Γνωμη;Λύση;Εκπαίδευση;

[koumbarosh]

Καλησπέρα σε όλους και καλή χρονιά!

Ειχα την κρυφή ελπίδα πως δεν θα χρειαζόταν να γράψω για το προβλημα που αντιμετωπίζω και πως έκανα ότι χρειαζόταν για να το αποφύγω.

Ο Elvis σε δυο μήνες θα γίνει 2 ετών και εδώ και λίγο καιρο αντιμετωπίζω κάποια δείγματα επιθετικότητας και προς σκύλους αλλα και ανθρώπους και παιδια.

Να τονίσω ότι λόγω μετακόμισης πριν απο λίγους μήνες έχει αλλάξει το περιβάλλον του αλλα προσπαθώ κάθε σαββατοκύριακο να τον πηγαίνω στο πάρκο που πηγαίναμε (σκοπευτηριο καισαριανης) κάθε μέρα πριν μετακομισουμε έτσι ώστε να εχει επαφή και με το περιβάλλον του αλλα και τους φίλους του.

Εχει αρχίσει να δείχνει επιφιλακτικοτητα με αλλα αρσενικα σκυλια σε βαθμό που να ειναι έτοιμος να αρπαχτει με το παραμικρό. Η συμπεριφορα αυτή περιορίζεται σε σκυλια που δεν γνωρίζει η σκυλια που δεν έχει καθοριστεί ακόμα η σχεση τους. Το γεγονός αυτο με έχει ανησυχήσει αρκετά με αποτέλεσμα να είμαι στη τσιτα και να μην το απολαμβάνουμε ούτε εγω αλλα ούτε εκείνος. Συνεχώς "σημαδευει" και μυρίζει, γριλιζει κατα την ουριση ακόμα και οταν ειναι μόνος του και τινάζει τα πόδια του γαυγιζοντας και γριλιζοντας. Να προσθέσω πως οταν υπάρχει κάποια ένταση απο αλλα σκυλια που βρίσκονται στο πάρκο ακόμα και αν ειναι σε απόσταση απο εκείνον γαυγιζει και κλαίει.

Με τους ανθρώπους και πάντα με όσους δεν γνωρίζει γαυγιζει έντονα και δυνατά πάντα κρατώντας μια απόσταση ασφαλείας και τιναζοντας τα πόδια του. Στα παιδια έχει ακριβώς την ίδια συμπεριφορα μόνο που τα παιδια τρομάζουν και τρέχουν με αποτέλεσμα να τα κυνηγάει γαυγιζοντας.

Σε ότι αφορά την συμπεριφορά του με ανθρώπους που ξέρει και μέσα στο σπίτι ειναι απο τα καλύτερα σκυλια που θα μπορούσε να έχει κάποιος και κυριολεκτικά δεν δημιουργεί κανένα απολύτως προβλημα δεχόμενος όλους τους περιορισμούς και τα όρια που του έχουμε θέσει.

Ξερω ότι δεν ειναι εύκολο να μου πει κάποιος συμβαίνει αυτο, η κανε αυτο η το άλλο, αλλα θα εκτιμούσα οποιαδήποτε γνωμη και άποψη.

Αυτα που εγω σκέφτομαι ειναι η αλλαγή του περιβάλλοντος σε συνδυασμό με την ωρίμανση της ηλικίας και σαν λύση σκέφτομαι απο εκπαίδευση μέχρι και στειρωση. Στο θέμα εκπαίδευσης θα εκτιμούσα κάποια συγκεκριμένη προταση.

Ευχαριστω εκ των προτέρων.

 

[sakann]

Γιατί δεν μιλάς με κάποιον εκπαιδευτή να σου πει την γνώμη του??

 

[koumbarosh]

Γιατί δεν μιλάς με κάποιον εκπαιδευτή να σου πει την γνώμη του??

