πάω να σκάσω γι΄αυτό, δε μπορώ, αν δε τα γράψω...θέλω βοήθεια....
Θέλω να μου πείτε πραγματικά τι κάνω λάθος και να το διορθώσω αν γίνεται............
Λοιπόν, όπως είχα πει και παλαιότερα έχω το σκυλάκο μου από τον Οκτώβριο του 2010...
Ένα χρόνο και 2 μήνες λοιπόν μετά εκτός από το Μπουμπάκο μου, φροντίζω και 3 πλέον σκυλούνια αδεσποτάκια..Έτσι η σκυλοπαρεα μας έφτασε τα 4 μέλη.
Στην αρχή ήταν μόνο ο Αζούρ (ημίαιμος μαύρος βέλγικος &κόλευ)(Τον φροντίζουμε επί της ουσίας 3 σπίτια. Δείχνει όμως προτίμηση σε μένα. Ένα πρωί με παγωνιά τον βρήκα, να ΄χει πηδήξει μέσα από τα κάγκελα στο ισόγειο και να προσπαθεί να ζεσταθεί.Έτσι του έφτιαξα ένα πρόχειρο σπιτάκι με κουβέρτες, νεράκι και μπολ για φαγητό. Από τότε κοιμάται σχεδόν πάντα σε μας πηδώντας μέσα από τα κάγκελα στο μπαλκόνι )
Θέματα του Αζούρ: κροτοφοβία, κυνηγάει αμάξια και γάτες..
Μετά εμφανίστηκε η Ασπρούλα. (Είναι ημίαιμη τσοπάνισσα ποιμενικιά και 2 μήνες περίπου μικρότερη του δικού μου, αλλά διπλάσια σε μέγεθος . Είχαν γνωριστεί με τον δικό μου.Γυρνούσε στην πλατεία και την ταίζε κυρίως ο ιδιοκτήτης από ένα καφενείο. Το καφενείο όμως έκλεισε και η Ασπρούλα γυρνούσε δεξιά - αριστερά .Έμεινε έγκυος, γέννησε, της πήρανε τα κουτάβια κάτι πιτσιρίκια, απ΄ότι έμαθα. Ακόμα θυμάμαι τις κραυγές της εκείνο το βράδυ. Μετά άρχισε να ανηφορίζει για το σπίτι μου και εκείνη..)
Θέματα της Ασπρούλας: φαίνεται να είναι λίγο ζαμαν - φου.(καλά αυτό ίσως είναι και προτέρημα)αλλά είναι πανέξυπνη και αρκεί να της δείξεις κάτι μόνο μία φορά. Δεν αντιδράει τότε, αλλά τελικά θα κάνει αυτό που πρέπει όταν είναι να το κάνει. Με τον καιρό καταλαβαίνω ότι θέλει να μας προστατεύει αλλά δίχως φανφάρες κλπ, Αντιλαμβάνεται πρώτη απ΄όλους αν υπάρχει οποιοσδήποτε εισβολέας. Αν και ξεγελάει το άσπρο αθώο προσωπάκι της, πίσω κρύβεται νομίζω ένα πολύ δυνατό σκυλί, με ανεξαρτησία, δυνατότητα συνδυαστικής σκέψης(σκέφτεται όχι να κυνηγήσει, αλλά πως θα αποκλείσει το θήραμα) και αφοσίωση. Α! κυνηγάει και αυτή τις γάτες.
Πριν ένα δίμηνο εμφανίστηκε και ένα αποσκελετωμένο κυνηγόσκυλο θηλυκό. : Τα Ματάκια ή αλλιώς η κα Κατσάμπω!!!! (Την τάισα στο δάσος που τη βρήκα περνώντας με το αμάξι για τη δουλειά μου και το βράδυ την βρήκα στο σπίτι να με περιμένει . και αυτή........ ) Τί να κάνω? Άρχισα να την ταΐζω και να τη φροντίζω.και κάθε φορά που με βλέπει μου γλύφει τα χέρια το μαναράκι μου και σηκώνεται στα δυο πόδια να την αγκαλιάσω..Τι να πω? τέτοια ευγνωμοσύνη από άνθρωπο σπάνια τη βλέπεις......)
