Καλησπέρα σε όλους!
Συγνώμη που ανοίγω καινούριο ποστ, ξέρω πως υπάρχουν αρκετά θέματα για δάγκωμα και συμπεριφορές κουταβιών αλλά επειδή θέλω να ρωτήσω κάτι πιο συγκεκριμένο και ό,τι θέμα έχω δεί είναι αρκετά παλιό θα ήθελα να σας ρωτήσω εδώ.
Έχουμε υιοθετήσει λοιπόν μία σκυλίτσα, που βρέθηκε μέσα σε τσουβάλι με τα αδερφάκια της - άρα δεν γνώρισε ποτέ μανούλα και από τα 5 αδερφάκια επέζησαν τελικά τα 2 και έμεινε μαζί με την αδελφούλα της μέχρι 2 μηνών.
Η μικρή μας λοιπόν που είναι ημίαιμη (δεν ξέρω τι....) κάτι μεταξύ τσοπανόσκυλου, λυκόσκυλου, ποιμενικού κλπ κλπ κλπ παίζει πολύ άτσαλα και έχει αρχίσει και δαγκώνει πολύ. Γνωρίζω πως είναι φυσιολογική συμπεριφορά για κουτάβι και έχω διαβάσει πάρα πολλά θέματα εδώ μέσα ως προς την αντιμετώπιση του αλλά το θέμα είναι η συνύπαρξη με τα παιδιά ηλικίας 10 & 5 χρ.
Δυστυχώς όταν την πιάνει, την πιάνει πολύ έντονα και μπορεί να σου κάνει ντου από εκεί που δεν το περιμένεις και προφανώς δεν μπορούμε να είμαστε συνέχεια να προλάβουμε το ο,τιδήποτε.
Το θέμα είναι πως σήμερα εκεί που έβλεπε ο μικρός τηλεόραση (5χρ. και σαμιαμίδι) ήσυχα ήσυχα του έκανε ένα ξαφνικό ντου από πίσω και του έπιασε το αυτί με αποτέλεσμα να του σκίσει το αυτάκι και να έχει και έντονη αιμοραγία.
Προφανώς λοιπόν και ο μικρός φοβήθηκε πολύ. Εμείς τους έχουμε εξηγήσει πως είναι κουταβάκι και πως είναι "φυσιολογική" συμπεριφορά όπως και τους έχουμε εξηγήσει και πώς πρέπει να αντιδράνε σε αντίστοιχες καταστάσεις ώστε να μη φοβηθούνε και να μην δούνε αρνητικά.
Έλα όμως που δεν προλαβαίνεις να αντιδράσεις πάντα και εντάξει εμείς αν όμως κάνει κάτι στα παιδιά θα τα "τσακίσει"
Καμία ανάλογη εμπειρία και καμία συμβουλή ως προς το τι μπορούμε να κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε??
Συγνώμη που ανοίγω καινούριο ποστ, ξέρω πως υπάρχουν αρκετά θέματα για δάγκωμα και συμπεριφορές κουταβιών αλλά επειδή θέλω να ρωτήσω κάτι πιο συγκεκριμένο και ό,τι θέμα έχω δεί είναι αρκετά παλιό θα ήθελα να σας ρωτήσω εδώ.
Έχουμε υιοθετήσει λοιπόν μία σκυλίτσα, που βρέθηκε μέσα σε τσουβάλι με τα αδερφάκια της - άρα δεν γνώρισε ποτέ μανούλα και από τα 5 αδερφάκια επέζησαν τελικά τα 2 και έμεινε μαζί με την αδελφούλα της μέχρι 2 μηνών.
Η μικρή μας λοιπόν που είναι ημίαιμη (δεν ξέρω τι....) κάτι μεταξύ τσοπανόσκυλου, λυκόσκυλου, ποιμενικού κλπ κλπ κλπ παίζει πολύ άτσαλα και έχει αρχίσει και δαγκώνει πολύ. Γνωρίζω πως είναι φυσιολογική συμπεριφορά για κουτάβι και έχω διαβάσει πάρα πολλά θέματα εδώ μέσα ως προς την αντιμετώπιση του αλλά το θέμα είναι η συνύπαρξη με τα παιδιά ηλικίας 10 & 5 χρ.
Δυστυχώς όταν την πιάνει, την πιάνει πολύ έντονα και μπορεί να σου κάνει ντου από εκεί που δεν το περιμένεις και προφανώς δεν μπορούμε να είμαστε συνέχεια να προλάβουμε το ο,τιδήποτε.
Το θέμα είναι πως σήμερα εκεί που έβλεπε ο μικρός τηλεόραση (5χρ. και σαμιαμίδι) ήσυχα ήσυχα του έκανε ένα ξαφνικό ντου από πίσω και του έπιασε το αυτί με αποτέλεσμα να του σκίσει το αυτάκι και να έχει και έντονη αιμοραγία.
Προφανώς λοιπόν και ο μικρός φοβήθηκε πολύ. Εμείς τους έχουμε εξηγήσει πως είναι κουταβάκι και πως είναι "φυσιολογική" συμπεριφορά όπως και τους έχουμε εξηγήσει και πώς πρέπει να αντιδράνε σε αντίστοιχες καταστάσεις ώστε να μη φοβηθούνε και να μην δούνε αρνητικά.
Έλα όμως που δεν προλαβαίνεις να αντιδράσεις πάντα και εντάξει εμείς αν όμως κάνει κάτι στα παιδιά θα τα "τσακίσει"
Καμία ανάλογη εμπειρία και καμία συμβουλή ως προς το τι μπορούμε να κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε??