Για σας θα ήθελα να πω την εμπειρία μου που είχα πριν δυο μίνες. μια μέρα που έκανα το δρομολόγιο μου (είμαι ελέφτερος επαγγελματίας διανομές) που πήγαινα με το αμάχη μου βλέπω ένα κουτάβι να περπατά στην άκρη του δρόμου στην αρχή δεν έδωσα πολύ σημασία προχώρησα αλλά μετά από 100 μ το μετάνιωσα ,γύρισα πίσω πήγα κοντά της την χάιδεψα και έτρεμε το καημένο γιατί είχε και πάρα πολύ κρύο εκείνες της μέρες και σκέφτηκα να την πάρω στο αμάχη. στην αρχή με φοβότανε παρά πολύ έβαλα το καλοριφέρ του αξιού στο τέρμα την ανέβασα στην θέση του συνοδηγού στην αρχή δεν καθότανε κάτω, μετά από λίγο κάθισε και ξάπλωσε της έριχνα το μπουφάν μου από πάνο είχε και πολύ ζέστη και μετά από λίγα λεπτά είχε κοιμήθη. αποφάσισα να την κρατήσω ήτανε τόσο όμορφη, πήρα τηλ την γιαγιά μου γιατί ήθελε ένα σκυλάκια για συντρόφια γιατί είχε πάντα σκυλιά στο σπίτι της και τώρα δεν είχαμε κοπιώ. ένιωθε πάρα πολύ μοναξιά γιατί πριν από ένα χρόνο περίπου είχε πεθάνει ο παππούς μου. Όταν της το είπα μου είπε φυσικά αμέσως να την κρατήσουμε την κούκλα και την κρατήσαμε. Τελείωσα το δρομολόγιο μου την έδωσα γάλα έφαγε και ξανά κοιμήθηκε και την πήγα σπίτι την ανέβασα πάνο στο δωμάτιο μου για να περάσουμε την νύχτα γιατί την επόμενη μέρα θα την πήγαινα στην γιαγιά μου κοιμηθήκαμε μαζί το βράδυ, την άλι μέρα το πρωί την πήγα στην γιαγιά μου μόλις την είδε η γιαγιά μου τρελάθηκε την άφησα στην αυλή και από την χαράτης έτρεχε πάνο κάτω τώρα δυο μίνες μετά είναι υγιέστατη μεγαλώνει μέρα με την μέρα είναι ευτυχισμένοι είναι ημίαιμο αλά δεν με πειράζει καθόλου. Την φωνάζουμε Ρια από το σωτηρία που την σώσαμε!!! Η γιαγιά μου έχει αλλάξει εντελώς άλος άνθρωπος δεν στενοχωριέται καθόλου και είναι όλη μέρα μαζί!!!! Έχω ένα προβληματάκι μόνο είναι λίγο τρελή και δεν σταματάει λεπτό δαγκώνει συνέχεια τα χέρια μας τι να κάνω?!!!! Ευχάριστο πολύ για τον χρόνο σας και περιμένω απάντηση!!!!