Γεια σας κι από μένα. Νέος εδώ μέσα. Πιστεύω να άνοιξα το θέμα στο σωστό μέρος. Ψάχνω ένα σκυλάκι για τους γονείς μου, που είναι ηλικιωμένοι. Προφανώς ένα σκυλάκι μικρόσωμο, με μικρές απαιτήσεις κλπ. πιστεύω καταλαβαίνετε τι εννοώ. Το θέλουν καθαρά για συντροφιά. Μένουν σε μονοκατοικία με αυλή. Τι θα μου προτείνατε; Ευχαριστώ.
Επιλογή ράτσας...
- Thread starter harry86
- Ημερομηνία δημιουργίας
Καλησπέρα..
1 φορά τη μέρα "για να τα κάνει" δεν φτάνει..απο 3 και πάνω υπολόγιζε..τα κουταβια μπορει να θέλουν και κάθε μια ώρα..οπότε στόχευσε ενήλικο καλύτερα..
Βόλτες δεν θα πηγαίνει άλλες δηλαδή?
Μόνο για να τα κάνει?
1 φορά τη μέρα "για να τα κάνει" δεν φτάνει..απο 3 και πάνω υπολόγιζε..τα κουταβια μπορει να θέλουν και κάθε μια ώρα..οπότε στόχευσε ενήλικο καλύτερα..
Βόλτες δεν θα πηγαίνει άλλες δηλαδή?
Μόνο για να τα κάνει?
Last edited:
Ψάξε βρες την πιο κοντινή σας φιλοζωική και πήγαινε μια βόλτα.
Εξήγησέ τους τι θέλεις και σίγουρα με κάποιο παρεάκι θα γυρίσεις σπίτι.
Ενήλικο κατά προτίμηση. Μη σου πω και μεγαλούτσικο σε ηλικία, να μην έχει ανάγκη εκτόνωσης, γιατί αλλιώς θα χρειάζεται απαραιτήτως βόλτες.
Θα πρέπει να φροντίσετε, η αυλή να είναι απολύτως ασφαλής. Να μην μπορεί να βγει, να μην ξεχνιούνται πόρτες ανοιχτές, να μην έχει πρόσβαση ο καθένας, που δεν θα δει με καλό μάτι, το καινούργιο μέλος του σπιτιού.
Αν οι δικοί σου κάποια φορά, δεν θα μπορούν να φροντίσουν τον σκυλάκο τους, θα μπορείς εσύ;
Εξήγησέ τους τι θέλεις και σίγουρα με κάποιο παρεάκι θα γυρίσεις σπίτι.
Ενήλικο κατά προτίμηση. Μη σου πω και μεγαλούτσικο σε ηλικία, να μην έχει ανάγκη εκτόνωσης, γιατί αλλιώς θα χρειάζεται απαραιτήτως βόλτες.
Θα πρέπει να φροντίσετε, η αυλή να είναι απολύτως ασφαλής. Να μην μπορεί να βγει, να μην ξεχνιούνται πόρτες ανοιχτές, να μην έχει πρόσβαση ο καθένας, που δεν θα δει με καλό μάτι, το καινούργιο μέλος του σπιτιού.
Αν οι δικοί σου κάποια φορά, δεν θα μπορούν να φροντίσουν τον σκυλάκο τους, θα μπορείς εσύ;
Εγώ δε θα μπορώ, δύσκολο. Δεν υπάρχει κάποια ράτσα που να έχει πολύ λίγες απαιτήσεις; Δηλαδή 1 φορά βόλτα και τη 2η στην αυλή. Παιδιά μη με κράξετε δεν ξέρω, γι'αυτό ρωτάω, έτσι;
Οι ράτσες κοστίζουν ακριβά.
Είσαστε διατεθειμένοι να πληρώσετε για καθαρόαιμο;
Αν βρείτε κάποια που να πληρεί τις προυποθέσεις και για όταν, υπάρχει γέννα από εκτροφέα.
Προσωπικά, πιστεύω ότι δεν χρειάζεστε ράτσα.
Με ένα ημίαιμο θα είσαστε μια χαρά. Καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις.
Οσο λίγες απαιτήσεις όμως κι αν έχει ένας σκύλος, χρειάζεται πάντα φροντίδα. 24/7. Αν κάποια στιγμή δεν μπορούν οι δικοί σου, γιατί θα πρέπει να λείψουν για λίγες μέρες πχ, θα πρέπει κάποιος να ασχοληθεί με τον σκύλο.
Είσαστε διατεθειμένοι να πληρώσετε για καθαρόαιμο;
Αν βρείτε κάποια που να πληρεί τις προυποθέσεις και για όταν, υπάρχει γέννα από εκτροφέα.
Προσωπικά, πιστεύω ότι δεν χρειάζεστε ράτσα.
Με ένα ημίαιμο θα είσαστε μια χαρά. Καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις.
Οσο λίγες απαιτήσεις όμως κι αν έχει ένας σκύλος, χρειάζεται πάντα φροντίδα. 24/7. Αν κάποια στιγμή δεν μπορούν οι δικοί σου, γιατί θα πρέπει να λείψουν για λίγες μέρες πχ, θα πρέπει κάποιος να ασχοληθεί με τον σκύλο.
Υπάρχουν μικρόσωμες καθαρόαιμες φυλές , που οι απαιτήσεις τους για εξωτερικές δραστηριότητες δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικές. Μια καλή βόλτα την ημέρα, είναι επαρκής. Αλλά και πολλά μικρόσωμα ημίαιμα με μια μεγάλη βόλτα την ημέρα είναι εντάξει. Και είναι και ένα καλό κίνητρο για τους μεγαλύτερους ανθρώπους να κινούνται και να δραστηριοποιούνται. Για τα κουτάβια, ξέρω ότι κάνουν συχνά την ανάγκη τους αλλά κι αυτό ρυθμίζεται σιγά σιγά ειδικά αν υπάρχει αυλή.
Προσωπικά πιστεύω ότι ένα σκυλάκι δίνει μεγάλη χαρά και ανανεώνει τους μεγάλους ανθρώπους και δημοιυργείται μια πολύ όμορφη σχέση ανθρώπων και σκύλου. Αρκεί οι άνθρωποι να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του σκυλάκου τους.
Ναι γιατί μπήκα στη Φιλοζωική της περιοχής μου κι έχει μόνο μεγαλόσωμα σκυλάκια. Και κάποια κουταβάκια, ροντβάιλερ. Αν κάποιο ημίαιμο δεν έχει τα χαρακτηριστικά που αναζητώ; Δεν είναι απόλυτο ότι επειδή είναι ημίαιμο θα έχει και χαμηλές απαιτήσεις, έτσι δεν είναι; Γι'αυτό επιμένω σε ράτσα. Για να είμαστε ξεκάθαροι. Στους γονείς μου αρέσει πολύ το pug για παράδειγμα. Τι λέτε;
Προσωπικά δεν μου αρέσουν καθόλου και δεν θα τα διάλεγα ποτέ.
Τα θεωρώ από τα πιο άσχημα σκυλιά που υπάρχουν, συν που έχουν και τα αναπνευστικά προβληματάκια τους και θέλουν έξτρα προσοχή, στον τρόπο διαβίωσής τους.
Γούστα είναι όμως αυτά.
Δεν έχω ιδέα αν υπάρχουν εκτροφείς.
Μπορείς να επικοινωνήσεις με τον Κυνολογικό Ομιλο Ελλάδος και να ρωτήσεις αν υπάρχουν γέννες.
Στην σελίδα τους, μπορείς επίσης να βρεις πότε υπάρχει κάποια έκθεση μορφολογίας κοντά σου, να πας να τα δεις.
Υποψιάζομαι ότι χρειάζεται να τονίσω, ότι δεν παίρνουμε ποτέ σκύλο από pet shop, και από αγγελίες που έχουν βάλει γέννες.
* Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι ΜΠΟΡΕΙΣ να βρεις σούπερ ημίαιμο, όπως το θέλεις. Αρκεί να ψάξεις. Σε ενήλικο ζώο, δεν υπάρχουν συμπεριφορικές εκπλήξεις. Ενήλικο pug πχ καθαρόαιμο, δεν νομίζω ότι θα βρεις. Κουτάβι...είναι πάντα κουτάβι. Δηλαδή, μπελάς. Πόσο μάλλον για μεγάλους ανθρώπους. Και θα ξαναπώ, για να μην ξεχνιόμαστε, ότι κοστίζει η αγορά τους.
** Ισως μια γάτα, είναι καλύτερη επιλογή. Και το λέω πάρα πολύ σοβαρά.
Τα θεωρώ από τα πιο άσχημα σκυλιά που υπάρχουν, συν που έχουν και τα αναπνευστικά προβληματάκια τους και θέλουν έξτρα προσοχή, στον τρόπο διαβίωσής τους.
Γούστα είναι όμως αυτά.
Δεν έχω ιδέα αν υπάρχουν εκτροφείς.
Μπορείς να επικοινωνήσεις με τον Κυνολογικό Ομιλο Ελλάδος και να ρωτήσεις αν υπάρχουν γέννες.
Στην σελίδα τους, μπορείς επίσης να βρεις πότε υπάρχει κάποια έκθεση μορφολογίας κοντά σου, να πας να τα δεις.
Υποψιάζομαι ότι χρειάζεται να τονίσω, ότι δεν παίρνουμε ποτέ σκύλο από pet shop, και από αγγελίες που έχουν βάλει γέννες.
* Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι ΜΠΟΡΕΙΣ να βρεις σούπερ ημίαιμο, όπως το θέλεις. Αρκεί να ψάξεις. Σε ενήλικο ζώο, δεν υπάρχουν συμπεριφορικές εκπλήξεις. Ενήλικο pug πχ καθαρόαιμο, δεν νομίζω ότι θα βρεις. Κουτάβι...είναι πάντα κουτάβι. Δηλαδή, μπελάς. Πόσο μάλλον για μεγάλους ανθρώπους. Και θα ξαναπώ, για να μην ξεχνιόμαστε, ότι κοστίζει η αγορά τους.
** Ισως μια γάτα, είναι καλύτερη επιλογή. Και το λέω πάρα πολύ σοβαρά.
Θέλει αρκετό ψάξιμο. Γιατί και οι μικρόσωμες ράτσες διαφοροποιούνται σημαντικά. Προσωπικά, μετά από αρκετή έρευνα κατέληξα σε bichon frise που έχει τις χάρες όλες! Είναι ένας σκυλάκος συντροφιάς, προσαρμόσιμος, δένεται πολύ με τον άνθρωπό του και με μια ωραία μεγάλη βόλτα είναι ευχαριστημένος. Είναι ένας πολύ χαριτωμένος και αξιαγάπητος σκύλος και εύκολα διαχειρίσμος για ανθρώπουςπου δεν έχουν μεγάλη εμπειρία από σκυλιά. ΑΛΛΑ και αυτό είναι ένα μεγάλο αλλά, θέλει πολύ περιποίηση το τρίχωμά του σε βαθμό που αν δεν είσαι προετοιμασμένος γι αυτό, μετά τραβάς τα μαλλιά σου! Τα pug από την άλλη έχουν αρκετά προβλήματα υγείας που πιθανότατα να το ταλαιπωρήσουν και ένα τζακ ράσελ, αν και μικρόσωμο είναι πολύ ενεργητικό σκυλάκι και του αρέσει πολυ το σκάψιμο. Καλό είναι να αρχίσεις να ψάχνεις σιγά σιγά τις μικρόσωμες φυλές μέχρι να καταλήξεις σε κάποια.
Αυτό όμως που ΔΕΝ πρέπει να κάνεις είναι να πάρεις από petshop ή ιδιώτη, όχι μόνο για την απαράδεκτη και χυδαία εκμετάλλευση των σκυλιών αλλά και γιατί πολλά κουτάβια λόγω των κακών συνθηκών, είναι πολύ νευρικά και φοβισμένα. Όταν καταλήξετε στην φυλή να απευθυνθείς σε εκτροφείο. Μπορεί να στοιχίζει αρκετά παραπάνω αλλά σε μεγάλο βαθμό θα έχεις εξασφαλίσει ένα υγιες σκυλί σωματικά και ψυχικά και αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ομαλή συμβίωση ανθρώπων και σκύλου.
D
Deleted member 14614
Guest
Για να καταλάβω, "έκαψες" όλα τα ημίαιμα σκυλάκια, επειδή μια φιλοζωική στην περιοχή σου δεν έχει αυτό που θες? Εγώ νομίζω ότι απλά το ενδιαφέρον σου είναι στη "ράτσα" και ειλικρινά, μην το πάρεις ότι σε κατηγορώ. Απλά να είμαστε ξεκάθαροι και να μην γράφουμε τσάμπα. Προσωπικά, αδιαφορώ για τις φυλές, αλλά σέβομαι όταν κάποιος έχει πραγματικό λόγο να επιμένει σε συγκεκριμένη φυλή. Από εκεί και πέρα, οι γονείς έχουν κάποια πραγματική προτίμηση σε φυλή ή το κόλλημα για "ρατσάτο" είναι δικό σου?