Θέματα Ματάκιας : δεν παίρνει βάρος με τίποτα, τρώει τον αγλέουρα, τρέμει,(ίσως επειδή λαγωνικό?) και φυσικά τρελαίνεται και αυτή με τις γάτες. Έχει την καλύτερη όσφρηση από όλους στην παρέα, όταν βγαίνουμε στο δάσος.Α! και λερώνει το δρόμο συνέχεια. Έχει καταχ..ει όλο το δρόμο. Τα υπόλοιπα δεν είναι έτσι. Ποτέ δεν λερώνουν στο σπίτι ή γύρω από αυτό.Είμαι με μια σκούπα και καθαρίζω συνέχεια. Προσπαθώ να την επιβραβεύω αν τα κάνει στο δάσος στη βόλτα, αλλά χαμπάρι! Μόνο μία φορά έτυχε να τα κάνει και μόνο που δε πέταξα απ΄τη χαρά μου. Σκέφτομαι ότι ίσως την είχανε δεμένη και τα έκανε γύρω από τη φωλιά της, ή ίσως την απομάκρυναν νωρίς από τη μάνα της. Δε ξέρω
Θα σας περιγράψω τα θεματάκια μας.
Λοιπόν, εμείς μένουμε στον 1ο, στο ισόγειο έχουμε το σπίτι μόνο με πόρτες και παράθυρα. πατώματα, υδραυλικά , ηλεκτρικά δεν έχουν μπει ακόμα. Εκεί λοιπόν έφτιαξα και το σπιτάκι της Ασπρούλας, ενώ τα Ματάκια επειδή δεν τη δέχονται εύκολα, ειδικά η τσοπάνισσα , της έχω ένα κατάλυμα έξω από το σπίτι δίπλα στον κήπο, με κουβέρτες κλπ. Όλα μπορούν να φύγουν όποτε θέλουν, αντ΄αυτού όμως τη μέρα προτιμούν να κάθονται ή σπιτάκια τους ή στο χωράφι απέναντι από το σπίτι μας και να λιάζονται ή να παίζουν.
Όταν βρίσκεται και ο Αζούρ μαζί και περάσει αμάξι, θα το κυνηγήσει γαβγίζοντας .Αυτό είναι πρόβλημα και κυρίως γιατί φοβάμαι και για τον Αζούρ. Στην προηγούμενη γειτονιά που ήτανε και περνούσαν συνεχώς αυτοκίνητα , είχε δημιουργηθεί μεγάλο θέμα.
Πρέπει να σας πω ότι τα σπίτια εδώ στη γειτονιά, απέχουν περίπου 50- 100 μ το ένα από το άλλο και το δικό μου συγκεκριμένα είναι ψηλά, μετά από 2 σπίτια ξεκινάει το δάσος που πάμε βόλτα κάθε μέρα. Θέλω να πω με αυτό ότι δεν περνάω συνειδητά πλέον από πολλά σπίτια αλλά ανεβαίνω κατευθείαν προς στο βουνό.Εκεί που πάει και η τρέλα που λένε........ Και αυτό το κάνω διότι η παρέα περιμένει πως και πως να ακούσει τη λέξη "βόλτα" και να δει εμένα και το Μπούμπη με τον οδηγό του για να τρελαθούν από τη χαρά τους. Έχουνε πολύ πλάκα. Βάζουνε τις μούρες τους μέσα από τα κάγκελα , ενώ είναι έξω στο δρόμο, και φαίνονται 3 κεφάλες (μια μαύρη, μια άσπρη κ μία καφέ) να μας κοιτάνε και να αδημονούν! Όταν βγαίνουμε έξω αφού μυριστούν, δαγκωθούν κλπ, τρέχει ο δικός μου να μαρκάρει και μετά ξεκινάμε όλοι μαζί για το δάσος.
Βλέπω κάποιους στη γειτονιά να κοιτάνε από τα τζάμια κ σιγά σιγά έχουν αρχίσει και μου τη λένε. Σήμερα πχ μου λέει μια περαστική γειτόνισσα "που τα βάζεις και κοιμούνται όλα? " και ένας άλλος που έφτιαχνε το σπίτι του "τι λες , θα τα μαζέψεις όλα εδώ? Δεν ασχολείσαι με τίποτα άλλο λέω εγώ?" Σκέφτηκα να του απαντήσω"πάντως με σενα ΔΕΝ πρόκειται", αλλά έδωσα τόπο στην οργή. Αισθάνομαι αξιοθέατο και γραφική και μόνο που βγάζω τον δικό μου βόλτα. Ένας άλλος μου έλεγε "και μεις είμαστε κυνόφιλοι, αλλά δεν τα βγάζουμε και μες το κρύο . Βάζουμε τον εαυτό μας πάνω από τα ζ'ωα" και ο τύπος έχει 2 κυνηγόσκυλα μονίμως δεμένα στην αυλή του.αίσχος. Άσε που μου είπε να ζευγαρώσω το Μπούμπη με μια θηλυκιά για να βγάλουνε καλά κυνηγόσκυλα. Κι όταν του είπατι θα τα κάνεις τα κουτάβια? μου είπε "θα τα δώσουμε" Και γω σκέφτηκα ΕΛΕΟΣ! Μερικές φορές δεν αντέχω.Πραγματικά, δεν θέλω να ξαναμιλήσω σε κανέναν τους. Προτιμώ τα ζώα, αλήθεια. Τουλάχιστον αυτά δεν παπακίζονται.
Αφήστε που φοβάμαι και για (ούτε τη λέξη δε θέλω να πω), ας πούμε δηλητηριάσεις.
Το καλοκαίρι που θα χει περισσότερο κόσμο τι θα κάνω?
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ??? Πείτε μου ,έχω ξεφύγει???
ΥΓ1 Αυτή η παρέα είναι έξω από το σπίτι μου. Δεν είναι όμως η μόνη. φροντίζω επίσης άλλη μια καταπληκτική σκυλίτσα έξω από τη δουλειά, την Ασμαρούλα η οποία ήταν ένα εξαιρετικά άγριο σκυλί, περίπου 1 χρόνων τώρα και αρνάκι, είναι μάλλον κωφή , γέννησε 5 κουτάβια θηρία μάλλον ποιμενικά ή καυκάσια δε ξέρω,από τα οποία καταφέραμε και βρήκαμε σπίτι στα 4 από τα 5. Στη δουλειά κάθε που την τάιζα δεν με αφήνανε να μπω μέσα παρά μόνο εάν έπλενα τα χέρια μου με χλωρίνη. Τελικά οι ίδιες αυτές σπλην -αδέλφισσες έφτασαν σε σημείο να πηγαίνουν και να ταίζουν οι ίδιες την Ασμαρούλα με τα κουτάβια. Άλλη ιστορία και αυτή..Βέβαια πολύ θα την ήθελα και αυτήν σπίτι μου , αλλά δε γίνεται. Θα τα ήθελα όλα μαζί να μέναμε και να μην έχω και το άγχος τι να κάνουν τώρα κλπ. Αυτό είναι το άσχημο. Ότι δένεσαι μαζί τους όπως κι εκείνα με σένα...και αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να τα προστατεύσεις όσο πρέπει και δικαιούνται......
