Όχι, κι αυτά λειτουργούν αμφίδρομα και το ξέρω από πείρα. Όταν έπεσε ο τυφώνας Κατρίνα, πλημμύρισε η Νέα Ορλεάνη και αδειάσανε όλη την πόλη. Μας επιτράπηκε να γυρίσουμε κατά τα Χριστούγεννα, τέσσερεις μήνες μετά και αποφάσισα αντί να κάτσω να στεναχωριέμαι στην ΝΟΛΑ, να πάω για Χριστούγεννα σε κάτι φίλες μου που με καλέσανε στη Φλόριντα. Ε, εγκλωβίστηκα δυο μέρες πριν τα Χριστούγεννα στην ανατολική πλευρά της ΝΟΛΑ, όπου είχε μεν στρατιωτικό νόμο, την είχαν όμως αποκλείσει και είχε ένα σωρό συμμορίες που λεηλατούσανε σπίτια. Μιλάμε τώρα Νεκρόπολη!! Ο λόγος που εγκλωβίστηκα ήταν ότι δεν είχε βενζίνη πουθενά στην πόλη και έτσι ξεκίνησα προς Φλόριντα, δηλαδή ανατολικά, ελπίζοντας ότι το GPS του αυτοκινήτου μου με οδηγούσε σωστά σε βενζινάδικο. Ε, όλα τα βενζινάδικα ήταν εγκαταλελειμένα και κατεστρεμένα, οπότε έμεινα από βενζίνη στην ερημιά!! Μιλάμε τώρα για εποχές που δεν είχα το Μουφ, πριν από περίπου επτά χρόνια! Παίρνω τηλέφωνο την ΑΑΑ (την αντίστοιχη ΕΛΠΑ) να τους πω να μου στείλουν βενζίνη και μου είπανε ότι δεν έχει βενζίνη παρά μόνο σε ένα μέρος πολύ μακρυά. Επίσης μου είπανε να μείνω στο αυτοκίνητο και ότι στέλνουν περιπολικό να με φυλάει διότι φοβούνται για τη ζωή μου! Εγώ τώρα να μην έχω ιδέα πού ήμουνα ακριβώς, αλλά μου είπανε ότι είχα το GPS και με είχανε εντοπίσει έτσι. Μου ζητήσανε δε να αφήσω ανοιχτή τη μηχανή ώστε να με βρούνε και έτσι ήρθε το περιπολικό, το οποίο με φύλαγε για μια ώρα μέχρι που ήρθε ο γερανός και μάζεψε το αυτοκίνητο και μένα και με αστυνομική συνοδία μας έφερε στο εναπομείναν βενζινάδικο. Εκεί έβαλα βενζίνη και η αστυνομία μου προγραμμάτισε το GPS, η ΑΑΑ συνέχισε να με παρακολουθεί και μου δώσανε καινούριο δρομολόγιο, το οποίο θα με έβγαζε κάπου στην Αλαμπάμα σε βενζινάδικο. Μόλις έφτασα, με πήρε η ΑΑΑ να μου πει ότι βλέπουνε ότι έφτασα αισίως και καλό μου ταξίδι στη Φλόριντα και άλλη φορά να ρίχνω κανα τηλέφωνο πρώτα.
Τα ίδια περίπου γίνανε και όταν πριν από έξι χρόνια αποφάσισα να πάω βλακωδώς για βόλτα στο Gran Canyon μέσω Νέου Μεξικού, πάλι κατά τα Χριστούγεννα! Έπεσε τρομερό χιόνι, χωρίστηκε η χώρα στα δυο, σταματήσανε ΟΛΕΣ οι συγκοινωνίες και εγκλωβίστηκα σε μια μικρή πόλη με πολλή μεν βενζίνη, αλλά με επείγουσα δουλειά (συνέδριο) στο Σαν Ντιέγκο. Τελικά έπεισα την αστυνομία και την ΑΑΑ να με αφήσουν να πάρω έναν τρελλό δρόμο νότια, μέσα από την έρημο και μου είπαν ότι πρώτον είμαι για δέσιμο και δεύτερον ΟΚ, αλλά θα παρακολουθούν το GPS για την περίπτωση που καταλήξω σε κανα χαντάκι. Έτσι πήγα, από πίσω αποφάσισε να με ακολουθήσει κορδόνι άλλων τρελλών με αυτοκίνητα και τη βγάλαμε σαν καραβάνι αυτοκινήτων μέσα σε μια έρημο με πάγους και σταλακτίτες, δεκαοκτάτροχα εγκλωβισμένα στα εκ δεξιών και εξ αριστερών χαντάκια, κάνοντας 2 χιλιόμετρα την ώρα και να μη δουλεύει και το κινητό κανενός παρά μόνον το GPS!!