Το παρόν έχει στόχο να προειδοποιήσει και να υποψιάσει ιδιοκτήτες γαλλικών μπουλντόγκ, που εντοπίζουν «προβλήματα στο στομάχι» στο σκυλί τους. Προσοχή – τα προβλήματα αυτά ενδέχεται να μην έχουν ουδεμία σχέση με στομάχι αλλά να σχετίζονται με προβλήματα στη σπονδυλική στήλη.
Και στην περίπτωση που όντως έχουμε να κάνουμε με πρόβλημα σπονδυλική στήλη, δεν πρέπει να χάσουμε ούτε δευτερόλεπτο! Τρέχουμε γιατί ο χρόνος (ακόμη και η μέρα) είναι εναντίον μας και το σκυλί κινδυνεύει να μείνει παράλυτο!
Παραθέτω την περιπέτειά μας πριν από κανα 4μηνο, προς γνώση και προειδοποίηση:
Μέρα 1η:
Γυρνάω σπίτι και βρίσκω το σκυλί να περπατάει δύσκολα και με το στομάχι τούμπανο, σκληρό. Σημειώνω πως ο χώρος τους είναι απόλυτα ασφαλής – δηλαδή δεν μπορούσε να είχε μασουλήσει-καταπιεί κάτι περίεργο.
Τρέχω σε κτηνιατρείο (όχι στον «δικό μου» γιατί ήταν αργά και δεν πήγε το μυαλό μου σε σοβαρό συμβάν). Κάνουμε ακτινογραφία σε στομάχι και το δείχνει απλά «πολύ γεμάτο». Στη σπονδυλική στήλη – που επεσήμανα να κοιτάξει – δεν βλέπει κάτι και την αποκλείει ως πρόβλημα. Σχολιάζει πως μάλλον φταίνε τα πλατάρια που έφαγε το πρωί – εγώ το θεωρώ απίθανο, διότι τα δίνω αλεσμένα αφενός και αφετέρου ποτέ δεν δημιούργησαν πρόβλημα στο σκύλο.
Ο σκύλος παίρνει zantac και παυσίπονη ένεση.
Μέρα 2[SUP]η[/SUP]:
Ο σκύλος πάλι δεν είναι καλά. Σε επικοινωνία με την FrenchieFan, μου ουρλιάζει στο τηλέφωνο (να 'ναι καλά
) στο τηλέφωνο ότι πρόκειται για σπονδυλική στήλη και να τρέξω αμέσως σε ορθοπεδικό! Ξεσηκώνω ορθοπεδικό ημέρα Σάββατο, ανοίγει ιατρείο, πάμε πάλι με ακτινογραφίες, όπου διαπιστώνει απλά μια μικρή «ενασβεστίωση σε ένα σπόνδυλο» που όμως δεν προκαλεί πρόβλημα. Γενικά θεωρεί πως δεν πρόκειται για πρόβλημα σπονδυλικής στήλης. Τον πιστεύω και επαναπαύομαι γιατί έχει μεγάλη εμπειρία. Κάνουμε και υπέρηχο στομάχι – όλα καλά και εκεί. Το σκυλί ξαναπαίρνει zantac και παυσίπονα.
Μέρα 3[SUP]η[/SUP]:
Κυριακή, το σκυλί είναι πότε καλά, πότε όχι. Δίνω σκευάσματα για το στομάχι κατόπιν εντολής του 2[SUP]ου[/SUP] γιατρού – δεν κάνουν τίποτα. Ταυτόχρονα μιλάω και τηλεφωνικά με τον πρώτο γιατρό, επιμένει και αυτός για στομάχι.
Μέρα 4[SUP]η[/SUP]:
Δευτέρα πρωί την πηγαίνω στο δικό μου γιατρό, ο οποίος την πετυχαίνει πάνω στην «κρίση». Μου λέει κατευθείαν (με το μάτι) πως πρόκειται για σπονδυλική στήλη και το σκυλί κινδυνεύει αν μείνει με παράλυση. Ξεκινάμε θεραπεία με ισχυρές δόσεις κορτιζόνης, κάθε μέρα για μία εβδομάδα και ανά δύο μέρες τη 2η εβδομάδα
Το σκυλί συνήρθε.
Το πρόβλημα με τη σπονδυλική στήλη εντοπίζεται με δύο μόνον τρόπους: μυελογράφημα (μέθοδος με μεγάλο ρίσκο για το σκυλί) και μαγνητική (απαιτεί πάλι ολική νάρκωση). Σε αυτή τη φάση και κατόπιν συζήτησης με τον κτηνίατρο (τον τρίτο, τον «δικό» μου) δεν κάνουμε τίποτα από αυτά. Απλά έχω το νου μου και πλέον αναγνωρίζω τα συμπτώματα, συν κάποια μέτρα που έλαβα προληπτικά (όχι πηδήματα σε κρεβάτι-καναπέδες, απαγορεύονται σκάλες δια ροπάλου (έτσι κι αλλιώς δεν άφηνα) και κάποιες ομοιοπαθητικές σταγόνες.
Αυτό που θελω να καταλήξω και να πω σαν προειδοποίηση: Τα συμπτώματα του φουσκωμένου σκληρού στομαχιού μπορεί να είναι παραπλανητικά. Έμαθα στη συνέχεια πως την πάτησαν αρκετά γαλλικά μπουλντόγκ στη Γερμανία, γιατί οι κτηνίατροι επικεντρώνονταν στο στομάχι και καθυστέρησε η θεραπεία κορτιζόνης - αλλού με μοιραία αποτελέσματα και αλλού το πρόλαβαν.
Και στην περίπτωση που όντως έχουμε να κάνουμε με πρόβλημα σπονδυλική στήλη, δεν πρέπει να χάσουμε ούτε δευτερόλεπτο! Τρέχουμε γιατί ο χρόνος (ακόμη και η μέρα) είναι εναντίον μας και το σκυλί κινδυνεύει να μείνει παράλυτο!
Παραθέτω την περιπέτειά μας πριν από κανα 4μηνο, προς γνώση και προειδοποίηση:
Μέρα 1η:
Γυρνάω σπίτι και βρίσκω το σκυλί να περπατάει δύσκολα και με το στομάχι τούμπανο, σκληρό. Σημειώνω πως ο χώρος τους είναι απόλυτα ασφαλής – δηλαδή δεν μπορούσε να είχε μασουλήσει-καταπιεί κάτι περίεργο.
Τρέχω σε κτηνιατρείο (όχι στον «δικό μου» γιατί ήταν αργά και δεν πήγε το μυαλό μου σε σοβαρό συμβάν). Κάνουμε ακτινογραφία σε στομάχι και το δείχνει απλά «πολύ γεμάτο». Στη σπονδυλική στήλη – που επεσήμανα να κοιτάξει – δεν βλέπει κάτι και την αποκλείει ως πρόβλημα. Σχολιάζει πως μάλλον φταίνε τα πλατάρια που έφαγε το πρωί – εγώ το θεωρώ απίθανο, διότι τα δίνω αλεσμένα αφενός και αφετέρου ποτέ δεν δημιούργησαν πρόβλημα στο σκύλο.
Ο σκύλος παίρνει zantac και παυσίπονη ένεση.
Μέρα 2[SUP]η[/SUP]:
Ο σκύλος πάλι δεν είναι καλά. Σε επικοινωνία με την FrenchieFan, μου ουρλιάζει στο τηλέφωνο (να 'ναι καλά
) στο τηλέφωνο ότι πρόκειται για σπονδυλική στήλη και να τρέξω αμέσως σε ορθοπεδικό! Ξεσηκώνω ορθοπεδικό ημέρα Σάββατο, ανοίγει ιατρείο, πάμε πάλι με ακτινογραφίες, όπου διαπιστώνει απλά μια μικρή «ενασβεστίωση σε ένα σπόνδυλο» που όμως δεν προκαλεί πρόβλημα. Γενικά θεωρεί πως δεν πρόκειται για πρόβλημα σπονδυλικής στήλης. Τον πιστεύω και επαναπαύομαι γιατί έχει μεγάλη εμπειρία. Κάνουμε και υπέρηχο στομάχι – όλα καλά και εκεί. Το σκυλί ξαναπαίρνει zantac και παυσίπονα.Μέρα 3[SUP]η[/SUP]:
Κυριακή, το σκυλί είναι πότε καλά, πότε όχι. Δίνω σκευάσματα για το στομάχι κατόπιν εντολής του 2[SUP]ου[/SUP] γιατρού – δεν κάνουν τίποτα. Ταυτόχρονα μιλάω και τηλεφωνικά με τον πρώτο γιατρό, επιμένει και αυτός για στομάχι.
Μέρα 4[SUP]η[/SUP]:
Δευτέρα πρωί την πηγαίνω στο δικό μου γιατρό, ο οποίος την πετυχαίνει πάνω στην «κρίση». Μου λέει κατευθείαν (με το μάτι) πως πρόκειται για σπονδυλική στήλη και το σκυλί κινδυνεύει αν μείνει με παράλυση. Ξεκινάμε θεραπεία με ισχυρές δόσεις κορτιζόνης, κάθε μέρα για μία εβδομάδα και ανά δύο μέρες τη 2η εβδομάδα
Το σκυλί συνήρθε.
Το πρόβλημα με τη σπονδυλική στήλη εντοπίζεται με δύο μόνον τρόπους: μυελογράφημα (μέθοδος με μεγάλο ρίσκο για το σκυλί) και μαγνητική (απαιτεί πάλι ολική νάρκωση). Σε αυτή τη φάση και κατόπιν συζήτησης με τον κτηνίατρο (τον τρίτο, τον «δικό» μου) δεν κάνουμε τίποτα από αυτά. Απλά έχω το νου μου και πλέον αναγνωρίζω τα συμπτώματα, συν κάποια μέτρα που έλαβα προληπτικά (όχι πηδήματα σε κρεβάτι-καναπέδες, απαγορεύονται σκάλες δια ροπάλου (έτσι κι αλλιώς δεν άφηνα) και κάποιες ομοιοπαθητικές σταγόνες.
Αυτό που θελω να καταλήξω και να πω σαν προειδοποίηση: Τα συμπτώματα του φουσκωμένου σκληρού στομαχιού μπορεί να είναι παραπλανητικά. Έμαθα στη συνέχεια πως την πάτησαν αρκετά γαλλικά μπουλντόγκ στη Γερμανία, γιατί οι κτηνίατροι επικεντρώνονταν στο στομάχι και καθυστέρησε η θεραπεία κορτιζόνης - αλλού με μοιραία αποτελέσματα και αλλού το πρόλαβαν.
