Η Myrah κοντεύει αισίως τα 9 έτη. Με εξαίρεση ένα μικρό άγχος αποχωρισμού και λίγη κλάψα που και που, θα έλεγα πως η συμπεριφορά της είναι άψογη. Όσον αφορά τις σχέσεις της με άλλα σκυλιά, στο παρελθόν θα την έλεγε κανείς αρκετά κυριαρχική, σε σημείο που μάρκαρε δέντρα με σηκωμένο πόδι.
Βέβαια χωρίς αυτό να σημαίνει πως τσακώνεται με άλλα σκυλιά, έχει τρόπο να επιβάλλεται και να διορθώνει πχ σκυλιά που έρχονται ατσούμπαλα κατα πάνω της χωρίς να χρησιμοποιήσει δόντια. Ακόμα και ολόκληρη λυτή αγέλη να μας κύκλωνε, η ουρά της θα έμενε κάγκελο, και θα τα προειδοποιούσε, αν και πάντα θα έμπαινα κι εγώ μπροστά ωστε να αποσυμφορήσω την κατάσταση.
Απο το καλοκαίρι και μετά, που λείψαμε 2 εβδομάδες σε ταξίδι και έμεινε με την αδερφή μου (η οποία την υπεραγαπάει), διακρίνω αλλαγές στη συμπεριφορά της. Στη βόλτα δεν δείχνει πλέον το ίδιο ενδιαφέρον σε άλλα σκυλιά και σπάνια έχει παιχνιδιάρικη διάθεση.
Η μεγαλύτερη διαφορά είναι πως τώρα, αν την πλησιάσουν ατσούμπαλα πάνω απο ένα σκυλί, μπαίνει σε αμυντική στάση και μαζεύει την ουρά της, μεχρι να μυριστούν και να λήξει. Αν είναι ένα μόνο του, δεν έχει κανένα θέμα.
Δυστυχώς είναι κοινή πρακτική στα πάρκα να κυκλοφορούν πολλά λυτά ανεκπαίδευτα σκυλιά, οπότε δεν είναι εύκολο να αποφύγουμε τέτοιες καταστάσεις.
Στον χώρο της συνεχίζει να το παίζει "αφεντικό", πχ δεν ανέχεται με τίποτα να μπαίνουν άλλα σκυλιά αν δεν τα εγκρίνει. Όταν ήρθαν οι νέοι γείτονες με μια πιτμπουλίτσα και συναντηθήκαμε τυχαία στο πεζοδρόμιο, δεν έδωσε καμία σημασία. Με το που την είδε να στρίβει και να μπαίνει στην πολυκατοικία μας, άστραψε και βροντηξε (και κατατρόμαξε την άλλη την καψερή).
Έχει κανείς ανάλογη εμπειρία, η κάποια εξήγηση?
Βέβαια χωρίς αυτό να σημαίνει πως τσακώνεται με άλλα σκυλιά, έχει τρόπο να επιβάλλεται και να διορθώνει πχ σκυλιά που έρχονται ατσούμπαλα κατα πάνω της χωρίς να χρησιμοποιήσει δόντια. Ακόμα και ολόκληρη λυτή αγέλη να μας κύκλωνε, η ουρά της θα έμενε κάγκελο, και θα τα προειδοποιούσε, αν και πάντα θα έμπαινα κι εγώ μπροστά ωστε να αποσυμφορήσω την κατάσταση.
Απο το καλοκαίρι και μετά, που λείψαμε 2 εβδομάδες σε ταξίδι και έμεινε με την αδερφή μου (η οποία την υπεραγαπάει), διακρίνω αλλαγές στη συμπεριφορά της. Στη βόλτα δεν δείχνει πλέον το ίδιο ενδιαφέρον σε άλλα σκυλιά και σπάνια έχει παιχνιδιάρικη διάθεση.
Η μεγαλύτερη διαφορά είναι πως τώρα, αν την πλησιάσουν ατσούμπαλα πάνω απο ένα σκυλί, μπαίνει σε αμυντική στάση και μαζεύει την ουρά της, μεχρι να μυριστούν και να λήξει. Αν είναι ένα μόνο του, δεν έχει κανένα θέμα.
Δυστυχώς είναι κοινή πρακτική στα πάρκα να κυκλοφορούν πολλά λυτά ανεκπαίδευτα σκυλιά, οπότε δεν είναι εύκολο να αποφύγουμε τέτοιες καταστάσεις.
Στον χώρο της συνεχίζει να το παίζει "αφεντικό", πχ δεν ανέχεται με τίποτα να μπαίνουν άλλα σκυλιά αν δεν τα εγκρίνει. Όταν ήρθαν οι νέοι γείτονες με μια πιτμπουλίτσα και συναντηθήκαμε τυχαία στο πεζοδρόμιο, δεν έδωσε καμία σημασία. Με το που την είδε να στρίβει και να μπαίνει στην πολυκατοικία μας, άστραψε και βροντηξε (και κατατρόμαξε την άλλη την καψερή).
Έχει κανείς ανάλογη εμπειρία, η κάποια εξήγηση?