(συνέχεια)
Άνθρωποι που πυροβόλησαν σε σχολεία έχουν κοινό το βίαιο παρελθόν
• Απρίλιος 1999/Littleton, Colorado. Οι Eric Harris και Dylan Klebold πυροβόλησαν και σκότωσαν 12 συμμαθητές τους και ένα δάσκαλο και τραυμάτισαν περισσότερους από 20 άλλους. Και οι δυο έφηβοι καυχιόνταν, βάσει αναφορών, ότι ακρωτηρίαζαν ζώα.
• Μάιος 1998/Springfield, Oregon. Ο Kip Kinkel, 15 ετών, σκότωσε τους γονείς του και άνοιξε πυρ στην καφετέρια του σχολείου του, σκοτώνοντας 2 άτομα και τραυματίζοντας άλλα 22. Είχε ιστορικά κακοποίησης και βασα-νισμού ζώων, ενώ καυχιόταν ότι είχε ανατινάξει μια αγελάδα και είχε σκοτώσει γάτες, και σκίουρος βάζοντας βεγγαλικά στο στόμα τους.
• Μάρτιος 1998/Jonesboro, Ark. Οι Mitchell Johnson, 13 ετών και Andrew Golden, 11 ετών, τράβηξαν το συναγερμό φωτιάς στο σχολείο τους και έπειτα, πυροβόλησαν και σκότωσαν 4 συμμαθητές και ένα δάσκαλο. Ο Golden αναφέρθηκε ότι σκότωνε σκυλιά «συνέχεια με όπλο».
• Δεκέμβριος 1997/West Paducah, Ky. O Michael Carneal, 14 ετών, πυροβόλησε και σκότωσε 3 μαθητές κατά τη διάρκεια της προσευχής που κάνανε στο σχολείο. Είχαν ακούσει τον Carneal να μιλάει και να λέει ότι είχε πετάξει μια γάτα στη φωτιά.
• Οκτώβριος 1997/Pearl, Miss. O Luke Woodham, 16 ετών, πυροβόλησε και σκότωσε δυο συμμαθητές του και τραυμάτισε εφτά άλλους ενώ πριν είχε μαχαιρώσει και σκοτώσει τη μητέρα του. Το ημερολόγιο του Woodham αποκάλυψε ότι, σε μια στιγμή «πραγματικής ομορφιάς», αυτός κι ένας φίλος του είχαν δείρει, κάψει και βασανίσει τον ίδιο τον σκύλο του, τον Sparkle, μέχρι θανάτου.
Η βία προς τα ζώα και η βία μέσα στην οικογένεια
Ερευνητές έχουν βρει ότι ο πρώτος στόχος κάποιου που κακοποιεί και χτυπάει ανθρώπους είναι συχνά ένα ζώο που ζει μέσα στο σπίτι, και ο δεύτερος στόχος η σύζυγος ή το παιδί του. Συχνά, οι κακοποιητές μπορούν να ελέγχουν τα θύματά τους, όπως η σύζυγος, με το να απειλούν, να βασανίζουν και/ή να σκοτώνουν τα ζώα του θύματος.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Βία Κατά των Γυναικών (Violence Against Women) το Φεβρουάριο του 2000 βρήκε ότι από 111 γυναίκες που τις χτυπούσαν και βρίσκονταν σε καταφύγια μαζί με τα ζώα συντροφιάς τους στη Νότια Καρολίνα, σχεδόν οι μισές δήλωσαν ότι οι τωρινοί ή πρώην σύντροφοί τους άντρες είχαν απειλήσει ή κακοποιήσει τα ζώα τους.
Το 1995 μια μελέτη γυναικών που ζούσαν σε καταφύγια του Wisconsin εξαιτίας της κακοποίησης που δέχονταν στο σπίτι τους, βρήκε ότι 80% των κακοποιητών ήταν βίαιοι προς τα ζώα τους.
Το 1997 μια μελέτη ανακάλυψε ότι εργαζόμενοι στο 85% των μεγαλύτερων καταφυγίων για γυναίκες σε 48 πολιτείες των ΗΠΑ είχαν ακούσει αναφορές από γυναίκες για περιστατικά κακοποίησης του ζώου τους.
Μια μελέτη που συγκρίνει 101 γυναίκες που ζούσαν με ζώα σε πέντε καταφύγια της Γιούτα, με 120 γυναίκες που ζούσαν με ζώα και δεν βίωναν βία στο σπίτι τους, αποκάλυψε μια τουλάχιστον 50% διαφορά στα περιστατικά αναφοράς κακοποίησης ζώων στο σπίτι.
Βίαιοι προς τα Ζώα, Βίαιοι προς τα Παιδιά
Επειδή η βία στο σπίτι κατευθύνεται προς τους αδύναμους, η κακοποίηση των ζώων και η κακοποίηση των παιδιών συχνά συμβαδίζουν. Γονείς που αμελούν την ανάγκη ενός ζώου για σωστή φροντίδα ή που κακοποιούν ζώα, μπορεί επίσης, να κακοποιούν ή να παραμελούν τα ίδια τους τα παιδιά.
Ενώ η κακοποίηση των ζώων αποτελεί ένα σημαντικό σημάδι κακοποίησης των παιδιών, ο γονιός δεν είναι πάντα αυτός που βλάπτει το ζώο. Τα παιδιά που κακοποιούν ζώα μπορεί να επαναλαμβάνουν ένα μάθημα που έμαθαν στο σπίτι τους – όπως ακριβώς και οι γονείς, τα παιδιά αντιδρούν στο θυμό ή τη σύγχυση, με βία. Η βία τους κατευθύνεται στο μοναδικό πλάσμα μέσα στην οικογένεια που είναι πιο ευάλωτο από τα ίδια: ένα ζώο. Κάποιος ειδικός λέει, «Τα παιδιά σε βίαια σπίτια χαρακτηρίζονται από….συχνή συμμετοχή σε ξυλοδαρμό αυτού που βρίσκεται κάτω από αυτά σε ιεραρχία», όπου μπορεί να σακατέψουν ή να σκοτώσουν ένα ζώο. Πραγματικά, η οικιακή βία είναι το πιο κοινό υπόβαθρο για την βία προς τα ζώα στην παιδική ηλικία.
Στο 88% 57 οικογενειών στο Νιου Τζέρσευ που δέχτηκαν περίθαλψη για παιδική κακοποίηση, τα ζώα του σπιτιού είχαν κακοποιηθεί. Μια μελέτη του Frank Ascione του Κρατικού Πανεπιστημίου της Γιούτα, που δεν δημοσιεύτηκε, ανακάλυψε ένα ισχυρό πρότυπο που δήλωνε ότι τα θύματα παιδικής κακοποίησης είναι πιο πιθανό να βλάψουν ζώα. Ο Ascione βρήκε ότι 25,5% παιδιών που είχαν υποστεί σωματική κακοποίηση ήταν βίαια προς τα ζώα, 13,2% παιδιών που είχαν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση ήταν βίαια προς τα ζώα, 34% παιδιών που είχαν υποστεί και σεξουαλική και σωματική κακοποίηση ήταν βίαια προς τα ζώα, ενώ μόλις 4,7% μη κακοποιημένων παιδιών ήταν βίαια προς τα ζώα.
Η κακοποίηση των ζώων συχνά ανακαλύπτεται νωρίτερα από ότι η κακοποίηση στην οικογένεια ή στο παιδί επειδή συχνά συμβαίνει σε κοινή θέα. Ενώ κρύβουν την δική τους κακοποίηση, τα ανθρώπινα θύμα μπορεί να μιλήσουν ανοιχτά για την κακοποίηση των ζώων ή την παραμέληση που συμβαίνει στην οικογένεια. Καθώς οι νόμοι που διέπουν την έρευνα και την παρέμβαση στις περιπτώσεις κακοποίησης ζώων και κακοποίησης παιδιών, διαφέρουν, στις ΗΠΑ οι παράγοντες των αρχών ελέγχου των ζώων μπορούν συχνά να μπαίνουν στα σπίτια όταν οι κοινωνικοί λειτουργοί δεν μπορούν. Με συνεργασία μεταξύ τους και με διασταύρωση των αναφορών τους, αυτές οι αρχές μπορούν να βοηθήσουν η μια την άλλη αποκτώντας πληροφορίες σχετικά με πιθανή παραμέληση και κακοποίηση.
