Ο Γιωργάκης πάντα ήθελε να έχει ένα σκυλάκι. Δεν σταματούσε να ζητά από τους γονείς ένα κουταβάκι για δώρο, δεν έχανε ευκαιρία να παίζει και να χαϊδεύει κάθε σκυλάκι που συναντούσε και αν τον ρωτούσες «Ποιος είναι ο καλύτερος σου φίλος;» η απάντηση του ήταν «Ο Μάιλο, της θείας Λένας!».
Ο μπαμπάς του Γιωργάκη είχε αποφασίσει να του κάνει την χάρη και δεν «κρατιόταν» να του αγοράσει ένα κουταβάκι. Να το βάλει σε μια κούτα για να απολαύσει την χαρά και την έκπληξη του γιού του την ώρα που θα άνοιγε το κουτί και από μέσα θα ξεπεταγόταν ένα κουταβάκι.
Είναι όμως αυτός ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσει ο Γιωργάκης ένα κουταβάκι;
Είναι αυτός ο κατάλληλος τρόπος για να αποκτήσει μια οικογένεια σκυλάκι;
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ!
Η απόκτηση σκύλου από μια οικογένεια είναι μια σημαντική απόφαση για πάρα πολλούς λόγους. Γίνεται ακόμα σημαντικότερη όταν υπάρχει παιδί και θες το παιδί σου όχι απλά να χαρεί, μα να αποκομίσει πολλά περισσότερα οφέλη από αυτό το γεγονός.
Το κουταβάκι που έρχεται ως «δώρο – έκπληξη» σίγουρα προσφέρει μια πολύ ωραία στιγμή, μα αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί με τα όσα προσφέρει η ένταξη του παιδιού στην διαδικασία απόκτησης ενός σκύλου από την αρχή και με τον σωστό τρόπο.
Το παιδί θα καταλάβει πως η απόκτηση σκύλου είναι μια σημαντική απόφαση και δεν είναι «δώρο», δεν είναι «παιχνίδι», δεν είναι μια εκδρομή – έκπληξη που μπορούμε να πάρουμε μια απόφαση βιαστική, στιγμιαία, επιπόλαιη, παρορμητική.
Είναι ένα μέλος της οικογένειας που θα προστεθεί και μια ζωή για την οποία είμαστε υπεύθυνοι και θα είμαστε για 8-15 χρόνια. Αυτό θα το καταλάβει διότι θα δει και θα συμμετάσχει σε συζητήσεις και αναζητήσεις, θα δει τους γονείς του να μιλούν και να συζητούν για την σωστή απόκτηση, την σωστή επιλογή, την υγεία του κουταβιού και των γονιών του, τις ανάγκες ενός σκύλου. Θα μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε με το παιδί μας για πάρα πολλά θέματα, να μιλήσουμε για αδέσποτα σκυλάκια που περιμένουν υιοθεσία, για κουταβάκια που αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα, για τον σεβασμό στην ζωή, την διαφορετικότητα, τις πραγματικές αξίες έναντι των πλασματικών…
Θα δει τους γονείς του να του ζητούν και την δική του άποψη, σαν ισότιμο μέλος της οικογένειας, να του αναθέτουν ευθύνες και «αποστολές» που θα πρέπει να φέρει σε πέρας για να δείξει το ενδιαφέρον, την όρεξη και την λαχτάρα που έχει κι αυτός. Θα δει τους γονείς του να συνεργάζονται και να αντιμετωπίζουν σοβαρά το ζήτημα της απόκτησης σκύλου μα και τον ίδιο.
Μέσα από αυτά θα έρθει σε επαφή και θα μπορέσει να κατανοήσει έννοιες όπως ο σεβασμός, η υπευθυνότητα, η συνεργασία, η ορθώς εννοούμενη αγάπη και πολλά ακόμη.
Θα δει πως πρέπει να λειτουργεί η οικογένεια μα και η κοινωνία γενικότερα όταν πρέπει να πάρει αποφάσεις, πως πρέπει να συζητούμε όλοι, πως όλοι έχουμε και πρέπει να έχουμε άποψη και γνώση για να την στηρίζουμε, πως πρέπει να μοιραζόμαστε ευθύνες, να συνεισφέρουμε, να προσφέρουμε.
Με το να του παρουσιάζεται ένα ζώο ως «δώρο – έκπληξη» σε κουτί του δίνουμε την εντύπωση πως είναι το ίδιο με ένα ποδήλατο, ένα PS4, ένα επιτραπέζιο… ένα οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι ή αντικείμενο που «του πήραμε δώρο».
Ο σκύλος όμως είναι μέλος της οικογένειας, ο σκύλος δεν είναι του Γιωργάκη γιατί «Μου το πήρε δώρο ο μπαμπάς», δεν είναι κάποιου… ανήκει σε όλους και «του ανήκουν» όλοι.
Ο σκύλος έρχεται να ενταχθεί και να πάρει θέση ανάμεσα μας και δεν μπορεί να μπει στο ράφι ή στην αποθήκη όταν θα τον βαρεθούμε ή όταν θα «χαλάσει», θα μεγαλώσει, θα γεράσει ή δεν θα γίνει έτσι όπως οραματιζόμασταν επειδή δεν είχαμε ενημερωθεί σωστά.
Ο μπαμπάς του Γιωργάκη, λοιπόν, θα προσφέρει πολλά περισσότερα στον Γιωργάκη, στην οικογένεια και την κοινωνία αν αντί του κουτιού με την ωραία κορδέλα, «πάρει» όλη την οικογένεια και αρχίσουν μαζί την αναζήτηση του νέου, τετράποδου, φίλου τους.
Τα συναισθήματα και η πληρότητα που θα νιώσουν δε θα περιοριστούν στην χαρά και την έκπληξη μα θα επεκταθούν σε αξίες και συναισθήματα πολύ πιο σημαντικά και θεμελιώδη.
Ο σκύλος και τα οφέλη που αποκομίζει μια οικογένεια και ένα παιδί από την συμβίωση με αυτόν, θα έχουν ήδη κάνει αισθητή την παρουσία τους, πολύ πριν την παρουσία του ίδιου του κουταβιού.
Για αυτό:
– Γιωργάκη, έχουμε να σου πούμε κάτι σημαντικό με την μαμά και θέλουμε και την δική σου βοήθεια…
Γιατί τα κουταβάκια ΔΕΝ είναι ωραία για δώρο-έκπληξη
Ο μπαμπάς του Γιωργάκη είχε αποφασίσει να του κάνει την χάρη και δεν «κρατιόταν» να του αγοράσει ένα κουταβάκι. Να το βάλει σε μια κούτα για να απολαύσει την χαρά και την έκπληξη του γιού του την ώρα που θα άνοιγε το κουτί και από μέσα θα ξεπεταγόταν ένα κουταβάκι.
Είναι όμως αυτός ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσει ο Γιωργάκης ένα κουταβάκι;
Είναι αυτός ο κατάλληλος τρόπος για να αποκτήσει μια οικογένεια σκυλάκι;
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ!
Η απόκτηση σκύλου από μια οικογένεια είναι μια σημαντική απόφαση για πάρα πολλούς λόγους. Γίνεται ακόμα σημαντικότερη όταν υπάρχει παιδί και θες το παιδί σου όχι απλά να χαρεί, μα να αποκομίσει πολλά περισσότερα οφέλη από αυτό το γεγονός.
Το κουταβάκι που έρχεται ως «δώρο – έκπληξη» σίγουρα προσφέρει μια πολύ ωραία στιγμή, μα αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί με τα όσα προσφέρει η ένταξη του παιδιού στην διαδικασία απόκτησης ενός σκύλου από την αρχή και με τον σωστό τρόπο.
Το παιδί θα καταλάβει πως η απόκτηση σκύλου είναι μια σημαντική απόφαση και δεν είναι «δώρο», δεν είναι «παιχνίδι», δεν είναι μια εκδρομή – έκπληξη που μπορούμε να πάρουμε μια απόφαση βιαστική, στιγμιαία, επιπόλαιη, παρορμητική.
