Κοινωνικοποίηση στα 2,5 .......πως να αρχίσω

[fotis_bri]

καλησπέρα πρόσφατα υιοθέτησα 2 Αγγλικά Bulldog , ένα θηλυκό και ένα αρσενικό ηλικίας 2,5 και 2 χρονών αντίστοιχα . τα σκυλιά έχουν μεγαλώσει μαζί από κουτάβια αλλά σχεδόν ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να συναναστραφούν με άλλα σκυλιά εκτός από κάνα 2 φορές που προσπάθησα με συνέπεια να αποτύχω και να γίνω ο νταής του πάρκου ( αναφέρομαι στα σκυλιά ). Η θηλύκια ήταν πολύ πιο ήρεμη από τον αρσενικό ο οποίος επιτίθονταν σε οποιοδήποτε σκύλο πλησίαζε μεγαλόσωμο η μικρόσωμο , ενήλικα και σε κάνα 2 κουτάβια μεγαλόσωμης ράτσα ( ροτβαιλερ και έναν γερμανικό ποιμενικό 7-8 μην) να σημειωθεί ότι σχεδόν όλα τα σκυλιά που πλησίασαν ήταν αρσενικά και γι'αυτό πιστεύω ότι δεν ασχολήθηκε μαζί τους η θηλύκια. Μπορεί κάποιος με κάποια εμπειρία στην κοινωνικοποίηση ενήλικων ζώων να μου πει πως μπορώ να ξεκινήσω με ασφάλεια την κοινωνικοποίηση τόσο τον δικών μου σκύλων όσο και αυτών που θα συναντήσουμε .

 

[Darkness]

Είναι αυτά που έδινε κάποιος με αγγελία (εδώ στο φόρουμ) πριν λίγο καιρό;

 

[fotis_bri]

όχι καμία σχέση . Ήταν ενός συγγενή και λόγο μετακόμισης είναι αδύνατον να τα πάρει μαζί του

 

[Darkness]

Οκ, απλά από περιέργεια ρώτησα
Να σου ζήσουν! Θα μας ανεβάσεις και φωτό;

 

[fotis_bri]

έχω ανεβάσει φωτογραφίες στο προφιλ μου . θα με βοηθούσε πολύ αν έχεις κάποιες γνώσεις στην κοινωνικοποιήση ενηλίκων σκύλων ?

 

[BiggBilly]

Εχω εγώ μια φοβιτσιάρα σκυλίτσα 13μηνών, θα σου πω τι κάνω εγω για να κοινωνικοποιηθεί σιγά σιγά...
Πάντα πλησιάζω σκυλιά που βλέπω ότι ο ιδιοκτήτης έχει τον έλεγχο. Αν δω πχ το σκυλί να τραβάει όπου ναναι τον άνθρωπο ή να είναι υπερβολικά ενθουσιασμένο μένω μακρυά.
Επίσης πάντα πλησιάζω εγώ ώστε να καταλάβει η δικιά μου ότι εμείς πάμε σε αυτούς κι όχι ότι αυτοί έρχονται σε μας.
Αυτό που βλέπω ότι κάνουν πολύ όταν τα σκυλιά γίνονται λίγο νευρικά μεταξυ τους είναι να τα αφήνουν να κοιτάζοντε φάτσα-φάτσα. Στην περίπτωση σου εγώ θα κράταγα το σκυλί μου με την πλάτη προς το άλλο ώστε να μυρίσει ο άλλος τον δικό σου, μετά άσε τον δικό σου να μυρίσει το άλλο. Δύσκολο το ξέρω, 'Μα ποιός ξένος θα μπει στο κόπο να το κάνει όλο αυτό για μένα?'. Μη το λες, το έχω κάνει αρκετές φορές

 

[harryf3]

Αυτή η δουλεια επρεπε να εχει γινει απο πολύ νωρις. Ποτέ όμως δεν είναι τελείως αργα για καποια μικρη εστω επανόρθωση.

Το μυστικο είναι τα σκυλια να πιστεψουν/καταλαβουν ότι δεν είναι ολοι οι σκυλοι κακοί. Πώς? Φυσικα με εκ του μακροθεν στην αρχη επαφη με σωστα κοινωνικοποιημενα και ηρεμα σκυλια. Πού να τα βρεις τωρα αυτά, θα μου πεις.

Φανταζομαι τα σκυλια είναι γενικως μη κοινωνικοποιημενα. Κοινωνικοποίηση δεν είναι μονο η παρέα/αποδοχή αλλων σκυλων. Για μενα αυτό είναι το λιγοτερο.

Εχουν τα σκυλια εικονες/εμπειριες από πολλα πραγματα? Ανθρωπους, μερη, καταστασεις? Ή είναι σαν τον Ταρζαν στη Ν.Υορκη? Αν ηταν μια ζωη απομονωμενα με ιδιοκτητη που δεν ασχολουνταν να τους παρεχει εμπειριες και παραστασεις, τοτε εχεις πολλη δουλεια μπροστα σου.

 

[fotis_bri]

η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν πολλές εμπειρίες διότι ζούσαν απομονωμένα σε μία αυλή . Το ευχάριστο είναι ότι και στα 2 η παρουσία και το παιχνίδι με άγνωστο κόσμο είναι αποδεκτό και ευχάριστο. το πρόβλημα είναι με το άλλα σκυλιά . εμπειρίες από διαφορετικά μέρη αποκτούν τώρα σιγά σίγα . τα είχα πάει κάποιες μακρινές βόλτες με το παλίο τους αφεντικό πριν αρκετό καιρό καθώς και οι βόλτες στο καινούργιο τους περιβάλλον . απο καταστάσεις τι να σου πω δν ξέρω και δν καταλαβαίνω τι θεσ να πεις .

 

[fotis_bri]

σε ευχαριστώ πολύ φίλε BiggBilly θα το εφαρμόσω με πρώτη ευκαιρία που θα με δοθεί !

 

[harryf3]

Λεγοντας καταστασεις κυριως εννοω οτιδήποτε μπορει να προκαλεσει στρες, φοβο, επιθετικοτητα. Θορυβοι, καθημερινοι ή όχι (πχ φορτηγα, μοτοσυκλετες, φωνες και αποτομες κινησεις αγνωστων κλπ), παραξενοι ανθρωποι, διάφορα ζωα, εισοδος σε αγνωστα κτιρια. Η λιστα είναι ατελειωτη. Σου λεω μερικα μονο παραδειγματα.

Η επιθετικότητα απενταντι στους σκυλους μπορει να οφείλεται σε φοβο λογω μη κοινωνικοποιησης, οπότε ακολουθεις την τακτικη που αναφερθηκε προηγουμενως. Σε τετοια ηλικια θελει παντως δουλεια.

Μπορει να οφειλεται σε επιθυμια για καυγα, κυριαρχικοτητα, παλιες κακες εμπειριες, κλπ. Στην περιπτωση αυτή είναι πολύ πιθανο να μην μπορεσεις να λυσεις το προβλημα και στην καλυτερη θα το μετριασεις.
Τοτε το μονο που σου μενει είναι να μαθεις να ελεγχεις την επιθετικοτητα απεναντι στους σκυλους, το οποιο σημαινει ότι χρειαζεσαι βασικη υπακοη. Αλλιως ή θα αποφευγεις συνεχεια τους σκυλους ή θα εισαι μονιμως στην τσιτα.

 

[kyveli]

Καλημέρα.

Αρχικά να διαχωρίσουμε ότι άλλο πράγμα η κοινωνικοποίηση με ανθρώπους και άλλο με σκύλους. Εσύ από ότι κατάλαβα έχεις θέμα με τα σκυλιά.

Θα σου πρότεινα να δουλέψεις με τα σκυλιά ξεχωριστά, γιατί αν δεν μπορείς να ελέγξεις πλήρως και απόλυτα τις εξελίξεις στις συμπεριφορές τους πριν αυτές κορυφωθούν, τότε ο ένας θα παρασύρει τον άλλον και θα αγελοποιούνται προς μία ακοινώνητη εκδήλωση.
Κατά τη γνώμη μου, επειδή όλα είναι αλληλενδετα η ακοινώνητη συμπεριφορά που βλέπεις, είναι ένα κομμάτι μόνο που πρέπει να δουλέψεις. Το άλλο είναι το μεταξύ σας. Πρέπει να ανέβεις ιεραρχικά ώστε να τους "εμπνέεις" κατά μία έννοια σεβασμό. Έτσι είναι πιο εύκολο να επιβληθείς σε στιγμή κρίσης.

Τα πιο απλά και βασικά είναι ότι ελπίζω να μη χρησιμοποιείς κάποιο flexy λουρί, να περπατάς με το σκύλο στο πλάι σου και όχι μπροστά σου, να μάθεις να μη σε τραβάει. Αυτά είναι αρχικά και βασικά βήματα.

Μετέπειτα αν συναντάτε σκύλο, είναι πιο εύκολο να έχετε καλή συμπεριφορά αν απλά περπατάτε μαζί (με το άλλο σκυλί) παρά να τα βάλεις να συναντηθούν κατά πρόσωπο (θα καταλήξει σε καβγά). Επίσης αν τον δεις ότι "τσιτώνει" (τραβάει λουρί, προτάσει στήθος, σηκώνει το κεφάλι πιο ψηλά και περήφανα, ετοιμαζεται να γαβγίσει, στήνεται για καβγά), αν δε μπορείς να ελέγξεις και να τον βάλεις να κάτσει και να μείνει, τότε καλύτερα πριν αυτό κορυφωθεί (προς ακοινώνητα γαβγίσματα) να τον γυρίσεις προς την αντίθετη πλευράκαι να απομακρυνθείτε περπατώντας. Μην του δίνεις την ευκαιρία να κάθεται να γαβγίζει μπροστά σου με τεντωμένο το λουρί και συ να φωνάζεις πχ. το όνομά του και να λες "ΜΗ! Κάτσε! Όχι!" κλπ.

αυτά για αρχή...

 

[fotis_bri]

ο αρσενικός προχωράει σαν πρότυπο εκπαιδευμένου σκύλου ( αν δεν ξέρεις πλήρως την συμπεριφορά του ) πάντα δίπλα μου σχεδόν κολλητά με έμενα, με κοιτάει όταν προχωράει σταματάει όταν σταματάω κάθεται όταν του δίνεις εντολή και άμα του φωνάζεις μη , όχι η γενικά δυνατή φωνή σταματάει αυτό που κάνει και έρχεται κοντά σου σε κοιτάει και κάθεται δίπλα σου . (πολλές φορές του λύνω το λουρί μπας και φύγει τρέξει ή παίξει με την θηλύκια αλλά δεν το κουνάει από δίπλα μου το ίδιο άμα πετύχουμε γάτες στην βόλτα μας ), σε αντίθεση με την θηλύκια η οποία με αγνοεί εντελώς , συμπεριφέρεται σαν να βγήκε βόλτα μόνη της χωρίς την παρουσία ανθρώπου και έρχεται μόνο γιατί βλέπει ότι ο αρσενικός είναι κοντά μου και πιστεύει ότι θα τον χαϊδέψω ( είναι αφάνταστα ζηλιάρικα μετάξι τους στο ποίο θα πάρει πιο πολλά χάδια σε φάση που πέφτουν και τα 2 πάνω μου με σπρώχνουν με την μουσούδα ). Επειδή έχω εμπειρία στην συμπεριφορά των σκύλων (είχα παλιότερα ) με τον συγκεκριμένο δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις την γλώσσα του σώματος του (ουρά ,αυτιά, σώμα γενικά) με το που πάει το άλλο σκυλί να τον μυρίσει το έχει αρπάξει.



Γενικά τους αρέσει να μπαίνουν στο αυτοκίνητο (άμα δουν ανοιχτή πόρτα έχουν μπει μέσα χωρίς να το καταλάβεις ) . Είναι συνηθισμένα στον θόρυβο από μηχανοκίνητα αλλά και της φύσης και λατρεύουν την βροχή ( κυνηγούν να την πιάσουν ) . Δεν ανταποκρίνονται στα γαυγίσματα άλλον σκύλων και απ’ότι φαίνεται δεν προβληματίζονται στο να συναντούν ξένο κόσμο .