Καλημέρα,
Για μια ακόμη φορά δεν ξέρω αν γράφω στο σωστό μέρος αλλά κάποια θέματα που βρήκα είναι κλειστά.
Επί του θέματος, έχω έναν μικρό mini pinscherako 3 μηνών. Τον έχω περίπου δυο βδομάδες σπίτι αλλά πάει πολύ συχνά στη σπίτι της μαμάς του μιας και την έχει πολύ καλός μου φίλος. Η συμβίωση μας είναι αρκετά καλή (τον έχω ταράξει στα ΜΗ βέβαια μιας και θέλει ΟΛΑ να τα δαγκώνει) αλλά μαθαίνει γρήγορα και είναι υπάκουος. Δεν θέλω όμως να τον κάνω φοβικό. Υπάρχεί περίπτωση?
Το θέμα που με καίει όμως πιο πολύ είναι ότι δεν μπορεί να μείνει καθόλου μόνος. Του έχω δίπλα από το κρεβάτι μου έναν περιορισμένο χώρο με τα παιχνίδια του , το σπίτι του (ένα κλουβί μεταφοράς που του το πήγα από τον πρώτο μήνα και το έχει μάθει για κρεβάτι του), εφημερίδα για την ανάγκη του.
Όταν τον βάζω εκεί για να ξαπλώσω στέκεται με τα πόδια στο πλάι του κρεβατιού μου και κλαψουρίζει. Θα πρέπει να τον βάζω εγω μέσα στο σπιτάκι του κάθε φορά και να τον χαιδέυω για κανένα πεντάλεπτο μεχρι να κοιμηθει. Το βράδυ σηκώνεται δυο τρεις φορες, κλαψουρίζει, τον βάζω μέσα , τον σκεπαζω , τον χαιδεύω και κοιμάται.
Αν κοιμάται και σηκωθώ και το καταλάβει εννοείται πως πάλι θα κλαψουρίζει.
Μια φορά έκανα το λάθος και τον άφησα για ένα μισάωρο μέχρι να κάνω μπάνιο. Δεν σταμάτησε λεπτό να κλαψουρίζει, και ενώ τον είχα βγάλει πιο πρίν στην αυλή για να κατουρήσει, σε αυτό το διαστημα λέρωσε δυο φορές μέσα στο μέρος που του έχω.
Να πω εδώ πως το μέρος αυτό είναι παράλληλο με το κρεβάτι μου,έχει έκταση περίπου όσο ένα 1,5άρι κρεβάτι και στο κλουβί δεν έχω την πόρτα.
Μήπως το έχει ανάγκη και με τον καιρό θα αλλάξει? Μηπως τον κακομαθαίνω? Πως να του ελλατώσω το στρες?
Για μια ακόμη φορά δεν ξέρω αν γράφω στο σωστό μέρος αλλά κάποια θέματα που βρήκα είναι κλειστά.
Επί του θέματος, έχω έναν μικρό mini pinscherako 3 μηνών. Τον έχω περίπου δυο βδομάδες σπίτι αλλά πάει πολύ συχνά στη σπίτι της μαμάς του μιας και την έχει πολύ καλός μου φίλος. Η συμβίωση μας είναι αρκετά καλή (τον έχω ταράξει στα ΜΗ βέβαια μιας και θέλει ΟΛΑ να τα δαγκώνει) αλλά μαθαίνει γρήγορα και είναι υπάκουος. Δεν θέλω όμως να τον κάνω φοβικό. Υπάρχεί περίπτωση?
Το θέμα που με καίει όμως πιο πολύ είναι ότι δεν μπορεί να μείνει καθόλου μόνος. Του έχω δίπλα από το κρεβάτι μου έναν περιορισμένο χώρο με τα παιχνίδια του , το σπίτι του (ένα κλουβί μεταφοράς που του το πήγα από τον πρώτο μήνα και το έχει μάθει για κρεβάτι του), εφημερίδα για την ανάγκη του.
Όταν τον βάζω εκεί για να ξαπλώσω στέκεται με τα πόδια στο πλάι του κρεβατιού μου και κλαψουρίζει. Θα πρέπει να τον βάζω εγω μέσα στο σπιτάκι του κάθε φορά και να τον χαιδέυω για κανένα πεντάλεπτο μεχρι να κοιμηθει. Το βράδυ σηκώνεται δυο τρεις φορες, κλαψουρίζει, τον βάζω μέσα , τον σκεπαζω , τον χαιδεύω και κοιμάται.
Αν κοιμάται και σηκωθώ και το καταλάβει εννοείται πως πάλι θα κλαψουρίζει.
Μια φορά έκανα το λάθος και τον άφησα για ένα μισάωρο μέχρι να κάνω μπάνιο. Δεν σταμάτησε λεπτό να κλαψουρίζει, και ενώ τον είχα βγάλει πιο πρίν στην αυλή για να κατουρήσει, σε αυτό το διαστημα λέρωσε δυο φορές μέσα στο μέρος που του έχω.
Να πω εδώ πως το μέρος αυτό είναι παράλληλο με το κρεβάτι μου,έχει έκταση περίπου όσο ένα 1,5άρι κρεβάτι και στο κλουβί δεν έχω την πόρτα.
Μήπως το έχει ανάγκη και με τον καιρό θα αλλάξει? Μηπως τον κακομαθαίνω? Πως να του ελλατώσω το στρες?