ΥΓ2 Επίσκεψη στον κτηνίατρο θα κάνουμε πρωτίστως για την Ασπρούλα για να τη στειρώσω, όπως επίσης και για την Ασμαρούλα . Μετά θα ξεκινήσω και τα υπόλοιπα για τα άλλα, τεστ για καλαζαρ κλπ. Προς το παρόν αυτό που μπορώ να τους παρέχω είναι οδηγούς,ι τα κολάρα (για να τα κρατάω κάπως και αυτά στη βόλτα , κατά βάση την Ασπρούλα), και προστασία από σκνίπα με περιλαίμιο
ΥΓ3 Ξέρει κανείς το νομικό πλαίσιο? , διότι αν χτυπάω ξύλο γίνει κάτι εμένα θα τρέχουνε, αφού πλέον με θεωρούν υπεύθυνη για τα ζώα, και το έχουν αφήσει να εννοηθεί σαφώς. .Και αυτό επειδή φρόντισα να τους παρέχω ένα ζεστό μέρος για να κοιμούνται και τροφή. Τα αυτονόητα δηλ. Επιθετικά με ανθρώπους ή παιδιά, δεν είναι καθόλου , ενώ και ο δικός μου έχει ηρεμήσει αρκετά με τα γαβγίσματα με τη βοήθεια των φίλων του.
ΥΓ4 Φιλοζωική προσπαθεί να ιδρυθεί εδώ και ένα χρόνο σε γειτονική πόλη. Τους παρείχε ο Δήμος ένα χώρο, και έχουν συγκεντρώσει 17 σκύλους εκεί και δεν μπορούν να φροντίσουν άλλους. Όλα τα έξοδα για τον Αζούρ, την Ασμαρούλα & κουτάβια(εμβολιασμοί αυτών που δώσαμε) ,τα Ματάκια , την Ασπρούλα τα βάζω εγώ μόνη μου και για αυτό δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να τους προσφέρω παραπάνω φροντίδα .Και αυτό το λέω όχι για τα χρήματα. Άλλοι έχουνε πάθος με το τζόγο, με αλκοόλ κλπ, εγώ γουστάρω να δίνω ό,τι μου περισσεύει εκεί που πιάνουν τόπο. Γιατί λίγη αγάπη τους δίνεις και είναι έτοιμα να σε προστατεύσουν ακόμη και με η ζωή τους, τι λέμε τώρα?
ΥΓ4 Σόρυ, χίλια σόρυ για το σεντόνι. Δεν μπορώ να περιγράψω αλλιώς όμως την κατάσταση αν δε σας δώσω όλες τις πληροφορίες
ΥΓ5 Τελικά ο μόνος που δεν κυνηγάει τις γάτες είναι ο Μπούμπης.
Θέλω να μου πείτε πραγματικά τι κάνω λάθος και να το διορθώσω αν γίνεται............
Λοιπόν, όπως είχα πει και παλαιότερα έχω το σκυλάκο μου από τον Οκτώβριο του 2010...
Ένα χρόνο και 2 μήνες λοιπόν μετά εκτός από το Μπουμπάκο μου, φροντίζω και 3 πλέον σκυλούνια αδεσποτάκια..Έτσι η σκυλοπαρεα μας έφτασε τα 4 μέλη.
Στην αρχή ήταν μόνο ο Αζούρ (ημίαιμος μαύρος βέλγικος &κόλευ)(Τον φροντίζουμε επί της ουσίας 3 σπίτια. Δείχνει όμως προτίμηση σε μένα. Ένα πρωί με παγωνιά τον βρήκα, να ΄χει πηδήξει μέσα από τα κάγκελα στο ισόγειο και να προσπαθεί να ζεσταθεί.Έτσι του έφτιαξα ένα πρόχειρο σπιτάκι με κουβέρτες, νεράκι και μπολ για φαγητό. Από τότε κοιμάται σχεδόν πάντα σε μας πηδώντας μέσα από τα κάγκελα στο μπαλκόνι )
Θέματα του Αζούρ: κροτοφοβία, κυνηγάει αμάξια και γάτες..
Μετά εμφανίστηκε η Ασπρούλα. (Είναι ημίαιμη τσοπάνισσα ποιμενικιά και 2 μήνες περίπου μικρότερη του δικού μου, αλλά διπλάσια σε μέγεθος . Είχαν γνωριστεί με τον δικό μου.Γυρνούσε στην πλατεία και την ταίζε κυρίως ο ιδιοκτήτης από ένα καφενείο. Το καφενείο όμως έκλεισε και η Ασπρούλα γυρνούσε δεξιά - αριστερά .Έμεινε έγκυος, γέννησε, της πήρανε τα κουτάβια κάτι πιτσιρίκια, απ΄ότι έμαθα. Ακόμα θυμάμαι τις κραυγές της εκείνο το βράδυ. Μετά άρχισε να ανηφορίζει για το σπίτι μου και εκείνη..)
