Στο ότι χρησιμοποιούμε άπειρες τούρκικες λέξεις, φαντάζομαι. Με τέτοια παράλληλη και κοινή ιστορία που έχουμε με τους Τούρκους αναρωτιέμαι πως θα μπορούσε να το αποδείξει αυτό ο κυριούλης.
ζαγάρι το (ουσιαστικό) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :‹ αραβ. cakar = λαγωνικό]
- κυνηγετικό σκυλί
- οικόσιτο ζώο
- (μτφ.) άνθρωπος τιποτένιος, μηδαμινός: "κατάντησε ένα ζαγάρι με τις παρέες που κάνει".
Δεν ήξερα καν ότι ζαγάρι είναι το σκυλί. Το ξερα μόνο ως βρισιά. Και από σκυλί τελικά άρχισε να σημαίνει και τιποτένιος. Νομίζω ότι αυτό λέει πολλά για την εικόνα που είχαν για τα σκυλιά στο παρελθόν.