Είναι ένα μέλος της οικογένειας που θα προστεθεί και μια ζωή για την οποία είμαστε υπεύθυνοι και θα είμαστε για 8-15 χρόνια. Αυτό θα το καταλάβει διότι θα δει και θα συμμετάσχει σε συζητήσεις και αναζητήσεις, θα δει τους γονείς του να μιλούν και να συζητούν για την σωστή απόκτηση, την σωστή επιλογή, την υγεία του κουταβιού και των γονιών του, τις ανάγκες ενός σκύλου. Θα μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε με το παιδί μας για πάρα πολλά θέματα, να μιλήσουμε για αδέσποτα σκυλάκια που περιμένουν υιοθεσία, για κουταβάκια που αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα, για τον σεβασμό στην ζωή, την διαφορετικότητα, τις πραγματικές αξίες έναντι των πλασματικών…
Θα δει τους γονείς του να του ζητούν και την δική του άποψη, σαν ισότιμο μέλος της οικογένειας, να του αναθέτουν ευθύνες και «αποστολές» που θα πρέπει να φέρει σε πέρας για να δείξει το ενδιαφέρον, την όρεξη και την λαχτάρα που έχει κι αυτός. Θα δει τους γονείς του να συνεργάζονται και να αντιμετωπίζουν σοβαρά το ζήτημα της απόκτησης σκύλου μα και τον ίδιο.
Μέσα από αυτά θα έρθει σε επαφή και θα μπορέσει να κατανοήσει έννοιες όπως ο σεβασμός, η υπευθυνότητα, η συνεργασία, η ορθώς εννοούμενη αγάπη και πολλά ακόμη.
Θα δει πως πρέπει να λειτουργεί η οικογένεια μα και η κοινωνία γενικότερα όταν πρέπει να πάρει αποφάσεις, πως πρέπει να συζητούμε όλοι, πως όλοι έχουμε και πρέπει να έχουμε άποψη και γνώση για να την στηρίζουμε, πως πρέπει να μοιραζόμαστε ευθύνες, να συνεισφέρουμε, να προσφέρουμε.
Με το να του παρουσιάζεται ένα ζώο ως «δώρο – έκπληξη» σε κουτί του δίνουμε την εντύπωση πως είναι το ίδιο με ένα ποδήλατο, ένα PS4, ένα επιτραπέζιο… ένα οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι ή αντικείμενο που «του πήραμε δώρο».
Ο σκύλος όμως είναι μέλος της οικογένειας, ο σκύλος δεν είναι του Γιωργάκη γιατί «Μου το πήρε δώρο ο μπαμπάς», δεν είναι κάποιου… ανήκει σε όλους και «του ανήκουν» όλοι.
Ο σκύλος έρχεται να ενταχθεί και να πάρει θέση ανάμεσα μας και δεν μπορεί να μπει στο ράφι ή στην αποθήκη όταν θα τον βαρεθούμε ή όταν θα «χαλάσει», θα μεγαλώσει, θα γεράσει ή δεν θα γίνει έτσι όπως οραματιζόμασταν επειδή δεν είχαμε ενημερωθεί σωστά.
Ο μπαμπάς του Γιωργάκη, λοιπόν, θα προσφέρει πολλά περισσότερα στον Γιωργάκη, στην οικογένεια και την κοινωνία αν αντί του κουτιού με την ωραία κορδέλα, «πάρει» όλη την οικογένεια και αρχίσουν μαζί την αναζήτηση του νέου, τετράποδου, φίλου τους.
Τα συναισθήματα και η πληρότητα που θα νιώσουν δε θα περιοριστούν στην χαρά και την έκπληξη μα θα επεκταθούν σε αξίες και συναισθήματα πολύ πιο σημαντικά και θεμελιώδη.
Ο σκύλος και τα οφέλη που αποκομίζει μια οικογένεια και ένα παιδί από την συμβίωση με αυτόν, θα έχουν ήδη κάνει αισθητή την παρουσία τους, πολύ πριν την παρουσία του ίδιου του κουταβιού.
Για αυτό:
– Γιωργάκη, έχουμε να σου πούμε κάτι σημαντικό με την μαμά και θέλουμε και την δική σου βοήθεια…
Γιατί τα κουταβάκια ΔΕΝ είναι ωραία για δώρο-έκπληξη
