Η κοπροφαγία στο σκύλο
Πού οφείλεται
Έχουμε παρατηρήσει ότι αρκετά σκυλιά έχουν τη τάση να τρώνε περιττώματα – είτε δικά τους είτε άλλων ζώων.
Αυτή η συμπεριφορά είναι πολύ απωθητική και δυσάρεστη για τον ιδιοκτήτη ενώ ο σκύλος συμπεριφέρεται σαν να έκανε κάτι πολύ φυσιολογικό.
Ούτως ή άλλως αυτή η συνήθεια πρέπει να διακοπεί αφού υπάρχει κίνδυνος για την υγιεινή του ίδιου του σκύλου αλλά και του περιβάλλοντός του.
Υπάρχουν διάφορες αιτίες που οδηγούν το σκύλο στη κοπροφαγία και γι αυτό αν ξεχωρίσουμε λίγο τα πράγματα θα βρούμε και τον καλλίτερο τρόπο για να περιορίσουμε αυτή τη συμπεριφορά.
Η σκύλα πάντα εξαφανίζει τα παραπροϊόντα της γέννας της (πλακούντες, υγρά κλπ) και αυτό γιατί πρέπει να περιορίσει τις οσμές και τα ίχνη που θα μπορούσαν να τραβήξουν προς τη φωλιά με τα μικρά τους φυσικούς της εχθρούς και να δεχθεί επίθεση αυτή και τα νεογνά της.
Έτσι τρώει τα πάντα (και τα κόπρανα των κουταβιών) για να διατηρεί «καθαρό» το χώρο που ζει αυτή και τα μικρά της. Μέχρι εδώ ή συμπεριφορά είναι φυσιολογική και τα κουτάβια θα έχουν τη τάση να την αναπαράγουν.
Κατά την εκπαίδευση του κουταβιού λοιπόν, αν ο ιδιοκτήτης αρχίσει να εκδηλώνει έντονη δυσαρέσκεια, το κουτάβι θα έχει τη τάση να εξαφανίσει το «αντικείμενο» της διαφωνίας καταπίνοντάς το πριν το βρει ο ιδιοκτήτης.
Γι αυτό λοιπόν και θα πρέπει να μη μαλώνουμε το κουτάβι που λέρωσε εκεί που δεν έπρεπε.
Στα ενήλικα σκυλιά αυτή η συμπεριφορά μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες και κυρίως στη παρουσία αρωματικών ουσιών μέσα στις τροφές, που μπορεί να παραμένουν και μετά τη πέψη και να δίνουν στα κόπρανα μια μυρωδιά ελκυστικής τροφής.
Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν το σκυλί τρώει κόπρανα άλλων σκύλων ή και κόπρανα άλλων ειδών ζώων ή γάτας. Τα κόπρανα της γάτας περιέχουν συχνά ένα σημαντικό ποσοστό πρωτεϊνών και αφήνουν μια δυνατή μυρωδιά που μπορεί να προσελκύσει τον σκύλο προς μεγάλη απογοήτευση του ιδιοκτήτη του.
Σε μερικές περιπτώσεις, ευτυχώς πιο σπάνια, υπάρχουν προβλήματα υγείας (κυρίως πεπτικά) που σπρώχνουν τον σκύλο να καταναλώνει τα κόπρανά του. Ένα ζώο που δεν πέπτει καλά, δεν αφομοιώνει τα θρεπτικά συστατικά της τροφής του και πεινάει. Όπως επίσης ένα ζώο που καταναλώνει μια τροφή χαμηλής διατροφικής αξίας, μπορεί να παρουσιάσει κοπροφαγία.
Τα συμπτώματα που πρέπει να μας διακινήσουν, εκτός από την ίδια τη κοπροφαγία είναι οι έμετοι, η παρουσία αίματος στα κόπρανα, μια χειροτέρευση της ποιότητάς τους (σύσταση, χρώμα, ποσότητα) και καμιά φορά και μια αλλαγή στην ενεργητικότητα του σκύλου (κατάπτωση, έλλειψη ενδιαφέροντος και αλλαγή στην γενική συμπεριφορά του ζώου).
Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο σας προκειμένου να προσδιορισθεί το κλινικό πρόβλημα και να δώσετε γρήγορα την ενδεικνυόμενη θεραπεία.
Πώς εμποδίζουμε ή θεραπεύουμε την κοπροφαγία
Όπως είδαμε τα αίτια της κοπροφαγίας μπορούν να είναι διαφορετικά και για να εμποδίσουμε αυτή την απωθητική συμπεριφορά για τον ιδιοκτήτη πρέπει να καταλάβουμε από πού προέρχεται.
