Κουτάβι περιορισμένο για ώρες...

[VisitoR]

Καλησπέρα σε όλους. Εγώ η ίδια δεν έχω σκυλάκι, αλλά σας διαβάζω εδώ και αρκετό καιρό ωστέ να διαπιστώσω αν μπορώ να γίνω κι εγώ ιδιοκτήτις ενός τετράποδου, πράγμα που έχω αποκλείσει τουλάχιστον προς το παρόν.
Αυτό που με προβληματίζει τώρα έχει να κάνει με τον κολλητό μου (Τάκης) και τον 5 μηνών γ.π. του (Πύρρος) και πραγματικά θα ήθελα τις συμβουλές σας ωστέ με επιχειρήματα να τον καθοδηγήσω σωστά.

Καταρχήν ο Τάκης,30 ετών,ζει με τους γονεις του.Η μητέρα του ήταν πάντα αρνητική στην ιδέα του σκύλου μες στο σπίτι,αλλά με τα πολλα πολλά την έψησε.Το κουτάβι ήρθε σπίτι περίπου 2 μηνών και φυσικά άρχισαν τα μικροπροβλήματα. Ο Τάκης για να μην ακούει την αναμενόμενη γκρίνια της μάνας του είχε περιορισμένο το κουτάβι στο δωμάτιο του (του Τάκη). Έτσι ο Πύρρος, εκτός από τις ώρες που αναγκαστικά έμενε μόνος του όταν οι άλλοι πήγαιναν στη δουλειά, έμενε μόνος του και αρκετές ώρες μέσα στην ημέρα και ακόμα και τις ώρες που περνούσε με τον Τάκη τις περνούσε μέσα στο δωμάτιο. Με αποτέλεσμα το κουτάβι να ακούει φωνές στο σαλόνι πχ από την υπόλοιπη οικογένεια κι αυτό να είναι μόνο του στο δωμάτιο και να κλαψουρίζει.

Αυτή η κατάσταση, ίσως σε λίγο πιο ήπια μορφή, συνεχίζεται μέχρι τώρα και πραγματικά το λυπάμαι το κουτάβι. Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στο χαρακτήρα του σκυλιού και στη μετέπειτα συμβίωση τους? Ο Τάκης λέει οτι περιμένει σε ένα χρόνο περίπου να πάει να μείνει μόνος του οπού φυσικά το σκυλί θα κυκλοφορεί ελεύθερο μέσα στο σπίτι, αλλά μέχρι τότε? Επίσης πιστεύει οτι με τη βασική υπακοή που θα ξεκινήσει σε λίγο καιρό θα διορθωθούν όλες οι τυχόν προβληματικές συμπεριφορές του σκυλιού μέσα κ έξω από το σπίτι, αλλά απ'οτι ξέρω δεν είναι έτσι. Αν μπορείτε σας παρακαλώ, βοηθήστε με για να τον βοηθήσω, γιατί όταν του είπα οτι καλύτερα να το πάει πίσω στο εκτροφείο το σκυλί από το να το χει κλεισμένο σε ένα δωμάτιο, μαλώσαμε άσχημα.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγγνώμη για το μεγάλο ποστ.

 

[l.Kyveli]

Δεν μας είπες αν τον εκτονώνει, τον βγάζει βόλτες;

 

[VisitoR]

Τον βγάζει 3 φορές τη μέρα από ένα τεταρτάκι περίπου κάθε φορά,δεν θέλει περισσότερο μου είπε γτ είναι μικρός ακόμα.

 

[VisitoR]

Γενικά το σκυλί το 'χει στα πούπουλα και το υπερλατρεύει, αυτό δεν το αμφισβητώ σε καμία περίπτωση. Αλλά είναι σωστό να είναι τόσο πολύ περιορισμένο το κουτάβι επειδή η μαμά του το το φοβάται/σιχαίνεται δεν ξέρω κι εγώ τι?

 

[l.Kyveli]

Τον βγάζει λίγη ώρα κατά την δική μου γνώμη. Επίσης με τον εγκλεισμό που υπόκειται ο σκύλος δεν θα κοινωνικοποιηθεί σωστά με ανθρώπους και άλλα ζώα, και γενικά με διάφορες καταστάσεις.
Η ΒΥ δεν διορθώνει τα πάντα.
Φυσικά και δεν είναι σωστό να το έχει τόσο περιορισμένο . Από την άλλη θα μπορούσε να ζει σε μια γκαρσονιέρα, αλλά και εκεί θα είχε πολλά ερεθίσματα ο σκύλος ενώ τώρα δεν έχει παρά ελάχιστα. Αυτό εγώ θεωρώ πολύ κακό.

