...και ενώ όλα πήγαιναν μια χαρά για την Δάφνη, κοινωνικοποίηση με ενήλικες, παιδιά και σκυλιά, έγινε το κακό και μάλιστα δύο φορές.
Η πρώτη: ενώ κάναμε την καθιερομένη μας βολτούλα και πλησιάζαμε ένα σπίτι με μαντρόσκυλο που συνήθιζε να μας γαβγίζει συνέχεια, δεμένο πάντα και με κλειστή την πόρτα, αυτή την φορά η πόρτα ορθάνοιχτη και το σκυλί έξω! Ένα τεράστιο Θηλυκό Ελληνικό Ποιμενικό τρέχει προς το μέρος μας και μας δείχνει δόντια (χέστηκα και εγώ, όχι μόνο η Δάφνη που ήταν τεσσάρων μηνών). Εγώ προσπάθησα να βγω μπροστά κουνώντας τον οδηγό μήπως και το τρομάξω αλλά αυτό τίποτα! Άρχισα να οπισθοχωρώ φοβισμένος με την Δάφνη "μαζεμένη" και αυτό βρήκε χώρο και την άρπαξε από από το πίσω πόδι ενώ εγώ της έδωσα κάνα - δυο κλωτσιές για να αφήσει το μωρό μου φωνάζοντας κιόλας. Τέλος πάντων βγήκε η ιδιοκτήτρια και τα μάζεψε λίγο τα πράγματα. (Το τι ακολούθησε με εμένα και αυτήν είναι μια άλλη ιστορία)
Μετά από αυτό το περιστατικό η Δάφνη στις δυο τρεις βολτίτσες επανήλθε πλήρως νομίζω, περνώντας και από το σημείο που πήρε μέρος το περιστατικό χωρίς πρόβλημα.
Η Δεύτερη: δυο εβδομάδες αργότερα βρίσκουμε ένα αδέσποτο και ως συνήθως η Δάφνη έκανε σαν παλαβή για παιχνίδι. Το καβαλούσε από εδώ, το μύριζε από εκεί αυτός τίποτα! Ένα όμορφο λευκό αρσενικό που έχει ένα απίστευτο άλμα και έχει γκαστρώσει όλα τα δεμένα μαντρόσκυλα στην περιοχή πηδώντας απλώς πάνω από τις μάντρες! Τον έχω τραβήξει και βίντεο γιατί δεν με πίστευαν στο χωριό όταν τους το είπα λες και τα σκυλάκια τους γκαστρώθηκαν με τον κρίνο (Παναγιά μου συγχώρα με, μέρα που είναι). Τέλος πάντων όπως είπα αυτός δεν έκανε απολύτως τίποτα. Δεν κούνησε ουρά αλλά δεν φάνηκε και καθόλου επιθετικός με την Δάφνη και την άφησα (ίσως λάθος μου). Σε κάποια φάση βλέπω ένα σκυλί να τρέχει προς το μέρος μας. (Λίγα λεπτά αργότερα, έμαθα πως την έλεγαν Ρόζή, ήταν ήμι δεσποζόμενο και ήταν αρκετά μεγάλη σε ηλικία.) Μαύρο, γύρω στα δεκαπέντε κιλά και εγώ βγήκα να πάρω θέση μπροστά από την Δάφνη να εμποδίσω πιθανή επίθεση και ακούω το μωρό μου να σκούζει! Ο λευκός αρσενικός άρχισε να την δαγκώνει! Τρελάθηκα!!! Αρχίζω να τον κλωτσάω να την αφήσει και άρχισε να την δαγκώνει και η Ρόζή! Βάζω τις φωνές (νομίζω δεν είμαι σίγουρος γι αυτό) και την παίρνω αγκαλιά την Δάφνη! Δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω!
Τέλος πάντων εδώ και τέσσερις μέρες δυσκολεύομαι πολύ στη βόλτα με την Δάφνη. Μόλις ακούσει γαύγισμα σταματάει και δεν το κουνάει ρούπι. Με δυο σκυλάκια μόνο ξεχνιέται λίγο και παίζει, αλλά στη βόλτα μόλις περνάμε έξω από σπίτια με σκυλιά φοβάται πολύ. Πήγαμε στα puppies park τα ίδια, πολύ φοβισμένη. Σήμερα αναγκάστηκα και την τράβηξα δυο τρεις φορές με το ζόρι γιατί είχε μουλαρώσει!
Μίλησα με τον εκπαιδευτή στο τηλέφωνο (πιθανόν σε κάποια παραλία θα τον πέτυχα) και μου είπε πως η Δάφνη είναι πολύ... ευαίσθητο σκυλί και θέλει προσοχή. Να μην την πιέσω και να την φέρνω σε επαφή με καλά σκυλάκια!
Τέλος πάντων πιθανόν να μην έχετε να μου προτείνετε κάτι άλλο και εσείς αλλά είμαι πολύ στεναχωρημένος με την όλη ιστορία και ήθελα να πω κάπου τον πόνο μου!
Ευχαριστώ._
Η πρώτη: ενώ κάναμε την καθιερομένη μας βολτούλα και πλησιάζαμε ένα σπίτι με μαντρόσκυλο που συνήθιζε να μας γαβγίζει συνέχεια, δεμένο πάντα και με κλειστή την πόρτα, αυτή την φορά η πόρτα ορθάνοιχτη και το σκυλί έξω!
Ένα τεράστιο Θηλυκό Ελληνικό Ποιμενικό τρέχει προς το μέρος μας και μας δείχνει δόντια (χέστηκα και εγώ, όχι μόνο η Δάφνη που ήταν τεσσάρων μηνών). Εγώ προσπάθησα να βγω μπροστά κουνώντας τον οδηγό μήπως και το τρομάξω αλλά αυτό τίποτα! Άρχισα να οπισθοχωρώ φοβισμένος με την Δάφνη "μαζεμένη" και αυτό βρήκε χώρο και την άρπαξε από από το πίσω πόδι ενώ εγώ της έδωσα κάνα - δυο κλωτσιές για να αφήσει το μωρό μου φωνάζοντας κιόλας. Τέλος πάντων βγήκε η ιδιοκτήτρια και τα μάζεψε λίγο τα πράγματα. (Το τι ακολούθησε με εμένα και αυτήν είναι μια άλλη ιστορία)Μετά από αυτό το περιστατικό η Δάφνη στις δυο τρεις βολτίτσες επανήλθε πλήρως νομίζω, περνώντας και από το σημείο που πήρε μέρος το περιστατικό χωρίς πρόβλημα.
Η Δεύτερη: δυο εβδομάδες αργότερα βρίσκουμε ένα αδέσποτο και ως συνήθως η Δάφνη έκανε σαν παλαβή για παιχνίδι. Το καβαλούσε από εδώ, το μύριζε από εκεί αυτός τίποτα! Ένα όμορφο λευκό αρσενικό που έχει ένα απίστευτο άλμα και έχει γκαστρώσει όλα τα δεμένα μαντρόσκυλα στην περιοχή πηδώντας απλώς πάνω από τις μάντρες! Τον έχω τραβήξει και βίντεο γιατί δεν με πίστευαν στο χωριό όταν τους το είπα λες και τα σκυλάκια τους γκαστρώθηκαν με τον κρίνο (Παναγιά μου συγχώρα με, μέρα που είναι). Τέλος πάντων όπως είπα αυτός δεν έκανε απολύτως τίποτα. Δεν κούνησε ουρά αλλά δεν φάνηκε και καθόλου επιθετικός με την Δάφνη και την άφησα (ίσως λάθος μου). Σε κάποια φάση βλέπω ένα σκυλί να τρέχει προς το μέρος μας. (Λίγα λεπτά αργότερα, έμαθα πως την έλεγαν Ρόζή, ήταν ήμι δεσποζόμενο και ήταν αρκετά μεγάλη σε ηλικία.) Μαύρο, γύρω στα δεκαπέντε κιλά και εγώ βγήκα να πάρω θέση μπροστά από την Δάφνη να εμποδίσω πιθανή επίθεση και ακούω το μωρό μου να σκούζει! Ο λευκός αρσενικός άρχισε να την δαγκώνει! Τρελάθηκα!!! Αρχίζω να τον κλωτσάω να την αφήσει και άρχισε να την δαγκώνει και η Ρόζή! Βάζω τις φωνές (νομίζω δεν είμαι σίγουρος γι αυτό) και την παίρνω αγκαλιά την Δάφνη! Δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω!
Τέλος πάντων εδώ και τέσσερις μέρες δυσκολεύομαι πολύ στη βόλτα με την Δάφνη. Μόλις ακούσει γαύγισμα σταματάει και δεν το κουνάει ρούπι. Με δυο σκυλάκια μόνο ξεχνιέται λίγο και παίζει, αλλά στη βόλτα μόλις περνάμε έξω από σπίτια με σκυλιά φοβάται πολύ. Πήγαμε στα puppies park τα ίδια, πολύ φοβισμένη. Σήμερα αναγκάστηκα και την τράβηξα δυο τρεις φορές με το ζόρι γιατί είχε μουλαρώσει!
Μίλησα με τον εκπαιδευτή στο τηλέφωνο (πιθανόν σε κάποια παραλία θα τον πέτυχα) και μου είπε πως η Δάφνη είναι πολύ... ευαίσθητο σκυλί και θέλει προσοχή. Να μην την πιέσω και να την φέρνω σε επαφή με καλά σκυλάκια!
Τέλος πάντων πιθανόν να μην έχετε να μου προτείνετε κάτι άλλο και εσείς αλλά είμαι πολύ στεναχωρημένος με την όλη ιστορία και ήθελα να πω κάπου τον πόνο μου!
Ευχαριστώ._
