπα πως το μάσημα διαφόρων αντικειμένων την ανακούφιζε(ακόμη και των χεριών μου..) αλλά τώρα τα έχουμε αλλάξει όλα τα δοντάκια και εκείνη συνεχίζει ακάθεκτη....Ξέρω πως κάπως έτσι είναι όλα τα κουτάβια και αφού ξεπέρασα το σοκ καταστροφή πανάκριβων ολοκαίνουριων παπουτσιών και καταστροφή των ηχείων του υπολογιστή, ξέφτισμα του καναπέ και των μαξιλαριών αυτού, και άλλα πολλά ψάχνω να βρω λύσεις....
Αλλά ας πω πρώτα για τις μεθόδους μας τώρα…
Καταρχάς κάποιες φορές όταν λείπουμε από το σπίτι την δένουμε δίπλα στο σπίτι της.
Και όταν λοιπόν η Ζιζέλ κάνει κάτι που δεν πρέπει να κάνει, (κυρίως το αγόρι μου) την μαλώνει δείχνοντάς της την ζημιά, τρώει κανα δυο στον ποπό και μετά μπαίνει τιμωρία : δεμένη με την αλυσίδα στο 1 μέτρο μάκρος σε ένα μέρος μακριά από το σπίτι της….Και κάπου εδώ γίνονται οι επικοί καβγάδες του αιώνα…. Ναι με το αγόρι μου τσακωνόμαστε σχεδόν καθημερινά για την «διαπαιδαγώγηση» της Ζιζέλ….Πείτε μου παρακαλώ πολύ οι πεπειραμένοι την γνώμη σας….
Η μέθοδος τιμωρία μπορεί να είναι αποτελεσματική;;;;;; Και πόσο αμελητέο είναι στην συμπεριφορά του κουταβιού μου το ότι τις τρώει πού και πού;;;; (καμιά στον ποπό είπαμε, δεν το σακατεύει το κουτάβι…)
Όσο για το crate το αγόρι δεν θέλει ούτε να το συζητήσουμε… “Αν είναι να είναι να την έχουμε σε κλουβί πια η διαφορά να την δένουμε;;;”
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.....