Uploaded with ImageShack.us
Η ιστορία που θα σας πω έχει πρωταγωνιστές τον σκύλο της φωτο και την θεία μου και συνέβη κάπου έξω από την θεσ/κη.
Η θεία μου για μια περίοδο της ζωής της , αρκετά μεγάλη, μάζευε αδέσποτα και επειδή είχε την τύχη να ζει σε ένα τεράστιο κτήμα είχε και την δυνατότητα να τα φροντίζει εκεί.
Γύρω στα 10 χρόνια πριν και ενώ είχε γύρω στα 10 σκυλιά θέλησε να αποκτήσει και ένα χάσκυ ...με τον λάθος τρόπο.
Πήγε σε ένα συνοικιακό πετ σοπ και επέλεξε ένα αρσενικό λευκό αγοράκι με γαλάζια μάτια και τον αγόρασε, χωρίς pedigree, 70000 δραχμές. Kαθαρόαιμος όπως θα δείτε στην φωτο δεν νομίζω να είναι, όχι μόνο επειδή δεν έχει πεντιγκρί αλλά νομίζω ότι φέρνει αρκετά και σε καναδέζικο λύκο, χωρίς να είμαι ειδικός.
Το κουτάβι μεγάλωσε με το παιδί της, με τον σύντροφό της και με την ίδια , κοιμόταν στο κρεβάτι της στη θέση του μαξιλαριού της και είχε και πολλές επαφές με τα υπόλοιπα σκυλιά της αγέλης.
Τώρα τι δυναμικές δημιουργούντε ανάμεσα σε τόσα σκυλιά, δεν είμαι σε θέση να ξέρω. Αλλά συνεχίζω..
Ένα απόγευμα 2-3 χρόνια πριν μια γάτα μπήκε στο κτήμα και ελεύθερος εκείνη την ώρα ήταν μόνο ο Ίαν , ο οποίος και δεν την είχε δει.
Η θεία μου, πιο κοντά από την γάτα από ότι ο σκύλος φώναξε κάτι σαν "ααμααν" και ειδοποιησε ουσιαστικά τον σκύλο για την ύπαρξη της γάτας, ο οποίος άρχισε να τρέχει προς το μέρος της. Για να τον σταματήσει τον άρπαξε από το κολλάρο του και εκείνος θυμωμένος γύρισε να την δαγκώσει, και με την δύναμη που το έκανε το κολλάρο έσπασε..Αντί όμως εκείνος να φύγει για να τρέξει προς την γάτα, στο μυαλό του μάλλον είχε κλειδώσει η θεία μου την οποία και άρπαξε από το άλλο χέρι. Ακολούθησε μάχη , η θεία μου είναι κοντούλα και αδύνατη παρόλα αυτά μπορώ να πω ότι αγωνίστηκε επαξίως για την ζωή της...Αφού άρπαξε το χέρι της έπειτα το στόμα του κατευθύνθηκε στο κεφάλι της και εκείνη πάνω στην απελπισία της προσπάθησε να αρπάξει την κάτω σιαγόνα του με αναμενόμενα δυσάρεστα αποτελέσματα για το χέρι της, εντωμεταξύ την ώρα της μάχης γλύστρησε στις λάσπες και έπεσε ανάσκελα, ο σκύλος επιτέθηκε ξανά στο χέρι της , πάνω από τον καρπό και ακούστηκε ο ήχος του κόκκαλου που σπάει..Άρχισε να ουρλιάζει απελπισμένα,ήταν μόνη της στο κτήμα, και του άρπαξε το κεφάλι με τα δυό της πόδια τα οποία δαγκώθηκαν εννοείται και αυτά...Όταν της έσπασε το χέρι και ένοιωσε ότι λυποθυμάει, ξαφνικά και απότομα όπως ξεκίνησε ο σκύλος την άφησε...
Και μπορείς να πεις ότι 10 λεπτά μετά είχε ξεχάσει και το γεγονός...Η θεία μου κατέληξε αιμόφυρτη στο νοσοκομείο αφού ειδοποίησε από το κινητό της όπου της έγιναν ράματα , γύψος στο χέρι κλπ, ειχε δαγκώματα ακόμα και στο πίσω μέρος του κεφαλιού της, και εκεί είπε ένα ψέμα :---) για το τι έγινε γιατί ντρεπόταν να πει ότι κόντεψε να την σκοτώσει ο σκύλος της...
Η κτηνιατρος συνέστησε κατευθείαν ευθανασία αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο, ο σκύλος ζει και βασιλεύει και μάλιστα δεν έχει επιτεθεί από τότε ...
¨Ολα αυτά τα χρόνια αναρωτιέμαι τι συνέβη και πέρασε ο σκύλος σε feral mode, ένας σκύλος σπιτίσιος που είχε μεγαλώσει μαζί τους από κουταβάκι. Πραγματικά ξέρω ότι δεν μπορεί κανείς να απαντήσει στο ερώτημα αυτό διότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία..που να ξέρει κανείς επ'ακριβώς τα λάθη που μπορεί κάποιος ιδιοκτήτης να κάνει ή ακόμη και την επιθετικότητα που στο dna του μπορεί να φέρει ο σκύλος..
Ο Ίαν πριν απο το συμβάν δεν ήταν επιθετικός,άρχισε όμως να αλλάζει ο χαρακτήρας του μετά από μια θεραπεία για διροφιλαρίωση που από ότι μου έχει πει η θεία μου πρέπει να είναι και επώδυνη.
Είχε κάνει κάποιες επιθέσεις , που δεν μπορούν να συγκριθούν βέβαια με αυτή που σας περιέγραψα, π.χ. μια μέρα η θεία μου πήγε να τον αγκαλιάσει όταν κοιμόταν και της αφαίρεσε μικρό κομμάτι από το μάγουλό της...μια άλλη φορά του πάτησε την ουρά κατά λάθος και την άρπαξε ελαφρά, και τέτοια ωραία...
Μια μέρα που το συζητούσα μαζί της μου είπε ότι ναι, σίγουρα εγώ φταίω για την επίθεση αλλα δεν νοείται για μένα ο σκύλος μου να επιχειρήσει να με σκοτώσει, και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω..