Κάνει τσαμπουκά

[doggy3]

Έδω και 3 εβδομάδες έχω ένα αρσενικό μαλτέζ.
Είναι πολύ ήσυχος και χαδιάρης και μέχρι χθες θα έλεγα και αρκετά υπάκοος.
Του έχω πάρει πάρκο για τις ώρες που έιναι μόνος στο σπίτι ενώ όταν είναι καποιος στο σπίτι η πόρτα του πάρκου είναι ανοιχτή. Επειδή μόλις ολοκληρώσαμε τα εμβόλια δεν έχουμε αρχίσει ακόμα τις συστηματικές βόλτες.
Εχθές αφού γύρισα από τη δουλειά (ήταν ήδη ελεύθερος στο σπίτι με τη μαμά μου), παίξαμε και τον έβαλα στο πάρκο για 1 ώρα που βγήκα έξω. Όταν γύρισα τον άφησα πάλι ελεύθερο και έπαιζε μέχρι που κάποια στιγμή άρχισε να μου γαυγίζει και να γρυλλίζει μάλλον για να του δώσω σημασία. Του έιπα πολλές φορές ΜΗ και αυτό συνέχιζε και συνέχιζα κι εγώ με πιο δυνατή φωνή και χτύπημα του χεριού στον καναπέ.
Σταμάτησε για λίγο και μετά από λίγο άρχισε να τρέχει σαν τρελό μέσα στο σπίτι και να παίρνει φόρα και να πηδάει για να ανεβει στον καναπέ που καθόμουν ενώ γαύγιζε ασταμάτητα και γρύλιζε λίγο. Του έλεγα ΜΗ αλλά τίποτα αυτός. Με τα πολλά τρόμαξα και τον οδήγησα στο πάρκο του χωρίς να τον ακουμπήσω όμως.
Η αλήθεια είναι πως τρόμαξα πολύ και δεν ξέρω γιατί το έκανε αυτό....μήπως θέλει να δει μέχρι πού τον πάιρνει και να μου πάρει τον αέρα????
(* Άσχετο αλλά ποτέ δεν ξέρεις...εχθές του έβαλα το scalibor για π΄ρωτη φορά...μήπως τον ενοχλούσε και ξέσπασε όπου βρήκε?? Απίθανο μου φαίνεται αλλά τι να πώ....)

 

[BiggBilly]

Δεν θα βοηθήσει να αντιδράς έτσι αγχωμένα γιατί θα ξεσηκώνεις κιάλλο το σκυλί. Οι κινήσεις σου το να φωνάζεις και να χτυπάς το χέρι σου στον καναπέ δείχνουν αδυναμία.

Δεν μ'αρέσει να δίνω συμβουλές του τύπου "πρέπει να γίνεις αρχηγός" γιατί ποτέ δεν ένιωσα ότι η σχέση άνθρώπου σκύλου είναι έτσι. Γνώμη μου είναι να ηρεμίσεις λίγο, να τον "κερδίσεις" (να καταλάβει ότι εσύ κι αυτό πάτε μαζί) και ξεκίνα εκπαίδευση. Ακόμα και η εκμάθηση μια απλής εντολής "κάτσε" δημιουργεί μια γέφυρα επικοινωνίας.

Για να μη έχετε κάνει εμβόλια ακόμα υποθέτω ότι είναι κουτάβι. Το ότι δεν μπορείτε να βγείτε έξω το καταλαβαίνω αλλά ξεκίνα μαθήματα απο τώρα. Βάλε του λουρί και δείξε του πως περπατάνε, έτσι και του δίνεις μια καλή "παιδεία", φτιάχνεται σχέση (το οποίο με τον καιρό θα δει απο μόνο του την θέση του) και τον κουράζεις/προπονείς ψυχικά.

Το κουτάβι έμεινε καιρό με την μάνα?

 

[doggy3]

Δεν είμαι σίγουρη αλλά νομίζω μέχρι 2 μηνών πρέπει να ήταν με τη μάνα του αλλά όπως σου είπα δεν το γνωρίζω δυστυχώς.....
Να σου πώ την αλήθεια, νόμιζα οτι ήθελε να μου επιβληθεί και για αυτό αντέδρασα με φωνή και ΜΗ. Δεν θέλω να αρχίσει να γαυγίζει όποτε θέλει να γίνεται το δικό του ή νά εκβιάζει έτσι το να ασχοληθούμε μαζί του αλλά τρόμαξα και δεν ληξερα και πως αλλιώς να αντιδράσω.
Τα εμβόλια τα ολοκληρώσαμε πριν 4 μέρες και τώρα μπορώ να τον βγάλω έξω οπότε θα εκτονώνεται και καλύτερα υποθέτω.....