Φυσικά και θέλω να μιλήσω με κάποιον εκπαιδευτή αλλα επειδή θεωρώ το ζήτημα σοβαρό δεν ξέρω σε ποιον να απευθυνθώ για αυτο και οποιαδήποτε προταση ειναι καλοδεχούμενη

 

[l.Kyveli]

Και ο δικός μου, σχεδόν δύο ετων κάνει το ίδιο όταν ουρεί. Βρυχάται και τινάζει το πόδι σαν άλογο. Όταν βλέπει αρσενικό σκύλο επίσης κάνει τα ίδια. Αλλά όταν τον πλησιάσει και εφόσον και ο άλλος είναι φιλικός αρχίζουν το παιχνίδι. Είναι στο peak την σεξουαλικής τους ωρίμανσης εγώ έτσι το εξηγώ. Με ανθρώπους ο δικός μου δεν κάνει έτσι. Λες να το χει το όνομα; Έλβις και ο δικός μου..

 

[Blade57HRC]

''Το γεγονός αυτο με έχει ανησυχήσει αρκετά με αποτέλεσμα να είμαι στη τσιτα και να μην το απολαμβάνουμε ούτε εγω αλλα ούτε εκείνος.''

Πρωτον: χαλαρωσε!! αλλιως θα τα κανεις χειροτερα! Αποφασιστικος/ηρεμος ναι, τσιτωμενος/αγχωμενος οχι...ποτε!!!

Δευτερο: ξερει το ''οχι''/''μη''??? τα ακουει???

 

[koumbarosh]

''Το γεγονός αυτο με έχει ανησυχήσει αρκετά με αποτέλεσμα να είμαι στη τσιτα και να μην το απολαμβάνουμε ούτε εγω αλλα ούτε εκείνος.''

Πρωτον: χαλαρωσε!! αλλιως θα τα κανεις χειροτερα! Αποφασιστικος/ηρεμος ναι, τσιτωμενος/αγχωμενος οχι...ποτε!!!

Δευτερο: ξερει το ''οχι''/''μη''??? τα ακουει???

Ακούει και καταλαβαίνει αλλα οταν μυριζεται με κάποιο άλλο αρσενικό επικεντρώνεται μόνο σε αυτο προσπαθώντας να διαβάσει το αλλο σκυλι με αποτέλεσμα να μην ακούει. Δεν τολμά ούτε να γυρίσει το κεφάλι του μήπως και χάσει κάποια κίνηση του αλλου σκυλου.σε γενικές γραμμές και χωρίς να είμαι ειδικός θα έλεγα πως ειναι αρκετα υπακουος αλλα οταν νιώσει φοβο, ανασφαλεια η το παίζει άντρας δεν μου δίνει και ιδιαίτερη σημασία.

 

[chrispapas]

Και ο δικός μου, σχεδόν δύο ετων κάνει το ίδιο όταν ουρεί. Βρυχάται και τινάζει το πόδι σαν άλογο. Όταν βλέπει αρσενικό σκύλο επίσης κάνει τα ίδια. Αλλά όταν τον πλησιάσει και εφόσον και ο άλλος είναι φιλικός αρχίζουν το παιχνίδι. Είναι στο peak την σεξουαλικής τους ωρίμανσης εγώ έτσι το εξηγώ. Με ανθρώπους ο δικός μου δεν κάνει έτσι. Λες να το χει το όνομα; Έλβις και ο δικός μου..

Κάτι περίεργα έχει αρχίσει να κάνει και ο δικός μου αλλά ακούει το ΜΗ και το ΕΛΑ. Είναι στειρωμένος ο δικός σου Κυβέλη, Κουμπάρε η ίδια ερώτηση ισχύει και για σένα.
Και ο δικός μου είναι δύο χρονών, δεν είναι στειρωμένος και εδώ και κάνα μήνα μου κάτι κάτι παρόμοιο σε όποιο σκύλο δει με λουρί και δεν τον ξέρει.
Για να το περιορίσω τον βάζω στο δίπλα όταν βλέπω ύποπτο σκυλί ή τον έχω κάτσε και περίμενε. Μόλις πλησιάσει το άλλο σκυλί όλα είναι οκ αλλά από μακριά όταν τα βλέπει κάτι παθαίνει.