Τέλος, είναι πολύ πιο συνετό να αποκτήσει ενήλικο σκυλί κάποιος ηλικιωμένος άνθρωπος, παρά κουτάβι. Το ενήλικο είναι "έτοιμο" σαν χαρακτήρας, οπότε ξέρεις εκ των προτέρων τα θετικά και τα αρνητικά του. Το κουτάβι απαιτεί εκπαίδευση, την οποία αμφιβάλλω ότι ένας ηλικιωμένος θα έχει τις αντοχές να επιβάλλει.
Τέλος, είναι πολύ πιο συνετό να αποκτήσει ενήλικο σκυλί κάποιος ηλικιωμένος άνθρωπος, παρά κουτάβι. Το ενήλικο είναι "έτοιμο" σαν χαρακτήρας, οπότε ξέρεις εκ των προτέρων τα θετικά και τα αρνητικά του. Το κουτάβι απαιτεί εκπαίδευση, την οποία αμφιβάλλω ότι ένας ηλικιωμένος θα έχει τις αντοχές να επιβάλλει.
@harry86 καλώς όρισες!
Υπάρχουν πολλές έρευνες που παρουσιάζουν το πόσο ευεργετική είναι η παρουσία ενός κατοικίδιου σε ένα σπίτι ηλικιωμένων. Θα διαβάσουμε και θα ακούσουμε πως προσφέρει ηρεμία και χαλαρώνει, πως προσφέρει παρέα και διώχνει την αίσθηση της μοναξιάς και πως βοηθά τους ηλικιωμένους να συνεχίσουν να είναι ενεργοί και κοινωνικοί.
Όλα αυτά ίσως να είναι σωστά, μα σίγουρα δεν είναι ολόκληρη η εικόνα. Πολλές φορές βλέπουμε ηλικιωμένους ανθρώπους να βγάζουν βόλτα το ηλικιωμένο σκύλο τους ή να φροντίζουν το ηλικιωμένο κατοικίδιο τους.
Υπογράμμισα την λέξη "ηλικιωμένο" διότι κάνει και την μεγάλη διαφορά. Αυτοί οι δύο έχουν μεγαλώσει μαζί και γνωρίζουν ο ένας τον άλλο. Με κάποιο τρόπο έχουν προσαρμοστεί ο ένας στα ελαττώματα του άλλου και ξέρουν τι να περιμένουν. Με ένα νέο κουτάβι δεν θα είναι το ίδιο.
Επίσης, άλλο ένας ηλικιωμένος που είχε σκύλους στην ζωή του και άλλος ένας ηλικιωμένος που θα πάρει σκύλο για πρώτη φορά.
Οι περισσότεροι από μας καταλαβαίνουν πώς τα κατοικίδια ζώα φέρνουν χαρά στους ανθρώπους και γιατί είναι σημαντικά. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα χαριτωμένα κουτάβια και τους ηλικιωμένους που έχουν χάσει τα αγαπημένα τους πρόσωπα και έχουν χάσει επίσης την τακτική ανθρώπινη συντροφιά. Γνωρίζουμε, όμως εξίσου και πόσο μπελάς είναι ένα κουτάβι για τους πρώτους, πολλούς μήνες και πόσο μπορεί να συνεχίσει να είναι μπελάς και για τα επόμενα χρόνια, αν δεν μεγαλώσει σωστά.
Ο σκύλος δεν είναι μόνο χαρά, ξενοιασιά και χαλαρές στιγμές. Δεν είναι πάντα κάτι διασκεδαστικό και ευχάριστο.
Όταν ένα άτομο (ή ένα ζευγάρι) μεγαλύτερης ηλικίας ζει μόνο του και με την υγεία του να φθίνει, μπορεί να μην είναι σε θέση να φροντίσει επαρκώς για το σκυλάκι ή το γατάκι. Ακόμα και αν ο ηλικιωμένος μπορεί, ακόμα, να φροντίζει τον εαυτό του δεν πάει να πει πως έχει τα κουράγια να αντεπεξέλθει σε ένα ζωηρό και άμαθο κουτάβι.
Επισκέψεις στον κτηνίατρο για τα θέματα ρουτίνας ή για τη θεραπείες στις διάφορες ασθένειες. Καθημερινές βόλτες και πιο συχνές με ένα κουτάβι για να μάθει την τουαλέτα του. Καθημερινό καθάρισμα από κόπρανα και ούρα, αλλά και τρίχες ή άλλες βρωμιές που αναγκαστικά ο σκύλος φέρνει μαζί του. Καθημερινό τάισμα, προετοιμασία, πλύσιμο πιάτων, έξτρα σκυψίματα, πάνω-κάτω και πέρα-δώθε...
Να μην αρχίσουμε να μιλάμε για πιθανές ζημιές στο σπίτι...
Όσο θα μεγαλώνουν και οι δύο, σκύλος και ηλικιωμένοι, θα υποφέρουν από ακριβώς τα ίδια: αρθρίτιδα, πνευμονία, γρίπη, ζάχαρο, πίεση κλπ. Ποιος θα φροντίζει ποιον;
Ένας ευπαθής γέροντας με προβλήματα ισορροπίας μπορεί να μην είναι απολύτως ασφαλής με ένα σκυλί που του αρέσει να πηδάει, να τρέχει γύρω του, να είναι πάντα μέσα στα πόδια του και να αυξάνει τον κίνδυνο πτώσης.
Είναι κρίμα να πάρεις ένα σκυλάκι και μετά να καταλάβεις πως πρέπει να το δώσεις, για το καλό όλων. Θα έχεις προσφέρει μια απογοήτευση που κανείς δεν χρειάζεται.
Χωρίς, λοιπόν, να θέλω να "χαλάσω" την ιδέα και χωρίς να είμαι εντελώς αντίθετος, θα πρέπει να σκεφτείς πολλά πριν κινηθείς. Θα πρέπει να σκεφτούν και οι γονείς σου πολλά και να σκεφτούν 5, 10 και 15 χρόνια μπροστά. Να σκεφτείτε ασθένειες και φροντίδες, να σκεφτείτε μια διαφορετική καθημερινότητα... Να σκεφτείτε ακόμα και το οικονομικό, ιδιαίτερα αν η σύνταξη είναι μικρή.
Από εκεί και πέρα, προσωπικά θα κοιτούσα σε ενήλικο ζώο, με διαμορφωμένο χαρακτήρα. Ήρεμο, μικρό σε μέγεθος, που του αρέσει να κάθεται στην γωνιά του. Επίσης, θα ήμουν ανοιχτός και στην πιθανότητα απόκτησης ενός άλλου είδους κατοικίδιου. Ένα καναρίνι ή ένα απλό ενυδρείο που χρειάζεται λιγότερη φροντίδα και όχι καθημερινή. Προσφέρουν και αυτά το αίσθημα της συντροφιάς και είναι μια απασχόληση.
Ελπίζω να σε βοήθησα...
Υπάρχουν πολλές έρευνες που παρουσιάζουν το πόσο ευεργετική είναι η παρουσία ενός κατοικίδιου σε ένα σπίτι ηλικιωμένων. Θα διαβάσουμε και θα ακούσουμε πως προσφέρει ηρεμία και χαλαρώνει, πως προσφέρει παρέα και διώχνει την αίσθηση της μοναξιάς και πως βοηθά τους ηλικιωμένους να συνεχίσουν να είναι ενεργοί και κοινωνικοί.
Όλα αυτά ίσως να είναι σωστά, μα σίγουρα δεν είναι ολόκληρη η εικόνα. Πολλές φορές βλέπουμε ηλικιωμένους ανθρώπους να βγάζουν βόλτα το ηλικιωμένο σκύλο τους ή να φροντίζουν το ηλικιωμένο κατοικίδιο τους.
Υπογράμμισα την λέξη "ηλικιωμένο" διότι κάνει και την μεγάλη διαφορά. Αυτοί οι δύο έχουν μεγαλώσει μαζί και γνωρίζουν ο ένας τον άλλο. Με κάποιο τρόπο έχουν προσαρμοστεί ο ένας στα ελαττώματα του άλλου και ξέρουν τι να περιμένουν. Με ένα νέο κουτάβι δεν θα είναι το ίδιο.
Επίσης, άλλο ένας ηλικιωμένος που είχε σκύλους στην ζωή του και άλλος ένας ηλικιωμένος που θα πάρει σκύλο για πρώτη φορά.