Έρευνες έχουν βρει ότι μέχρι και 40% των γυναικών έχουν καθυστερήσει να αναζητήσουν ασφάλεια από τους κακοποιητές τους μέχρι και για 2 μήνες εξαιτίας της ανησυχίας τους για τα ζώα-συντρόφους τους , γεγονός που έχει οδηγήσει στη συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας και των κρατικών υπηρεσιών για την ανάπτυξη προγραμμάτων για την παροχή «θετής» φροντίδας για αυτά τα ζώα.
Αυτοί που χτυπάνε άλλους επεκτείνονται και σε άλλα είδη
• Ο Leonard Kritz στο Wisconsin έκτισε ποινή γιατί έκοψε τα κεφάλια τριών παπαγάλων κοκατίλ, ενός τσιντσιλά, ενός πύθωνα, ενός βόα και ενός άλλου φιδιού, μόλις η γυναίκα του του είπε ότι είχε κάνει έκτρωση. Ο Kritz χρησιμο-ποίησε μια ξιφολόγχη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να αποκεφαλίσει τα ζώα και ισχυρίστηκε ότι το έκανε για να «μάθει στη γυναίκα του την ιερότητα της ζωής».
• Επί 13 χρόνια, ο σύζυγος της Sandra Ruotolo από την Pennsylvania τη χτυπούσε. Την τελευταία φορά, έκανε ένα διάλειμμα ενώ τη χτυπούσε με το καλώδιο μιας ηλεκτρικής σκούπας και έριξε γροθιά στο σκύλο της, προειδο-ποιώντας τη γυναίκα του ότι αν τον εγκατέλειπε, θα την έβρισκε και θα έκοβε το λαιμό των τεσσάρων σκυλιών της μπροστά της. Η Ruotolo σκέφτηκε να αυτοκτονήσει, όμως, κοίταξε τον σκύλο της και σκέφτηκε, «Αν πεθάνω, Ντάτσες, τι πρόκειται να συμβεί σε σένα;» και πυροβόλησε και σκότωσε τον άντρα της.
• Αφότου η Melissa Davis από το Ocala, Fla., μετακόμισε σε μια φίλη της επειδή ο άντρας της την χτυπούσε συνέχεια, αυτός την βρήκε και απείλησε να σκοτώσει τα σκυλιά της αν δεν πήγαινε πίσω στο σπίτι τους. Η Davis αρνήθηκε και αργότερα την ίδια μέρα, ο άντρας της της «δώρισε» το κεφάλι του 4 μηνών κουταβιού της.
• Προτού ο Javan M. McBurrows από την Pennsylvania κατηγορηθεί για τον ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου ενός τετράχρονου αγοριού, είχε κριθεί ένοχος δυο περιστατικών βίας προς ζώα για την κακομεταχείριση δυο σκυλιών και καταδικαστεί για τον πνιγμό της γυναίκας του, η οποία κατέθεσε ότι ο McBurrows είχε χτυπήσει και τα 8 παιδιά που ζούσαν στο σπίτι τους. Στο πίσω μέρος του σπιτιού, η αστυνομία βρήκε έναν παραμελημένο σκύλο που ήταν περιορισμένος σε ένα κλουβί, υποσιτισμένος και γεμάτος πληγές.
• Ο Guillermo Lerma από το Edinburgh, Texas, που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης γιατί σκότωσε τη 2 χρονών κόρη της φιλενάδας του, αποκεφάλισε ένα ζωντανό κουτάβι μπροστά στα παιδιά μιας άλλης φιλενάδας του, προειδοποιώντας ότι θα αποκεφάλιζε και τα παιδιά επίσης, αν το έλεγαν στη μητέρα τους.
• Η Rebecca M. Byrd από το Brunswick, Maine, κατηγορήθηκε για τον ξυλοδαρμό των 2 παιδιών της, για το σπάσιμο 9 κοκάλων στο σώμα της 4 μηνών κόρης της, και γιατί γρονθοκόπησε το κεφάλι του γιου της. Λίγο πριν την σύλληψή της για αυτά τα εγκλήματα, ο σκύλος της Byrd βρέθηκε νεκρός δεμένος σε μια αλυσίδα που ήταν δεμένη σε μια δεξαμενή πετρελαίου, ο οποίος είχε αφεθεί να πεθάνει από πείνα χωρίς καμία προστασία από τις καιρικές συνθήκες.
Επιμέλεια: Κατερίνα Χατζηγιάννη - Θετική εκπαιδεύτρια