Καλησπέρα σας..!

[Asp]

Καλησπέρα σε όλους.! Ονομάζομαι Έλενα και είμαι κι εγώ κάτοχος ενός όμορφου σκυλακίου εδω και περίπου ένα χρόνο..! Δυστυχώς ούτε το δικό μου σκυλί προέρχεται από σωστή πηγή και το έμαθα λίγο αργά... Η Βανίλια ήρθε στο σπίτι μας μόλις 40 ημερών. Φυσικά την επιστρέψαμε στη μαμά της μέχρι να φτάσει στην κατάλληλη ηλικία και από τότε είμαστε αχώριστες..!
Παραδέχομαι ότι ήμουν παντελώς άσχετη επι του θέματος (όχι ότι τώρα πετάω..το παλεύω όμως..)Πριν κάποιους μήνες το Βανιλί αρρώστησε σοβαρά από τύφο. Δεν κατάλαβα ποτέ πως έγινε αφού ήταν πλήρως εμβολιασμένη. Αποδείχτηκε όμως πολύ πεισματάρα (μα όλα να μου τα πάρει..?) και συνεχίζει να είναι εδώ μαζί μου..!
Θα χαρώ πολύ να συμμετάσχω στις συζητήσεις σας, να μάθω περισσότερα πραγματα και να μεταφέρω κι εγω με τη σειρά μου τις όποιες γνώσεις μου. Ορίστε και μερικές φωτό της Βανίλιας:
Εδώ όταν ήρθε για να μείνει


Kαι κάποιες ακόμη

 

[giouli4]

να το χαίρεσαι το ζουζούνι σου και δεν πειράζει έκανα κι εγώ πολλά λάθη με την μικρή μου αλλά γιαυτό είναι εδώ τα παιδιά για να μας βοηθάνε και να μας δείχνουν το σωστό δρόμο!φτάνει να έχουμε ανοιχτό μυαλό!βάλε κι άλλες φώτο!α και πες μας κάτι παραπάνω για τον τύφο.πως κόλλησε΄;

 

[sevah]

Καλώς ήρθατε εσύ και η κουκλίτσα η Βανίλια σου στην παρέα μας!!!
Καλό διάβασμα.

 

[Asp]

Σας ευχαριστούμε πολύ Όσο για τον τύφο..ειλικρινά δεν ξέρω τι να υποθέσω..Τα Χριστούγεννα όταν ήταν έξι μηνών περίπου και αφού είχε ολοκληρώσει πριν καιρό τα εμβόλια επισκεφθήκαμε τους παππούδες στο χουριό. Εκεί υπάρχει μεγάλος περιφραγμένος χώρος και μας αμολήσανε και τις δύο να τρέξουμε. Την έπιασα κάποια στιγμή να μυρίζει τα κακά (sic!) ενός αδέσποτου αλλά την μάζεψα αμέσως από εκεί. Μετά από περίπου δύο εβδομάδες ενώ είχαμε γυρίσει πια στη βάση μας της κόπηκε η όρεξη (εκεί θορυβήθηκα επειδή πρόκειται για εξαιρετικά κοιλιόδουλο σκυλί) και αρχισε τους εμετούς.. Υπέθεσε ο γιατρος ότι έπαθε μια απλή γαστρίτιδα αφού γενικά έχει ευαίσθητο στομάχι. Οι εμετοί όμως χειροτέρεψαν την επόμενη και άρχισαν και οι διαρροιες με αίμα καμιά φορά, οπότε έκανε τεστ κοπράνων και τη βάλαμε κατευθείαν στον ορό .Kάναμε και μια ακτινογραφία για να δούμε αν είχε ειλεό και δεν εδειξε τίποτα. Πέρασε για εμας - και ιδιαίτερα γι αυτήν - μια εφιαλτική εβδομάδα χωρίς φαγητό νερό κτλ ..χάλια.. Έφτασε να ζυγίζει δυο κιλά απο τέσσερα που ήταν πριν.Ο κτηνίατρος μας προετοίμασε για τα χειρότερα. Η πλήρης ανάρρωση πήρε αρκετό καιρό αλλά εφόσον το ξεπέρασε τα υπόλοιπα ήταν ψιλά γράμματα.
Δεν είμαι φυσικά σίγουρη αν κόλλησε με αυτόν τον τρόπο και συγχωρήστε με για την άγνοιά μου αλλά μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω..

 

[superman]

καλως τους

 

[Viviana]

Καλώς ήρθες να τη χαίρεσαι και σιδερένια μετά απο τέτοια περιπέτεια!!!

 

[Asp]

Ευχαριστούμε..! Η συμβίωσή μας είναι σε γενικές γραμμές πολύ αρμονική και δεν αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα προβλήματα εκτός από τα εξής:

α) Το σκυλί είναι πολύ φιλικό με τους ανθρώπους. Όταν χτυπάει το κουδούνι της πόρτας τρελαίνεται από τη χαρά της, εάν δε αργήσουμε λίγο να ανοίξουμε ρίχνει και ενα κλάμα έτσι για το καλωσόρισμα. Το πρόβλημα είναι ότι με το που βλέπει τον επισκέπτη πηδάει επάνω του. Και άντε οι φίλοι δεν έχουν πρόβλημα, ίσα ίσα το χαίρονται κιόλας. Ο έρμος όμως ο ντελίβερι ή ο κούριερ τι χρωστάει..? Έχω δοκιμάσει άπειρες φορές να τη βάλω στο ''κάτσε'' και ''μείνε'' μεχρι να ανοιξει η πόρτα, μόλις όμως ανοίγει μην είδατε τον Παναή.. Υπάρχει κάποια άλλη λύση..?

β) Σε αντίθεση με τους ανθρώπους, τρέμει τα σκυλια..Όλα τα σκυλιά..! Από μωρό εχει έρθει σε επαφή με πάρα πολλά, τα περισσότερα φιλικά εκτός από ένα αδεσποτο που πήγε να της επιτεθεί και μπήκα μπροστα εγώ και το έδιωξα με φωνές (δεν είμαι σίγουρη ότι ήταν σωστή αντιμετώπιση). Ε, από τοτε το κακό έχει παραγίνει..Ό,τι σκύλο και να δούμε, τρέχει να κρυφτει απο πίσω μου. Δεν την παίρνω αγκαλιά, προσπαθώ να μην εντείνω το φοβο της και κάνουμε κάποιες προόδους σιγάαα σιγά (τωρα πια επιλεκτικα σταματαει να μυριστεί με κάποια). Πιστεύετε ότι είναι σωστός τρόπος που τη φέρνω σε επαφη με -φιλικά- άτομα του είδους της, ή τσάμπα το ταλαιπωρω το ζωντανό..?

Ευχαριστώ και συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο

 

[mareco]

α) Υποθέτω ότι δεν έχεις crate, του οποίου η εκμάθηση είναι έτσι κι αλλιώς σωτήρια, σε τέτοιες και πολλές ακόμη περιπτώσεις. Αλλο δωμάτιο, στο οποίο να μπορείς να την βάζεις μέχρι να περάσει η μπόρα, δεν έχεις;
Πρέπει να της το κόψεις άμεσα το κουσούρι αυτό και ευτυχώς είναι σχετικά εύκολο.

β) Συνέχισε να την φέρνεις σε επαφή, με άλλα σκυλιά κάθε ηλικίας και μεγέθους, που θα είσαι όμως απολύτως σίγουρη, για τον χαρακτήρα τους. Με ισορροπημένο, ήπιο χαρακτήρα και σωστή γλώσσα σώματος. Μην ρισκάρεις τίποτα διαφορετικό, μην την πιέσεις και απλώς κάνε υπομονή. Κάποια στιγμή, θα το ξεπεράσει.

 

[Asp]

Όχι έχω crate και το έχω χρησιμοποιήσει πάρα πολύ ειδικά όταν ήταν μικρότερη, και τώρα όμως πολλές φορές ενώ είναι ανοιχτό μπαίνει μόνη της και κάθεται. Να πω την αλήθεια το σκέφτηκα αυτό σαν λύση , αλλά φοβήθηκα να μην κάνω κακό με αυτόν τον τρόπο στην κοινωνικοποιήση της. Να μην καταλάβει δηλαδή ότι όταν έρχεται κόσμος αυτή κλείνεται μέσα, άρα ο κόσμος δεν είναι κάτι καλό (δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή, υπάρχει και το ενδεχόμενο να λέω αερολογίες). Το καλό είναι ότι στο crate δεν μπαίνει ποτέ για τιμωρία, οπότε μάλλον έχετε δίκιο. Θα το δοκιμάσω, ευχαριστώ

 

[arrigo_corso]

Καλώς ήρθατε!!! Πολύ όμορφη η χνουδομπαλίτσα σου , να τη χαίρεσαι!!!

 

[mareco]

Κοίτα...στην περίπτωση των ντελιβεράδων, είναι εξαιρετικά απλά τα πράγματα. Για το μισό λεπτό που κρατάει το νταραβέρι, κλείνε την σ'ένα δωμάτιο ή ακόμα καλύτερα στο crate. Οπως είπες...δεν χρωστάνε τίποτα οι άνθρωποι, να λαχταράνε.

Με τους φίλους που δεν έχουν πρόβλημα και θέλουν να ασχολούνται μαζί της, έχε την στο crate της, όχι βεβαίως ως τιμωρία, αρκετή ώρα πριν έρθουν. Καλύτερο ακόμη είναι, το crate να βρίσκεται στον ίδιο χώρο, πχ σαλόνι, με αυτόν που θα καθίσει η παρέα. Να έχει οπτική επαφή. Ερχονται λοιπόν οι φίλοι, χαιρετιόσαστε, παρκάρουν τα μπαγκάζια τους και τους πισινούς τους σε καναπέδες και πολυθρόνες, φτιάχνετε καφεδάκια, λέτε και τα πρώτα νέα και μέχρι εκείνη την ώρα...δεν της έχουν ρίξει ούτε ματιά. Εκεί στο τέταρτο, που πετάγεσαι να φέρεις τασάκι ή ένα ποτήρι νερό, στην επιστροφή κάνεις ένα τακ και ανοίγεις ανέμελα και αθόρυβα το crate. Χωρίς κουβέντα, χωρίς να το κάνεις κάτι το ιδιαίτερο. Και επιστρέφεις στην θέση σου, να συνεχίσεις την κουβέντα σου. Και το ίδιο κάνουν και οι φίλοι σου. Την αφήνετε να πλησιάσει και να χαιρετίσει, πάλι χωρίς να δίνετε σημασία και από κει και πέρα, ο χειρισμός εξαρτάται από το τι συμπεριφορά της σκυλίτσας σου, θέλεις εσύ να πετύχεις.

 

[Asp]

Μάλιστα. Φαντάζομαι ότι τις πρώτες φορές που θα το εφαρμόσω καθόλου δε θα της αρέσει, αλλά κάθε αρχή και δύσκολη. Δεν είναι ότι ζητάω τα υπερβολικά πράγματα από τη συμπεριφορά της, απλώς αυτές τις υπερβολές του τύπου ''-θα αυτοκτονήσω-αν δε με χαϊδέψεις- αμέσως τώρα'' θέλω να αποφύγω. Εντωμεταξύ όταν μπαίνω εγώ στο σπίτι είναι πολύ χαλαρή..Καμία σχέση..! Τόσο πολύ με βαριέται τέλος πάντων το σκυλί μου..??

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας..!

 

[swiftkid]

καλώς ήλθατε!!!Με το καλό να σας δούμε στις συναντήσεις μας

 

[Asp]

Ευχαριστούμε..! Κι εμείς ανυπομονούμε, δεν ξέρουμε όμως αν δέχεστε ψηλομύτες φοβητσιάρες κορασίδες στην παρέα σας

 

[swiftkid]

Εννοείται ,όλοι/όλες είναι ευπρόσδεκτοι,ευπρόσδεκτες στην παρέα

 

[Asp]

Καλησπέρα σας και πάλι..! Έχω μία ερώτηση. Μήπως γνωρίζει κάποιος κάποιον σωστό groomer στην Πάτρα..? Έχω βρει δύο και έχουν διαθέσιμα ραντεβού για ενάμιση μήνα μετά. Μέχρι τότε φοβάμαι ότι θα έχουμε μαζέψει όλα τα χόρτα απ τους δρόμους με τη σκούπα μας..!

 

[swiftkid]

Ρώτα και στον Θέμη στην Τριών Ναυάρχων και Υψηλάντου

 

[Asp]

Ευχαριστώ πολύ..!

 

[Asp]

Σήμερα το νταρντανομωρό έχει γενέθλια..! Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τότε που άρχισα να σκέφτομαι για δύο Της οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ, μου δίδαξε πολλά θαυμάσια πράγματα και μου χάρισε πολύ όμορφες, αστείες και συγκινητικές στιγμές. Ομολογώ πως ένα χρόνο πριν δεν ήξερα ούτε τα βασικά όσον αφορά το θέμα σκύλος, θέλω να πιστεύω όμως πως τώρα βρισκόμαστε σε καλό δρόμο και τα λάθη του παρελθόντος δε θα επαναληφθούν Στάθηκα τυχερή γιατί ''έπεσα'' σε ένα υπέροχο σκυλί, που μέχρι τώρα μου έχει δικαιολογήσει ό,τι στραβό και να έχω κάνει (ελπίζω..!)

Επειδή όμως άλλος γιορτάζει και για άλλον μιλάω τόση ώρα (ψώνιο), θέλω ολόψυχα να της ευχηθώ να είναι υγιής και ταυτόχρονα να της υποσχεθώ για ακόμη μια φορά πως θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να ζήσει μια πλήρη, ευτυχισμένη σκυλίσια ζωή..!

Χρόνια σου πολλά μούτρο..!