Κατουριεται αμέσως. Με το που μπει ξένος στο Σπιτι κατουραει απ τη χαρά της . Με το που ξυπνήσουμε το πρωί και της μιλήσουμε κατουραει. Το είχε απ την αρχή αλλά ήλπιζα ότι θα το κόψει. Αυτή όσο παει και το χειροτερεύει! Δεν ξέρω τι να κάνω πλέον. Και δε νομίζω να είναι λόγω κυστης. Και να έχει αδειάσει πριν απο 1 λεπτό πάντα έχει να βγάλει με το που της μιλήσει κάποιος και χαρεί!
Όταν ήμουν φοιτητής φιλοξένησα ένα κουτάβι καθαρόαιμο μεν από byb γέννα δε, που ήταν φοβικό ενώ το είχαν στα πούπουλα. Ο έξυπνος στον οποίο ήταν να τη δώσω και ναι έγινα τόσο κακός ώστε να την πάρω πίσω θεώρησε με τη μεγάλη του εμπειρία πως ο σκύλος θα πάψει να φοβάται αν τον σπάει καθημερινά στο ξύλο. Αυτό μάλλον έκανε χειρότερα τα πράγματα. Όταν λοιπόν το νεαρό Γ/Π τον δάγκωσε έπειτα από ένα πολύ σκληρό ξυλοκόπημα δυστυχώς γι' αυτόν τον είδα εγώ να το κλωτσάει δημόσια. Μάς μάζεψε η αστυνομία αλλά το σκύλο τον πήρα πάλι πίσω. Δεν είμαι κανάς θεός, βλάκας είμαι και πιθανόν τότε ήξερα ακόμη λιγότερα μα μέχρι να βρω ένα παλικάρι στη Φιλιππιάδα και για όσο κράτησα το σκύλο ελάχιστες φορές κατουρήθηκε. Αλλά θέλει τελείως διαφορετική συμπεριφορά. Πρέπει να του φέρεσαι σα να είναι πριγκήπισσα ακόμη κι αν σου έχει κατεβάσει το μισό σπίτι αλλά και χωρίς να νιώσει ότι του κάνεις χάρη. Επίσης δεν τον ξεχώρισα καθόλου απ' τα δικά μου σκυλιά ή όσα μάζευα. Τώρα είναι 4 ετών και ο τωρινός ιδιοκτήτης δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα κι ύστερα από βοήθεια εκπαιδευτή.
Μάλλον δε σε βοηθάνε αυτά που γράφω ιδιαίτερα, αλλά είναι μια προσωπική εμπειρία, δες τη απλά υπό αυτό το πρίσμα.