Θέματα της Ασπρούλας: φαίνεται να είναι λίγο ζαμαν - φου.(καλά αυτό ίσως είναι και προτέρημα)αλλά είναι πανέξυπνη και αρκεί να της δείξεις κάτι μόνο μία φορά. Δεν αντιδράει τότε, αλλά τελικά θα κάνει αυτό που πρέπει όταν είναι να το κάνει. Με τον καιρό καταλαβαίνω ότι θέλει να μας προστατεύει αλλά δίχως φανφάρες κλπ, Αντιλαμβάνεται πρώτη απ΄όλους αν υπάρχει οποιοσδήποτε εισβολέας. Αν και ξεγελάει το άσπρο αθώο προσωπάκι της, πίσω κρύβεται νομίζω ένα πολύ δυνατό σκυλί, με ανεξαρτησία, δυνατότητα συνδυαστικής σκέψης(σκέφτεται όχι να κυνηγήσει, αλλά πως θα αποκλείσει το θήραμα) και αφοσίωση. Α! κυνηγάει και αυτή τις γάτες.
Πριν ένα δίμηνο εμφανίστηκε και ένα αποσκελετωμένο κυνηγόσκυλο θηλυκό. : Τα Ματάκια ή αλλιώς η κα Κατσάμπω!!!!
(Την τάισα στο δάσος που τη βρήκα περνώντας με το αμάξι για τη δουλειά μου και το βράδυ την βρήκα στο σπίτι να με περιμένει . και αυτή........ ) Τί να κάνω? Άρχισα να την ταΐζω και να τη φροντίζω.και κάθε φορά που με βλέπει μου γλύφει τα χέρια το μαναράκι μου και σηκώνεται στα δυο πόδια να την αγκαλιάσω..Τι να πω? τέτοια ευγνωμοσύνη από άνθρωπο σπάνια τη βλέπεις......)Θέματα Ματάκιας : δεν παίρνει βάρος με τίποτα, τρώει τον αγλέουρα, τρέμει,(ίσως επειδή λαγωνικό?) και φυσικά τρελαίνεται και αυτή με τις γάτες. Έχει την καλύτερη όσφρηση από όλους στην παρέα, όταν βγαίνουμε στο δάσος.Α! και λερώνει το δρόμο συνέχεια. Έχει καταχ..ει όλο το δρόμο. Τα υπόλοιπα δεν είναι έτσι. Ποτέ δεν λερώνουν στο σπίτι ή γύρω από αυτό.Είμαι με μια σκούπα και καθαρίζω συνέχεια. Προσπαθώ να την επιβραβεύω αν τα κάνει στο δάσος στη βόλτα, αλλά χαμπάρι! Μόνο μία φορά έτυχε να τα κάνει και μόνο που δε πέταξα απ΄τη χαρά μου. Σκέφτομαι ότι ίσως την είχανε δεμένη και τα έκανε γύρω από τη φωλιά της, ή ίσως την απομάκρυναν νωρίς από τη μάνα της. Δε ξέρω
Θα σας περιγράψω τα θεματάκια μας.
Λοιπόν, εμείς μένουμε στον 1ο, στο ισόγειο έχουμε το σπίτι μόνο με πόρτες και παράθυρα. πατώματα, υδραυλικά , ηλεκτρικά δεν έχουν μπει ακόμα. Εκεί λοιπόν έφτιαξα και το σπιτάκι της Ασπρούλας, ενώ τα Ματάκια επειδή δεν τη δέχονται εύκολα, ειδικά η τσοπάνισσα , της έχω ένα κατάλυμα έξω από το σπίτι δίπλα στον κήπο, με κουβέρτες κλπ. Όλα μπορούν να φύγουν όποτε θέλουν, αντ΄αυτού όμως τη μέρα προτιμούν να κάθονται ή σπιτάκια τους ή στο χωράφι απέναντι από το σπίτι μας και να λιάζονται ή να παίζουν.