 

[koumbarosh]

Και ο δικός μου, σχεδόν δύο ετων κάνει το ίδιο όταν ουρεί. Βρυχάται και τινάζει το πόδι σαν άλογο. Όταν βλέπει αρσενικό σκύλο επίσης κάνει τα ίδια. Αλλά όταν τον πλησιάσει και εφόσον και ο άλλος είναι φιλικός αρχίζουν το παιχνίδι. Είναι στο peak την σεξουαλικής τους ωρίμανσης εγώ έτσι το εξηγώ. Με ανθρώπους ο δικός μου δεν κάνει έτσι. Λες να το χει το όνομα; Έλβις και ο δικός μου..

Ο δικός μου δεν θελει κανένα σκυλι εκτός απο αυτα που ξερει και έχει μεγαλώσει. Ακόμα και με αρσενικό κουταβι δεν νευριαζει αλλα δεν θελει και πολλά πολλά. Επίσης αυτο που κάνει ειναι όσα σκυλια δεν τα γουσταρει αλλα δεν ειναι επιθετικα να τα διώχνει παίρνοντας τα στο κυνήγι γαυγιζοντας

 

[Blade57HRC]

Ακούει και καταλαβαίνει αλλα οταν μυριζεται με κάποιο άλλο αρσενικό επικεντρώνεται μόνο σε αυτο προσπαθώντας να διαβάσει το αλλο σκυλι με αποτέλεσμα να μην ακούει. Δεν τολμά ούτε να γυρίσει το κεφάλι του μήπως και χάσει κάποια κίνηση του αλλου σκυλου.σε γενικές γραμμές και χωρίς να είμαι ειδικός θα έλεγα πως ειναι αρκετα υπακουος αλλα οταν νιώσει φοβο, ανασφαλεια η το παίζει άντρας δεν μου δίνει και ιδιαίτερη σημασία.

εχεις δοκιμασει εκεινη την ωρα να τραβας την προσοχη του π.χ. με μια κροκετα?
(βαζοντας τον να την μυρισει και μετα να συνεχισεις να την κρατας στο χερι σου...μην την δωσεις ομως αν δεν σου δωσει οπτικη επαφη για λιγα δευτερολεπτα)

 

[l.Kyveli]

Και μένα τα κυνηγάει. Αλλά παίζει ασταμάτητα μαζί τους. Δεν ξέρει τι θα πει επίθεση, όσες φορές τον έχει τραμπουκίσει αρσενικό έχει φύγει μακριά με κατεβασμένα αφτιά.
Σε όλη αυτή την συμπεριφορά εμένα με πειράζει που με τραβάει μόλις δει σκύλο. Αυτό με τους ανθρώπους να δεις λίγο με τον εκπαιδευτή. Μου κάνει εντύπωση που αντιδρά έτσι με ανθρώπους.

 

[Estranged]

Να ρωτήσω κάτι εδώ παρόμοιο με σχετική συμπεριφορά του δικού που είδα σήμερα ή να ανοίξω άλλο θρεντ?

Και βασικά πριν ρωτήσω τα δικά μου, να ρωτήσω κουμπάρο, κρις και κυβέλη αν και πόσο τραμπουκίζουν τους δικούς σας άλλα αρσενικά και πώς αντιδρούσαν πριν την αλλαγή συμπεριφοράς αυτοί γενικά και από την άλλη κατόπιν τραμπουκισμού τα άλλα αρσενικά? (η κυβέλη στο 2ο βασικά έχει πει ήδη)

 

[chrispapas]

Να ρωτήσω κάτι εδώ παρόμοιο με σχετική συμπεριφορά του δικού που είδα σήμερα ή να ανοίξω άλλο θρεντ?

Και βασικά πριν ρωτήσω τα δικά μου, να ρωτήσω κουμπάρο, κρις και κυβέλη αν και πόσο τραμπουκίζουν τους δικούς σας άλλα αρσενικά και πώς αντιδρούσαν πριν την αλλαγή συμπεριφοράς αυτοί γενικά και από την άλλη κατόπιν τραμπουκισμού τα άλλα αρσενικά? (η κυβέλη στο 2ο βασικά έχει πει ήδη)

Χέστης ήταν χέστης παραμένη απλά σε σκυλιά που δεν ξέρει ανεξαρτήτως φύλου αντιδράει έτσι εδώ και κάνενα μήνα όπως σου είπα.Του αποσπάω την προσοχή με λιχουδιά και όταν έρχεται το άλλο σκυλί σε απόσταση ασφαλείας τον αφήνω να γνωριστεί.
Μου φένεται ότι έχει αρχίσει να φυλάει το σπίτι του ποίο αποτελεσματικά/έντονα όταν ήμαστε εμείς τουλάχιστον μέσα στο σπίτι. Μέσα σε δύο βδομάδες έχει τρομάξει δύο ντιλιβεράδες και έναν ταχυδρόμο με το γάβγισμα ειδικά ο ένας παραλίγο να φύγει χωρείς να του δώσω φιλοδώρημα, βέβαια αν ανοίξω την πόρτα και βγει δεν κάνει τίποτα απλά τους μυρίζει και μερικές φορές ζητάει χάδια.
Με τους ανθρώπους δεν τον ενδιαφέρουν καθόλου σαν να μην υπάρχουν.

 

[johnk]

1. ...Ο Elvis σε δυο μήνες θα γίνει 2 ετών και εδώ και λίγο καιρο αντιμετωπίζω κάποια δείγματα επιθετικότητας και προς σκύλους αλλα και ανθρώπους και παιδια...

2. ...Συνεχώς "σημαδευει" και μυρίζει, γριλιζει κατα την ουριση ακόμα και οταν ειναι μόνος του και τινάζει τα πόδια του γαυγιζοντας και γριλιζοντας...

3. ...Με τους ανθρώπους και πάντα με όσους δεν γνωρίζει γαυγιζει έντονα και δυνατά πάντα κρατώντας μια απόσταση ασφαλείας και τιναζοντας τα πόδια του...

4. ...Στα παιδια έχει ακριβώς την ίδια συμπεριφορα μόνο που τα παιδια τρομάζουν και τρέχουν με αποτέλεσμα να τα κυνηγάει γαυγιζοντας.

5. ...ωρίμανση της ηλικίας και σαν λύση σκέφτομαι απο εκπαίδευση μέχρι και στειρωση...

1. Ανάλογα με τον ρυθμό εξέλιξης της ωριμότητάς του... μήπως έχει μπει στην 2η (ή, μάλλον, 3η) περίοδο "έκρηξης τεστοστερόνης"? θυμόμαστε τους εαυτούς μας, στις εφηβικές ηλικίες?

2. Δηλαδή, "τα ρίχνει και τα σπέρνει"... κυριαρχικός? ή, θέλει να το παίξει κυριαρχικός?

3. Ενα ποσοστό συνδυασμού κυριαρχικότητας - ανασφάλειας, του τύπου 50%-50%?

4. Εκεί, πολύ προσοχή...

5. Ισως και τα δύο, μιάς και από εδώ και πέρα, παγιώνει συμπεριφορές...

...Είναι στο peak την σεξουαλικής τους ωρίμανσης εγώ έτσι το εξηγώ...

Σε ένα από τα peaks... νομίζω ότι τα λες πολύ σωστά, Μυρτώ.

Ακούει και καταλαβαίνει αλλα οταν μυριζεται με κάποιο άλλο αρσενικό επικεντρώνεται μόνο σε αυτο προσπαθώντας να διαβάσει το αλλο σκυλι με αποτέλεσμα να μην ακούει...

Από αυτό το σημείο και πέρα... αρχίζει η εκπαίδευση Βασικής Υπακοής! που λέγαμε και νωρίτερα, σήμερα...

...Και ο δικός μου είναι δύο χρονών, δεν είναι στειρωμένος και εδώ και κάνα μήνα μου κάτι κάτι παρόμοιο σε όποιο σκύλο δει με λουρί και δεν τον ξέρει...

