Διατροφή του κουταβιου Μεγαλόσωμης Φυλής
Προηγούμενο Συνέχεια Επόμενο
Περιεχόμενα
* - Ιατρικά θέματα-συμβουλές
* - Η Ερλιχίωση του Σκύλου
* * Διατροφή του κουταβιου Μεγαλόσωμης Φυλής
* - Προετοιμασία του Κυνηγητικού σκύλου
* - Πρόληψη
* - Το ουροποιητικό του σκύλου
* - Ουρολιθίαση
* - Διατροφή του κυνηγητικού σκύλου
* - Διροφιλαρίωση του σκύλου
* - Οδηγός Επιβίωσης
* - Κυνηγόσκυλα και κρύο
* - Ανθελληνισμός και αδέσποτα
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΒΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣΩΜΗΣ ΦΥΛΗΣ
Κτηνίατρος
Τα τελευταία χρόνια έχει εμφανισθεί κάποια έντονη διαμάχη αναφορικά με την κατάλληλη διατροφή των κουταβιών μεγαλόσωμων φυλών (τελικό βάρος μεγαλύτερο από 30 κιλά).
Σχετικές μελέτες, έχουν δείξει ότι η διατροφή των κουταβιών αυτών των φυλών κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής τους, παίζει σοβαρό ρόλο στην σωστή ανάπτυξη και στη σωστή λειτουργία του μυοσκελετικού τους συστήματος στα μετέπειτα στάδια της ενήλικής ζωής τους.
Η ταχύτερη ανάπτυξη των κουταβιών συντελείται κατά τους πρώτους 6 μήνες της ζωής τους. Κατα την περίοδο αυτή ο οργανισμός τους εχει μεγαλύτερη ανάγκη σε πρωτείνες και ενέργεια, που φτάνει ανάλογα με την φυλή μέχρι και 3 φορές περισσότερο από ένα αντίστοιχο ενήλικο.
Μετά τους 6 μήνες και μέχρι την ενηλικίωση, οι ανάγκες τους μειώνονται σταδιακά, μέχρι να φτάσουν στις ανάγκες ενός ενηλίκου. Ο χρόνος ενηλικίωσης διαφέρει απο φυλή σε φυλή, ξεκινώντας απο τους 8 μήνες στις μικρόσωμες και καταλήγοντας στους 24 μήνες στις γιγαντόσωμες φυλές.
Διάφορες παθολογικές καταστάσεις θεωρείται ότι επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από διατροφικά λάθη, και ιδιαίτερα από την υπερχορήγηση διατροφικών συμπληρωμάτων στη λανθασμένη προσπάθεια των ιδιοκτητών να επιτύχουν ταχύτερη ανάπτυξη. Είναι δεδομένο, ότι ταχείς ρυθμοί ανάπτυξης, προδιαθέτουν στην εμφάνιση των παθολογικών αυτών καταστάσεων, οι γνωστότερες απο τις οποίες είναι η Υπερτροφική Οστεοδυστροφία, η Οστεοχόνδρωση και η Δυσπλασία των κατ’ισχίον αρθρώσεων.
Οι σημαντικότεροι παράγοντες που επηρεάζουν αυτές τις καταστάσεις, είναι η υπερχορήγηση Ασβεστίου, Ενέργειας και Πρωτεϊνών.
Ασβέστιο: Η ιδανική αναλογία στην οποία θα πρέπει να περιέχεται στη χορηγούμενη στο κουτάβι ξηρή τροφή είναι 0,7% - 1,2%. Ο AAFCO(American Association of FoodControl), συνιστά η αναλογία αυτή να βρίσκεται στο 1% - 2,5%, με ιδανικό επίπεδο το ελάχιστο όριο, όταν η τροφή προορίζεται για μεγαλόσωμες φυλές. Θεωρείται, ότι ποσοστό αβεστίου μεγαλύτερο απο 3% στη διατροφή του ζώου, προδιαθέτει στη δημιουργία σοβαρών σκελετικών ανωμαλιών, ιδιαίτερα όταν ταυτόχρονα χορηγείται και βιταμίνη D, που αυξάνει ακόμη περισσότερο την απορρόφηση του ασβεστίου.
Ενέργεια: Οταν η χορηγούμενη ενέργεια είναι πολύ υψηλή, επιταχύνεται η ανάπτυξη των μυικών μαζών, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται πέραν του δέοντος ο μή πλήρως ακόμη αναπτυγμένος σκελετός, και ιδιαίτερα τα μακρά οστά που έχουν στα κουτάβια μικρότερη πυκνότητα και κατά συνέπεια μεγαλύτερη ευαισθησία. Αυτό έχει σαν συνέπεια μικροσκοπικές αλλοιώσεις του σκελετικού ιστού, και την ελαττωματική ανάπτυξη των συνδέσμων και των αρθρικών επιφανειών. Για πρακτικούς λόγους, η ενέργεια που αποδίδει μια ξηρή τροφή προέρχεται απο το εμπεριέχομενο στη τροφή λίπος, το οποίο θα πρέπει να βρίσκεται μεταξυ 9% και 12%. Η αποδιδόμενη απο την τροφή ενέργεια σε kcal/κιλό τροφής θα πρέπει να βρίσκεται μεταξύ 3.2 και 3.8.
Πρωτεϊνες: Η περιεκτικότητα της τροφής σε πρωτεϊνες πρέπει να βρίσκεται μεταξύ 15% και 27%. Φυσικά, είναι αρκετά δύσκολο να προσδιορισθεί η ιδανική αναλογία, διότι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απο την βιολογική αξία της πηγής της πρωτεϊνης. Μία τροφή με χαμηλό ποσοστό πρωτεϊνης υψηλής βιολογικής αξίας, είναι προτιμότερη απο μία τροφή με υψηλό ποσοστό πρωτεϊνης χαμηλότερης βιολογικής αξίας. Αυτό είναι και το σημείο που προκαλεί τη μεγαλύτερη σύγχυση στους καταναλωτές, οι οποίοι κατά βάση συγκρίνουν τα ποσοστά της πρωτεϊνης που αναγράφονται στη συσκευασία των τροφών, χωρίς όμως να δίνουν σημασία στην πηγή τους. Μία τροφή με πρωτεϊνη 22% πιθανόν να είναι πολύ καλύτερη ποιοτικά απο μία τροφή με πρωτεϊνη 30%. Σε κάθε πάντως περίπτωση, τροφές με περιεκτικότητα σε πρωτεϊνη μεγαλύτερη απο 27% αποδίδουν μεγαλύτερα ποσά ενεργείας με αποτέλεσμα να προδιαθέτουν στα προβλήματα που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.
Όμως ακόμη και αν έχετε καταλήξει στην τροφή που πληρεί όλους τους παραπάνω όρους, είναι επίσης σημαντικό να καθορίσετε σωστά και την ποσότητα της χορηγούμενης τροφής. Το υπερβολικό τάισμα του κουταβιού, ακόμη και αν γίνεται με την καταλληλότερη τροφή, του προκαλεί όλες τις δυσμενείς συνθήκες που αναφέρουμε παραπάνω. Μερικές γενικές συμβουλές για να αποφύγουμε την υπερχορήγηση θρεπτικών συστατικών και να πετύχουμε την ομαλότερη δυνατή ανάπτυξη, είναι οι εξής:
Αν το κουτάβι είναι μικρότερο από 6 μηνών, ταϊστε το 3 φορές την ημέρα, αφήνοντάς το να καταναλώσει όση ποσότητα τροφής θέλει κάθε φορά, αλλα για περιορισμένο χρονικό διάστημα (πχ 15 λεπτά).
Αν το κουτάβι είναι μεταξύ 6 και 12 μηνών, ταϊστε το 2 φορές την ημέρα, αφήνοντάς το να καταναλώσει όση ποσότητα τροφής θέλει κάθε φορά, αλλα για περιορισμένο χρονικό διαστημα.
Συμπερασματικά, θα πρέπει να πούμε, ότι η επιδίωξη ταχείας ανάπτυξης ενός κουταβιού, έχει αρνητικές επιπτώσεις στη σωστή διαμόρφωση του μυοσκελετικού του συστήματος, με συνέπεια να αυξάνει η ευαισθησία του και η πιθανότητα εμφάνισης παθήσεων του σκελετού και των αρθρώσεων όταν ενηλικιωθεί.
Τα χορηγούμενα ασβέστιο, ενέργεια και πρωτεϊνες, πρέπει να βρίσκονται μέσα στα αποδεκτά όρια που έχουν καθορισθεί απο τους ειδικούς και αναφέρονται στο κείμενο, και να είναι αντιστρόφως ανάλογα του τελικού μεγέθους του κουταβιού. Δηλαδή όσο πιο μεγαλόσωμη είναι η ράτσα του κουταβιού, τοσο πλησιέστερα στο ελάχιστο πρέπει να βρίσκονται οι περιεκτικότητες της τροφής σε ασβέστιο ενέργεια και πρωτεϊνες. Η χορήγηση τροφής με χαμηλότερες περιεκτικότητες, δεν επηρεάζει αρνητικά το τελικό μέγεθος του αναπτυγμένου ζώου, αλλά μόνον την ταχύτητα της ανάπτυξης.
