Δίας ξεκίνησε άσχημα τη ζωή του, καταδικασμένος από μωρό λόγω της ράτσας του. Πουλήθηκε από την Αθήνα, από κάποια γέννα ιδιώτη, στη Ρόδο.
Ο πρώτος του ιδιοκτήτης τον έδωσε σε άλλον και ο Δίας χρησίμευε μόνο για κυνομαχίες. Για να τον αγριέψουν τον κρατούσαν κλεισμένο σε ένα παρατημένο οπλοστάσιο-κρυψώνα του στρατού, ενώ του χορηγούσαν αναβολικά για να γίνει πιο δυνατός. Όταν απέδρασε από τη φυλακή του, διένυσε πάνω από 10 χιλιόμετρα, φτάνοντας στο κέντρο της Ρόδου και σκοτώνοντας, εν ψυχρώ 6 αδέσποτα σκυλιά που σύχναζαν εκεί...
Πριν προλάβουν οι εξαγριωμένοι κάτοικοι να τον πυροβολήσουν, όπως απειλούσαν και ενδεχομένως δικαιολογημένα είχαν φοβηθεί, μεταφέρθηκε στο Κυνοκομείο της Ρόδου, τότε υπό τον ''έλεγχο'' του Δήμου. Οι διαχειριστές του Κυνοκομείου θεώρησαν ως μόνη λύση τον εγκλεισμό του σε κλουβί, απ το οποίο δεν θα βγαινε ποτέ ενώ όταν έπλεναν με το λάστιχο, τον κατάβρεχαν.
Κανείς δεν τολμούσε να μπει στο κλουβί του, παρότι δεν είχε ιστορικό επιθέσεων σε ανθρώπους. Είχε εκπαιδευτεί να ορμάει σε σκυλιά και όχι σε ανθρώπους...
Στο βρεγμένο πάτωμα, το οποίο δεν καθάριζε τελείως απ τις ακαθαρσίες του, του πέταγαν και το φαγητό του. Μέχρι που μία εθελόντρια είδε τα αίσχη. Δεν είχε αποφασίσει τι θα κάνει, λόγω της ''επικινδυνότητας'' που όλοι της τόνιζαν όμως όταν λίγο αργότερα τον είδε πεσμένο, κουλουριασμένο σε μία γωνιά του κλουβιού, υποσιτισμένο, αδύναμο και με κλειστά μάτια ήταν πλέον σίγουρη: Θα έσωζε αυτό το σκυλί.
Με ''δρακόντια'' μέτρα ασφαλείας, οι ''υπεύθυνοι'' του Κυνοκομείου την έβαλαν να του κρατήσει το κεφάλι για να του τοποθετήσουν microchip ενώ στην δήλωση υιοθεσίας, συμπλήρωσαν ότι αναλαμβάνει εκείνη, με δικό της κίνδυνο και ευθύνη, το...φοβερό αυτό σκυλί!
Ο Δίας μεταφέρθηκε σε κτηνιατρείο όπου βρέθηκε θετικός σε ερλιχίωση και είχε αναιμία. Ηταν τόσο αδύνατος που τα κόκκαλα του φαινόντουσαν ένα προς ένα και στον δρόμο, στις πρώτες βόλτες τους, έλεγαν στην κοπέλα διάφορα αρνητικά σχόλια, νομίζοντας ότι εκείνη δεν τον τον φρόντιζε καλά!
Με θεραπεία και υπομονή, ο Δίας, έγινε καλά. Κέρδισε βάρος και το όνομα του έγινε Pit. Για να θυμίζει ότι ήταν, είναι και θα είναι pit bull χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κακός!
Ο Pit δεν αγρίεψε ποτέ εναντίον άλλου ανθρώπου ενώ αρχικά ήταν επιθετικός προς άλλα σκυλιά. Με αγάπη, υπομονή, επιμονή και συμβουλές θετικής εκπαιδεύτριας σκύλων, ο Pit έμαθε να ζει στο ίδιο σπίτι με φιλοξενούμενα κουτάβια ή και ενήλικα θηλυκά σκυλιά.Η εκπαιδεύτρια τόνισε ότι η επιθετικότητα του ήταν η έκφραση του φόβου που ένιωθε και δεν ήταν φύσει επιθετικός.
Ο Pit ζει εδώ και 2 χρόνια με τον δικό του άγγελο, την Αναστασία, που τον έσωσε από έναν βέβαιο, αργό, βασανιστικό και κυρίως άδικο θάνατο, λόγω της άγνοιας των τότε ''υπεύθυνων'' του Κυνοκομείου.
Ο Pit είναι μία ακόμα ζωντανή απόδειξη πως ποτέ δεν φταίει ο σκύλος, αλλά ο ιδιοκτήτης.
Αν διστάζετε να υιοθετήσετε pit bull σκεφτείτε τον Pit και δεκάδες άλλα πιτ μπουλ που έχουν γίνει τα πιο τρυφερά κατοικίδια!
Με αγάπη περνάνε όλα, σωστά Pit;
http://www.adespoto.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4405
it-apo-fonias-kynomaxion-katoikidio-skylaki&catid=35:generalnews&Itemid=67