Όταν βρίσκεται και ο Αζούρ μαζί και περάσει αμάξι, θα το κυνηγήσει γαβγίζοντας .Αυτό είναι πρόβλημα και κυρίως γιατί φοβάμαι και για τον Αζούρ. Στην προηγούμενη γειτονιά που ήτανε και περνούσαν συνεχώς αυτοκίνητα , είχε δημιουργηθεί μεγάλο θέμα.
Πρέπει να σας πω ότι τα σπίτια εδώ στη γειτονιά, απέχουν περίπου 50- 100 μ το ένα από το άλλο και το δικό μου συγκεκριμένα είναι ψηλά, μετά από 2 σπίτια ξεκινάει το δάσος που πάμε βόλτα κάθε μέρα. Θέλω να πω με αυτό ότι δεν περνάω συνειδητά πλέον από πολλά σπίτια αλλά ανεβαίνω κατευθείαν προς στο βουνό.Εκεί που πάει και η τρέλα που λένε........
Και αυτό το κάνω διότι η παρέα περιμένει πως και πως να ακούσει τη λέξη "βόλτα" και να δει εμένα και το Μπούμπη με τον οδηγό του για να τρελαθούν από τη χαρά τους. Έχουνε πολύ πλάκα. Βάζουνε τις μούρες τους μέσα από τα κάγκελα , ενώ είναι έξω στο δρόμο, και φαίνονται 3 κεφάλες (μια μαύρη, μια άσπρη κ μία καφέ) να μας κοιτάνε και να αδημονούν! Όταν βγαίνουμε έξω αφού μυριστούν, δαγκωθούν κλπ, τρέχει ο δικός μου να μαρκάρει και μετά ξεκινάμε όλοι μαζί για το δάσος.Βλέπω κάποιους στη γειτονιά να κοιτάνε από τα τζάμια κ σιγά σιγά έχουν αρχίσει και μου τη λένε. Σήμερα πχ μου λέει μια περαστική γειτόνισσα "που τα βάζεις και κοιμούνται όλα? " και ένας άλλος που έφτιαχνε το σπίτι του "τι λες , θα τα μαζέψεις όλα εδώ? Δεν ασχολείσαι με τίποτα άλλο λέω εγώ?" Σκέφτηκα να του απαντήσω"πάντως με σενα ΔΕΝ πρόκειται", αλλά έδωσα τόπο στην οργή. Αισθάνομαι αξιοθέατο και γραφική και μόνο που βγάζω τον δικό μου βόλτα. Ένας άλλος μου έλεγε "και μεις είμαστε κυνόφιλοι, αλλά δεν τα βγάζουμε και μες το κρύο . Βάζουμε τον εαυτό μας πάνω από τα ζ'ωα" και ο τύπος έχει 2 κυνηγόσκυλα μονίμως δεμένα στην αυλή του.αίσχος. Άσε που μου είπε να ζευγαρώσω το Μπούμπη με μια θηλυκιά για να βγάλουνε καλά κυνηγόσκυλα. Κι όταν του είπατι θα τα κάνεις τα κουτάβια? μου είπε "θα τα δώσουμε" Και γω σκέφτηκα ΕΛΕΟΣ! Μερικές φορές δεν αντέχω.Πραγματικά, δεν θέλω να ξαναμιλήσω σε κανέναν τους. Προτιμώ τα ζώα, αλήθεια. Τουλάχιστον αυτά δεν παπακίζονται.
Αφήστε που φοβάμαι και για (ούτε τη λέξη δε θέλω να πω), ας πούμε δηλητηριάσεις.
Το καλοκαίρι που θα χει περισσότερο κόσμο τι θα κάνω?
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ??? Πείτε μου ,έχω ξεφύγει???
ΥΓ1 Αυτή η παρέα είναι έξω από το σπίτι μου. Δεν είναι όμως η μόνη. φροντίζω επίσης άλλη μια καταπληκτική σκυλίτσα έξω από τη δουλειά, την Ασμαρούλα η οποία ήταν ένα εξαιρετικά άγριο σκυλί, περίπου 1 χρόνων τώρα και αρνάκι, είναι μάλλον κωφή , γέννησε 5 κουτάβια θηρία μάλλον ποιμενικά ή καυκάσια δε ξέρω,από τα οποία καταφέραμε και βρήκαμε σπίτι στα 4 από τα 5. Στη δουλειά κάθε που την τάιζα δεν με αφήνανε να μπω μέσα παρά μόνο εάν έπλενα τα χέρια μου με χλωρίνη
. Τελικά οι ίδιες αυτές σπλην -αδέλφισσες έφτασαν σε σημείο να πηγαίνουν και να ταίζουν οι ίδιες την Ασμαρούλα με τα κουτάβια. Άλλη ιστορία και αυτή..Βέβαια πολύ θα την ήθελα και αυτήν σπίτι μου , αλλά δε γίνεται. Θα τα ήθελα όλα μαζί να μέναμε και να μην έχω και το άγχος τι να κάνουν τώρα κλπ. Αυτό είναι το άσχημο. Ότι δένεσαι μαζί τους όπως κι εκείνα με σένα...και αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να τα προστατεύσεις όσο πρέπει και δικαιούνται......ΥΓ2 Επίσκεψη στον κτηνίατρο θα κάνουμε πρωτίστως για την Ασπρούλα για να τη στειρώσω, όπως επίσης και για την Ασμαρούλα . Μετά θα ξεκινήσω και τα υπόλοιπα για τα άλλα, τεστ για καλαζαρ κλπ. Προς το παρόν αυτό που μπορώ να τους παρέχω είναι οδηγούς,ι τα κολάρα (για να τα κρατάω κάπως και αυτά στη βόλτα , κατά βάση την Ασπρούλα), και προστασία από σκνίπα με περιλαίμιο
ΥΓ3 Ξέρει κανείς το νομικό πλαίσιο? , διότι αν χτυπάω ξύλο γίνει κάτι εμένα θα τρέχουνε, αφού πλέον με θεωρούν υπεύθυνη για τα ζώα, και το έχουν αφήσει να εννοηθεί σαφώς. .Και αυτό επειδή φρόντισα να τους παρέχω ένα ζεστό μέρος για να κοιμούνται και τροφή. Τα αυτονόητα δηλ. Επιθετικά με ανθρώπους ή παιδιά, δεν είναι καθόλου , ενώ και ο δικός μου έχει ηρεμήσει αρκετά με τα γαβγίσματα με τη βοήθεια των φίλων του.
ΥΓ4 Φιλοζωική προσπαθεί να ιδρυθεί εδώ και ένα χρόνο σε γειτονική πόλη. Τους παρείχε ο Δήμος ένα χώρο, και έχουν συγκεντρώσει 17 σκύλους εκεί και δεν μπορούν να φροντίσουν άλλους. Όλα τα έξοδα για τον Αζούρ, την Ασμαρούλα & κουτάβια(εμβολιασμοί αυτών που δώσαμε) ,τα Ματάκια , την Ασπρούλα τα βάζω εγώ μόνη μου και για αυτό δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να τους προσφέρω παραπάνω φροντίδα .Και αυτό το λέω όχι για τα χρήματα. Άλλοι έχουνε πάθος με το τζόγο, με αλκοόλ κλπ, εγώ γουστάρω να δίνω ό,τι μου περισσεύει εκεί που πιάνουν τόπο. Γιατί λίγη αγάπη τους δίνεις και είναι έτοιμα να σε προστατεύσουν ακόμη και με η ζωή τους, τι λέμε τώρα?
ΥΓ4 Σόρυ, χίλια σόρυ για το σεντόνι. Δεν μπορώ να περιγράψω αλλιώς όμως την κατάσταση αν δε σας δώσω όλες τις πληροφορίες
ΥΓ5 Τελικά ο μόνος που δεν κυνηγάει τις γάτες είναι ο Μπούμπης.