Ισως να είναι η περίοδος της έκρηξης που λέγαμε... εσύ, μάλιστα, το περιγράφεις με μεγαλύτερη ακρίβεια: "Με λουρί και δεν τον ξέρει"...

Ο δικός μου δεν θελει κανένα σκυλι εκτός απο αυτα που ξερει και έχει μεγαλώσει...

Στα περισσότερα ενήλικα αρσενικά συμβαίνει αυτό... και, κάποιες φορές, δύσκολα να αποδεχτεί και αυτά που έχει μεγαλώσει μαζί...

εχεις δοκιμασει εκεινη την ωρα να τραβας την προσοχη του π.χ. με μια κροκετα?

Το έχω δοκιμάσει κι εγώ αυτό, στο παρελθόν, χωρίς αποτέλεσμα... στις φάσεις αυτές "κλειδώνει", έστω και να του βάλεις το τηγανητό bacon μπροστά στη μουσούδα του...
Η μόνη αποτελεσματική λύση (τουλάχιστον, με τις δικές μου προσλαμβάνουσες παραστάσεις) είναι αυτή που λέγαμε και το απόγευμα: Να γίνεται ο ιδιοκτήτης "πιο" αρχηγός!

 

[Estranged]

Χέστης ήταν χέστης παραμένη απλά σε σκυλιά που δεν ξέρει ανεξαρτήτως φύλου αντιδράει έτσι εδώ και κάνενα μήνα όπως σου είπα.Του αποσπάω την προσοχή με λιχουδιά και όταν έρχεται το άλλο σκυλί σε απόσταση ασφαλείας τον αφήνω να γνωριστεί.
Μου φένεται ότι έχει αρχίσει να φυλάει το σπίτι του ποίο αποτελεσματικά/έντονα όταν ήμαστε εμείς τουλάχιστον μέσα στο σπίτι. Μέσα σε δύο βδομάδες έχει τρομάξει δύο ντιλιβεράδες και έναν ταχυδρόμο με το γάβγισμα ειδικά ο ένας παραλίγο να φύγει χωρείς να του δώσω φιλοδώρημα, βέβαια αν ανοίξω την πόρτα και βγει δεν κάνει τίποτα απλά τους μυρίζει και μερικές φορές ζητάει χάδια.
Με τους ανθρώπους δεν τον ενδιαφέρουν καθόλου σαν να μην υπάρχουν.

Τότε μάλλον δεν είναι το ίδιο για να συγκρίνω. Κι η Κυβέλη είπε χέστης όταν τον τραμπουκίζουν και τον δικό της. Εμένα πάντα πήγαινε με φόρα σε όλα τα σκυλιά, ανεξαρτήτως φύλου, πάντα θέλοντας να παίξει, ποτέ να μανουριάσει. Γαύγιζε όμως μόνο στα σκυλιά με λουρί που τα τραβούσαν τα αφεντικά τους να φύγουν και δεν άφηναν να γνωριστούν, αφού απομακρύνονταν, και γαύγιζαν ή τσίτωναν αυτά, τσίτωνε αυτός. Αλλά και γενικά αν τον τραμπουκίζανε ανταπαντούσε, ποτέ δεν έβαλε την ουρά στα σκέλια. Γι'αυτό σας ρώτησα για τα δικά σας.

Και τον τραμπουκίζουνε συχνά ρε γαμώτο, τις προάλλες ας πούμε πήγε να παίξει με ένα pug που τσατίστηκε γιατί δε γούσταρε παιχνίδια και άρχισε να τον δαγκώνει, μέχρι να τον μαζέψει η κοπέλα που τον είχε του είχε κάνει μια γρατζουνιά χαμηλά στην κοιλιά - γιατί κι εγώ τον κράτησα γιατί τσατίστηκε και άρχισε να γαυγίζει, μη γυρίσει και δαγκώσει το κοντό. Σήμερα όμως πρώτη φορά γαύγισε αυτός πρώτος σε σκύλο που τον προσέγγισε και δε μ'άρεσε... Το παιδί που τον είχε είπε ότι του ορμάνε όλα τα αρσενικά για κάποιον ανεξήγητο λόγο, αλλά το σκυλί δεν είχε εχθρική στάση, μάλλον επιφυλακτική - αλλά όχι και φοβισμένη.