Οι περισσότεροι από μας καταλαβαίνουν πώς τα κατοικίδια ζώα φέρνουν χαρά στους ανθρώπους και γιατί είναι σημαντικά. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα χαριτωμένα κουτάβια και τους ηλικιωμένους που έχουν χάσει τα αγαπημένα τους πρόσωπα και έχουν χάσει επίσης την τακτική ανθρώπινη συντροφιά. Γνωρίζουμε, όμως εξίσου και πόσο μπελάς είναι ένα κουτάβι για τους πρώτους, πολλούς μήνες και πόσο μπορεί να συνεχίσει να είναι μπελάς και για τα επόμενα χρόνια, αν δεν μεγαλώσει σωστά.
Ο σκύλος δεν είναι μόνο χαρά, ξενοιασιά και χαλαρές στιγμές. Δεν είναι πάντα κάτι διασκεδαστικό και ευχάριστο.
Όταν ένα άτομο (ή ένα ζευγάρι) μεγαλύτερης ηλικίας ζει μόνο του και με την υγεία του να φθίνει, μπορεί να μην είναι σε θέση να φροντίσει επαρκώς για το σκυλάκι ή το γατάκι. Ακόμα και αν ο ηλικιωμένος μπορεί, ακόμα, να φροντίζει τον εαυτό του δεν πάει να πει πως έχει τα κουράγια να αντεπεξέλθει σε ένα ζωηρό και άμαθο κουτάβι.
Επισκέψεις στον κτηνίατρο για τα θέματα ρουτίνας ή για τη θεραπείες στις διάφορες ασθένειες. Καθημερινές βόλτες και πιο συχνές με ένα κουτάβι για να μάθει την τουαλέτα του. Καθημερινό καθάρισμα από κόπρανα και ούρα, αλλά και τρίχες ή άλλες βρωμιές που αναγκαστικά ο σκύλος φέρνει μαζί του. Καθημερινό τάισμα, προετοιμασία, πλύσιμο πιάτων, έξτρα σκυψίματα, πάνω-κάτω και πέρα-δώθε...
Να μην αρχίσουμε να μιλάμε για πιθανές ζημιές στο σπίτι...
Όσο θα μεγαλώνουν και οι δύο, σκύλος και ηλικιωμένοι, θα υποφέρουν από ακριβώς τα ίδια: αρθρίτιδα, πνευμονία, γρίπη, ζάχαρο, πίεση κλπ. Ποιος θα φροντίζει ποιον;
Ένας ευπαθής γέροντας με προβλήματα ισορροπίας μπορεί να μην είναι απολύτως ασφαλής με ένα σκυλί που του αρέσει να πηδάει, να τρέχει γύρω του, να είναι πάντα μέσα στα πόδια του και να αυξάνει τον κίνδυνο πτώσης.
Είναι κρίμα να πάρεις ένα σκυλάκι και μετά να καταλάβεις πως πρέπει να το δώσεις, για το καλό όλων. Θα έχεις προσφέρει μια απογοήτευση που κανείς δεν χρειάζεται.
Χωρίς, λοιπόν, να θέλω να "χαλάσω" την ιδέα και χωρίς να είμαι εντελώς αντίθετος, θα πρέπει να σκεφτείς πολλά πριν κινηθείς. Θα πρέπει να σκεφτούν και οι γονείς σου πολλά και να σκεφτούν 5, 10 και 15 χρόνια μπροστά. Να σκεφτείτε ασθένειες και φροντίδες, να σκεφτείτε μια διαφορετική καθημερινότητα... Να σκεφτείτε ακόμα και το οικονομικό, ιδιαίτερα αν η σύνταξη είναι μικρή.
Από εκεί και πέρα, προσωπικά θα κοιτούσα σε ενήλικο ζώο, με διαμορφωμένο χαρακτήρα. Ήρεμο, μικρό σε μέγεθος, που του αρέσει να κάθεται στην γωνιά του. Επίσης, θα ήμουν ανοιχτός και στην πιθανότητα απόκτησης ενός άλλου είδους κατοικίδιου. Ένα καναρίνι ή ένα απλό ενυδρείο που χρειάζεται λιγότερη φροντίδα και όχι καθημερινή. Προσφέρουν και αυτά το αίσθημα της συντροφιάς και είναι μια απασχόληση.
Ελπίζω να σε βοήθησα...