Σε κάθε περίπτωση ο κτηνίατρος σας μπορεί να σας βοηθήσει. Ειδικά αν υπάρχουν ιατρικοί λόγοι, μια επίσκεψη είναι απαραίτητη.
Αν δεν υπάρχει ιατρικός λόγος, για να σταματήσετε αυτή την ενοχλητική συμπεριφορά χρειάζεται υπομονή και παρατηρητικότητα και οπωσδήποτε μετρημένη συμπεριφορά στη σχέση ιδιοκτήτη και σκύλου.
Περιορισμός της κοπροφαγίας
Όπως και για όλες τις διαταραχές συμπεριφοράς όταν ψάχνουμε να ενισχύσουμε μια αλλαγή θα πρέπει να ακολουθούμε ορισμένους κανόνες.
Έτσι θα αποφύγουμε κάθε τιμωρία ή έκφραση θυμού, γεγονός που στην περίπτωση της κοπροφαγίας θα ενισχύσει την τάση για την ανεπιθύμητη συμπεριφορά.
Η καλή αρχή για να ενισχύσουμε θετικά μια επιθυμητή συμπεριφορά συνίσταται στο να την επιβραβεύσουμε. Στην περίπτωσή μας είναι να του αποσπάσουμε τη προσοχή από τα κόπρανά του και, παραδείγματος χάριν, να του ζητήσουμε να έλθει προς το μέρος μας, να καθίσει, ή να ξαπλώσει και όταν το κάνει να το επιβραβεύσουμε με ένα χάδι και με λόγια προσέχοντας ο τόνος της φωνής μας να είναι ιδιαίτερα ευχάριστος.
Στη βόλτα θα είμαστε έτοιμοι να αποσπάσουμε το σκύλο που είναι δεμένο με την αλυσίδα του με την ίδια μέθοδο προτείνοντάς του ένα παιχνίδι (π.χ. ένα τρεχαλητό ) που θα τελειώσει με τον ίδιο τρόπο ανταμοιβής.
Δεν είναι απαραίτητο η επιβράβευση να είναι φαγώσιμη, ο σύντροφός σας είναι εξίσου ευαίσθητος και σε ένα χάδι και μια καλή κουβέντα!
Μειώνοντας την ελκυστικότητα των κοπράνων
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν δεν φτάνει η αλλαγή συμπεριφοράς μπορούμε π.χ. να αλλάξουμε τη τροφή, προσέχοντας βέβαια να διατηρήσουμε τις διατροφικές ιδιότητες ή ακόμη και να προσθέσουμε κάποια πρόσθετα συστατικά που μπορούν να μειώνουν τη μυρωδιά και τη γεύση των κοπράνων.
Ο κτηνίατρός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει για αυτά τα προϊόντα.
Συμπέρασμα
Αν και η κοπροφαγία είναι μια πράξη απωθητική για το αφεντικό, το σκυλί δεν έχει καθόλου την ίδια άποψη.
Στην περίπτωση της κοπροφαγίας λόγω ιατρικού προβλήματος είναι σημαντικό να διευκρινίσετε τα αίτια και να την θεραπεύσετε.
Στην περίπτωση που είναι συμπεριφορική πρέπει να βρείτε τρόπο για να κοπεί αυτή η συνήθεια και τούτο διότι, αν και είναι σπάνιο, δεν αποκλείεται καταναλώνοντας κόπρανα άλλου ζώου να μολυνθεί ο σκύλος σας ή ακόμη και να μεταδώσει με την επαφή ασθένειες ή παράσιτα.
Πού οφείλεται
Έχουμε παρατηρήσει ότι αρκετά σκυλιά έχουν τη τάση να τρώνε περιττώματα – είτε δικά τους είτε άλλων ζώων.
Αυτή η συμπεριφορά είναι πολύ απωθητική και δυσάρεστη για τον ιδιοκτήτη ενώ ο σκύλος συμπεριφέρεται σαν να έκανε κάτι πολύ φυσιολογικό.
Ούτως ή άλλως αυτή η συνήθεια πρέπει να διακοπεί αφού υπάρχει κίνδυνος για την υγιεινή του ίδιου του σκύλου αλλά και του περιβάλλοντός του.
Υπάρχουν διάφορες αιτίες που οδηγούν το σκύλο στη κοπροφαγία και γι αυτό αν ξεχωρίσουμε λίγο τα πράγματα θα βρούμε και τον καλλίτερο τρόπο για να περιορίσουμε αυτή τη συμπεριφορά.
Η σκύλα πάντα εξαφανίζει τα παραπροϊόντα της γέννας της (πλακούντες, υγρά κλπ) και αυτό γιατί πρέπει να περιορίσει τις οσμές και τα ίχνη που θα μπορούσαν να τραβήξουν προς τη φωλιά με τα μικρά τους φυσικούς της εχθρούς και να δεχθεί επίθεση αυτή και τα νεογνά της.
Έτσι τρώει τα πάντα (και τα κόπρανα των κουταβιών) για να διατηρεί «καθαρό» το χώρο που ζει αυτή και τα μικρά της. Μέχρι εδώ ή συμπεριφορά είναι φυσιολογική και τα κουτάβια θα έχουν τη τάση να την αναπαράγουν.
Κατά την εκπαίδευση του κουταβιού λοιπόν, αν ο ιδιοκτήτης αρχίσει να εκδηλώνει έντονη δυσαρέσκεια, το κουτάβι θα έχει τη τάση να εξαφανίσει το «αντικείμενο» της διαφωνίας καταπίνοντάς το πριν το βρει ο ιδιοκτήτης.
Γι αυτό λοιπόν και θα πρέπει να μη μαλώνουμε το κουτάβι που λέρωσε εκεί που δεν έπρεπε.
Στα ενήλικα σκυλιά αυτή η συμπεριφορά μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες και κυρίως στη παρουσία αρωματικών ουσιών μέσα στις τροφές, που μπορεί να παραμένουν και μετά τη πέψη και να δίνουν στα κόπρανα μια μυρωδιά ελκυστικής τροφής.
Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν το σκυλί τρώει κόπρανα άλλων σκύλων ή και κόπρανα άλλων ειδών ζώων ή γάτας. Τα κόπρανα της γάτας περιέχουν συχνά ένα σημαντικό ποσοστό πρωτεϊνών και αφήνουν μια δυνατή μυρωδιά που μπορεί να προσελκύσει τον σκύλο προς μεγάλη απογοήτευση του ιδιοκτήτη του.
Σε μερικές περιπτώσεις, ευτυχώς πιο σπάνια, υπάρχουν προβλήματα υγείας (κυρίως πεπτικά) που σπρώχνουν τον σκύλο να καταναλώνει τα κόπρανά του. Ένα ζώο που δεν πέπτει καλά, δεν αφομοιώνει τα θρεπτικά συστατικά της τροφής του και πεινάει. Όπως επίσης ένα ζώο που καταναλώνει μια τροφή χαμηλής διατροφικής αξίας, μπορεί να παρουσιάσει κοπροφαγία.
Τα συμπτώματα που πρέπει να μας διακινήσουν, εκτός από την ίδια τη κοπροφαγία είναι οι έμετοι, η παρουσία αίματος στα κόπρανα, μια χειροτέρευση της ποιότητάς τους (σύσταση, χρώμα, ποσότητα) και καμιά φορά και μια αλλαγή στην ενεργητικότητα του σκύλου (κατάπτωση, έλλειψη ενδιαφέροντος και αλλαγή στην γενική συμπεριφορά του ζώου).
Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο σας προκειμένου να προσδιορισθεί το κλινικό πρόβλημα και να δώσετε γρήγορα την ενδεικνυόμενη θεραπεία.
Πώς εμποδίζουμε ή θεραπεύουμε την κοπροφαγία
Όπως είδαμε τα αίτια της κοπροφαγίας μπορούν να είναι διαφορετικά και για να εμποδίσουμε αυτή την απωθητική συμπεριφορά για τον ιδιοκτήτη πρέπει να καταλάβουμε από πού προέρχεται.
Σε κάθε περίπτωση ο κτηνίατρος σας μπορεί να σας βοηθήσει. Ειδικά αν υπάρχουν ιατρικοί λόγοι, μια επίσκεψη είναι απαραίτητη.
Αν δεν υπάρχει ιατρικός λόγος, για να σταματήσετε αυτή την ενοχλητική συμπεριφορά χρειάζεται υπομονή και παρατηρητικότητα και οπωσδήποτε μετρημένη συμπεριφορά στη σχέση ιδιοκτήτη και σκύλου.
Περιορισμός της κοπροφαγίας
- Επιβλέψτε την αφόδευση των κουταβιών και εκπαιδεύστε τα στη καθαριότητα. Είναι ένας καλός τρόπος να προλάβετε την κοπροφαγία.
- Είναι σημαντικό να μαζεύετε τα κόπρανα όταν απουσιάζουν για να μη ξεκινήσει ένας συναγωνισμός ποιος θα «καθαρίσει» πρώτος. Πολλές φορές ο ιδιοκτήτης στη προσπάθειά του να περιορίσει τα πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσει μια συμπεριφορά συναγωνισμού.