 

[VisitoR]

Σε ευχαριστώ πολύ Κυβέλη, κι εγώ πάνω κάτω αυτά είχα κατά νου. Χώρια που έχει χάσει πολύτιμο χρόνο στο να βάλει όρια στο σκυλί για τη συμπεριφορά του μέσα στο σπίτι.
Όσο για τις βόλτες, απ'οτι μου έχει πει ο κτηνίατρος του είπε να ακολουθεί αυτούς τους ρυθμούς μέχρι να γίνει 6 μηνών ο σκύλος για να μη ζορίζεται ο σκελετός του στην ανάπτυξη αν δεν κάνω λάθος.
Η αλήθεια είναι οτι και σ'αυτον δεν αρέσει όλη αυτή η κατάσταση και τον στεναχωρεί, αλλά πιστεύω οτι ήταν λάθος η δεδομένη στιγμή απόκτησης του σκύλου. Θα του ξαναμιλήσω όπως και να χει μπας και βοηθήσω την κατάσταση λίγο γιατί θα βρεθεί με προβληματικές συμπεριφορές εκεί που δεν το περιμένει..

 

[superman]

να πεις του φιλου σου να τον βγαζει περισσοτερο εξω σιγα σιγα να εκτονωνεται απο κει και περα μην ημαστε υπερβολικοι.

 

[Grifos]

Αυτός που έχει τον παρά αυτός αποφασίζει, έπρεπε να πάρει το σκύλο αφού πήγαινε σε δικό του σπίτι. Άπαξ και τον πήρε, το λιγότερο που μπορεί να του προσφέρει είναι λίγο μεγαλύτερες βόλτες. Εν ανάγκει ας τις μειώσει σε αριθμό και να τις αυξήσει σε χρόνο. Επίσης πες του να έχει το νου του πως αν ο μη κοινωνικοποιημένος σκύλος πάει σε διαμέρισμα και κυκλοφορεί ελεύθερος αθέλητα θα τα κάνει μπάχαλο σε όλους τους τομείς με αποτέλεσμα να γκρεμίσει το σπίτι και να βρεθεί κι ο ίδιος εκτός σπιτιού αφού θα βαρεθεί ο φίλος σου ν' αλλάζει σπίτια. Επιπλέον τί σχέση έχει η βασική υπακοή στο ότι μπορεί να λύσει τα προβλήματα; Δηλαδή αν εκπαιδευτεί ο σκύλος θα έχει ελεύθερο πρόσβασης σε όλους τους χώρους ή θα είναι ένα ζώο που έχει λάβει το υλικό αλλά δεν υπάρχει έδαφος αξιοποίησης; Δυστυχώς εγώ διαβλέπω μόνο μια απόφαση, είτε θα μετακομίσει άμεσα, είτε θα δώσει το σκύλο.
Maligator μάλλον θα με χαρακτηρίζεις τη στιγμή που διαβάζεις αυτά που γράφω διπλά άκυρο και υπερβολικό, ο σκύλος όμως δεν έπρεπε να παρθεί, λάθος χρόνος. Και πιθανότατα ήταν απωθημένο και με την άλωση της μάνας πάρθηκε απερίσκεπτα και ασυγχρόνιστα. Ήταν εγωιστικό να πει ναι θα πάρω το σκύλο και θα τον έχω εσώκλειστο.
Τώρα είναι το θέμα τι γίνεται όμως. Είναι άδικο για το σκύλο και η λύση πρέπει να είναι άμεση, πιστεύω πως δεν υπάρχει άλλη λύση απ' αυτές που προανέφερα, εκτός κι αν ο Τάκης πατήσει πόδι. Αλλά μετά γυρίζουμε στην αρχική πρόταση. Αφού ζει με τους γονείς του στα τριάντα, υπάρχουν κάποιοι κανόνες που άπαξ και τους αποδέχεται καλά κάνει και μένει εκεί, ο σκύλος όμως δεν έφταιγε πουθενά.
Δε θα μπω στο τριπάκι ν' αναρωτηθώ ούτε από που αγοράστηκε ο σκύλος, ούτε πόσο τον αγαπάει και τα δυο μου είναι αδιάφορα. Αυτή τη στιγμή ο σκύλος υπάρχει και υποφέρει. Συν το χρόνο θα υποφέρει περισσότερο.

 

[Lovey the Lab]

Το "υποφερει ο σκυλος" το βρισκω υπερβολικο και μαλλον ειναι. Θα συμφωνησω ομως οτι ηταν λιγο εγωίστικο το ν' αποκτησει σκυλο τωρα δε δομενου οτι δεν εχει σπιτι δικο του.

Αυτο που πρεπει να κανει ο φιλος σου κατ' εμε ειναι να ειναι οσο περισσοτερο μπορει μαζι του. Και καλυτερα εξω απο το σπιτι. Παιχνιδια, ΚΟΝG, χαδια, παρεα κλπ θα μειωσουν λιγο την μοναξια και τον περιορισμο του κουταβιου.

Τελευταιο και πιο σημαντικο ειναι το σκυλακι να κοινωνικοποιηθει, κατι που μεσα σ' ενα δωματιο κλεισμενο ειναι δυσκολο. Πρεπει να βγαινει εξω περισσοτερο ο σκυλος για να αντισταθμιστει η κλεισουρα...