Προηγούμενο Συνέχεια Επόμενο
Περιεχόμενα
* - Ιατρικά θέματα-συμβουλές
* - Η Ερλιχίωση του Σκύλου
* * Διατροφή του κουταβιου Μεγαλόσωμης Φυλής
* - Προετοιμασία του Κυνηγητικού σκύλου
* - Πρόληψη
* - Το ουροποιητικό του σκύλου
* - Ουρολιθίαση
* - Διατροφή του κυνηγητικού σκύλου
* - Διροφιλαρίωση του σκύλου
* - Οδηγός Επιβίωσης
* - Κυνηγόσκυλα και κρύο
* - Ανθελληνισμός και αδέσποτα
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΒΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣΩΜΗΣ ΦΥΛΗΣ
Κτηνίατρος
Τα τελευταία χρόνια έχει εμφανισθεί κάποια έντονη διαμάχη αναφορικά με την κατάλληλη διατροφή των κουταβιών μεγαλόσωμων φυλών (τελικό βάρος μεγαλύτερο από 30 κιλά).
Σχετικές μελέτες, έχουν δείξει ότι η διατροφή των κουταβιών αυτών των φυλών κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής τους, παίζει σοβαρό ρόλο στην σωστή ανάπτυξη και στη σωστή λειτουργία του μυοσκελετικού τους συστήματος στα μετέπειτα στάδια της ενήλικής ζωής τους.
Η ταχύτερη ανάπτυξη των κουταβιών συντελείται κατά τους πρώτους 6 μήνες της ζωής τους. Κατα την περίοδο αυτή ο οργανισμός τους εχει μεγαλύτερη ανάγκη σε πρωτείνες και ενέργεια, που φτάνει ανάλογα με την φυλή μέχρι και 3 φορές περισσότερο από ένα αντίστοιχο ενήλικο.
Μετά τους 6 μήνες και μέχρι την ενηλικίωση, οι ανάγκες τους μειώνονται σταδιακά, μέχρι να φτάσουν στις ανάγκες ενός ενηλίκου. Ο χρόνος ενηλικίωσης διαφέρει απο φυλή σε φυλή, ξεκινώντας απο τους 8 μήνες στις μικρόσωμες και καταλήγοντας στους 24 μήνες στις γιγαντόσωμες φυλές.
Διάφορες παθολογικές καταστάσεις θεωρείται ότι επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από διατροφικά λάθη, και ιδιαίτερα από την υπερχορήγηση διατροφικών συμπληρωμάτων στη λανθασμένη προσπάθεια των ιδιοκτητών να επιτύχουν ταχύτερη ανάπτυξη. Είναι δεδομένο, ότι ταχείς ρυθμοί ανάπτυξης, προδιαθέτουν στην εμφάνιση των παθολογικών αυτών καταστάσεων, οι γνωστότερες απο τις οποίες είναι η Υπερτροφική Οστεοδυστροφία, η Οστεοχόνδρωση και η Δυσπλασία των κατ’ισχίον αρθρώσεων.
Οι σημαντικότεροι παράγοντες που επηρεάζουν αυτές τις καταστάσεις, είναι η υπερχορήγηση Ασβεστίου, Ενέργειας και Πρωτεϊνών.
Ασβέστιο: Η ιδανική αναλογία στην οποία θα πρέπει να περιέχεται στη χορηγούμενη στο κουτάβι ξηρή τροφή είναι 0,7% - 1,2%. Ο AAFCO(American Association of FoodControl), συνιστά η αναλογία αυτή να βρίσκεται στο 1% - 2,5%, με ιδανικό επίπεδο το ελάχιστο όριο, όταν η τροφή προορίζεται για μεγαλόσωμες φυλές. Θεωρείται, ότι ποσοστό αβεστίου μεγαλύτερο απο 3% στη διατροφή του ζώου, προδιαθέτει στη δημιουργία σοβαρών σκελετικών ανωμαλιών, ιδιαίτερα όταν ταυτόχρονα χορηγείται και βιταμίνη D, που αυξάνει ακόμη περισσότερο την απορρόφηση του ασβεστίου.
Ενέργεια: Οταν η χορηγούμενη ενέργεια είναι πολύ υψηλή, επιταχύνεται η ανάπτυξη των μυικών μαζών, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται πέραν του δέοντος ο μή πλήρως ακόμη αναπτυγμένος σκελετός, και ιδιαίτερα τα μακρά οστά που έχουν στα κουτάβια μικρότερη πυκνότητα και κατά συνέπεια μεγαλύτερη ευαισθησία. Αυτό έχει σαν συνέπεια μικροσκοπικές αλλοιώσεις του σκελετικού ιστού, και την ελαττωματική ανάπτυξη των συνδέσμων και των αρθρικών επιφανειών. Για πρακτικούς λόγους, η ενέργεια που αποδίδει μια ξηρή τροφή προέρχεται απο το εμπεριέχομενο στη τροφή λίπος, το οποίο θα πρέπει να βρίσκεται μεταξυ 9% και 12%. Η αποδιδόμενη απο την τροφή ενέργεια σε kcal/κιλό τροφής θα πρέπει να βρίσκεται μεταξύ 3.2 και 3.8.
Πρωτεϊνες: Η περιεκτικότητα της τροφής σε πρωτεϊνες πρέπει να βρίσκεται μεταξύ 15% και 27%. Φυσικά, είναι αρκετά δύσκολο να προσδιορισθεί η ιδανική αναλογία, διότι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απο την βιολογική αξία της πηγής της πρωτεϊνης. Μία τροφή με χαμηλό ποσοστό πρωτεϊνης υψηλής βιολογικής αξίας, είναι προτιμότερη απο μία τροφή με υψηλό ποσοστό πρωτεϊνης χαμηλότερης βιολογικής αξίας. Αυτό είναι και το σημείο που προκαλεί τη μεγαλύτερη σύγχυση στους καταναλωτές, οι οποίοι κατά βάση συγκρίνουν τα ποσοστά της πρωτεϊνης που αναγράφονται στη συσκευασία των τροφών, χωρίς όμως να δίνουν σημασία στην πηγή τους. Μία τροφή με πρωτεϊνη 22% πιθανόν να είναι πολύ καλύτερη ποιοτικά απο μία τροφή με πρωτεϊνη 30%. Σε κάθε πάντως περίπτωση, τροφές με περιεκτικότητα σε πρωτεϊνη μεγαλύτερη απο 27% αποδίδουν μεγαλύτερα ποσά ενεργείας με αποτέλεσμα να προδιαθέτουν στα προβλήματα που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.
Όμως ακόμη και αν έχετε καταλήξει στην τροφή που πληρεί όλους τους παραπάνω όρους, είναι επίσης σημαντικό να καθορίσετε σωστά και την ποσότητα της χορηγούμενης τροφής. Το υπερβολικό τάισμα του κουταβιού, ακόμη και αν γίνεται με την καταλληλότερη τροφή, του προκαλεί όλες τις δυσμενείς συνθήκες που αναφέρουμε παραπάνω. Μερικές γενικές συμβουλές για να αποφύγουμε την υπερχορήγηση θρεπτικών συστατικών και να πετύχουμε την ομαλότερη δυνατή ανάπτυξη, είναι οι εξής:
Αν το κουτάβι είναι μικρότερο από 6 μηνών, ταϊστε το 3 φορές την ημέρα, αφήνοντάς το να καταναλώσει όση ποσότητα τροφής θέλει κάθε φορά, αλλα για περιορισμένο χρονικό διάστημα (πχ 15 λεπτά).
Αν το κουτάβι είναι μεταξύ 6 και 12 μηνών, ταϊστε το 2 φορές την ημέρα, αφήνοντάς το να καταναλώσει όση ποσότητα τροφής θέλει κάθε φορά, αλλα για περιορισμένο χρονικό διαστημα.
Συμπερασματικά, θα πρέπει να πούμε, ότι η επιδίωξη ταχείας ανάπτυξης ενός κουταβιού, έχει αρνητικές επιπτώσεις στη σωστή διαμόρφωση του μυοσκελετικού του συστήματος, με συνέπεια να αυξάνει η ευαισθησία του και η πιθανότητα εμφάνισης παθήσεων του σκελετού και των αρθρώσεων όταν ενηλικιωθεί.
Τα χορηγούμενα ασβέστιο, ενέργεια και πρωτεϊνες, πρέπει να βρίσκονται μέσα στα αποδεκτά όρια που έχουν καθορισθεί απο τους ειδικούς και αναφέρονται στο κείμενο, και να είναι αντιστρόφως ανάλογα του τελικού μεγέθους του κουταβιού. Δηλαδή όσο πιο μεγαλόσωμη είναι η ράτσα του κουταβιού, τοσο πλησιέστερα στο ελάχιστο πρέπει να βρίσκονται οι περιεκτικότητες της τροφής σε ασβέστιο ενέργεια και πρωτεϊνες. Η χορήγηση τροφής με χαμηλότερες περιεκτικότητες, δεν επηρεάζει αρνητικά το τελικό μέγεθος του αναπτυγμένου ζώου, αλλά μόνον την ταχύτητα της ανάπτυξης.