- Όταν βγαίνουν βόλτα για να «κάνουν τις ανάγκες τους» να φοράνε την αλυσίδα τους για να ελέγχετε τη συμπεριφορά τους.
- Αν πρόκειται για κατανάλωση κοπράνων άλλου ζώου και κυρίως κοπράνων γάτας να προσέχουμε τουλάχιστον να είναι καθαρή η «τουαλέτα» της γάτας και αν είναι δυνατόν να την κάνουμε μη επισκέψιμη. Μπορούμε επίσης να ψεκάσουμε με κάποιο απωθητικό spay για να μην είναι τόσο ελκυστικά. (Μη χρησιμοποιήσετε ένα προϊόν χωρίς τη γνώμη του κτηνιάτρου σας).
- Όταν εμφανισθεί ένα περιστατικό κοπροφαγίας είναι σημαντικό να παραστήσουμε ότι το αγνοούμε όσο και αν μας είναι αποκρουστικό ότι το σκυλί μας τρώει τα κόπρανά του για να μην του δείξουμε πόσο μεγάλη σημασία δίνουμε στη πράξη αυτή.
- Επίσης, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να φτιάξουμε μια κατάσταση ανταγωνισμού ανάμεσα στο σκυλί και τον ιδιοκτήτη.
- Είναι σημαντικό να μην επιβλέπουμε με πολλή προσοχή την αφόδευση και κυρίως να μην τα εξαφανίζουμε παρουσία του σκύλου.
- Ιδιαίτερα θα πρέπει να αποφεύγουμε να τιμωρήσουμε τον σκύλο για μια αφόδευση σε μη επιτρεπόμενο χώρο. Αντίθετα κατά την εκπαίδευση θα προσέχουμε να ανταμείβουμε την συμπεριφορά που επικροτούμε.
Όπως και για όλες τις διαταραχές συμπεριφοράς όταν ψάχνουμε να ενισχύσουμε μια αλλαγή θα πρέπει να ακολουθούμε ορισμένους κανόνες.
Έτσι θα αποφύγουμε κάθε τιμωρία ή έκφραση θυμού, γεγονός που στην περίπτωση της κοπροφαγίας θα ενισχύσει την τάση για την ανεπιθύμητη συμπεριφορά.
Η καλή αρχή για να ενισχύσουμε θετικά μια επιθυμητή συμπεριφορά συνίσταται στο να την επιβραβεύσουμε. Στην περίπτωσή μας είναι να του αποσπάσουμε τη προσοχή από τα κόπρανά του και, παραδείγματος χάριν, να του ζητήσουμε να έλθει προς το μέρος μας, να καθίσει, ή να ξαπλώσει και όταν το κάνει να το επιβραβεύσουμε με ένα χάδι και με λόγια προσέχοντας ο τόνος της φωνής μας να είναι ιδιαίτερα ευχάριστος.
Στη βόλτα θα είμαστε έτοιμοι να αποσπάσουμε το σκύλο που είναι δεμένο με την αλυσίδα του με την ίδια μέθοδο προτείνοντάς του ένα παιχνίδι (π.χ. ένα τρεχαλητό ) που θα τελειώσει με τον ίδιο τρόπο ανταμοιβής.
Δεν είναι απαραίτητο η επιβράβευση να είναι φαγώσιμη, ο σύντροφός σας είναι εξίσου ευαίσθητος και σε ένα χάδι και μια καλή κουβέντα!
Μειώνοντας την ελκυστικότητα των κοπράνων
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν δεν φτάνει η αλλαγή συμπεριφοράς μπορούμε π.χ. να αλλάξουμε τη τροφή, προσέχοντας βέβαια να διατηρήσουμε τις διατροφικές ιδιότητες ή ακόμη και να προσθέσουμε κάποια πρόσθετα συστατικά που μπορούν να μειώνουν τη μυρωδιά και τη γεύση των κοπράνων.
Ο κτηνίατρός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει για αυτά τα προϊόντα.
Συμπέρασμα
Αν και η κοπροφαγία είναι μια πράξη απωθητική για το αφεντικό, το σκυλί δεν έχει καθόλου την ίδια άποψη.
Στην περίπτωση της κοπροφαγίας λόγω ιατρικού προβλήματος είναι σημαντικό να διευκρινίσετε τα αίτια και να την θεραπεύσετε.
Στην περίπτωση που είναι συμπεριφορική πρέπει να βρείτε τρόπο για να κοπεί αυτή η συνήθεια και τούτο διότι, αν και είναι σπάνιο, δεν αποκλείεται καταναλώνοντας κόπρανα άλλου ζώου να μολυνθεί ο σκύλος σας ή ακόμη και να μεταδώσει με την επαφή ασθένειες ή παράσιτα.