Χαίρεται,
Είναι η πρώτη φορά που γράφω στο forum, το διαβάζω εδώ και αρκετό καιρο και προσπαθώ να πάρω όσον το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για αυτα τα πανέμορφα ζώα. Προειδοποιώ οτι το post μου μπορεί να είναι μακροσκελές λόγω των συσσωρευμένων αποριών.
Στο θέμα μας τώρα, είμαι φοιτήτρια, ζώ μόνη μου σε μια γκαρσονιέρα και κυρίως είμαι αυτό που λένε σπιτόγατος, (τυχαίνουν και 4 μέρες που δεν θα βγω απο το σπίτι).
Δεν είχα ποτέ κανενός είδους κατοικίδιο (περα απο ένα χρυσόψαρο). Αυτό που θα ήθελα είναι ένα μικρό σκυλάκι κυρίως να μην είναι απο τα σκυλία που γαυγίζουν αδιάκοπα και χωρίς τελειωμό στα μπαλκόνια ωστε να μην ενοχλεί έντονα τους γείτονες. Επίσης να είναι εν μέρει και watchdog (συμβαδίζουν αυτα τα 2?).
Σε αντίθεση με το άλλο topic που διάβασα δεν κάνω κανα wildlife και όλο και πιο έντονα έχω την διάθεση να υιοθετήσω ένα σκυλάκι. Εχω διαβάσει και για ράτσες οι οποίες δεν απαιτούν ιδιαίτερη άσκηση και ζούν άνετα σε ένα διαμέρισμα όπως τα yorkshire terrier.
Απορίες
1. Καθαρόαιμο ή ημίαιμο?
Βρίσκομαι σε μία σύγχυση με όλα αυτα τα χαρακτηριστικά των φυλών που διαβάζω, τύπου "barker, non barker""good with kids,not good with little kids". Πόσο στ'αλήθεια παίζει ρόλο η ράτσα ενός σκύλου στην συμπεριφορά του? Και μπορείς να διασφαλίσεις οτι με την σωστή επιλογή ράτσας +εκπαίδευση (απο εμένα με την βοήθεια των τόσων guides στο internet) έχεις βρεί τον κατάλληλο χαρακτήρα που σου ταιριάζει?
Επίσης όπως καταλαβαίνετε η οικονομικη μου δυνατοτητα είναι περιορισμενη για να δωσω 1000ευρώ για έναν σκύλο.
2. Κουτάβι ή όχι?
Διάβασα οτι για να έχω ο σκύλος σου σωστή εκπαίδευση για την ανάγκη του κτλ πρέπει να του τα μάθεις απο μικρό, πόσο μικρό? Αν πάρω κάποιο σκυλάκι ημίαιμο απο ένα shelter ενός έτους θα έχω πρόβλημα με την εκπαιδευσή του?
3.Θηλυκό η αρσενικό?
Πόσο επηρρεάζει το φύλο την προσωπικότητα του σκύλου μου?
4. Σε μερικα χρόνια απο τώρα τι θα γίνει?
Όπως είπα, ζώ μόνη μου ωστόσο σε έναν χρόνο πιθανόν θα αποφοιτήσω, ίσως σε 5 χρόνια απο τώρα να έχει αλλάξει και η οικογενειακή μου κατάσταση, μπορεί να υπάρξει πρόβλημα αν μπεί ενα βρέφος-μικρό παιδί στο σπίτι?
5. Home alone?
Αν αρχίσω να εργάζομαι και συνεχίζω να μένω μόνη μου θα μπορεί ο σκύλος να μένει μόνος του στο σπίτι χωρίς να επιστρέφω σπίτι και να βρίσκω ένα βομβαρδισμένο τοπίο?
6. Μπορεί κάποιος να φροντίζει έναν σκύλο μόνος του χωρίς κάποια βοήθεια?
Απο την πολύ ανάγνωση των forums έχω καταλάβει οτι η υιοθεσία είναι μια σοβαρή υπόθεση, ωστόσο δεν ξέρω αν μεγαλοποιείται και τονίζεται τόσο λόγω των ασυνείδητων που παίρνουν έναν σκύλο θεωρόντας τον ως άλλο ένα μπιμπελό του σπιτιού. Θα μπορώ να το χτενίζω, να του κάνω μπάνιο, να το βγάζω βόλτα, να του πλένω τα δόντια, να το πηγαίνω στον κτηνίατρο κτλ κτλ χωρίς κάποια εξωτερική βοήθεια?
Στο μυαλό μου το έχω ώς έναν σύντροφο που θα με ανέχεται και θα τον ανέχομαι, θα με αγαπάει και θα τον αγαπώ, θα τον χτενίζω όσο βλέπω τηλεόραση, θα τον βγάζω μία βόλτα όταν πάω για τσιγάρα, θα έχει το δοχείο "απορριμάτων του" στο μπαλκόνι, όταν αρρωστήσει θα τον προσέχω και όταν είμαι στεναχωρημένη θα μου δίνει αγαπη. Πέφτω έξω? Όπως είπα δεν είχα ποτέ ένα κατοικίδιο και αγνοώ κάποια βασικά πράγματα, αλλά θα ήθελα πολύ να μάθω.
Πολύτιμη οποιαδήποτε απάντηση επι του θέματος
Υ.Γ. Ελπίζω να μην με υπερκαλύπτει κάποιο άλλο topic που δεν εντόπισα.
Είναι η πρώτη φορά που γράφω στο forum, το διαβάζω εδώ και αρκετό καιρο και προσπαθώ να πάρω όσον το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για αυτα τα πανέμορφα ζώα. Προειδοποιώ οτι το post μου μπορεί να είναι μακροσκελές λόγω των συσσωρευμένων αποριών.
Στο θέμα μας τώρα, είμαι φοιτήτρια, ζώ μόνη μου σε μια γκαρσονιέρα και κυρίως είμαι αυτό που λένε σπιτόγατος, (τυχαίνουν και 4 μέρες που δεν θα βγω απο το σπίτι).
Δεν είχα ποτέ κανενός είδους κατοικίδιο (περα απο ένα χρυσόψαρο). Αυτό που θα ήθελα είναι ένα μικρό σκυλάκι κυρίως να μην είναι απο τα σκυλία που γαυγίζουν αδιάκοπα και χωρίς τελειωμό στα μπαλκόνια ωστε να μην ενοχλεί έντονα τους γείτονες. Επίσης να είναι εν μέρει και watchdog (συμβαδίζουν αυτα τα 2?).
Σε αντίθεση με το άλλο topic που διάβασα δεν κάνω κανα wildlife και όλο και πιο έντονα έχω την διάθεση να υιοθετήσω ένα σκυλάκι. Εχω διαβάσει και για ράτσες οι οποίες δεν απαιτούν ιδιαίτερη άσκηση και ζούν άνετα σε ένα διαμέρισμα όπως τα yorkshire terrier.
Απορίες
1. Καθαρόαιμο ή ημίαιμο?
Βρίσκομαι σε μία σύγχυση με όλα αυτα τα χαρακτηριστικά των φυλών που διαβάζω, τύπου "barker, non barker""good with kids,not good with little kids". Πόσο στ'αλήθεια παίζει ρόλο η ράτσα ενός σκύλου στην συμπεριφορά του? Και μπορείς να διασφαλίσεις οτι με την σωστή επιλογή ράτσας +εκπαίδευση (απο εμένα με την βοήθεια των τόσων guides στο internet) έχεις βρεί τον κατάλληλο χαρακτήρα που σου ταιριάζει?
Επίσης όπως καταλαβαίνετε η οικονομικη μου δυνατοτητα είναι περιορισμενη για να δωσω 1000ευρώ για έναν σκύλο.
2. Κουτάβι ή όχι?
Διάβασα οτι για να έχω ο σκύλος σου σωστή εκπαίδευση για την ανάγκη του κτλ πρέπει να του τα μάθεις απο μικρό, πόσο μικρό? Αν πάρω κάποιο σκυλάκι ημίαιμο απο ένα shelter ενός έτους θα έχω πρόβλημα με την εκπαιδευσή του?
3.Θηλυκό η αρσενικό?
Πόσο επηρρεάζει το φύλο την προσωπικότητα του σκύλου μου?
4. Σε μερικα χρόνια απο τώρα τι θα γίνει?
Όπως είπα, ζώ μόνη μου ωστόσο σε έναν χρόνο πιθανόν θα αποφοιτήσω, ίσως σε 5 χρόνια απο τώρα να έχει αλλάξει και η οικογενειακή μου κατάσταση, μπορεί να υπάρξει πρόβλημα αν μπεί ενα βρέφος-μικρό παιδί στο σπίτι?
5. Home alone?
Αν αρχίσω να εργάζομαι και συνεχίζω να μένω μόνη μου θα μπορεί ο σκύλος να μένει μόνος του στο σπίτι χωρίς να επιστρέφω σπίτι και να βρίσκω ένα βομβαρδισμένο τοπίο?
6. Μπορεί κάποιος να φροντίζει έναν σκύλο μόνος του χωρίς κάποια βοήθεια?
Απο την πολύ ανάγνωση των forums έχω καταλάβει οτι η υιοθεσία είναι μια σοβαρή υπόθεση, ωστόσο δεν ξέρω αν μεγαλοποιείται και τονίζεται τόσο λόγω των ασυνείδητων που παίρνουν έναν σκύλο θεωρόντας τον ως άλλο ένα μπιμπελό του σπιτιού. Θα μπορώ να το χτενίζω, να του κάνω μπάνιο, να το βγάζω βόλτα, να του πλένω τα δόντια, να το πηγαίνω στον κτηνίατρο κτλ κτλ χωρίς κάποια εξωτερική βοήθεια?
Στο μυαλό μου το έχω ώς έναν σύντροφο που θα με ανέχεται και θα τον ανέχομαι, θα με αγαπάει και θα τον αγαπώ, θα τον χτενίζω όσο βλέπω τηλεόραση, θα τον βγάζω μία βόλτα όταν πάω για τσιγάρα, θα έχει το δοχείο "απορριμάτων του" στο μπαλκόνι, όταν αρρωστήσει θα τον προσέχω και όταν είμαι στεναχωρημένη θα μου δίνει αγαπη. Πέφτω έξω? Όπως είπα δεν είχα ποτέ ένα κατοικίδιο και αγνοώ κάποια βασικά πράγματα, αλλά θα ήθελα πολύ να μάθω.
Πολύτιμη οποιαδήποτε απάντηση επι του θέματος
Υ.Γ. Ελπίζω να μην με υπερκαλύπτει κάποιο άλλο topic που δεν εντόπισα.
..πάρε χαμστεράκι η ινδικό χοιρίδιο! 