Και ναι με τους ανθρώπους μια χαρά, ούτε καν αδιάφορος βασικά, πάντα ζητάει παιχνίδια.

 

[Blade57HRC]

Το έχω δοκιμάσει κι εγώ αυτό, στο παρελθόν, χωρίς αποτέλεσμα... στις φάσεις αυτές "κλειδώνει", έστω και να του βάλεις το τηγανητό bacon μπροστά στη μουσούδα του...
Η μόνη αποτελεσματική λύση (τουλάχιστον, με τις δικές μου προσλαμβάνουσες παραστάσεις) είναι αυτή που λέγαμε και το απόγευμα: Να γίνεται ο ιδιοκτήτης "πιο" αρχηγός!

Σε μερικες περιπτωσεις ''μικροκλειδωματος'' δουλευει...

Συμφωνω αλλα ειναι δυσκολο/προβλημα παντως να εξηγησεις μεσω γραπτου λογου σε ενα φορουμ πως καποιος γινεται ποιο αρχηγος...

Ειναι ισως η ''μαγικη'' εκεινη στιγμη που λεγαμε που αισθανεσαι ηρεμος/κουλ/αποφασισμενος/εκπεμπεις δυναμη που λεμε, και ξαφνικα ολα πανε ρολοι.......που σε κανει να λες ''γουατ δε φακ???''

 

[koumbarosh]

Κάτι περίεργα έχει αρχίσει να κάνει και ο δικός μου αλλά ακούει το ΜΗ και το ΕΛΑ. Είναι στειρωμένος ο δικός σου Κυβέλη, Κουμπάρε η ίδια ερώτηση ισχύει και για σένα.
Και ο δικός μου είναι δύο χρονών, δεν είναι στειρωμένος και εδώ και κάνα μήνα μου κάτι κάτι παρόμοιο σε όποιο σκύλο δει με λουρί και δεν τον ξέρει.
Για να το περιορίσω τον βάζω στο δίπλα όταν βλέπω ύποπτο σκυλί ή τον έχω κάτσε και περίμενε. Μόλις πλησιάσει το άλλο σκυλί όλα είναι οκ αλλά από μακριά όταν τα βλέπει κάτι παθαίνει.

Δεν ειναι στειρωμενος αλλα μπορεί πολυ σύντομα να ειναι

 

[koumbarosh]

Να ρωτήσω κάτι εδώ παρόμοιο με σχετική συμπεριφορά του δικού που είδα σήμερα ή να ανοίξω άλλο θρεντ?

Και βασικά πριν ρωτήσω τα δικά μου, να ρωτήσω κουμπάρο, κρις και κυβέλη αν και πόσο τραμπουκίζουν τους δικούς σας άλλα αρσενικά και πώς αντιδρούσαν πριν την αλλαγή συμπεριφοράς αυτοί γενικά και από την άλλη κατόπιν τραμπουκισμού τα άλλα αρσενικά? (η κυβέλη στο 2ο βασικά έχει πει ήδη)

Μέχρι τώρα όσα τον είχαν τραμπουκισει ήταν οταν ήταν πιο μικρός και μόνο για να διαχωρισμούς την θέση τους. Δεν τον έχω αφήσει να συναναστραφει με σκυλια που μπορει να είχε διαφορετική εξέλιξη.βέβαια τώρα δεν πρόκειται να δεχθεί κανένα είδους τραμπουκισμου όσο μεγάλο η μικρο ειναι το άλλο σκυλι και αυτο ειναι που με φοβίζει γιατι εύκολα κάποιο μεγάλο η δυνατό σκυλι μπορει να του κάνει ζημιά. Μόνο με τα θυληκα τον αφήνω μήπως και σταματήσει η επιμονή του. Τον εχουν πλακωσει, κυνηγήσει, διώξει, δαγκωνει θυληκα που ενοχλούσε αλλα αυτός εκεί.

 

[mareco]

Καλού-κακού, έχε στην άκρη του μυαλού σου κι αυτό:

Επιθετική συμπεριφορά κόκερ

 

[koumbarosh]

Καλού-κακού, έχε στην άκρη του μυαλού σου κι αυτό:

Επιθετική συμπεριφορά κόκερ

γνωριζω πολυ καλα το ενδεχομενο αυτο αλλα θελω να πιστευω πως δεν ειναι αυτο η δεν θα εξελιχθει σε αυτο. για αυτο προσπαθω να αντμετωπισω οσο πιο καλα γινεται τωρα που συμβαινει η τουλαχιστον τωρα που το καταλαβαινω εγω

 

[johnk]

1. Σε μερικες περιπτωσεις ''μικροκλειδωματος'' δουλευει...

2. Συμφωνω αλλα ειναι δυσκολο/προβλημα παντως να εξηγησεις μεσω γραπτου λογου σε ενα φορουμ πως καποιος γινεται ποιο αρχηγος...

3. Ειναι ισως η ''μαγικη'' εκεινη στιγμη που λεγαμε που αισθανεσαι ηρεμος/κουλ/αποφασισμενος/εκπεμπεις δυναμη που λεμε, και ξαφνικα ολα πανε ρολοι.......που σε κανει να λες ''γουατ δε φακ???''

1. Σύμφωνοι...
Βέβαια, στη δική μου περίπτωση, είναι τόσο "στρατιώτης", που στα "μικροκλειδώματα" δεν χρειάζεται κάν να βάλεις μεζέ στη μύτη του... ξεκλειδώνει με την εντολή ή με την καθησυχαστική φράση (π.χ. "εντάξει")... ξέροντας, βέβαια, ότι μετά θα ακολουθήσει το "μπράβο" και (αρκετές φορές) ο μεζές...

2. Αυτή είναι η ερώτηση - έννοια - απάντηση του εκατομμυρίου!!!
By the way, δεν μπορείς να την εξηγήσεις ούτε και με προφορικό λόγο (περιλαμβάνοντας και κινησιολογία)...
Ο μόνος τρόπος είναι με (πολλή και επαναλαμβανόμενη, κατά καιρούς) μελέτη - επαγγελματική (αν υπάρχει) καθοδήγηση - συστηματική αυτογνωσία (μιάς και αυτές οι προσπάθειες αφορούν περισσότερο τον άνθρωπο και λιγότερο το σκύλο) - και συνεχή εξάσκηση (24/7), δηλαδή "trial and error"...
Και, σαφώς, υπάρχει το ενδεχόμενο, στη διαδικασία αυτή, να διαπιστώσεις ότι δεν (μπορείς να) είσαι "αρχηγός"... μιάς και αρχηγοί (όπως πολύ καλά ξέρουμε) δεν μπορούν να είναι όλοι... τουλάχιστον σε όρους "μητέρας φύσης"... και, στις (άπειρες) περιπτώσεις αυτές, μόνο ο κατάλληλος σκύλος μπορεί να σε βοηθήσει (να σε "χρίσει" αρχηγό του, δηλαδή), τη στιγμή που ο "ακατάλληλος" σκύλος θα σου πάρει κεφάλι...

3. Ναι, είναι πραγματικά μαγική στιγμή!
Που (δεν ξέρω αν αισθάνεσαι όλα αυτά που περιγράφεις, αλλά) ο σκύλος επικεντρώνεται σε σένα (παρά την ένταση των ερεθισμάτων)... και δεν ξέρεις αν οφείλεται σε σένα, ή αν τρελλάθηκε ο σκύλος σου, ξαφνικά!
Σε βεβαιώνω, όμως, "φίλε αναγνώστη", ότι σε σένα οφείλεται!!!