 

[doggy3]

Τώρα είναι 3 μηνών.

Εκτός από το πώς πρεπει να αντιδράσω σε κάτι τέτοιο δε μπορώ να καταλάβω και απο πού προήλθε αυτή η συμπεριφορά....

 

[betelgeusse]

Τώρα είναι 3 μηνών.

Εκτός από το πώς πρεπει να αντιδράσω σε κάτι τέτοιο δε μπορώ να καταλάβω και απο πού προήλθε αυτή η συμπεριφορά....

Τα πραγματα ειναι απλα.Ειναι κουταβι εχει πολλη ενεργεια.Θελει να εκτονωθει.Λογικο να γαυγιζει και να χοροπηδαει.
Ειναι μονο του στο σπιτι οποτε οταν γυρνας ειναι λογικο να θελει να ασχοληθεις μαζι του και να ασχοληθει μαζι σου.
Ισως και να τα παιρνει στο κρανιο που ειναι στο παρκο οταν λειπεις και δεν εχει χωρο για να κινηθει.
Μην αγχωνεσαι.
Χαλαρα.Βγαζε το βολτα για να κοινωνικοποιηθει και φροντισε να περνας καποιες ωρες την ημερα παιζοντας παιχνιδακια μαζιι του.

 

[doggy3]

Φοβόμουνα να το βγάλω βόλτα γιατί μόλις χθες έβαλε το scalibor (του έχουμε βάλει βέβαια advantix) αλλά θα το ξεκινήσω απο σήμερα συστηματικά.
Δεν ήταν πάντως το γαύγισμα και το χοροπήδητό που κάνει όταν χαίρεται, ήταν άλλο σκυλί....ήταν έντονο επιθετικό γαύγισμα και γρύλλισμα....δεν το έχει ξανακάνει τόσο έντονα. Μόνο όταν τιου έλεγα καμιά φορά ΜΗ οταν έβαζε τα 2 πόδια στον καναπέ για να μας δει ή να ανέβει (αν κ δεν μπορεί ακόμα) μου γαύγιζε το χέρι και αν του έλεγα ξανά ΜΗ σύνεχιζε να γαυγίζει και έκανε βήματα προς τα πίσω...

 

[tasoulap]

Φαίνεται σαν να αντιδράει πολύ στο μάλωμα. Παρόμοια περιστατικά έχω αντιμετωπίσει κι εγώ με τον δικό μου ο οποίος είναι ημίαιμος τσοπάνης οπότε οι φωνές απλά δεν πιάνουν τόπο. Στην αρχή έκανα το ίδιο που έκανες κι εσύ, φώναζα ΜΗ και ΟΧΙ και τελικά καταλήγαμε να μας ακούει όλη η γειτονιά: Εμένα να φωνάζω σαν υστερική και ο Ερμής να μου γαυγίζει από τα νεύρα του. Τα νεύρα που εγώ του μετέδιδα.

Η δική μου λύση σε αυτό το ζήτημα ήταν να το αντιμετωπίσω ήρεμα και ψύχραιμα. Σταμάτησα τις φωνές κι όποτε έκανε κάτι που δεν έπρεπε του έλεγα με πολύ ήρεμο τόνο φωνής "μη Ερμή μου, όχι εκεί" ή κάτι τέτοιο και τον απομάκρυνα απαλά ενώ παράλληλα τον χάιδευα ή του αποσπούσα την προσοχή με κάποιο παιχνίδι του ή με κάποια άλλη δραστηριότητα. Δεν μπορώ να πω οτι δεν τσακωνόμαστε ποτέ, μιας και είναι αρκετά επίμονος στη σκανταλιά (είναι η φύση του τσοπάνη άλλωστε ), όμως έχουμε φτάσει σε ένα πολύ καλό σημείο αυτή τη στιγμή κι είναι μόλις 5 μηνών. Το παν είναι να είσαι ήρεμη, να μην εκνευρίζεσαι και σίγουρα να μην φοβάσαι. Ότι αισθάνεσαι να ξέρεις οτι ο σκύλος σου το καταλαβαίνει 100% και αντιδράει ανάλογα.

