Άλλο ένα θέμα σχετικό με νέο κουτάβι και πρόβλημα δαγκώματος.Διάβασα όσα περισσότερα σχετικά θέματα μπορούσα αλλά αποφάσισα να ανοίξω νέο γιατί κάθε περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητές του.
Αρχικά να πω πως πριν περίπου 10 μέρες υιοθετήσαμε ένα κουταβάκι που βρέθηκε εγκαταλειμμένο αφού όπως φαίνεται «περίσσευε» από μια απερίσκεπτη γέννα.Ο κτηνίατρος μας είπε είναι περίπου 2,5 μηνών κρίνοντας από τα παιδικά δοντάκια.
Το σκυλάκι μας όμως έχει κόλλημα με το δάγκωμα.Όλα του τα παιχνίδια τα κάνει δαγκώνοντας, είτε αυτό είναι καρέκλα είτε πλαστικό κόκκαλο είτε σκοινιά είτε πόδια και χέρια.Αυτό το τελευταίο είναι που θέλουμε να σταματήσουμε αφού πολλές φορές άθελά του μας προκαλεί πληγές με τα δοντάκια του.Καταλαβαίνω πως το κάνει επειδή έφυγε νωρίς από την μητέρα και τα αδέρφια του και επιπλέον είναι ο τρόπος του να εξερευνήσει τον κόσμο αλλά κάπως πρέπει να το σταματήσουμε ή έστω να το περιορίσουμε.
Αρχικά προσπάθησα να εφαρμόσω την τεχνική της αδιαφορίας αλλά ακόμα και την πλάτη να του γυρίσω και να μην του δίνω σημασία αυτό τυλίγεται στα πόδια μου και με δαγκώνει με ευχαρίστηση.Αν πάω να φύγω από κοντά του με ακολουθεί και συνεχίζει να δαγκώνει αφού βλέπει τα πόδια σαν κινούμενο παιχνίδι.
Αν την ώρα που δαγκώνει του δώσω ένα παιχνίδι απλά θα κερδίσω λίγο χρόνο μέχρι να επιστρέψει πάλι σε μένα για χέρια ή πόδια.Ακόμα και την ώρα που μασουλάει κάποιο παιχνίδι πολλές φορές το αφήνει δίπλα ή πάνω στα πόδια μου αν και το απομακρύνω λίγο ώστε να μην υπάρχει επαφή με εμένα όταν δαγκώνει.
Τώρα προσπαθώ να του δείξω ότι το να μας δαγκώνει δεν είναι παιχνίδι με το κοφτό ΜΗ.Για να το καταλάβει(δεν ξέρω αν είναι σωστό) το πιάνω από το στήθος και το σηκώνω για να σταματήσει επαναλαμβάνοντας το ΜΗ.Αυτό κάποιες φορές μου φαίνεται έχει αποτέλεσμα αλλά πολλές φορές δείχνει να εκνευρίζεται περισσότερο και όταν το αφήνω κάτω δαγκώνει με περισσότερη μανία.
Περιμένω συμβουλές για το τι να κάνω ώστε να σταματήσει αλλά και τι από τα παραπάνω που εφαρμόζω είναι σωστό και τι λάθος.
Αρχικά να πω πως πριν περίπου 10 μέρες υιοθετήσαμε ένα κουταβάκι που βρέθηκε εγκαταλειμμένο αφού όπως φαίνεται «περίσσευε» από μια απερίσκεπτη γέννα.Ο κτηνίατρος μας είπε είναι περίπου 2,5 μηνών κρίνοντας από τα παιδικά δοντάκια.
Το σκυλάκι μας όμως έχει κόλλημα με το δάγκωμα.Όλα του τα παιχνίδια τα κάνει δαγκώνοντας, είτε αυτό είναι καρέκλα είτε πλαστικό κόκκαλο είτε σκοινιά είτε πόδια και χέρια.Αυτό το τελευταίο είναι που θέλουμε να σταματήσουμε αφού πολλές φορές άθελά του μας προκαλεί πληγές με τα δοντάκια του.Καταλαβαίνω πως το κάνει επειδή έφυγε νωρίς από την μητέρα και τα αδέρφια του και επιπλέον είναι ο τρόπος του να εξερευνήσει τον κόσμο αλλά κάπως πρέπει να το σταματήσουμε ή έστω να το περιορίσουμε.
Αρχικά προσπάθησα να εφαρμόσω την τεχνική της αδιαφορίας αλλά ακόμα και την πλάτη να του γυρίσω και να μην του δίνω σημασία αυτό τυλίγεται στα πόδια μου και με δαγκώνει με ευχαρίστηση.Αν πάω να φύγω από κοντά του με ακολουθεί και συνεχίζει να δαγκώνει αφού βλέπει τα πόδια σαν κινούμενο παιχνίδι.
Αν την ώρα που δαγκώνει του δώσω ένα παιχνίδι απλά θα κερδίσω λίγο χρόνο μέχρι να επιστρέψει πάλι σε μένα για χέρια ή πόδια.Ακόμα και την ώρα που μασουλάει κάποιο παιχνίδι πολλές φορές το αφήνει δίπλα ή πάνω στα πόδια μου αν και το απομακρύνω λίγο ώστε να μην υπάρχει επαφή με εμένα όταν δαγκώνει.
Τώρα προσπαθώ να του δείξω ότι το να μας δαγκώνει δεν είναι παιχνίδι με το κοφτό ΜΗ.Για να το καταλάβει(δεν ξέρω αν είναι σωστό) το πιάνω από το στήθος και το σηκώνω για να σταματήσει επαναλαμβάνοντας το ΜΗ.Αυτό κάποιες φορές μου φαίνεται έχει αποτέλεσμα αλλά πολλές φορές δείχνει να εκνευρίζεται περισσότερο και όταν το αφήνω κάτω δαγκώνει με περισσότερη μανία.
Περιμένω συμβουλές για το τι να κάνω ώστε να σταματήσει αλλά και τι από τα παραπάνω που εφαρμόζω είναι σωστό και τι λάθος.
