Ελληνικός ποιμενικός πληροφοριες
- Thread starter claus
- Ημερομηνία δημιουργίας
Καλησπέρα και καλώς ήρθες.
Δες λίγο εδώ:http://www.koe.gr/ellinikesfiles_elpimenikos.htm
Αυτό για αρχή.
Στη συμπεριφορά είναι σκύλος με δική του κρίση ανεξάρτητος και επιφυλακτικός με τους ξένους. Είναι και πολλά άλλα που θα τα μάθεις σιγά σιγά
.
Δες λίγο εδώ:http://www.koe.gr/ellinikesfiles_elpimenikos.htm
Αυτό για αρχή.
Στη συμπεριφορά είναι σκύλος με δική του κρίση ανεξάρτητος και επιφυλακτικός με τους ξένους. Είναι και πολλά άλλα που θα τα μάθεις σιγά σιγά
.
Last edited:
Ο ανεξάρτητος χαρακτήρας δεν είναι σωστό να θεωρείτε ιδιοτροπία. Είναι ένα χαρακτηριστικό της φυλής απαραίτητο για την εργασία που πρέπει να κάνει ένας ποιμενικός και αυτό γιατί θα κλιθεί πάνω στην εργασία να πάρει πρωτοβουλία για να προστατέψει το κοπάδι . Σίγουρα χρειάζονται ιδιαίτερο χειρισμό από τους ιδιοκτήτες τους που προϋποθέτει σεβασμό αλλά και πυγμή.
Θα τον πάρει τζάμπα αλλά όποιος σκέφτεται τα χρήματα ίσως είναι προτιμότερο να μην παίρνει κανένα ζώο. Τα ζώα είναι πολυέξοδο χόμπυ.
εχω σκοπο να δαπανησω αυτα τα χρηματα για τις αναγκες του αλλα αμα πιστευετε οτι δεν πρεπει να παρω επειδη σκεφτομαι τα χρηματα ας παρω εωα δεσποτακι
φιλικα παντα...Δεν μας λες ποιοι είναι "εκείνοι"??? Αυτοί που έχουν τη σκύλα που γέννησε ή οι γείτονες???? όπως και να έχει καλύτερα σκέψου πολύ σοβαρά την όποια κίνηση κάνεις τελικά.
Να το σκεφτείς πολύ και προσεκτικά. Ο Ε/Π είναι μεν μεγάλος αλλά παιχνιδιάρης δεν είναι. Ήρεμο και χαρούμενο είναι το Μπομπτέϊλ αλλά εφ' όσον δε θέλεις να δαπανήσεις χρήματα για την αγορά είναι ασύμφορο να σε φουσκώσω με ένα σκύλο που μπορεί να είναι ο ιδανικός γι' αυτό που φαντάζεσαι αλλά όπως και κάθε άλλο τσοπανόσκυλο χρειάζεται έμπειρο χειρισμό.
Επέτρεψε μου να βγω λίγο οφ τόπικ και να σου πω μια προσωπική μου ιστορία. Ας πούμε πριν δεκαπέντε και βάλε χρόνια ήθελα απεγνωσμένα και μάζευα χρήματα να αγοράσω ένα ''ουάουα''. Για κάποια περίοδο ήταν πολύ σπάνιο και είχαν ελάχιστα μαγαζιά. Επειδή ήθελα πάρα πολύ αυτό το πετάλι, τελικά οδηγήθηκα στην αγορά μιας πεταλιέρας που ο πωλητής με διαβεβαίωσε ότι μέσα στους δεκάδες ήχους είχε και αυτόν. Καταχρεώθηκα για να την αγοράσω και τελικά ο υποτιθέμενος ήχος θύμιζε όμποε. Σοκ, πανικός, στενοχώρια, σύγχιση. Και ήταν και δύσκολο να δώσεις μεταχειρισμένη πεταλιέρα τότε. Αρκετό καιρό μετά, έκανα βόλτα με την παρέα μου στο παλιό λιμάνι. Εκεί πρόσεξα ένα μαγαζάκι που δεν το ήξερα καν. Μπήκα για πλάκα μέσα, οι φίλοι μου κοιτάγανε πένες και ένα μπράτσο πολύ ειδικό με λοκ στον πάνω καβαλάρη (πολύ περίεργο να το βρεις σε ένα συνοικιακό μαγαζί) κι ενώ χάζευα κάτι αφίσες, το βλέπω μπροστά μου, αυτό που ήθελα το αυθεντικό ''ουάουα''. Ρώτησα από περιέργεια πόσο είχε. Είχε μόλις δέκα χιλιάδες λιγότερα. Και τον δοκίμασα τότε σε μια κιθάρα και ήταν ο πραγματικός. Με δουλειές από 'δω κι από 'κει μάζεψα τα χρήματα και πήγα και το πήρα. Η πεταλιέρα πεταμένη και σκονισμένη σε μια γωνιά. Ούτε που με ενδιέφερε τότε, την παραγκώνισα γιατί δεν ήταν αυτό που ήθελα κι ας ήταν η αρχική μου επιλογή επειδή δε μπορούσα να περιμένω.
Σε είχα ρωτήσει και σε άλλο νήμα και δεν μου απάντησες. Γιατί σώνει και καλά μεγαλόσωμο σκύλο; Αυτό που ψάχνεις υπάρχει και σχεδόν ανέξοδα: το Κοκόνι. Αλλά δε θα πρέπει να συμβιβαστείς με το μικρό του μέγεθος, αλλά να το αγαπήσεις γι' αυτό που είναι όπως κι εκείνο θα είναι μαζί σου και τις μέρες που θα παίζεις μαζί του στην αυλή και τις νύχτες που θα κλαις για μια κοπέλα.
Σου εύχομαι την καλύτερη δυνατή επιλογή με σύνεση και χωρίς βιάση.
προσεχε αν ειναι ο πρωτος σου σκυλος,ειναι σα να μην εχεις διπλωμα και να πας να πιλοταρεις....δεν ξερεις ποτε θα βγαλει το ενστικτο του φυλακα και με ποιον τροπο,ακομα και μετα απο δυο η τρια χρονια μπορει να γινει επικυνδυνος....σιγουρα οχι στον αρχηγο του,(αν εχεις καταφερει να γινεις)αλλα σιγουρα προσ αλλους..