 

[betelgeusse]

Μπορει να τρομαξε για αυτο να γαυγιζε επιθετικα.Μην ξεχνας οτι το σκυλακι ειναι το πολυ 20 εκατοστα και εσυ μαλλον πανω απο 1.50.Οποτε αν εισαι ορθια και ο τονος της φωνης σου ειναι εντονος σε συνδυασμο με το χτυπημα του χεριου στον καναπε μπορει να το τρομαξει.
Ειναι ο πρωτος σου σκυλος;
Με τον καιρο παντως θα μαθεις την ψυχολογια του σκυλου σου και θα αντιδρας πιο σωστα.Και η επικοινωνια σας θα βελτιωθει.

 

[doggy3]

Ναι η αλήθεια είναι οτι όρθια πάνω στον καναπέ πρέπει να ήμουνα σίγουρα 2 μ. ...τώρα που το σκέφτομαι ήταν πολύ αστείο το θέαμα ένας σκύλος 2 κιλά να γαυγίζει και εγώ να έχω τρομάξει...περισσότερο πανικοβλήθηκα γιατι δεν ήξερα πως να το σταματήσω και αν έπρεπε να προσπαθήσω να το χαιδέψω για να ηρεμήσει ή θα προσπαθούσε να δαγκώσει. Ξεκίνησε τελείως χαζά όλο αυτό....από το πουθενα και μάλλον έφταιγα κυρίως εγώ.
Ερμηνευσα τη συμπεριφορά του ως προσπάθεια να μου επιβληθεί και να δει μέχρι που τον παίρνει κ αντέδρασα τελείως λάθος όπως φαίνεται.
Έχω διαβάσει πολλές φορές για σκυλιά μικρού μεγέθους που γαυγίζουν ανεξέλεγκτα και δαγκώνουν και δεν θέλω να γίνει με τίποτα έτσι, τώρα που ξεπεράσαμε και το γαύγισμα όσο λείπουμε (και με τη βοήθεια του πάρκου για να αποφεύγουμε τις ζημιές και τα κακά δεξιά και αριστερά) τα πάμε αρκετά καλά. Θα είμαι πιο ήρεμη στις αντιδράσεις μου απο και πέρα και ελπίζω να μην έχουμε άλλο κρούσμα.

Είναι ο πρώτος μικρός σκύλος που τον έχω εγώ....μέχρι τώρα οι γονείς μου είχαν ΓΠ αλλά εγώ δεν είχα πολύ στενές σχέσεις μαζί του και όσες φορές τον έβγαζα βόλτα αν κ εκπαιδευμένος και αρκετά υπάκοος κατέληγα πάνω σε σκουπιδοτενεκέδες στην προσπάθεια να πιάσει κάποια γάτα, άστα!

 

[dimitrismp]

Ποτέ δεν πρέπει να χαϊδεύουμε [επιβραβεύουμε] μια συμπεριφορά που δεν είναι φυσιολογική γενικώς ή δεν είναι επιθυμητή από μας [π.χ. γαύγισμα μέσα στο σπίτι], σε τόσο μικρό κουταβάκι η αδιαφορία είναι η καλύτερη τιμωρία - μήνυμα....κατά τη γνώμη μου...

 

[betelgeusse]

Μην αγχωνεσαι.Σε καταλαβαινω παντως.Εγω το σκυλο μου τον γνωριζα απο κουταβακι αλλα μενουμε μαζι 1 χρονο περιπου.Και στην αρχη της συγκατοικισης τυχαινε να γαυγιζει και εγω ετρεχα και να κρυφτω στο μπανιο.

 

[ChilliJRT]

Οπως ειπώθηκε ήδη: ψυχαραιμία! Το ότι τα σκυλιά μυρίζονται τον φόβο -όπως κ πολλά άλλα συναισθήματα- δν ειναι μύθος! Πρέπει να σέβεται αυτός εσένα κ όχι να βλέπει ότι μπορεί να σε φοβίσει! Αλλιώς να είσαι σίγουρη θα το κάνει συνήθεια.
Είναι ακόμα μικρός κ είναι η ευκαιρία σου να του δείξεις τι είναι σωστό να κάνει κ τι όχι. Κ σίγουρα όχι με φωνές, δν θα βγάλουν πουθενά... Μην αγχώνεσαι. Αν γίνεται ατίθασος, απόσπασέ του την προσοχή με κτ άλλο, λιχουδιά ή παιχνιδι πχ. Κ σιγά σιγά βάλε το σε μια σειρά κ ένα πρόγραμμα με βόλτες κλπ, αναπτύξτε μια ρουτίνα οι 2 σας ώστε να ξέρει τι να περιμένει κ πότε. Κάντε πράγματα μαζί για να σε εμπιστευτεί κ να τον εμπιστευτείς κ συ ώστε να ξέρεις ότι αν ξαναγριέψει για οποιοδήποτε λόγο, εσένα δν θα σου κάνει κακό. Αφού αυτός είναι το δικό σου σκυλί κ έχεις την ευθύνη, δν θα ασχολεισαι μαζί του περιστασιακα όπως με τον σκύλο των δικών σου. πρέπει να τον μάθεις κ να σε μάθει, να εκπαιδευτείτε κ οι 2 στο πως θα συμπεριφέρεστε ο ένας στον άλλο.

 

[doggy3]

Ναι αυτό δεν το κάνω, δεν τον χαιδεύω όταν κάνει κάτι λάθος αλλά έλεγα μήπως έτσι ηρεμούσε.
Από ότι έχω καταλάβει θέλει να μου τραβάει την προσοχή και όταν δεν του δίνω πολύ σημασία κ λειπω αρκετά λόγω δουλειάς μου γαυγίζει για να ασχοληθώ μαζί του.......βράχος όμως εγώ μέχρι να σταματήσει...χάδια και παιχνίδια όταν σταματήσει το γαύγισμα μόνο.
Αδιαφορία λοιπόν και βλέπουμε....

Και μάλλον θα πρέπει να τον κουράζω περισσότερο με βόλτες για να εκτονώνει την ενέργεια του κ να είναι πιο ήρεμος στο σπίτι....σωστά?

 

[ChilliJRT]

Τώρα που το κοίταξα λίγο, είδα ότι σαν ράτσα για αγκαλιές, αγαπούλες κ καναπέ είναι πολύ ανθρωποκεντρικά σκυλάκια κ πάσχουν από άγχος αποχωρισμού. Δουλέψτε λίγο στο να του βρεις κάτι να κάνει όσο λείπεις...

 

[doggy3]

@ betelgeusse Τελικά δεν έιμαι μόνη...ωραία! Αν ήταν πιο κοντά το μπάνιο κι εγώ εκεί θα είχα πάει....αλλά ευτυχώς δε φτάνει τον καναπέ!

@ ChilliJRT Το θέμα της ρουτίνας θα το ξεκινήσω απο σήμερα κιόλας. Εκτός απο το πρόγραμμα φαγητού, θα βάλω και καθημερινή απογευματινή βόλτα και παιχνίδι στο πρόγραμμα. Προσπαθώ να το φέρνω και σε επαφή και με φίλους και παιδιά για να κοινωνηκοποιηθεί και τα πηγαίνει πολύ καλά.

 

[doggy3]

Ναι το γνωρίζω και το αντιμετωπίζω και αυτό σαν θέμα με το μικρό.
Είχαμε μεγάλο θέμα με το άγχος αποχωρισμού την πρώτη βδομάδα όταν έφυγα για τη δουλειά και τον είχα κλείσει στην κουζίνα (το είχα κάνει θέμα σε παλαιότερο post) αλλά από τότε που πήραμε το πάρκο τα πάει πολύ καλύτερα. Για να το πάρει και πιο θετικά εκτός απο τα παιχνίδια του, την πάνα, το νερό και το κρεβάτι του τις πρωτες μέρες του έκρυβα λιχουδιές οπότε απασχολούνταν αρκετά και το έβλεπε και πιο θετικά μέρα με τη μέρα...τώρα το κάνω μόνο όταν είναι πολύ ανήσυχος πριν φύγω. Το ΣΚ έμπαινα και έβγαινα πο το σπίτι πότε για 15 λεπτά πότε για 1 ώρα για να συνηθίζει....

 

[BiggBilly]

Ναι η αλήθεια είναι οτι όρθια πάνω στον καναπέ πρέπει να ήμουνα σίγουρα 2 μ. ...τ

Αρχίζω να φαντάζομαι τι ακριβώς έγινε

Με την αντίδραση αυτή το μόνο που κάνεις είναι να προκαλείς κι'άλλη σύγχυση στο σκυλί. Ξεκινά με ένα γαύγισμα, υπερβάλεις με την συμπεριφορά σου με συνέπεια το σκυλί να το πηγαίνει ένα επίπεδο περισσότερο. Καλό είναι να το σταματίσεις γιατί θα το θεωρήσει ως κάτι λογικό και συνηθισμένο.
Πολλά μπορούν να οφείλονται για αυτή την συμπεριφορά. Ένα παράδειγμα είναι ας πούμε αν λείπεις πολύ απο το σπίτι και δεν ασχολείσαι μαζί του, αυτό να πιάνεται απο ότι βρει για να κερδίσει την προσοχή σου. Οπότε με το να γαυγίζει και να γρυλλίζει βλέπει ότι εσύ αντιδράς, πράγμα που ζητά και επαναλαμβάνει συνέχεια.

 

[doggy3]

Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές.

Χθές και προχθές πήγε να αρχίσει πάλι τα ίδια...πήδαγε και γάυγιζε για να ανεβει στον καναπέ και στο κρεβάτι αλλά μετά απο δύο φορές που του είπα ΜΗ και δεν έδειχνε να σταματάει...τον αγνόησα και μετά απο λίγο βαρέθηκε και σταμάτησε και τότε τον επιβράβευσα με ΜΠΡΑΒΟ.
Βέβαια χθές μετά τη βόλτα και αφού τον περιόρισα στο πάρκο για να φάει, πήγα να τον καθαρίσω και να τον χτενίσω και άρχισε να με δαγκώνει απαλά για παιχνίδι. Τον μάλωσα με ΜΗ αλλά δε σταμάτησε ιδιαίτερα οπότε μόλις τελείωσα, τον περιόρισα πάλι στο πάρκο και έφυγα απο το δωμάτιο...γαύγισε λίγο αλλά μετά ηρέμησε.

Νομίζω πως με τον καιρό και με συνέπεια σε αυτά θα καταλάβει τι είναι επιτρεπτό και τι όχι. Σωστά?

Μία άλλη απορία...εγώ προσωπικά προσπαθώ να τον αποτρέπω όταν αρχίζει τα δαγκώματα για παιχνίδι αλλά πχ. ο αδερφός μου όταν τον βλέπει τον αφήνει να το κάνει σε εκείνον. Με αυτό τον τρόπο τον μπερδεύουμε ή θα καταλάβει και θα συμπεριφέρεται ανάλογα σε εκείνον και σε μένα?

 

[agathe]

Μπορείς την ώρα που αρχίζει τα ψευτοδαγκωματάκια (λάβε υπόψη σου ότι πρόκειται για κουτάβι, οπότε μέχρι να κοπούν αυτά έχεις....ένα κάποιο μέλλον...) να του δίνεις ένα παιχνίδι να μασουλήσει...(αντί των χεριών-ποδιών σας...)

Θεωρώ πως σε αυτή τη φάση αν με σένα απαγορεύονται τα δαγκώματα, ενώ με τον αδελφό σου επιτρέπονται (και καλά .....αγριοπαίχνιδα...), το σκυλί μπερδεύεται...
Καλό είναι να ακολουθείτε μια συγκεκριμένη τακτική όλοι μέσα στο σπίτι, ώστε να έχετε το καλύτερο αποτέλεσμα...

Τι νόημα έχει εσύ να κάνεις αυτό που "πρέπει" και όλοι οι υπόλοιποι τα δικά τους?
Τσάμπα ο κόπος σου...
(και..."χαλάτε" και το σκύλο...)

 

[doggy3]

Το φαντάστηκα...οπότε..εκπαιδεύω αρχικά τον αδερφό μου και μετά το σκύλο!

Η αλήθεια είναι οτι πολλές φορές έχω χρησιμοπιήσει κάποιο παιχνίδι του για "αντιπερισπασμό" και συνήθως πιάνει εκτός απο όταν είναι αποφασισμένος και δεν τον σταματάει τίποτα οπότε τον περιορίζω ή τον αγνοώ μέχρι να ηρεμήσει!

Πάντως ο ΓΠ που έχουν οι γονείς μου έχει μάθει οτι το να πηδάει πάνω στον πατέρα μου δεν είναι αποδεκτό αλλά το να πηδάει πάνω σε κάποιον άλλο είναι οκ αφού δεν του το έχει απαγορεύσει (βέβαια με αύτο τον τρόπο οι φίλοι δεν έχουν καμία ελπίδα να το γλιτώσουν).
Εκείνος ο ΓΠ είναι βέβαια 2 χρονών οπότε λογικό ο μικρός που είναι 3 μηνών να μην κάνει τέτοιους συσχετισμούς ακόμα συν το γεγονός οτι εγώ προτιμώ να μη δαγκώνει κ να μην πηδάει πάνω σε κανέναν όταν μεγαλώσει οπότε κομμένα αυτά απο όλους.