Σήμερα, όπως κάθε Κυριακή, κάναμε την βολτίτσα στο κέντρο της πόλης με τα πόδια.
Αν κ έχει αρκετό κρύο, αποφασίσαμε με τον Κώστα να απολαύσουμε τη 'μεταμόρφωση' της φύσης (από την πράσινη, στην κίτρινη φορεσιά) κ ακολουθήσαμε μονοπάτια στο δάσος, μαζί με τη μικρή φυσικά.
Φτάνοντας στο κέντρο, κάτω από τη γέφυρα που περνάει το ποτάμι κ ενώνει το κέντρο με την υπόλοιπη περιοχή, παρατήρησα ένα τετράποδο να περιπλανιέται. Μου έκανε εντύπωση γιατί το είδα να περπατάει μόνο του κ έψαχνα να βρω κάποιον πιο πίσω ή μπροστά που να τον περιμένει. Τίποτα.
Έτσι κατεβήκαμε με τον Κώστα κάτω για να βεβαιωθούμε.
Ο σκύλος ήταν πράγματι μόνος του.
Κ τί κούκλος... Κάτι μάτια... Αχχ...
χμ ναι, τέσπα... λοιπόν, ο κούκλος είχε πεντακάθαρα δόντια κ νύχια, σωστό βάρος κ δεν φορούσε καν περιλαίμιο.
Έτσι, αποφασίσαμε να μοιραστούν το λουρί της λώρα, μέχρι να επικοινωνήσουμε με το καταφύγιο της περιοχής ή να γυρίσουμε ξανά σπίτι κ να τον πάμε εμείς εκεί.
Ρωτώντας δύο περαστικούς στο κέντρο, για το τί πρέπει να κάνουμε, ένας εκ των δύο τηλ. στην αστυνομία κ ύστερα έψαξε το τηλ. του Tierheim κ ενημέρωσε σχετικά με το περιστατικό.
Τελικά, μάς είπαν ότι θα ερχόντουσαν αυτοί να παραλάβουν τον σκύλο κ όχι από προχθές έχει γίνει δήλωση ότι έχει χαθεί ένα χασκοειδές στην περιοχή (έχει πάρα πολλά δάση κ ερημιές εδώ, ήταν τύχη που βρέθηκε ο σκύλος κοντά στο κέντρο).
Μετά από μισή ώρα ήρθε ο κυριούλης από το καταφύγιο κ παρέλαβε τον σκύλο, τον οποίο ομολογώ ότι αποχωριστήκαμε με βαριά καρδιά με τον Κώστα. Ήταν πολύ καλός, ήσυχος, αγάπησε τη Λώρα (η λώρα, λόγω ζήλιας, δυσκολεύτηκε λίγο -της χρειάστηκαν 4 λεπτά) κ γενικά μάς κέρδισε αμέσως το πανέμορφο πλάσμα.
Εκτός από τις φωτο, ήθελα απλά να επισημάνω τη δράση του καταφυγίου, η οποία ήταν άμεση κ μπράβο τους (όπως μπράβο κ στους ενημερωμένους Γερμανούς πολίτες!!).
Ο μικρός σήμερα θα είναι πίσω στην οικογένειά του κ αν τελικά δεν ήταν το συγκεκριμένο σκυλί που είχε χαθεί, θα τσεκαριστεί για τσιπ για την εύρεση του ιδιοκτήτη κ αν δεν βγάλουν άκρη κ από εκεί, θα μπουν φωτο κ αγγελία στην τοπική εφημερίδα της πόλης.
Μας λείπει ο μούργος....
(ναι-ναι δεν δένομαι καθόλου...!! )
Αν κ έχει αρκετό κρύο, αποφασίσαμε με τον Κώστα να απολαύσουμε τη 'μεταμόρφωση' της φύσης (από την πράσινη, στην κίτρινη φορεσιά) κ ακολουθήσαμε μονοπάτια στο δάσος, μαζί με τη μικρή φυσικά.
Φτάνοντας στο κέντρο, κάτω από τη γέφυρα που περνάει το ποτάμι κ ενώνει το κέντρο με την υπόλοιπη περιοχή, παρατήρησα ένα τετράποδο να περιπλανιέται. Μου έκανε εντύπωση γιατί το είδα να περπατάει μόνο του κ έψαχνα να βρω κάποιον πιο πίσω ή μπροστά που να τον περιμένει. Τίποτα.
Έτσι κατεβήκαμε με τον Κώστα κάτω για να βεβαιωθούμε.
Ο σκύλος ήταν πράγματι μόνος του.
Κ τί κούκλος... Κάτι μάτια... Αχχ...
χμ ναι, τέσπα...
λοιπόν, ο κούκλος είχε πεντακάθαρα δόντια κ νύχια, σωστό βάρος κ δεν φορούσε καν περιλαίμιο.Έτσι, αποφασίσαμε να μοιραστούν το λουρί της λώρα, μέχρι να επικοινωνήσουμε με το καταφύγιο της περιοχής ή να γυρίσουμε ξανά σπίτι κ να τον πάμε εμείς εκεί.
Ρωτώντας δύο περαστικούς στο κέντρο, για το τί πρέπει να κάνουμε, ένας εκ των δύο τηλ. στην αστυνομία κ ύστερα έψαξε το τηλ. του Tierheim κ ενημέρωσε σχετικά με το περιστατικό.
Τελικά, μάς είπαν ότι θα ερχόντουσαν αυτοί να παραλάβουν τον σκύλο κ όχι από προχθές έχει γίνει δήλωση ότι έχει χαθεί ένα χασκοειδές στην περιοχή (έχει πάρα πολλά δάση κ ερημιές εδώ, ήταν τύχη που βρέθηκε ο σκύλος κοντά στο κέντρο).
Μετά από μισή ώρα ήρθε ο κυριούλης από το καταφύγιο κ παρέλαβε τον σκύλο, τον οποίο ομολογώ ότι αποχωριστήκαμε με βαριά καρδιά με τον Κώστα. Ήταν πολύ καλός, ήσυχος, αγάπησε τη Λώρα (η λώρα, λόγω ζήλιας, δυσκολεύτηκε λίγο -της χρειάστηκαν 4 λεπτά
) κ γενικά μάς κέρδισε αμέσως το πανέμορφο πλάσμα.Εκτός από τις φωτο, ήθελα απλά να επισημάνω τη δράση του καταφυγίου, η οποία ήταν άμεση κ μπράβο τους (όπως μπράβο κ στους ενημερωμένους Γερμανούς πολίτες!!).
Ο μικρός σήμερα θα είναι πίσω στην οικογένειά του κ αν τελικά δεν ήταν το συγκεκριμένο σκυλί που είχε χαθεί, θα τσεκαριστεί για τσιπ για την εύρεση του ιδιοκτήτη κ αν δεν βγάλουν άκρη κ από εκεί, θα μπουν φωτο κ αγγελία στην τοπική εφημερίδα της πόλης.
Μας λείπει ο μούργος....
(ναι-ναι δεν δένομαι καθόλου...!! )
Last edited:
