Χθές το βράδυ μου ζήτησε μία πελάτισσα τα τηλέφωνα από τα αρσενικά Γκριφόν/Κανίς που
γνωρίζω. Έχει μία υπέροχη θηλυκιά και θέλει να την ζευγαρώσει.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να την βοηθήσω.
Κι όχι γιατι πίστευα ποτέ πως είναι σωστό να ζευγαρώνουμε επίiτηδες ημίαιμους σκύλους,
αλλά γιατί στην Ελλάδα ήταν αρκετά εύκολο να βρεις σπίτια για κουτάβια Γκριφόν/Κανίς.
Θεωρούσα πως εφ' όσον "υπάρχει η ζήτηση" τι πειράζει;
Τώρα όμως που ο υπερπλυθισμός σκύλων (κάθε είδους) έχει φτάσει σε τόσο μεγάλα νούμερα
(όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες) το θεωρώ ανήθικο να ζευγαρώνεις έναν σκύλο ΓΕΝΙΚΩΣ, παρά μόνο με πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις.
Έτσι την ρώτησα την κυρία (πολύ ευγενικά):
-"Γιατί θέλετε να ζευγαρώσετε την σκυλίτσα σας; "
-"Γιατί, δεν πρέπει;" μου απάντησε.
-"Εσείς πείτε μου, πως το σκεφτήκατε;"
(σιγή απορίας από την κυρία, λες και είπα "πως σκεφτήκατε να φάτε σήμερα;" )
Συνέχισα λίγο για να καταλάβει το δικό μου σκεπτικό:
- "Έχετε μάθει τι χρειάζεται μία σκυλίτσα όταν είναι έγγυος; Ξέρετε να φροντίζετε
κουτάβια; Έχετε σκεφτεί τα πολλά έξοδα και την πολύμηνη ταλαιπορία μίας γέννας, το πόσο ενοχλητικά και βρώμικα είναι τα κουτάβια;
Κι ακόμη πιο συμαντικό, μιάς και η φιλοζωική της πόλης μας έχει ΠΑΡΑ πολλά Γκριφόν Κανίς,
όλων των ηλικιών, τι παραπάνω νομίζετε πως θα έχουν να προσφέρουν τα κουτάβια της δικής σας σκυλίτσας από αυτά που ήδη χαρίζονται;"
-"Δεν το έχω σκεφτεί έτσι, απλά είπα να κάνω αυτό που θέλει η φύση της!" απάντησε.
-"Η 'φύση της' θέλει να γεννάει κάθε 8 μήνες και να πεθάνει πριν τα 5 της, καλύτερα
να μην σκεφτόμαστε και πολύ το τι θέλει η φύση της." απάντησα εγώ.
-"Το βασικό είναι να σκεφτείτε τα κουτάβια σας. Θα έχετε μεγάλη ευθύνη απέναντί τους,
άρα δεν μιλάμε μόνο για το καλό της σκύλας σας, αλλά το καλό των ΠΟΛΛΩΝ σκύλων σας.
Εγώ δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να ταλαιπορηθείτε με όλο το άγχος και τα έξοδα μίας γέννας κουταβιών που ήδη υπάρχουν (σε μεγάλους αριθμούς) σε κάθε φιλοζωικό σωματείο." συνέχισα ψύχραιμη (με δυσκολία ομολογώ).
-"Ναι, αλλά να μην δω ΠΟΤΕ κουταβάκια από την σκυλίτσα μου;" με ρώτησε.
-"Κοιτάξτε, εσείς αποφασίζετε. Αν έχετε καημό να παίξετε με τα κουταβάκια σας, κι ας
το πληρώσετε τόσο ακριβά σε κόπο και χρήμα, αυτό θα κάνετε. Αν δεν σας ενδιαφέρει το
ότι μπορεί να μην βρούν ποτέ καλά σπίτια, γιατί λόγο υπερπληθισμού έχουν λιγοστέψει
τα καλά σπίτια, δικαίωμά σας. Ο κόσμος 'παίζει' έτσι ζευγαρώνοντας σκύλους χωρίς σκέψη
κι ηθική πολλά χρόνια τώρα. Γι' αυτό και υπάρχει τόσο μεγάλο πρόβλημα σήμερα με αδέσποτα."
-"Τι να σου πω κοπέλα μου, με προβλημάτισες τώρα!" είπε στεναχωρεμένη.
-"Σκεφτείτε το. Δεν υπάρχει λόγος να ζευγαρώσετε ΤΩΡΑ τη σκύλα. Μην κάνετε βιαστικές κινήσεις. Μην ξεχνάτε πως το θέμα αφορά πολλά σκυλάκια, όχι μόνο το δικό σας, για να μην πω πως αφορά και τους πολλούς ανθρώπους που μάχονται κάθε μέρα να βελτιώσουν την κατάσταση."
-"Καλά ΔΕΝ ΘΑ ΤΗ ΖΕΥΓΑΡΩΣΩ." είπε αποφασισμένη.
_"Πηγαίνετε σπίτι και σκεφτείτε το κάποιες μέρες. Λογαριάστε τα έξοδα όλα και μετά
πηγαίνετε μία βόλτα στη φιλοζωική να δείτε τα δικά τους Γκριφόν/Κανίς. Αν θέλετε κουτάβια
'σώνει και καλά', μπορούν να σας δώσουν μερικά!" είπα γελώντας να ελαυρύνω το κλίμα, αν και κατά βάθος σοβαρολογούσα!
Πάει η κυρία στην πόρτα να φύγει και της λέω:
-"Δεν ήθελα να σας χαλάσω την μέρα, αλλά εσείς με ρωτήσατε αν 'πρέπει' ή όχι να την
ζευγαρώσετε. Η απάντηση είναι: Εξαρτάται από την ηθική σας και την ανθρωπιά σας."
γνωρίζω. Έχει μία υπέροχη θηλυκιά και θέλει να την ζευγαρώσει.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να την βοηθήσω.
Κι όχι γιατι πίστευα ποτέ πως είναι σωστό να ζευγαρώνουμε επίiτηδες ημίαιμους σκύλους,
αλλά γιατί στην Ελλάδα ήταν αρκετά εύκολο να βρεις σπίτια για κουτάβια Γκριφόν/Κανίς.
Θεωρούσα πως εφ' όσον "υπάρχει η ζήτηση" τι πειράζει;
Τώρα όμως που ο υπερπλυθισμός σκύλων (κάθε είδους) έχει φτάσει σε τόσο μεγάλα νούμερα
(όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες) το θεωρώ ανήθικο να ζευγαρώνεις έναν σκύλο ΓΕΝΙΚΩΣ, παρά μόνο με πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις.
Έτσι την ρώτησα την κυρία (πολύ ευγενικά):
-"Γιατί θέλετε να ζευγαρώσετε την σκυλίτσα σας; "
-"Γιατί, δεν πρέπει;" μου απάντησε.
-"Εσείς πείτε μου, πως το σκεφτήκατε;"
(σιγή απορίας από την κυρία, λες και είπα "πως σκεφτήκατε να φάτε σήμερα;" )
Συνέχισα λίγο για να καταλάβει το δικό μου σκεπτικό:
- "Έχετε μάθει τι χρειάζεται μία σκυλίτσα όταν είναι έγγυος; Ξέρετε να φροντίζετε
κουτάβια; Έχετε σκεφτεί τα πολλά έξοδα και την πολύμηνη ταλαιπορία μίας γέννας, το πόσο ενοχλητικά και βρώμικα είναι τα κουτάβια;
Κι ακόμη πιο συμαντικό, μιάς και η φιλοζωική της πόλης μας έχει ΠΑΡΑ πολλά Γκριφόν Κανίς,
όλων των ηλικιών, τι παραπάνω νομίζετε πως θα έχουν να προσφέρουν τα κουτάβια της δικής σας σκυλίτσας από αυτά που ήδη χαρίζονται;"
-"Δεν το έχω σκεφτεί έτσι, απλά είπα να κάνω αυτό που θέλει η φύση της!" απάντησε.
-"Η 'φύση της' θέλει να γεννάει κάθε 8 μήνες και να πεθάνει πριν τα 5 της, καλύτερα
να μην σκεφτόμαστε και πολύ το τι θέλει η φύση της." απάντησα εγώ.
-"Το βασικό είναι να σκεφτείτε τα κουτάβια σας. Θα έχετε μεγάλη ευθύνη απέναντί τους,
άρα δεν μιλάμε μόνο για το καλό της σκύλας σας, αλλά το καλό των ΠΟΛΛΩΝ σκύλων σας.
Εγώ δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να ταλαιπορηθείτε με όλο το άγχος και τα έξοδα μίας γέννας κουταβιών που ήδη υπάρχουν (σε μεγάλους αριθμούς) σε κάθε φιλοζωικό σωματείο." συνέχισα ψύχραιμη (με δυσκολία ομολογώ).
-"Ναι, αλλά να μην δω ΠΟΤΕ κουταβάκια από την σκυλίτσα μου;" με ρώτησε.
-"Κοιτάξτε, εσείς αποφασίζετε. Αν έχετε καημό να παίξετε με τα κουταβάκια σας, κι ας
το πληρώσετε τόσο ακριβά σε κόπο και χρήμα, αυτό θα κάνετε. Αν δεν σας ενδιαφέρει το
ότι μπορεί να μην βρούν ποτέ καλά σπίτια, γιατί λόγο υπερπληθισμού έχουν λιγοστέψει
τα καλά σπίτια, δικαίωμά σας. Ο κόσμος 'παίζει' έτσι ζευγαρώνοντας σκύλους χωρίς σκέψη
κι ηθική πολλά χρόνια τώρα. Γι' αυτό και υπάρχει τόσο μεγάλο πρόβλημα σήμερα με αδέσποτα."
-"Τι να σου πω κοπέλα μου, με προβλημάτισες τώρα!" είπε στεναχωρεμένη.
-"Σκεφτείτε το. Δεν υπάρχει λόγος να ζευγαρώσετε ΤΩΡΑ τη σκύλα. Μην κάνετε βιαστικές κινήσεις. Μην ξεχνάτε πως το θέμα αφορά πολλά σκυλάκια, όχι μόνο το δικό σας, για να μην πω πως αφορά και τους πολλούς ανθρώπους που μάχονται κάθε μέρα να βελτιώσουν την κατάσταση."
-"Καλά ΔΕΝ ΘΑ ΤΗ ΖΕΥΓΑΡΩΣΩ." είπε αποφασισμένη.
_"Πηγαίνετε σπίτι και σκεφτείτε το κάποιες μέρες. Λογαριάστε τα έξοδα όλα και μετά
πηγαίνετε μία βόλτα στη φιλοζωική να δείτε τα δικά τους Γκριφόν/Κανίς. Αν θέλετε κουτάβια
'σώνει και καλά', μπορούν να σας δώσουν μερικά!" είπα γελώντας να ελαυρύνω το κλίμα, αν και κατά βάθος σοβαρολογούσα!
Πάει η κυρία στην πόρτα να φύγει και της λέω:
-"Δεν ήθελα να σας χαλάσω την μέρα, αλλά εσείς με ρωτήσατε αν 'πρέπει' ή όχι να την
ζευγαρώσετε. Η απάντηση είναι: Εξαρτάται από την ηθική σας και την ανθρωπιά σας."
Last edited:
